INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 8 kwietnia 2011 r. (data wpływu 11 kwietnia 2011 r.), uzupełniony w dniu 29 czerwca 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kursu waluty obcej dla przeliczenia wartości w walucie polskiej kosztów poniesionych w walutach obcych - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia kursu waluty obcej dla przeliczenia wartości w walucie polskiej kosztów poniesionych w walutach obcych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opodatkowanej na zasadach ogólnych nabył od kontrahenta z Chin materiał do produkcji w postaci łączników i kolanek gazowych. Towar ten został dopuszczony do obrotu na terenie Unii Europejskiej poprzez odprawę celną dokonaną w Niemczech.

Odprawy celnej dokonał na podstawie pisemnego upoważnienia – niemiecki przedstawiciel fiskalny. Za tę usługę Wnioskodawca otrzymał fakturę wystawioną w dniu 18 lutego 2011 r., w której przedstawiciel podatkowy wykazał kwotę zapłaconego cła oraz koszty obsługi celnej. Towar został zgłoszony do oclenia na podstawie faktury zakupu wystawionej w dniu 30 grudnia 2010 r. przez kontrahenta chińskiego w walucie USD.

Następnie towar przetransportowano na terytorium Polski. Kosztami całego transportu z Chin do Niemiec i dalej do miejsca przeznaczenia oraz ubezpieczenia krajowego i zagranicznego, Wnioskodawcę obciążyła polska firma transportowa, wystawiając fakturę VAT.

Fakturę zakupu ujęto w podatkowej księdze przychodów i rozchodów pod datą 19 lutego 2011 r., a więc w momencie fizycznego otrzymania towaru, stosując średni kurs NBP z dnia 29 grudnia 2010 r.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy prawidłowo zaksięgowano fakturę zakupu w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, stosując średni kurs NBP z dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez chińskiego kontrahenta, tj. 29 grudnia 2010 r....

Zdaniem Wnioskodawcy, za koszt poniesiony uważa się koszt wynikający z otrzymanej faktury lub innego dowodu. Zatem do przeliczenia waluty obcej należy przyjąć datę wynikającą z faktury, a nie datę otrzymania faktury.

Do celów podatku dochodowego od osób fizycznych, należy zastosować średni kurs NBP z ostatniego dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez zagranicznego kontrahenta.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym przed 1 stycznia 2011 r., kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23. Koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalne i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Z oceny związku z prowadzoną działalnością winno wynikać, iż poniesiony wydatek obiektywnie może się przyczynić do osiągnięcia przychodów z danego źródła. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodów winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowo-skutkowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście kosztów nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.

Zgodnie z art. 22 ust. 4 ustawy, koszty uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 5 i 6, są potrącane tylko w tym roku podatkowym, w którym zostały poniesione.

W myśl art. 22 ust. 6b ww. ustawy, za dzień poniesienia kosztu uzyskania przychodów w przypadku podatników, o których mowa w ust. 6, tj. podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, uważa się dzień wystawienia faktury (rachunku) lub innego dowodu stanowiącego podstawę do zaksięgowania (ujęcia) kosztu. Zauważyć należy, iż definicja momentu poniesienia kosztu zawarta w tym artykule dotyczy wszystkich podatników prowadzących podatkową księgę przychodów i rozchodów, niezależnie od przyjętej metody ewidencjonowanych zdarzeń gospodarczych.

W myśl art. 11a ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2011 r., koszty poniesione w walutach obcych przelicza się na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Zgodnie z art. 24a ust. 1 ww. ustawy osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie, wykonujące działalność gospodarczą, są obowiązane prowadzić podatkową księgę przychodów i rozchodów, z zastrzeżeniem ust. 3 i 5, albo księgi rachunkowe, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy (…).

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, iż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabył od kontrahenta chińskiego towar handlowy, na podstawie wystawionej przez niego w dniu 30 grudnia 2010 r. faktury VAT. Fakturę tę ujęto w podatkowej księgi przychodów i rozchodów w dniu 19 lutego 2011 r., tj. w momencie otrzymania towaru, stosując średni kurs NBP z ostatniego dnia poprzedzającego dzień wystawienia faktury przez kontrahenta chińskiego, tj. z dnia 29 grudnia 2010 r.

Mając na uwadze cytowane wyżej przepisy stwierdzić należy, iż w przedstawionym we wniosku stanie faktycznym zapisu dotyczącego poniesienia wydatku, stanowiącego koszt uzyskania przychodu, należy dokonać w prowadzonej podatkowej księdze przychodów i rozchodów w dacie poniesienia kosztu, tj. w dniu wystawienia faktury (art. 22 ust. 6b ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Konsekwencją ustalenia momentu poniesienia koszu uzyskania przychodu - jest zgodnie ze wskazanymi przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - obowiązek przeliczenia takiego kosztu poniesionego w walutach obcych na złote według kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Skoro dniem poniesienia kosztu w walucie obcej jest dzień wystawienia faktury, w tym przypadku dzień 30 grudnia 2010 r., to dla przeliczenia tego kosztu na złote, należy wziąć kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia kosztu.

Podkreślenia wymaga, że przedmiotem niniejszej indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego – zgodnie z żądaniem zawartym w pytaniu oraz przedstawionym przez Wnioskodawcę stanowiskiem w sprawie oceny prawnej zaistniałego stanu faktycznego - jest wyłącznie kwestia ustalenia kursu waluty obcej, który należy przyjąć przy przeliczeniu kosztu poniesionego w walucie obcej na złote.

Jednocześnie należy wskazać, że – ze względu na zakres żądania - organ podatkowy nie odniósł się do kwestii prawidłowości momentu ujęcia w podatkowej księdze przychodów i rozchodów faktury dokumentującej zakup towaru handlowego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.