INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 03 czerwca 2011 r. (data wpływu do tut. BKIP 10 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 05 sierpnia 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wartość sprzedanego złomu uzyskanego w trakcie likwidacji środków trwałych w związku z pracami modernizacyjnymi będzie stanowić pozostałe przychody operacyjne, czy też powinna zmniejszać nakłady na budowę nowych środków trwałych (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2) - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 czerwca 2011 r. wpłynął do tut. BKIP wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych m.in. w zakresie ustalenia, czy wartość sprzedanego złomu uzyskanego w trakcie likwidacji środków trwałych w związku z pracami modernizacyjnymi będzie stanowić pozostałe przychody operacyjne, czy też powinna zmniejszać nakłady na budowę nowych środków trwałych. Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z dnia 22 lipca 2011 r. Znak IBPBI/2/423-684/11/SD, IBPBI/2/423-685/11/SD wezwano do ich uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano w dniu 05 sierpnia 2011 r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wniosek składany jest przez Wnioskodawcę, jako spółkę reprezentującą zgodnie z art. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, podatkową grupę kapitałową w zakresie obowiązków wynikających z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz z przepisów Ordynacji Podatkowej.

Spółka M będąc jedną ze spółek tworzących ww. podatkową grupę kapitałową, w związku z nowymi inwestycjami dotyczącymi modernizacji sieci ciepłowniczej będzie likwidować środki trwałe kolidujące z prowadzonymi pracami modernizacyjnymi. Nowe środki trwałe będą przebiegały po trasie istniejących rurociągów.

Czasami będą to składniki niecałkowicie umorzone podatkowo, które będą podlegać likwidacji na postawie spisanego protokołu fizycznej likwidacji oraz zostaną wycofane z ewidencji środków trwałych. Równocześnie nowe nakłady inwestycyjne będą miały charakter prac modernizacyjnych – powstaną nowe środki trwałe o nowych numerach inwentarzowych. Jednocześnie w trakcie likwidacji starych środków trwałych będzie możliwe odzyskanie części wartości materiałów w postaci np. złomu, który zostanie sprzedany do odpowiednich zakładów skupu złomu.

W związku z powyższym zadano m.in. następujące pytanie:

Czy wartość sprzedanego złomu uzyskanego w trakcie likwidacji środków trwałych w związku z pracami modernizacyjnymi będzie stanowić pozostałe przychody operacyjne, czy też powinna zmniejszać nakłady na budowę nowych środków trwałych... (pytanie oznaczone we wniosku Nr 2)

Zdaniem Spółki (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu z dnia 29 lipca 2011 r. – data wpływu do tut. BKIP 05 sierpnia 2011 r.), w związku z tym, że niezamortyzowana wartość likwidowanych środków trwałych będzie kosztem uzyskania przychodów, to wartość odzyskanych i sprzedanych materiałów z tej likwidacji w postaci złomu będzie przychodem podatkowym w dacie sprzedaży.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U. z 2011 r. Nr 74, poz. 397 ze zm., dalej „ustawa o pdop”), przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

O zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa osoby prawnej. Otrzymane świadczenie może być uznane za przychód, jeżeli ma ono charakter definitywny, ostateczny oraz pewny w tym znaczeniu, że podatnik uzyskuje swobodę dysponowania określonym świadczeniem lub środkami pieniężnymi.

Stosownie do przepisów art. 12 ust. 3 ustawy o pdop, za przychody związane z działalnością gospodarczą i z działami specjalnymi produkcji rolnej, osiągnięte w roku podatkowym, uważa się także należne przychody, choćby nie zostały jeszcze faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont.

O przychodzie z działalności gospodarczej można zatem mówić już w momencie powstania uprawnienia podatnika do uzyskania przysporzenia, niezależnie od jego faktycznego otrzymania. Przychodami należnymi w rozumieniu powołanego przepisu są bowiem te przychody, które wynikają ze źródła przychodów i stanowią kwoty, których wydania podatnik może żądać.

Przychody należne to wszelkiego rodzaju przychody, co do których przysługuje podatnikowi uprawnienie do ich dochodzenia, czyli takie, które wynikają z konkretnego stosunku prawnego. „Należność” wynika z treści stosunku prawnego, a odnosi się zarówno do możliwości dochodzenia konkretnego świadczenia oraz do powinności jego spełnienia. Oznacza to, że powstanie przychodów należnych związane jest z powstaniem wierzytelności. Ponieważ wierzytelność to termin wywodzący się z prawa cywilnego, to przychodami należnymi co do zasady są przychody wymagalne w rozumieniu prawa cywilnego, tj. możliwe do prawnie skutecznego ich dochodzenia.

Natomiast zgodnie z art. 12 ust. 3a ustawy o pdop, za datę powstania przychodu, o którym mowa w ust. 3, uważa się, z zastrzeżeniem ust. 3c-3e, dzień wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego lub wykonania usługi albo częściowego wykonania usługi, nie później niż dzień:

1. wystawienia faktury albo
2. uregulowania należności.
   
   

Odnosząc powyższe unormowanie do sytuacji sprzedaży towarów, należy stwierdzić, że przychód osiągany przez Spółkę w związku z tą działalnością powstaje w dacie zaistnienia najwcześniejszego z wymienionych zdarzeń:

1. wydania rzeczy,
2. wystawienia faktury,
3. uregulowania należności przez usługobiorcę.
   
   

W odniesieniu do podmiotów prowadzących działalność gospodarczą zasadą jest, że opodatkowany jest przychód należny co oznacza, że należy zadeklarować przychód dla celów podatkowych niezależnie od faktycznego otrzymania środków pieniężnych.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż Spółka M będąc jedną ze spółek tworzących ww. podatkową grupę kapitałową, w związku z nowymi inwestycjami dotyczącymi modernizacji sieci ciepłowniczej będzie likwidować środki trwałe kolidujące z prowadzonymi pracami modernizacyjnymi. Czasami będą to składniki niecałkowicie umorzone podatkowo, które będą podlegać likwidacji na postawie spisanego protokołu fizycznej likwidacji oraz zostaną wycofane z ewidencji środków trwałych. Jednocześnie w trakcie likwidacji starych środków trwałych będzie możliwe odzyskanie części wartości materiałów w postaci np. złomu, który zostanie sprzedany do odpowiednich zakładów skupu złomu.

Z cytowanych powyżej przepisów ustawy o pdop, wynika, iż pierwszeństwo w kształtowaniu daty powstania przychodu ma dzień dokonania czynności – wydania rzeczy, zbycia prawa majątkowego, wykonania usługi lub jej częściowego wykonania, przy czym dzień wystawienia faktury lub uregulowania należności jest ostatecznym terminem, który stanowi o dacie powstania przychodu.

W świetle powyższych przepisów należy uznać, iż w przedstawionym zdarzeniu przyszłym, wartość odzyskanych i sprzedanych materiałów z tej likwidacji w postaci złomu będzie przychodem podatkowym w dacie sprzedaży zgodnie z cytowanym powyżej art. 12 ust. 3a ustawy o pdop, pod warunkiem, że zdarzenie to wystąpi najwcześniej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, iż w sprawie będącej przedmiotem pytania oznaczonego we wniosku Nr 1 wydano odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.