INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 18 lipca 2011 r. (data wpływu 21 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku importu towarów na podstawie § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z podatku importu towarów na podstawie § 14 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka zamierza podpisać umowy o współpracy z dwoma spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Słowacji i Rumunii, a więc podmiotami z siedzibą na terytorium UE, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT UE. Współpraca stron ma obejmować między innymi reprezentowanie przez Wnioskodawcę spółek unijnych przed polskimi organami podatkowymi jako ich przedstawiciel podatkowy, chociaż aktualnie obowiązujące przepisy nie stawiają takiego wymogu dla podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT UE. Przedsiębiorcy unijni zamierzają bowiem jako importerzy sprowadzać na terytorium UE towary z krajów trzecich i dopuszczać je do obrotu na terytorium Polski – w bazach przeładunkowych Spółki. Następnie towar już dopuszczony do obrotu, dostarczany będzie do siedzib przedsiębiorców unijnych (Słowacja i Rumunia) lub do innych odbiorców na terytorium UE.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w świetle obowiązujących przepisów § 14 ust. 2 rozporządzenia Ministra Finansów w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarowi usług z dnia 4 kwietnia 2011 r. (Dz. U. Nr 73, poz. 392), możliwe jest zwolnienie importerów, czyli wskazanych wyżej przedsiębiorców unijnych od podatku od towarów i usług w sytuacji gdy nie będą posiadali swojego numeru identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. nie będą zarejestrowani jako podatnicy VAT w Polsce, a spełniają wszystkie inne wymogi określone w § 14 cyt. rozporządzenia... Importerzy nie będąc podatnikami zarejestrowanymi korzystaliby ze zwolnienia od podatku importowego, posługując się numerem identyfikacji podatkowej Spółki - jako ich przedstawiciela podatkowego.

Zdaniem Wnioskodawcy, rozwiązanie takie zaproponowały Spółce w toku negocjacji ww. spółki, twierdząc, iż polskie przepisy podatkowe jako zgodne z Dyrektywami unijnymi winny przewidywać taką możliwość. W tym konkretnym przypadku powołano się na art. 143 ust. 2 Dyrektywy Rady 2006/112/WE z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE.L 2006 Nr 347, str. 1 ze zmianami w tym, w szczególności zmiana dotycząca art. 143 z 29 grudnia 2011 r. Dz. Urz. UE.L 2006 Nr 384 poz. 92).

Zgodnie z tym przepisem, zwolnienie importera od podatku od towarów i usług ma zastosowanie wówczas, jeżeli w chwili importu importer obok innych dokumentów, które jak wskazał Wnioskodawca nie są przedmiotem niniejszego zapytania, przedstawił właściwym organom państwa członkowskiego importu swój numer identyfikacyjny VAT wydany w państwie członkowskim importu lub numer identyfikacyjny VAT swojego przedstawiciela podatkowego, zobowiązanego do zapłaty VAT, wydany w państwie członkowskim importu. Z powyższego wynika, że Dyrektywa unijna wprowadza możliwość posługiwania się nr identyfikacyjnym przedstawiciela podatkowego bez obowiązku rejestracji w państwie członkowskim importu.

Zdaniem Wnioskodawcy polskie przepisy nie podporządkowały się postanowieniom cytowanej Dyrektywy, bowiem § 14 ust. 2 cyt. rozporządzenia wyraźnie stanowi o obowiązku posiadania swojego numeru identyfikacyjnego w Polsce, w rozumieniu art. 97 ust. 10 ustawy, co jest warunkiem koniecznym do korzystania ze zwolnienia importera z podatku importowego .

Wobec powyższego, nie ma możliwości posługiwania się numerem identyfikacyjnym przedstawiciela podatkowego dla skorzystania z przedmiotowego zwolnienia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez import towarów rozumie się, według art. 2 pkt 7 ustawy, przywóz towarów z terytorium państwa trzeciego na terytorium kraju.

W myśl art. 15 ust. 9 ustawy, przedstawiciel podatkowy odpowiada solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe podatnika, którego reprezentuje.

W § 14 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73 poz.392 ze zm.) zawarte zostało rozwiązanie dotyczące zwolnienia od podatku importu towarów, które stwierdza, że zwalnia się od podatku import towarów w przypadku, gdy miejscem przeznaczenia tych towarów jest terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium kraju i wywóz z terytorium kraju tych towarów nastąpi w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów.

Należy dodać, że zapis ten jest wynikiem implementacji do krajowego systemu prawnego art. 143 ust. 1 lit. d Dyrektywy 2006/112/ WE, gdzie zwolniony z opodatkowania VAT jest import towarów wysyłanych lub transportowanych z terytorium trzeciego lub państwa trzeciego do państwa członkowskiego innego niż państwo członkowskie zakończenia wysyłki lub transport towarów, w przypadku gdy dostawa tych towarów, dokonana przez importera zobowiązanego do zapłaty VAT w związku z importem towarów, jest zwolniona zgodnie z artykułem 138.

W świetle art. 138 Dyrektywy:

1. Państwa członkowskie zwalniają dostawy towarów wysyłanych lub transportowanych do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane dla innego podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem, działających w takim charakterze w państwie członkowskim innym niż państwo rozpoczęcia wysyłki lub transportu towarów.
2. Poza dostawami, o których mowa w ust. 1, państwa członkowskie zwalniają następujące transakcje:
   • dostawy nowych środków transportu wysyłanych lub transportowanych do nabywcy do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dla podatników lub osób prawnych niebędących podatnikami, w przypadku których wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów nie podlegają opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 3 ust. 1, lub na rzecz każdej innej osoby niebędącej podatnikiem;
   • dostawy wyrobów podlegających akcyzie, wysyłanych lub transportowanych do nabywcy do miejsca przeznaczenia znajdującego się poza terytorium danego państwa, ale na terytorium Wspólnoty, przez sprzedawcę, przez nabywcę lub na ich rzecz, dokonane na rzecz podatników lub osób prawnych niebędących podatnikami, w przypadku których wewnątrzwspólnotowe nabycia towarów innych niż wyroby podlegające akcyzie nie podlegają opodatkowaniu VAT zgodnie z art. 3 ust. 1, jeżeli wysyłka lub transport tych wyrobów odbywa się zgodnie z art. 7 ust. 4 i 5 lub art. 16 dyrektywy 92/12/EWG;
   • dostawy towarów polegające na przemieszczeniu towarów do innego państwa członkowskiego, które byłyby objęte zwolnieniami przewidzianymi w ust. 1 oraz w lit. a) i b), gdyby zostały dokonane na rzecz innego podatnika.
     
     

Przywołany przepis § 14 ww. rozporządzenia nakłada na podatnika warunki, od których spełnienia uzależnia możliwość zastosowania zwolnienia od podatku.

I tak, zgodnie z ust. 2 tego przepisu, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się, pod warunkiem że importer, który dokonuje wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów, jest podatnikiem zarejestrowanym jako podatnik VAT UE i w momencie importu podał swój ważny numer identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych oraz:

1. przedstawił dowód wskazujący, że importowane towary przeznaczone są do transportu lub wysyłki z terytorium kraju na terytorium innego państwa członkowskiego;
2. podał ważny numer identyfikacyjny VAT:
   • przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 3 ustawy, albo
   • nabywcy towarów przyznany mu na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych w państwie członkowskim przeznaczenia importowanych towarów - w przypadku, o którym mowa w art. 13 ust. 1 ustawy;
3. w terminie 4 miesięcy po miesiącu, w którym powstał obowiązek podatkowy z tytułu importu towarów, przedstawi dokumenty, o których mowa w ust. 3 lub 4;
4. w okresie 12 miesięcy poprzedzających miesiąc, w którym dokonywany jest import towarów, nie naruszył warunku, o którym mowa w pkt 3, w odniesieniu do towarów importowanych w okresie 17 miesięcy poprzedzających import towarów. Jeżeli warunek ten został naruszony, importer składa organowi celnemu w trybie stosowanym przy zabezpieczeniu należności celnych na podstawie przepisów celnych zabezpieczenie w wysokości równej kwocie podatku, który nie zostanie uiszczony.
   
   

Aby uznać, że importer może skorzystać ze zwolnienia o którym mowa w § 14 rozporządzenia, należy przede wszystkim dokonać analizy przepisu pod kątem przedstawionego we wniosku stanu faktycznego.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca zamierza podpisać umowy o współpracy z dwoma spółkami z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Słowacji i Rumunii tzn. podmiotami posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej, zarejestrowanymi jako podatnicy VAT UE. Współpraca stron ma obejmować między innymi reprezentowanie przez Wnioskodawcę spółek unijnych przed polskimi organami podatkowymi jako ich przedstawiciel podatkowy, chociaż aktualnie obowiązujące przepisy nie stawiają takiego wymogu dla podmiotów zarejestrowanych jako podatnicy VAT UE. Przedsiębiorcy unijni zamierzają bowiem jako importerzy sprowadzać na terytorium Unii Europejskiej towary z krajów trzecich i dopuszczać je do obrotu na terytorium Polski – w bazach przeładunkowych Wnioskodawcy. Następnie towar już dopuszczony do obrotu, dostarczany będzie do siedzib przedsiębiorców unijnych (Słowacja i Rumunia) lub do innych odbiorców na terytorium UE.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii czy w świetle obowiązujących przepisów § 14 ust. 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów, możliwe jest zwolnienie importerów, czyli wskazanych wyżej przedsiębiorców unijnych od podatku od towarów i usług w sytuacji gdy nie będą posiadali swojego numeru identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, tj. nie będą zarejestrowani jako podatnicy VAT w Polsce, a spełniają wszystkie inne wymogi określone w § 14 cyt. rozporządzenia...

Importerzy nie będąc podatnikami zarejestrowanymi na podstawie art. 97 ust. 10 ustawy, jak wskazał Wnioskodawca, korzystaliby ze zwolnienia od podatku importowego, posługując się numerem identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy - jako ich przedstawiciela podatkowego.

Przenosząc powyżej przedstawione zdarzenie przyszłe na grunt przepisów ustawy o podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że przedstawiciel podatkowy, w rozumieniu polskich przepisów, nie jest podmiotem zobowiązanym do zapłaty VAT lecz odpowiada tylko solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe podatnika, którego reprezentuje. Skoro w Polsce nie funkcjonuje przedstawiciel podatkowy zobowiązany do zapłaty VAT, to tym samym polskie przepisy nie zawierają takiej możliwości, jaką przewiduje w art. 143 ust. 2 lit.a Dyrektywa 2006/112/WE.

Przepis ten stanowi, iż zwolnienie przewidziane w ust. 1 lit. d) ma zastosowanie w przypadkach, gdy po imporcie towaru następuje dostawa towaru zwolniona na mocy art. 138 ust. 1 i ust. 2 lit.c, tylko wówczas jeżeli w chwili importu importer przedstawił właściwym organom państwa członkowskiego importu co najmniej następujące informacje:

1. swój numer identyfikacyjny VAT wydany w państwie członkowskim importu lub numer identyfikacyjny VAT swojego przedstawiciela podatkowego zobowiązanego do zapłaty VAT, wydany w państwie członkowskim importu;
2. numer identyfikacyjny VAT klienta, któremu dostarczany jest towar zgodnie z art. 138 ust. 1, wydany w innym państwie członkowskim, lub swój numer identyfikacyjny VAT wydany w państwie członkowskim zakończenia wysyłki lub transportu towaru w przypadku gdy towar przemieszczany jest zgodnie z art. 138 ust. 2 lit.c;
3. dowód przeznaczenia importowanego towaru do transportu lub wysyłki z państwa członkowskiego importu do innego państwa członkowskiego.
   
   

Państwa członkowskie mogą jednak postanowić, że dowód, o którym mowa w lit. c), należy przedstawić właściwym organom wyłącznie na żądanie.

Jednocześnie należy wskazać na treść art. 204 ust. 1 akapit pierwszy ww. Dyrektywy, zgodnie z którym, w przypadku gdy z art. 193-197 oraz art. 199 i 200, osobą zobowiązaną do zapłaty VAT jest podatnik niemający siedziby w państwie członkowskim, w którym VAT jest należny, państwa członkowskie mogą zezwolić temu podatnikowi na wyznaczenie przedstawiciela podatkowego jako osoby zobowiązanej do zapłaty VAT.

Z kolei zgodnie z art. 204 ust. 2 Dyrektywy, możliwość przewidziana w ust. 1 akapit pierwszy podlega warunkom i procedurom określonym przez każde państwo członkowskie.

Natomiast art. 205 Dyrektywy stanowi, iż w sytuacjach, o których mowa w art. 193-200 oraz art. 202, 203 i 204, państwa członkowskie mogą postanowić, że osoba inna niż osoba zobowiązana do zapłaty VAT będzie solidarnie odpowiedzialna za zapłatę VAT.

Reasumując, w oparciu o tak przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisy stwierdzić należy, iż w sytuacji gdy importerzy, będący podmiotami posiadającymi siedzibę na terytorium Unii Europejskiej, reprezentowani przez Wnioskodawcę jako przedstawiciela podatkowego, nie będą posiadali swojego numeru identyfikacji podatkowej, o którym mowa w art. 97 ust. 10 ustawy, nie jest możliwe zwolnienie od podatku importowanych towarów na podstawie § 14 ust. 2 rozporządzenia. Jednocześnie wskazać należy, iż ww. przepis nie przewiduje możliwości przedstawienia przez importera numeru identyfikacji podatkowej Wnioskodawcy jako swojego przedstawiciela podatkowego w celu skorzystania z przedmiotowego zwolnienia, ponieważ Zainteresowany jako przedstawiciel podatkowy nie będzie zobowiązany do zapłaty VAT lecz będzie odpowiadać solidarnie z podatnikiem za zobowiązanie podatkowe podatnika, którego reprezentuje – art. 15 ust. 9 ustawy.

Wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, wskazane we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być - zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Końcowo nadmienia się, iż w związku z okolicznością, że niniejsza interpretacja dotyczy jednego zdarzenia przyszłego, natomiast Wnioskodawca wniósł opłatę w wysokości 80 zł, tut. Organ informuje, że kwota 40 zł, wniesiona przez Wnioskodawcę w dniu 18 lipca 2011 r., na podstawie art. 14f § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, będzie zwrócona na rachunek bankowy wskazany w części F (poz. 67) wniosku ORD-IN, zgodnie z art. 14f § 2a ww. ustawy.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M. C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.