INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

WYDANA W WYNIKU UWZGLĘDNIENIA SKARGI

W związku ze skargą (data nadania w polskiej placówce pocztowej operatora publicznego – 16 września 2011 r.) do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 1 lipca 2011 r., nr ILPB2/415-451/11-2/ES w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej, doręczoną w dniu 4 lipca 2011 r. (data potwierdzenia odbioru), Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu, działając w imieniu Ministra Finansów w trybie art. 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1270 ze zm.) oraz na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) w związku z § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), uwzględnia skargę w całości, w związku z czym zmienia zaskarżoną indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 1 lipca 2011 r., uznając stanowisko Wnioskodawcy za prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi meldunkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Żona Wnioskodawcy odziedziczyła po ojcu spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu mieszkalnego. W dniu 24 listopada 2008 r. Zainteresowany wraz z małżonką wykupili przedmiotowy lokal na własność do majątku wspólnego, który w dniu 13 września 2010 r. został sprzedany. W lokalu tym małżonkowie zamieszkiwali do czasu jego sprzedaży.

Małżonka Wnioskodawcy była zameldowana w przedmiotowym lokalu przez długi okres jeszcze w czasie przed nabyciem lokalu przez małżonków na własność, meldunek trwał do czasu zbycia lokalu w dniu 13 września 2010 r.

Wnioskodawca nie był zameldowany w ww. lokalu. Sprzedaż lokalu nastąpiła po zasięgnięciu opinii w Urzędzie Skarbowym właściwym dla Zainteresowanego, w którym poinformowano Go, iż małżonkowie mogą skorzystać z tzw. „ulgi meldunkowej” pod warunkiem przeznaczenia środków finansowych uzyskanych ze sprzedaży na cele mieszkaniowe, tzw. zakup nowego lokalu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy fakt zameldowania przez żonę Wnioskodawcy w lokalu powoduje, że przychód z jego sprzedaży w całości korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach wyrażonych w art. 21 ust. 1 pkt 126, ust. 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2007 i 2008 r. (tzw. ulga meldunkowa)...

Wnioskodawca wyraził pogląd, że zwolnienie podatkowe wyrażone w art. 21 ust. 1 pkt 126, ust. 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym w 2007 i 2008 r. obejmuje przychód uzyskany ze sprzedaży całej nieruchomości, albowiem spełniony został, zgodnie z podanym wyżej stanem faktycznym warunek 12 miesięcznego zameldowania w sprzedanym lokalu przez Jego żonę.

Przywołane zostało brzmienie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Natomiast według art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. - wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia: budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Zgodnie z art. 21 ust. 21 u.p.d.o.f. zwolnienie, o którym mowa wyżej ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika. W myśl natomiast art. 21 ust. 22 powyższe zwolnienie ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

W świetle powyższego uregulowania prawnego, warunkiem zwolnienia podatkowego - zastosowania „ulgi meldunkowej” jest co najmniej 12 miesięczne zameldowanie na pobyt stały. Zameldowanie to odnosi się do budynku mieszkalnego lub lokalu mieszkalnego, które są odpłatnie zbywane lub co do których prawo jest odpłatnie zbywane.

Wymóg 12 miesięcznego zameldowania na pobyt stały pod oznaczonym adresem odnosi się do podatnika. Podatnikiem na potrzeby ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zgodnie z jej art. 1 u.p.d.o.f. jest osoba fizyczna. Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 u.p.d.o.f. małżonkowie podlegają odrębnemu opodatkowaniu od osiąganych przez nich dochodów, każdy więc z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku. Każdy z nich odrębnie osiąga dochód, a zatem odrębnie u każdego z nich zachodzi zdarzenie powodujące powstanie stosunku podatkowoprawnego. Również odrębnie w odniesieniu do każdego z nich ustalane jest prawo dokonywania różnego rodzaju odliczeń czy zwolnień, zmniejszających podstawę opodatkowania. W doktrynie panuje pogląd, że łączne opodatkowanie małżonków uregulowane w art. 6 ust. 2 u.p.d.o.f. stanowi jedynie techniczny sposób ustalania wysokości podatku, nie kreuje zaś grupowego podmiotu podatku w postaci małżeństwa (tak: M. Kalinowski, Podmiotowość prawna podatnika, Toruń 1999, s.174).

Powyższe regulacje prawne prowadzą do wniosku, iż gdyby w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zamieszczono regulacji zawartej w art. 21 ust 22, nie byłoby wątpliwości, że zwolnienie podatkowe z art. 21 ust 126 u.p.d.o.f. ma zastosowanie jedynie do tego z małżonków, który spełnia ów warunek 12 miesięcznego zameldowania.

Należy opowiedzieć się bowiem, za interpretacją przepisu art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. uwzględniającą umieszczenie tej normy w art. 21 u.p.d.o.f., który reguluje zwolnienia od podatku oraz fakt odesłania zawartego w art. 21 ust. 126 u.p.d.o.f., który prowadzi do wniosku, że jeżeli podatnik (małżonek) był zameldowany przez okres co najmniej 12 miesięcy w zbywanym lokalu na pobyt stały, to zwolnienie przysługuje wspólnie obojgu małżonkom. Tylko taka interpretacja zapewnia bowiem realizację dyspozycji zawartej w ust. 22, tj. zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

Przeciwna od zaprezentowanej wyżej wykładnia przepisów podatkowych prowadziłaby do wniosku, że przepis art. 21 ust. 22 staje się zbędny.

Tymczasem w wykładni prawa konieczne jest stosowanie podstawowej zasady jaką jest zasada racjonalności ustawodawcy, w której mieści się również założenie, że każdy zapis ustawowy ma znaczenie, jest potrzebny i w związku z tym nie może być pomijany przy stosowaniu prawa (takie stanowisko wyraził NSA w wyroku z dnia 8 czerwca 1994 r. SA/Po 692/94). Niedopuszczalne bowiem jest takie ustalenie znaczenia normy, przy którym pewne jej zwroty traktowane są jako zbędne - J. Wróblewski (w:) W Lang, J. Wróblewski, S. Zawadzki. Teoria państwa i prawa. Warszawa 1980, s. 401.

W przypadku braku regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. nie budziłoby żadnych wątpliwości, że przewidziane przepisem art. 21 ust. 1 pkt 126 u.p.d.o.f. zwolnienie podatkowe, jako dotyczące podatnika, którym jest odrębnie każdy z małżonków, ma zastosowanie jedynie do tego z małżonków, który był zameldowany w lokalu mieszkalnym na okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed jego odpłatnym zbyciem. Wówczas możliwość skorzystania z przewidzianej w nim ulgi meldunkowej przez oboje z małżonków uwarunkowana byłaby od spełnienia przez każdego z nich przesłanki zameldowania w lokalu na wskazany wyżej okres. Jeżeli jednak art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f. stanowi, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to prawidłowym jest rozumowanie w którym, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Tylko wówczas bowiem zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Należy zauważyć, że zaprezentowany pogląd jest poglądem wyrażanym przez wszystkie Wojewódzkie Sądy Administracyjne oraz przez Naczelny Sąd Administracyjny i to w sposób zgodny, tak w sprawach, których przedmiotem zaskarżenia są interpretacje indywidualne organów interpretacyjnych, jak też decyzje wymiarowe.

Na potwierdzenie powyżej wyrażonego poglądu w odniesieniu do przedmiotowej kwestii Zainteresowany przywołał szereg wyroków Wojewódzkich Sądów Administracyjnych oraz dwa wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego.

Mając na uwadze powyższe, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu wydał interpretację indywidualną, w której stwierdził, że stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego jest nieprawidłowe. Organ wskazał, iż z przepisu art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, iż aby oboje małżonkowie mogli skorzystać z tzw. ulgi meldunkowej, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, każdy z nich musi spełnić warunki uprawniające do skorzystania z tej ulgi. Oznacza to, iż każdy z małżonków musi być zameldowany na pobyt stały w zbywanym budynku mieszkalnym przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Fakt zameldowania na pobyt stały dłużej niż 12 miesięcy przed datą zbycia mieszkania przez żonę Wnioskodawcy nie powoduje, że przychód z jego sprzedaży w całości korzysta ze zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych na zasadach wyrażonych w art. 21 ust. 1 pkt 126, ust. 21 i 22 ustawy o podatku dochodowym do osób fizycznych. Tak więc wskazano, że warunek dwunastomiesięcznego okresu zameldowania - nie został przez Zainteresowanego spełniony, dlatego nie ma On prawa do tzw. ulgi meldunkowej.

Interpretacja została skutecznie doręczona w dniu 4 lipca 2011 r.

W dniu 21 lipca 2011 r. do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, wpłynęło wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, w związku z wydaniem interpretacji indywidualnej z dnia 1 lipca 2011 r., nr ILPB2/415-451/11-2/ES, na które tut. Organ udzielił odpowiedzi w dniu 17 sierpnia 2011 r. nr ILPB2/415W-70/11-2/JWP.

Następnie, Wnioskodawca za pośrednictwem Izby Skarbowej w Poznaniu Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie wniósł skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu na interpretację indywidualną z dnia 1 lipca 2011 r., nr ILPB2/415-451/11-2/ES.

W skardze na ww. indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną przez Dyrektora Izby Skarbowej w Poznaniu, Skarżący nie zgadza się z interpretacją przepisów prawa podatkowego i wniósł o:

• uchylenie zaskarżonej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego,
• zasądzenie na rzecz Skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.
  
  

Zaskarżonej interpretacji Skarżący zarzuca:

1. naruszenie prawa materialnego, art. 21 ust. 22 w zw. z art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym ud osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym w okresie, w którym zaktualizował się stan faktyczny objęty wnioskiem, poprzez wadliwe przyjęcie, iż w razie zbycia lokalu mieszkalnego stanowiącego współwłasność małżonków, każdy z małżonków jako odrębny podatnik uzyska dochód w wysokości połowy wartości prawa, a w konsekwencji kwestię zastosowania zwolnienia od podatku należy rozpatrywać w stosunku do każdego z małżonków odrębnie; w tym również 12-miesięczny okres zameldowania winien być liczony dla każdego z nich odrębnie; podczas gdy taka interpretacja ww. przepisów jest wadliwa, gdyż prowadzi do wniosku o zbędności przepisu art. 21 ust. 22 u.p.d.o.f.
2. naruszenie prawa procesowego, art. 121 § 1 w zw. z art. 14e § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa poprzez błędne uznanie interpretacji przepisu, przedstawionej przez Wnioskodawcę jako nieprawidłowej przy jednoczesnym niewyjaśnieniu podstaw swojego stanowiska oraz pominięciu wykładni przepisów prawa – będących przedmiotem wniosku o interpretację, dokonanej przez sądy administracyjne, która to wykładnia jest jednolita i dotyczy identycznych stanów faktycznych jak w niniejszej sprawie.

Po ponownym rozpoznaniu sprawy, w związku z wniesieniem skargi oraz z uwzględnieniem zarzutów w niej przedstawionych, Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, co następuje.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

   - jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W przypadku sprzedaży nieruchomości i praw majątkowych określonych w powyższym przepisie decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu (dochodu) ma moment ich nabycia z uwagi na fakt, iż przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ulegały zmianie.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż w 2008 r. Wnioskodawca wraz z małżonką wykupili przedmiotowy lokal mieszkalny na własność do majątku wspólnego, który w dniu 13 sierpnia 2010 r. został sprzedany. W lokalu tym małżonkowie zamieszkiwali do czasu jego sprzedaży. Małżonka Wnioskodawcy była zameldowana w przedmiotowym lokalu przez długi okres jeszcze w przed nabyciem lokalu przez małżonków na własność, meldunek trwał do czasu zbycia lokalu w dniu 13 września 2010 r. Natomiast Wnioskodawca nie był zameldowany w ww. lokalu.

W związku z tym, do sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego zastosowanie będą miały przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316), do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r., stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1 i 4 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku i jest płatny w terminie złożenia zeznania za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonych zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Zgodnie z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (…).

W myśl natomiast art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość nakładów o których mowa w ust. 6c i 6d ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych (art. 22 ust. 6e ww. ustawy).

Jednakże, zgodnie z zapisem art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

   - jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Stosownie do art. 21 ust. 21 ww. ustawy, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika.

Wymóg złożenia w terminie tego oświadczenia jest więc, obok zameldowania na pobyt stały w sprzedawanym lokalu mieszkalnym przez okres 12 miesięcy, warunkiem koniecznym do zastosowania omawianego zwolnienia. Warunek ten wynika wprost z przepisu art. 21 ust. 21, dotyczącego zwolnień przedmiotowych, przez co stał się on nieodłącznym elementem regulacji dotyczącej możliwości skorzystania ze zwolnienia przychodu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże w myśl art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Interpretacja powyżej wskazanych przepisów, prowadzi do wniosku, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, nawet wówczas, gdy warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków. Zwolnienie od podatku przychodów z odpłatnego zbycia ma zatem zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia.

Jednocześnie podkreślić należy, że drugą niezbędną przesłanką zwolnienia, jest złożenie w ustawowym terminie oświadczenia, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji przyjętej interpretacji przepisu 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy stwierdzić, iż wystarczającym dla skorzystania z ulgi meldunkowej przez oboje małżonków, jest złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia, przez małżonka spełniającego te warunki.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, wobec regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ww. ustawy, przychód ze sprzedaży lokalu mieszkalnego w całości korzysta – przy założeniu, że złożone zostało w ustawowym terminie stosowne oświadczenie – ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem żona Zainteresowanego była w rzeczonym lokalu zameldowana na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w wniosku z dnia 29 marca 2011 r. było zatem w przedmiotowej materii prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.