INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Strony przedstawione we wniosku z dnia 03.08.2011 r. (data wpływu 08.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci udziałów do spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Unii Europejskiej w zamian za udziały o wartości nominalnej niższej od wartości rynkowej aportu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 08.08.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia podstawy opodatkowania przy wniesieniu wkładu niepieniężnego w postaci udziałów do spółki kapitałowej z siedzibą na terytorium Unii Europejskiej w zamian za udziały o wartości nominalnej niższej od wartości rynkowej aportu.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną będącą polskim rezydentem podatkowym („Wnioskodawca”). Wnioskodawca posiada udziały w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w Polsce (Udziały polskie”). Wnioskodawca rozważa objęcie udziałów w spółce zagranicznej z siedzibą w jednym z państw Unii Europejskiej będącej odpowiednikiem polskiej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka europejska”) i pokrycie ich wkładem niepieniężnym (aportem) w postaci stanowiących własność Wnioskodawcy Udziałów polskich.

W związku z tym, Wnioskodawca planuje wnieść aportem Udziały polskie do Spółki europejskiej w zamian za udziały Spółki europejskiej („Udziały europejskie”). Wartość rynkowa Udziałów polskich może być wyższa od wartości nominalnej Udziałów europejskich w Spółce europejskiej otrzymanych w zamian przez Wnioskodawcę. Różnica między wartością rynkową Udziałów polskich, a wartością nominalną Udziałów europejskich otrzymanych przez Wnioskodawcę zostanie przekazana na kapitał zapasowy Spółki europejskiej. W rezultacie, Wnioskodawca obejmie Udziały europejskie o wartości nominalnej niższej aniżeli wartość rynkowa wniesionych Udziałów polskich.

W rezultacie dokonanej wymiany udziałów Spółka europejska nie uzyska bezwzględnej większości głosów w polskiej spółce.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Czy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego przy wniesieniu do Spółki europejskiej aportu w postaci Udziałów polskich w przypadku, gdy wartość rynkowa Udziałów polskich będzie wyższa od wartości nominalnej objętych w zamian Udziałów europejskich, przychodem Wnioskodawcy będzie wartość nominalna objętych Udziałów europejskich...

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego przy wniesieniu do Spółki europejskiej aportu w postaci Udziałów polskich w przypadku, gdy wartość rynkowa Udziałów polskich będzie wyższa od wartości nominalnej objętych w zamian Udziałów europejskich, przychodem Wnioskodawcy będzie wartość nominalna objętych Udziałów europejskich.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy PDOF, osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów (przychodów) bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie unikania podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a Ustawy o PDOF).

Jako, że Wnioskodawca zamierza wnieść posiadane Udziały polskie w spółce z siedzibą w Polsce do spółki z siedzibą na terytorium Unii Europejskiej, w celu stwierdzenia gdzie potencjalne przychody zostaną opodatkowane, należy odwołać się do odpowiedniej umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania z danym państwem Unii Europejskiej. Rozdział V Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku może posłużyć jako wzorzec regulacji o miejscu opodatkowania w sytuacji uzyskania przychodu z kapitałów pieniężnych.

Art. 13 Modelowej Konwencji „Zyski z przeniesienia własności majątku” wskazuje, w którym państwie osiągnięty zysk może podlegać opodatkowaniu, co winno znaleźć odzwierciedlenie w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzeczypospolitą Polską a konkretnym państwem. W sytuacji uzyskania przychodu przez Wnioskodawcę w rezultacie rozważanej transakcji wymiany udziałów, zastosowanie znajdzie art. 13 ust. 5 Modelowej Konwencji OECD, z treści którego wynika, że zyski z przeniesienia tytułu własności majątku, inne niż wymienione w ustępach 1, 2, 3 i 4, podlegają opodatkowaniu tylko w tym państwie, w którym przenoszący tytuł własności ma miejsce zamieszkania lub siedzibę.

W konsekwencji, w przypadku osiągnięcia przez Wnioskodawcę przychodu, będzie on podlegał opodatkowaniu w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, czyli w Polsce. Tym samym, konsekwencje podatkowe przedmiotowej transakcji należy ocenić w świetle przepisów ustawy PDOF.

Zgodnie z art. 24 ust. 8a ustawy o PDOF, jeżeli spółka nabywa od udziałowców innej spółki udziały tej innej spółki oraz w zamian za udziały tej innej spółki przekazuje udziałowcom tej innej spółki własne udziały, a w przypadku braku wartości nominalnej - wartości rynkowej tych udziałów, oraz jeżeli w wyniku nabycia:

1. spółka nabywająca uzyska bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały są nabywane, albo
2. spółka nabywająca, posiadająca bezwzględną większość praw głosu w spółce, której udziały są nabywane, zwiększa ilość udziałów w tej spółce

- do przychodów nie zalicza się wartości udziałów przekazanych udziałowcom tej innej spółki oraz wartości udziałów nabytych przez spółkę, pod warunkiem że podmioty biorące udział w tej transakcji podlegają w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego opodatkowaniu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce ich osiągnięcia (wymiana udziałów).

Jako że w rezultacie wymiany udziałów, Spółka europejska nie uzyska bezwzględnej większości głosów w polskiej spółce, po stronie Wnioskodawcy powstanie przychód równy wartości udziałów otrzymanych w Spółce europejskiej. Przepis ten nie precyzuje, czy chodzi tu o wartość rynkową czy nominalną w przypadku, gdy te wartości są różne.

W świetle zapisu art. 10 ust. 1 pkt 7 ustawy o PDOF źródłami przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF, za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów w spółce mającej osobowość prawną objętych w zamian za wkład niepieniężny. Przepis ten jest jedynym przepisem w Ustawie o PDOF, który wskazuje na powstanie przychodu w przypadku objęcia udziałów lub akcji w spółce mającej osobowość prawną z zamian za wkład niepieniężny, więc stanowi podstawę dla obliczenia podatku koniecznego do zapłacenia przez Wnioskodawcę. W przedstawionym opisie zdarzenia przyszłego wartość nominalna Udziałów europejskich objętych przez Wnioskodawcę w zamian za wkład w postaci Udziałów polskich będzie znana, więc powinna ona wyznaczać przychód osiągnięty przez Wnioskodawcę w związku z planowaną transakcją. Ponadto, w art. 17 ust. 2 ustawy o PDOF, ustawodawca wskazał, iż przy ustalaniu wartości uzyskanego w wyżej wymieniony sposób przychodu stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ustawy o PDOF.

W myśl art. 19 ust. 1 ww. ustawy o PDOF przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej. Przepis art. 14 ust. 1 zdanie drugie stosuje się odpowiednio.

Zdaniem Wnioskodawcy w przedstawionym stanie faktycznym, nie będzie podstaw merytorycznych dla określenia przez organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej przychodu w innej wysokości, niż wartość nominalna objętych w zamian za wkład Udziałów europejskich w Spółce europejskiej.

Przede wszystkim byłoby to w sprzeczności z literalnym brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF, który jednoznacznie wskazuje, że przychód podatkowy w sytuacji takiej stanowi wartość nominalna udziałów, określona w umowie spółki. Użycie przez ustawodawcę pojęcia „nominalna” wskazuje, że wykluczona jest jakakolwiek możliwość ustalania wartości przychodu w oparciu o inne wyznaczniki. Ustawodawca wyraźnie i jednoznacznie stwierdził, że w takim wypadku brana może być jedynie pod uwagę wartość udziałów określona w umowie spółki (uchwale o podwyższeniu kapitału), a nie jakakolwiek inna wartość w szczególności zaś bez znaczenia dla wysokości przychodu jest przykładowo wartość rynkowa przedmiotu wkładu. Dodać należy, że jeśli chodzi o spółki kapitałowe, sytuacja, w której zachodzi rozbieżność pomiędzy wartością nominalną a wartością rynkową udziałów lub akcji, występuje bardzo często i można ją określić jako typową (z uwagi na to, że wartość nominalna udziałów jest wartością stałą, a ich wartość rynkowa jest zmienna - zależy od wartości aktywów spółki, czy szerzej rzecz ujmując, od jej kondycji ekonomicznej). Zakładając więc racjonalność ustawodawcy, należy przyjąć, że wprowadzając art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF uwzględnił powyższą okoliczność. Wobec tego ustalenie, że przychód podatkowy stanowi wartość nominalna udziałów lub akcji obejmowanych w zamian za wkład niepieniężny, a nie jakakolwiek inna wartość, stanowi świadomy wybór racjonalnego ustawodawcy. Gdyby bowiem jego zamiarem było powiązanie wysokości przychodu np. z wartością rynkową wkładów, wówczas ustawodawca w sposób wyraźny zapisałby to w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF.

Mając powyższe na uwadze, należy uznać że zawarte w art. 17 ust. 2 ustawy o PDOF odesłanie do art. 19, zgodnie z którym przepis ten stosuje się odpowiednio, oznacza że przepis ten może zostać zastosowany jedynie w takim zakresie, jaki da się pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym. Skoro zatem w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o PDOF przewidziano, że przychodem z kapitałów pieniężnych jest nominalna wartość udziałów objętych w zamian za wkład niepieniężny inny niż przedsiębiorstwo albo jego zorganizowana część, a więc wartość umownie określona przez strony, to nie jest dopuszczalne jakiekolwiek ustalanie wartości w oparciu o zasady wskazane w art. 19 ust. 1 zdanie drugie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Odpowiednie zastosowanie art. 19 ust. I ww. ustawy polega zatem wyłącznie na zastosowaniu zdania pierwszego, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Tym samym przepis art. 19 ustawy o PDOF nie zmienia faktu, iż w przypadku przekazania na kapitał zapasowy Spółki europejskiej nadwyżki wynikającej z różnicy pomiędzy wartością rynkową Udziałów polskich, a wartością nominalną wydanych Udziałów europejskich, przychodem z tytułu objęcia Udziałów europejskich w zamian za aport będzie ich nominalna wartość.

Ponadto, należy też zwrócić uwagę na treść art. 30b ust. 2 pkt 4 ustawy PDOF, zgodnie z którym w przypadku zbycia udziałów w spółce, do której wniesiono aport w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, dochodem z tego tytułu jest różnica między sumą przychodów uzyskanych z tytułu odpłatnego zbycia udziałów a kosztami uzyskania przychodu określonymi na podstawie art. 22 ust. 1f lub art. 23 ust. 1 pkt 38. Zgodnie z tym pierwszym przepisem, w przypadku odpłatnego zbycia udziałów w spółce kapitałowej, objętych w zamian za wkład inny niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, koszt uzyskania przychodu ustala się w wysokości nominalnej wartości objętych udziałów (akcji) - jeżeli udziały te zostały objęte w zamian za wkład inny niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część.

Z powyższych przepisów wynika, że jeżeli w analizowanej sytuacji Wnioskodawca sprzeda w przyszłości Udziały europejskie w Spółce europejskiej, jego przychodem będzie cena sprzedaży Udziałów europejskich, zaś koszt uzyskania przychodu będzie stanowiła nominalna wartość udziałów objętych przez Wnioskodawcę w Spółce europejskiej w zamian za aport w postaci Udziałów polskich. Przyjęcie zatem, iż w momencie obejmowania Udziałów europejskich w Spółce europejskiej przychodem podatkowym Wnioskodawcy nie będzie nominalna wartość Udziałów europejskich Spółki europejskiej, lecz wartość rynkowa, prowadziłoby do podwójnego opodatkowania agio. Raz bowiem Wnioskodawca musiałby zapłacić podatek dochodowy w momencie obejmowania Udziałów europejskich w Spółce europejskiej od dochodu obliczonego z uwzględnieniem agio, a po raz drugi - w chwili sprzedaży tych udziałów, gdyż w takim przypadku koszt uzyskania przychodu stanowiłaby jedynie nominalna wartość Udziałów europejskich Spółki europejskiej, bez jej powiększania o agio. Przykład ten wskazuje, że przychodem Wnioskodawcy w chwili objęcia Udziałów europejskich w Spółce europejskiej może być wyłącznie ich wartość nominalna.

Wobec powyższego, w przedstawionym zdarzeniu przyszłym do ustalenia przychodu z tytułu objęcia Udziałów europejskich w Spółce europejskiej w zamian za wkład niepieniężny w postaci Udziałów polskich należy przyjąć wartość nominalną Udziałów europejskich. Potwierdzeniem prawidłowości powyższej analizy jest orzecznictwo Naczelnego Sądu Administracyjnego, który w wyroku z 19 kwietnia 2006 r., sygn. akt II FSK 558/05, wskazał, iż Ustawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 9 (...)„ za przychody z kapitałów pieniężnych uznał nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny w innej postaci niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część. Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną, formaliną”. Przedstawione poglądy NSA utrwalił w wyroku z 25 listopada 2008 r., sygn. akt II FSK 1165/07.

Analogiczne stanowisko zajął Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 19 listopada 2009 r., sygn. akt III SA/Wa 910/08 i Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy w wyroku z 7 grudnia 2009 r., sygn. akt I SA/Bd 699/09. Powyższe stanowisko znajduje również potwierdzenie w interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, jako przykład Wnioskodawca wskazał następujące indywidualne interpretacje prawa podatkowego:

• sygnatura IPPB2/415-496/10-2/MK1, z dnia 6 sierpnia 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie;

• sygnatura IPPB2/415-596/10-2/MK, z dnia 17 września 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie;

• sygnatura IPPB2/415-258/10-2/MG, z dnia 21 czerwca 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie;

• sygnatura IBPBII/2/415-400/10/MW, z dnia 21 czerwca 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach;

• sygnatura IBPBIIJ2/415-407/10/ŁCz, z dnia 21 czerwca 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach;

• sygnatura IPPB2/415-249/10-2/MR, z dnia 6 czerwca 2010 r., Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie.
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), osoby fizyczne, jeżeli mają miejsce zamieszkania na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów bez względu na miejsce położenia źródeł przychodów (nieograniczony obowiązek podatkowy). Przepisy art. 3 ust. 1 stosuje się z uwzględnieniem umów w sprawie zapobieżenia podwójnemu opodatkowaniu, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (art. 4a tej ustawy).

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca – będący polskim rezydentem podatkowym – zamierza wnieść udziały w spółkach kapitałowych jako wkład do spółek kapitałowych posiadających siedziby na terytorium Unii Europejskiej.

Z uwagi na to, iż w przedmiotowym wniosku Wnioskodawca nie wskazał nazw państw, w których mają mieścić się siedziby owych spółek, należy odwołać się do Modelowej Konwencji OECD w sprawie podatku od dochodu i majątku. Zasadne jest więc posiłkowanie się art. 13 Modelowej Konwencji: „Zyski z przeniesienia własności majątku”, który wskazuje, w którym państwie osiągnięty zysk może podlegać opodatkowaniu, co winno znaleźć odzwierciedlenie w umowie o unikaniu podwójnego opodatkowania zawartej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a konkretnym państwem.

W związku z powyższym, biorąc pod uwagę powyższe ustalenia, o tym czy uzyskany przez Wnioskodawcę przychód podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych decydować będą każdorazowo postanowienia umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisanej pomiędzy Rzecząpospolitą Polską a państwem, w którym znajdować się będzie siedziba spółki, której udziały obejmie Wnioskodawca.

Przyjmując, że osiągnięty przychód podlegać będzie opodatkowaniu w miejscu zamieszkania Wnioskodawcy, a więc w Polsce, należy skutki podatkowe przedmiotowej transakcji ocenić w świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku. Natomiast stosownie do przepisu art. 10 ust. 1 pkt 7 ww. ustawy jednym ze źródeł przychodów są kapitały pieniężne i prawa majątkowe, w tym odpłatne zbycie praw majątkowych innych niż wymienione w pkt 8 lit. a)–c).

Zasady ustalania przychodu z tytułu objęcia udziałów (akcji) w zamian za wkład niepieniężny zostały zawarte w przepisie art. 17 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, w którym ustawodawca kwalifikuje ten rodzaj przychodów do przychodów z kapitałów pieniężnych. Za przychody z kapitałów pieniężnych uważa się nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce mającej osobowość prawną albo wkładów w spółdzielni objętych w zamian za wkład niepieniężny. Z treści art. 17 ust. 1a pkt 2 updof wynika natomiast, iż przychód określony w art. 17 ust. 1 pkt 9 updof powstaje w dniu wpisu do rejestru podwyższenia kapitału zakładowego spółki.

Z brzmienia art. 17 ust. 1 pkt 9 updof wynika, że ustawodawca wiąże określone skutki prawne w zakresie podatku dochodowego z objęciem udziałów w zamian za aport po stronie podmiotów wnoszących wkład. Gdy podmiot wnosi do spółki kapitałowej (z o. o. lub akcyjnej) wkład niepieniężny w postaci innej niż przedsiębiorstwo lub jego zorganizowana część, osiąga w związku z tą operacją przychód. Jest nim nominalna wartość udziałów (akcji) objętych w zamian za wkład niepieniężny.

Z art. 17 ust. 2 updof wynika zaś, że przy ustalaniu wartości przychodów, o których mowa w ust. 1 pkt 4 lit. c), pkt 6, 7, 9 i 10, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19.

Istotnym w rozpatrywanej sprawie jest zwrot „nominalna wartość udziałów (akcji)”. Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną, formalną (por. Słownik języka polskiego pod red. E. Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003, s. 537).

Wartość nominalna jest wielkością stałą, z jej istoty wynika, że nie może być podwyższona. Podwyższenie takiej wielkości skutkowałoby ukształtowaniem nowej innej wielkości, która nie byłaby już wartością nominalną. Użycie przez ustawodawcę pojęcia „nominalna” wskazuje, że wykluczona jest jakakolwiek możliwość ustalania wartości udziału w oparciu o ceny rynkowe. Ustawodawca bowiem wyraźnie i jednoznacznie stwierdził, że w takim wypadku brana może być jedynie pod uwagę wartość ściśle już określona w umowie spółki.

Użycie przez prawodawcę podczas konstruowania norm prawnych określenia „odpowiednio” oznacza, że przepis, do którego odwołano się ma zostać zastosowany jedynie w zakresie, jaki da się pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym. W art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewidziano, że przychodem z kapitałów pieniężnych jest nominalna wartość nabytych udziałów, czyli wartość umownie określona przez strony, stąd wykluczone jest jakiekolwiek ustalanie wartości w oparciu o ceny rynkowe. Odpowiednie zastosowanie art. 19 ust. 1 ustawy polega wyłącznie na zastosowaniu zdania pierwszego, zgodnie z którym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia.

Wobec powyższego stwierdzić należy, że prawodawca w art. 17 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z kapitałów pieniężnych uznał nominalną wartość udziałów (akcji) w spółce objętych w zamian za wkład niepieniężny. Przez nominalną wartość należy rozumieć wartość istniejącą tylko z nazwy, tytularną, formalną. Takiego rozumienia analizowanego przepisu nie zmienia art. 17 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który w zakresie ustalania wartości przychodów odsyła do odpowiedniego stosowania art. 19 tej ustawy. Słowo „odpowiednie” oznacza, że do ustalenia wartości przychodu określonego w art. 17 ust. 1 pkt 9 ma zastosowanie wyłącznie zdanie pierwsze art. 19 ust. 1 ustawy. Uzasadnieniem do odpowiedniego zastosowania tylko ust. 1 jest to, iż przepis, do którego odwołano się może zostać zastosowany jedynie w zakresie, jaki da się pogodzić z charakterem instytucji prawnej regulowanej przepisem odsyłającym.

Reasumując, stwierdzić należy, iż do ustalenia przychodu Wnioskodawcy z tytułu objęcia udziałów (akcji) w spółce posiadającej osobowość prawną w zamian za wkład niepieniężny należy przyjąć wartość nominalną objętych udziałów (akcji). Natomiast art. 19 znajdzie zastosowanie jedynie w zakresie zdania pierwszego ust. 1.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1Maja 10, 09-402 Płock.