INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 12 kwietnia 2011 r. (data wpływu 10 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia w postaci odsetek pobieranych od należności rozłożonych na raty - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wynagrodzenia w postaci odsetek pobieranych od należności rozłożonych na raty.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca na podstawie umów dokonuje sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z przynależnym udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej. Na wniosek nabywcy i na podstawie uchwały Rady Miasta należność z tytułu tych transakcji rozkładana jest na raty. Możliwość rozłożenia płatności na raty - maksymalnie 10 lat, odbywa się w oparciu o ustawę z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami. Rozłożona na raty część ceny sprzedaży podlega oprocentowaniu w wysokości stopy redyskontowej weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski, nie mniej niż 5% w stosunku rocznym. Należne odsetki (naliczone za bieżący okres, według obowiązującego oprocentowania i od aktualnego zadłużenia) wpłacane są z ustaloną kwotą rocznej raty.

Gmina uzyskała pisemną interpretację o zakwalifikowaniu przez GUS czynności pobierania odsetek za sprzedaż nieruchomości rozłożenia na raty do grupowania PKWiU 65.22.10-00.00 – jako „usługi udzielania pożyczek, świadczone poza systemem bankowym”.

Do dnia 31 grudnia 2010 r. wyliczona hipotetyczna kwota odsetek, która nie powiększa podstawy opodatkowania czynności głównej, na mocy art. 43 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług korzystała, jako usługa pośrednictwa finansowego ze zwolnienia od opodatkowania podatkiem VAT.

W związku z wejściem w życie z dniem 1 stycznia 2011 r. nowelizacji ustawy o podatku od towarów i usług został uchylony załącznik nr 4, stanowiący wykaz usług zwolnionych od podatku, natomiast w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy wprowadzono zapis – „zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę”.

Na podstawie powyższych zapisów Wnioskodawca utracił prawo do zwolnienia od podatku VAT usług finansowych polegających na rozłożeniu na raty płatności za sprzedawane nieruchomości, albowiem zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. - opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i usług i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do zapisu art. 19 ust. 1 cyt. ustawy - obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi tzn. w przypadku zapłaty należnego oprocentowania lub upływu terminu zapłaty należnego oprocentowania. Oznacza to, że kwoty oprocentowania otrzymane od 1 stycznia 2011 r. należy uznać jako kwoty opodatkowane podatkiem VAT w wysokości 23% z chwilą ich otrzymania.

Termin płatności rat wraz z oprocentowaniem upływa 31 marca każdego roku, co oznacza, że obowiązek podatkowy w odniesieniu do oprocentowania nie uregulowanego do 31 marca 2011 r. powstaje z tym dniem.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy i jaką stawką należy opodatkować podatkiem od towarów i usług odsetki od należności rozłożonych na raty, czy opodatkowaniu podlega całość oprocentowania, czy należy rozdzielać kwoty należne do dnia 31 grudnia 2010 r. i po tym dniu...

Zdaniem Wnioskodawcy, należne odsetki za okres od daty wpłaty raty w roku 2010 do dnia wpłaty raty w roku bieżącym winny być opodatkowane stawką podatku od towarów i usług w wysokości 23%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z brzmieniem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu tym podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 powołanej ustawy wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…)

Przez świadczenie usług – w myśl art. 8 ust. 1 pkt 1 powołanej ustawy – rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Zatem do uznania czynności za usługę konieczne jest istnienie odbiorcy wykonywanego świadczenia, beneficjenta danej czynności i występowanie bezpośredniego związku między usługą i otrzymywanym wynagrodzeniem będącym świadczeniem wzajemnym.

W oparciu o art. 29 ust. 1 powołanej ustawy, podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy, przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Przepis art. 41 ust. 1 ustawy stanowi, że stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 146a pkt 1, wprowadzonym do ustawy art. 19 pkt 5 ustawy z dnia 26 listopada 2010 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z realizacją ustawy budżetowej (Dz. U. Nr 238, poz. 1578), zmienionym art. 9 pkt 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o finansach publicznych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 257, poz. 1726), w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisów wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zgodnie z art. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 października 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 226, poz. 1476), do ustawy o podatku od towarów i usług wprowadza się art. 5a w następującym brzmieniu:

„Towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne”.

Stosownie zaś do art. 1 pkt 8 lit. a) nowelizacji z dnia 29 października 2010 r., uchyla się – z dniem 1 stycznia 2011 r. – art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług i dodaje pkt 17-41.

Tym samym załącznik nr 4 do ustawy, który zawierał wykaz usług zwolnionych od podatku poprzez ich odwołanie do odpowiedniego symbolu PKWiU, został zastąpiony przez ustawodawcę ujęciem opisowym, którego zakres określono wykorzystując przepisy prawa unijnego i krajowego oraz orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości UE.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku usługi udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych oraz usługi pośrednictwa w świadczeniu usług udzielania kredytów lub pożyczek pieniężnych, a także zarządzanie kredytami lub pożyczkami pieniężnymi przez kredytodawcę lub pożyczkodawcę.

Powyższe zwolnienie – w oparciu o ust. 13 powyższego artykułu - stosuje się również do świadczenia usługi stanowiącej element usługi wymienionej w ust. 1 pkt 7 i 37-41, który sam stanowi odrębną całość i jest właściwy oraz niezbędny do świadczenia usługi zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 7 i 37-41.

Z kolei z treści ust. 14 ww. artykułu wynika, że przepisu ust. 13 nie stosuje się do świadczenia usług stanowiących element usług pośrednictwa, o których mowa w ust. 1 pkt 7 i 37-41.

W oparciu o ust. 15 tegoż artykułu zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 7, 12 i 37-41 oraz w ust. 13, nie mają zastosowania do:

1. czynności ściągania długów, w tym factoringu;
2. usług doradztwa;
3. usług w zakresie leasingu.

Stosowanie do art. 70 ust. 2 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. z 2004 r. Dz. U. Nr 261, poz. 2603 ze zm.), cena nieruchomości sprzedawanej w drodze bezprzetargowej lub w drodze rokowań, o których mowa w art. 37 ust. 2 i 3 oraz w art. 39 ust. 2, może zostać rozłożona na raty, na czas nie dłuższy niż 10 lat. Wierzytelność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego w stosunku do nabywcy z tego tytułu podlega zabezpieczeniu, w szczególności przez ustanowienie hipoteki. Pierwsza rata podlega zapłacie nie później niż do dnia zawarcia umowy przenoszącej własność nieruchomości, a następne raty wraz z oprocentowaniem podlegają zapłacie w terminach ustalonych przez strony w umowie. Zgodnie z ust. 3 wskazanego artykułu, rozłożona na raty niespłacona część ceny podlega oprocentowaniu przy zastosowaniu stopy procentowej równej stopie redyskonta weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski.

Z przedstawionego we wniosku zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca na podstawie umów dokonuje sprzedaży lokali mieszkalnych wraz z przynależnym udziałem we współwłasności nieruchomości wspólnej. Na wniosek nabywcy i na podstawie uchwały Rady Miasta należność z tytułu tych transakcji rozkładana jest na raty. Rozłożenie płatności na raty - maksymalnie 10 lat - odbywa się w oparciu o ustawę o gospodarce nieruchomościami. Rozłożona na raty część ceny sprzedaży podlega oprocentowaniu w wysokości stopy redyskontowej weksli stosowanej przez Narodowy Bank Polski, nie mniej niż 5% w stosunku rocznym. Należne odsetki (naliczone za bieżący okres, według obowiązującego oprocentowania i od aktualnego zadłużenia) wpłacane są z ustaloną kwotą rocznej raty.

Biorąc pod uwagę przedstawiony opis oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, iż w przedmiotowej sprawie odsetki pobierane przez Wnioskodawcę są ściśle związane z uzyskaniem korzyści przez nabywcę lokalu w postaci rozłożenia na raty zapłaty należnej kwoty – ceny sprzedaży. W konsekwencji odsetki, jako kwota należna, stanowić będą obrót w rozumieniu art. 29 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym należy uznać, iż w świetle regulacji zawartych w powołanym wyżej art. 8 ust. 1 ustawy, mamy do czynienia z odpłatnym świadczeniem usług, które – stosownie do art. 5 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, przy czym - biorąc pod uwagę treść art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy – korzystać będzie ze zwolnienia od podatku.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa, 80-219 Gdańsk, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem

skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.