INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 7 lipca 2011r. (data wpływu 11 lipca 2011r.), uzupełnionym pismami z dnia 20 września 2011r. (data wpływu 22 września 2011r.) oraz z dnia 17 października 2011r. (data złożenia w tut. organie 17 października 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla organizacji szkoleń dla lekarzy dentystów – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 lipca 2011r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od podatku dla organizacji szkoleń dla lekarzy dentystów.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 września 2011r. (data wpływu 22 września 2011r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 13 września 2011r. Nr IBPP1/443-1141/11/AL oraz pismem dnia 17 października 2011r. (data złożenie w tut. organie 17 października 2011r.).

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca zajmuje się organizacją szkoleń dla lekarzy dentystów w całej Polsce w zakresie procedur leczenia dentystycznego. Organizacja szkoleń stanowi główny profil działania firmy Wnioskodawcy.

Szkolenia są zgłaszane do „N” jak i do „O”.

Wnioskodawca dysponuje uchwałami zarówno „N” jak i „O” potwierdzającymi spełnienie warunków kształcenia podyplomowego lekarzy dentystów w roku 2010 i 2011 zgodnie z ustawą z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty.

W roku 2010 na organizowane szkolenia Wnioskodawca stosował zwolnienie z podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 20 września 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i realizowane szkolenia nie świadczy jako taka jednostka.

Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi w ramach szkoleń są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego niewymienionymi w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia dla lekarzy dentystów dotyczą nowych procedur leczenia dentystycznego. Szkolenia podyplomowe dla lekarzy dentystów prowadzone są na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. 2008, Nr 136, poz. 857).

Zgodnie z art. 18 ust 1 ww. ustawy lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić:

1. podmioty uprawnione do prowadzenia odpowiednio stażu podyplomowego, specjalizacji lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych,
2. inne podmioty niż wymienione w punkcie 1 uprawnione do kształcenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności: medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo - rozwojowe,
3. inne podmioty niż wymienione w punkcie 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwane dalej „organizatorami szkolenia”.
   
   

Spełnienie warunków prowadzenia kształcenia określonych w punkcie 2 przez podmioty wymienione w ust. 1 pkt 3 stwierdza okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia lub Naczelna Rada Lekarska w odniesieniu do okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia oraz organizatora kształcenia zamierzającego prowadzić kształcenie na terenie całego kraju (art. 19 ust. 3 ustawy).

Szkolenia podyplomowe dla lekarzy i lekarzy dentystów nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. 2004, Nr 231, poz. 2326 ze zm.).

Przepis § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że doskonalenia zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.

Formy realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów określone zostały w § 2 rozporządzenia. W załączniku nr 3 do cytowanego rozporządzenia szczególnym formom doskonalenia zawodowego przypisane zostały tzw. punkty edukacyjne. Dopełnienie przez lekarza dentystę obowiązku doskonalenia zawodowego okręgowa izba lekarska odnotowuje w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty” - § 4 ust. 4 rozporządzenia.

Doskonalenia zawodowe stanowi więc obowiązek lekarzy dentystów zaś udział w szkoleniach organizowanych przez Wnioskodawcę należy uznać za jedną z możliwych form realizacji ustawowego obowiązku nałożonego na lekarzy.

Tym samym przepisy, na podstawie których Wnioskodawca prowadzi swoją działalność to art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty w związku z § 2 ust. 1 i § 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

W przywołanym rozporządzeniu zostały wskazane zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń i prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia są zgodne ze stawianymi w rozporządzenia wymogami.

Dla każdego przeprowadzonego szkolenia Wnioskodawca posiada uchwałę odpowiednio od charakteru szkolenia odpowiednio „O” dla szkolenia o charakterze lokalnym lub „N” dla szkolenia o charakterze ogólnopolskim.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji, gdyż nie prowadzi szkoleń na podstawie przepisów o systemie oświaty.

Żadne z prowadzonych szkoleń nie są finansowane ze środków publicznych.

Zgodnie z wypisem ewidencji z działalności gospodarczej - Wnioskodawca prowadzi działalność szkoleniową rozumianą jako „pozostałe pozaszkolne formy edukacji gdzie indziej niesklasyfikowane”.

Wnioskodawca w zależności od wariantu szkolenia zajmuje się kompleksową lub częściową organizacją szkoleń, realizując je od pomysłu, poprzez rekrutację uczestników, pozyskanie wykładowców na organizacji i przeprowadzeniu szkolenia kończąc.

Szkolenia organizowane dla lekarzy dentystów mają na celu podnoszenie poziomu wiedzy i kwalifikacji zawodowych lekarzy dentystów oraz lekarzy ortodontów, ze szczególnym naciskiem na wiedzę praktyczną.

Usługi szkoleniowe są świadczone w ramach szkolenia zawodowego. Doskonalenie zawodowe lekarza dentysty jest jego obowiązkiem tym samym szkolenia zawodowe, będące jedną z możliwych form realizacji tego obowiązku należy uznać za kształcenie zawodowe.

Wnioskodawca organizuje szkolenia dla lekarzy w dwóch wariantach:

1. jako samodzielny organizator szkolenia, zapraszając do współpracy firmy działające na rynku artykułów dla stomatologii takie jak producenci sprzętu, materiałów i preparatów stomatologicznych. Dla firm współpracujących Wnioskodawca wykonuje usługi marketingowe związane z możliwością zaprezentowania ich oferty podczas organizowanych szkoleń, takie jak udostępnienie miejsca na stoisko firmowe, przeprowadzenie ankiet wśród uczestników szkolenia czy też wykonanie prezentacji swoich produktów na szkoleniu;
2. jako współorganizator szkolenia - we współpracy z wybraną firmą działającą w branży artykułów stomatologicznych pełni najczęściej funkcję biura organizacyjnego, wykonując takie działania jak: rekrutację uczestników, wystawianie faktur dla uczestników szkoleń, organizację miejsca przeprowadzenia szkolenia, organizację cateringu, organizację sprzętu niezbędnego do przeprowadzenia szkolenia, nadzór nad harmonogramem i przebiegiem szkolenia, etc.
   
   

Udział w organizowanych szkoleniach stanowi realizację przez jego uczestników obowiązku kształcenia lekarzy dentystów i umożliwia im pogłębienie wiedzy i uaktualnienie wiedzy związanej z zawodem lekarza dentysty oraz umożliwia zbieranie koniecznych punktów edukacyjnych (załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów). Tym samym osoby biorące udział w szkoleniu uaktualnią posiadaną wiedzę oraz będą ją wykorzystywały w prowadzonej praktyce lekarza dentysty lub lekarza ortodonty, co pozostaje w bezpośrednim związku z zawodem uczestników szkoleń.

Wnioskodawca podnosi, że z uwagi na fakt, iż doskonalenie zawodowe jest obowiązkiem lekarzy dentystów, należy uznać prowadzoną działalność szkoleniową za jedną z możliwych form realizacji tego obowiązku. Spełniona została również druga przesłanka umożliwiająca korzystanie ze zwolnienia od podatku tzn. szkolenia prowadzone są w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach.

Ponadto, Wnioskodawca posiada uchwały „O” oraz „N” potwierdzające spełnianie warunków kształcenia podyplomowego lekarzy dentystów, zatem jest podmiotem uprawnionym do prowadzenia szkoleń podyplomowych w rozumieniu art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty.

W uzupełnieniu wniosku z dnia 17 października 2011r. Wnioskodawca wskazał, iż bez względu na to czy samodzielnie organizuje szkolenia, czy też jest współorganizatorem szkoleń podyplomowych dla lekarzy dentystów, zawsze realizuje (realizować będzie) te szkolenia, co dokumentowane jest fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę jako wykonawcę tych szkoleń.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w 2011r. na tego typu usługi (organizacji szkoleń dla lekarzy dentystów) obowiązuje zwolnienie z podatku VAT, czy nowa stawka 23%...

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko uzupełnione pismem z dnia 20 września 2011r.) szkolenia dla lekarzy dentystów organizowane przez firmę Wnioskodawcy spełniają warunki pojęcia szkolenia zawodowego, co za tym idzie podlegają zwolnieniu z podatku VAT.

Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń dla lekarzy dentystów zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. 2004r. Nr 231, poz. 2326 ze zm.).

Przepis § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, iż doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej „specjalizacją”, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej „umiejętności”, oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.

Zgodnie z art. 132 ust. 1 lit i dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej, państwa członkowskie zwalniają z podatku kształcenie zawodowe lub przekwalifikowanie, łącznie ze świadczeniem usług i dostawą towarów ściśle z taką działalnością związanych, prowadzone przez odpowiednie podmioty prawa publicznego lub inne instytucje działające w tej dziedzinie.

Potwierdzeniem takiego stanu jest m.in. odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Finansów na zapytanie nr 8424 z dnia 27 stycznia 2011r. w sprawie skutków objęcia usług szkoleniowych podatkiem VAT, w której znajduje się m.in.: „(...) Minister Finansów wyjaśnia również, że pojęcia kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zawodowego nie zostały zinterpretowane ani w samej dyrektywie, ani jak dotąd, w żadnym z wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE. Mając jednak na uwadze wskazane przez ETS powyższe reguły interpretacji pojęć wyznaczających zakres zwolnienia od podatku czynności określonych w art. 132 dyrektywy, przyjąć można, że w ramach pojęcia kształcenia zawodowego mieści się zdobywanie wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania określonego zawodu, jak również późniejsze rozwijanie tej wiedzy i tych umiejętności, natomiast w ramach pojęcia przekwalifikowania zawodowego mieści się zdobywanie wiedzy i umiejętności koniecznych do wykonywania innego zawodu niż obecnie wykonywany (przez określoną osobę) (…)”.

Mając na uwadze treść wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej oraz wyjaśnienia Wnioskodawcy z dnia 20 września 2011r., należy uznać, że usługi szkolenia dla lekarzy w zakresie nowych procedur leczenia świadczone przez Wnioskodawcę będą korzystały ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm., t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez dostawę towarów, zgodnie z art. 7 ust. 1 tej ustawy, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, natomiast stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie natomiast z dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku usługi świadczone przez:

1. jednostki objęte systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty, w zakresie kształcenia i wychowania,
2. uczelnie, jednostki naukowe … oraz jednostki badawczo-rozwojowe, w zakresie kształcenia na poziomie wyższym

–oraz dostawę towarów i świadczenie usług ściśle z tymi usługami związane.

Stosownie do treści art. 43 ust. 1 pkt 29 tej ustawy, zwalnia się od podatku usługi kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego, inne niż wymienione w pkt 26:

1. prowadzone w formach i na zasadach przewidzianych w odrębnych przepisach, lub
2. świadczone przez podmioty, które uzyskały akredytację w rozumieniu przepisów o systemie oświaty - wyłącznie w zakresie usług objętych akredytacją, lub
3. finansowane w całości ze środków publicznych

–oraz świadczenie usług i dostawę towarów ściśle z tymi usługami związane.

W tym miejscu wskazać należy, iż w dniu 1 lipca 2006r. weszły w życie przepisy rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z dnia 17 października 2005r. ustanawiającego środki wykonawcze do Dyrektywy 77/388/EWG w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 288 str. 1). Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 wiąże wszystkie państwa członkowskie i jest stosowane bezpośrednio. Oznacza to, iż przepisy tego rozporządzenia z dniem 1 lipca 2006r. stają się częścią porządku prawnego, obowiązującego na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej, bez konieczności ich implementacji w drodze ustawy. Rozporządzenie Rady nr 1777/2005 przyjęte zostało w celu jednolitego stosowania przez wszystkie państwa członkowskie systemu podatku od wartości dodanej, opartego na postanowieniach Szóstej Dyrektywy Rady z dnia 17 maja 1977r. w sprawie harmonizacji przepisów Państw Członkowskich, dotyczących podatków obrotowych – wspólny system podatku wartości dodanej: ujednolicona podstawa opodatkowania (77/388/EWG ze zm.).

Przepis art. 14 rozporządzenia nr 1777/2005 wyjaśnia, co należy rozumieć przez usługi kształcenia zawodowego i przekwalifikowania. W myśl tego przepisu, usługi w zakresie kształcenia zawodowego i przekwalifikowania zapewniane na warunkach określonych w art. 13 część A ust. 1 lit. i Dyrektywy 77/388/EWG (analogiczne zwolnienie zawiera art. 132 ust. 1 lit. i obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007r. Dyrektywy 2006/112/WE), obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, tak samo jak nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego bądź przekwalifikowania nie ma znaczenia do tego celu.

Od dnia 1 lipca 2011r. obowiązuje natomiast rozporządzenie wykonawcze Rady (UE) Nr 282/2011 z dnia 15 marca 2011r., ustanawiające środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 77, s. 1). Zgodnie z art. 44 tego rozporządzenia, usługi w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania świadczone na warunkach określonych w art. 132 ust. 1 lit. i) dyrektywy 2006/112/WE obejmują nauczanie pozostające w bezpośrednim związku z branżą lub zawodem, jak również nauczanie mające na celu uzyskanie lub uaktualnienie wiedzy do celów zawodowych. Czas trwania kursu w zakresie kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania nie ma w tym przypadku znaczenia.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca zajmuje się organizacją szkoleń dla lekarzy dentystów w całej Polsce w zakresie procedur leczenia dentystycznego. Organizacja szkoleń stanowi główny profil działania firmy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca organizuje szkolenia dla lekarzy w dwóch wariantach:

1. jako samodzielny organizator szkolenia, zapraszając do współpracy firmy działające na rynku artykułów dla stomatologii takie jak producenci sprzętu, materiałów i preparatów stomatologicznych. Dla firm współpracujących Wnioskodawca wykonuje usługi marketingowe związane z możliwością zaprezentowania ich oferty podczas organizowanych szkoleń, takie jak udostępnienie miejsca na stoisko firmowe, przeprowadzenie ankiet wśród uczestników szkolenia czy też wykonanie prezentacji swoich produktów na szkoleniu;
2. jako współorganizator szkolenia - we współpracy z wybraną firmą działającą w branży artykułów stomatologicznych pełni najczęściej funkcję biura organizacyjnego, wykonując takie działania jak: rekrutację uczestników, wystawianie faktur dla uczestników szkoleń, organizację miejsca przeprowadzenia szkolenia, organizację cateringu, organizację sprzętu niezbędnego do przeprowadzenia szkolenia, nadzór nad harmonogramem i przebiegiem szkolenia, etc.
   
   

Wnioskodawca wskazał, iż bez względu na to czy samodzielnie organizuje szkolenia, czy też jest współorganizatorem szkoleń podyplomowych dla lekarzy dentystów, zawsze realizuje (realizować będzie) te szkolenia, co dokumentowane jest fakturą VAT wystawioną przez Wnioskodawcę jako wykonawcę tych szkoleń.

Szkolenia są zgłaszane do „N” jak i do „O”. Wnioskodawca posiada uchwały „O” oraz „N” potwierdzające spełnianie warunków kształcenia podyplomowego lekarzy dentystów, zatem jest podmiotem uprawnionym do prowadzenia szkoleń podyplomowych w rozumieniu art. 19 ust. 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty.

Wnioskodawca wskazał, iż nie jest jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i realizowane szkolenia nie świadczy jako taka jednostka.

Wszystkie świadczone przez Wnioskodawcę usługi w ramach szkoleń są usługami kształcenia zawodowego lub przekwalifikowania zawodowego niewymienionymi w art. 43 ust. 1 pkt 26 ustawy o VAT.

Prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia dla lekarzy dentystów dotyczą nowych procedur leczenia dentystycznego. Szkolenia podyplomowe dla lekarzy dentystów prowadzone są na podstawie ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (Dz. U. 2008, Nr 136, poz. 857).

Zgodnie z art. 18 ust 1 ww. ustawy lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego.

W myśl art. 19 ust. 1 ustawy kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić:

1. podmioty uprawnione do prowadzenia odpowiednio stażu podyplomowego, specjalizacji lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych,
2. inne podmioty niż wymienione w punkcie 1 uprawnione do kształcenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności : medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo - rozwojowe,
3. inne podmioty niż wymienione w punkcie 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwane dalej „organizatorami szkolenia”.
   
   

Spełnienie warunków prowadzenia kształcenia określonych w punkcie 2 przez podmioty wymienione w ust. 1 pkt 3 stwierdza okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia lub Naczelna Rada Lekarska w odniesieniu do okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia oraz organizatora kształcenia zamierzającego prowadzić kształcenie na terenie całego kraju (art. 19 ust. 3 ustawy).

Wnioskodawca wskazał, iż szkolenia podyplomowe dla lekarzy i lekarzy dentystów nie mogą odbywać się w zupełnie dowolnej formie. Szczegółowe zasady organizacji i przeprowadzania szkoleń z tego zakresu zostały określone w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełnienia obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. 2004, Nr 231, poz. 2326 ze zm.).

Przepis § 2 ust. 1 ww. rozporządzenia stanowi, że doskonalenia zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.

Formy realizacji obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów określone zostały w § 2 rozporządzenia. W załączniku nr 3 do cytowanego rozporządzenia szczególnym formom doskonalenia zawodowego przypisane zostały tzw. punkty edukacyjne. Dopełnienie przez lekarza dentystę obowiązku doskonalenia zawodowego okręgowa izba lekarska odnotowuje w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty” - § 4 ust. 4 rozporządzenia.

Doskonalenia zawodowe stanowi więc obowiązek lekarzy dentystów zaś udział w szkoleniach organizowanych przez Wnioskodawcę należy uznać za jedną z możliwych form realizacji ustawowego obowiązku nałożonego na lekarzy.

Tym samym przepisy, na podstawie których Wnioskodawca prowadzi swoją działalność to art. 19 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty w związku z § 2 ust. 1 i § 3 rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów.

W przywołanym rozporządzeniu zostały wskazane zasady organizowania i przeprowadzania szkoleń i prowadzone przez Wnioskodawcę szkolenia są zgodne ze stawianymi w rozporządzenia wymogami.

Dla każdego przeprowadzonego szkolenia Wnioskodawca posiada uchwałę odpowiednio od charakteru szkolenia odpowiednio „O” dla szkolenia o charakterze lokalnym lub „N” dla szkolenia o charakterze ogólnopolskim.

Wnioskodawca nie posiada akredytacji, gdyż nie prowadzi szkoleń na podstawie przepisów o systemie oświaty.

Żadne z prowadzonych szkoleń nie są finansowane ze środków publicznych.

Szkolenia organizowane dla lekarzy dentystów mają na celu podnoszenie poziomu wiedzy i kwalifikacji zawodowych lekarzy dentystów oraz lekarzy ortodontów, ze szczególnym naciskiem na wiedzę praktyczną.

Udział w organizowanych szkoleniach stanowi realizację przez jego uczestników obowiązku kształcenia lekarzy dentystów i umożliwia im pogłębienie wiedzy i uaktualnienie wiedzy związanej z zawodem lekarza dentysty oraz umożliwia zbieranie koniecznych punktów edukacyjnych (załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów). Tym samym osoby biorące udział w szkoleniu uaktualnią posiadaną wiedzę oraz będą ją wykorzystywały w prowadzonej praktyce lekarza dentysty lub lekarza ortodonty, co pozostaje w bezpośrednim związku z zawodem uczestników szkoleń.

Usługi szkoleniowe są zatem świadczone w ramach szkolenia zawodowego. Doskonalenie zawodowe lekarza dentysty jest jego obowiązkiem, tym samym szkolenia zawodowe, będące jedną z możliwych form realizacji tego obowiązku należy uznać za kształcenie zawodowe.

Jak wynika z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego Wnioskodawca wskazał, iż organizuje/będzie organizować szkolenia dla lekarzy dentystów.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne należy stwierdzić, iż ww. usługi nie są świadczone przez usługodawcę będącego uczelnią, jednostką naukową Polskiej Akademii Nauk, lub jednostką badawczo-rozwojową. Zatem nie podlegają zwolnieniu z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. b ustawy o VAT. W rozpatrywanym przypadku, nie można bowiem Wnioskodawcy uznać za wymieniony w ustawie podmiot.

Wnioskodawca nie jest też jednostką objętą systemem oświaty w rozumieniu przepisów o systemie oświaty i realizowane szkolenia nie świadczy jako taka jednostka, zatem nie może korzystać ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 26 lit. a ustawy o VAT.

W dalszej kolejności należy przeanalizować czy można zastosować zwolnienie z art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a ustawy o VAT. Zbadać należy najpierw czy przeprowadzane szkolenia są usługami kształcenia i przekwalifikowania zawodowego.

Jak wskazał Wnioskodawca udział lekarzy dentystów w organizowanych szkoleniach stanowi realizację obowiązku kształcenia się przez tychże lekarzy, wynikającego z art. 18 ust. 1 ustawy z dnia 5 grudnia 1996r. o zawodzie lekarza i lekarza dentysty (t. j. z 2008r. Dz. U. Nr 136, poz. 857 ze zm.).

Jak wynika bowiem z ww. artykułu lekarz ma prawo i obowiązek doskonalenia zawodowego, w szczególności w różnych formach kształcenia podyplomowego.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż szkolenia te umożliwią ich uczestnikom pogłębienie wiedzy i uaktualnienie wiedzy związanej z zawodem lekarza dentysty oraz umożliwią zbieranie koniecznych punktów edukacyjnych (załącznik nr 3 do rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobów dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów (Dz. U. Nr 231, poz. 2326 ze zm.)).

Jak wynika z § 2 ww. rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 6 października 2004r. w sprawie sposobu dopełniania obowiązku doskonalenia zawodowego lekarzy i lekarzy dentystów:

1. Doskonalenie zawodowe lekarza obejmuje aktywność zawodową w ramach samokształcenia lub w zorganizowanych formach kształcenia podyplomowego poprzez odbywanie szkolenia specjalizacyjnego, zwanego dalej „specjalizacją”, nabywanie umiejętności zawodowych z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych, zwane dalej „umiejętnością”, oraz doskonalenie w innych formach kształcenia.
2. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza polega na stałej aktywności zawodowej.
3. Lekarz potwierdza aktywność zawodową poprzez uzyskiwanie odpowiedniej liczby punktów edukacyjnych, obliczonych w ustalonych okresach rozliczeniowych.
   
   

Stosownie do § 4 ww. rozporządzenia:

1. Lekarz realizujący obowiązek doskonalenia zawodowego prowadzi indywidualną ewidencję przebiegu doskonalenia zawodowego, w formie „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego”, której wzór jest określony w załączniku nr 1 do rozporządzenia.
2. „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” lekarz otrzymuje nieodpłatnie od okręgowej izby lekarskiej, której jest członkiem.
3. Lekarz przedstawia okręgowej radzie lekarskiej do wglądu „Ewidencję Doskonalenia Zawodowego” wraz z dokumentami stanowiącymi potwierdzenie odbycia określonych form doskonalenia zawodowego przed zakończeniem okresu rozliczeniowego.
4. Dopełnienie obowiązku doskonalenia zawodowego lekarza okręgowa rada lekarska potwierdza przez dokonanie wpisu w okręgowym rejestrze lekarzy oraz w dokumencie „Prawo wykonywania zawodu lekarza” albo „Prawo wykonywania zawodu lekarza dentysty”, w części „wpisy uzupełniające”. Wzór wpisu do dokumentu prawa wykonywania zawodu stanowi załącznik nr 2 do rozporządzenia.
5. Potwierdzenia, o którym mowa w ust. 4, dokonuje się na podstawie przedłożonej przez lekarza „Ewidencji Doskonalenia Zawodowego” oraz dokumentacji potwierdzającej odbycie określonych form doskonalenia zawodowego.
6. Liczbę punktów edukacyjnych odpowiadających poszczególnym formom doskonalenia zawodowego określa załącznik nr 3 do rozporządzenia.
   
   

Tym samym osoby poprzez udział w organizowanych szkoleniach uaktualnią posiadaną wiedzę oraz będą ją wykorzystywały w prowadzonej praktyce lekarza dentysty, co pozostaje w bezpośrednim związku z zawodem uczestników szkoleń.

Zatem została spełniona pierwsza przesłanka warunkująca prawo do zwolnienia świadczonych usług szkoleniowych bowiem usługi te są usługami kształcenia lub doskonalenia zawodowego w zawodzie lekarza dentysty.

Jednocześnie Wnioskodawca wskazał, iż realizowane przez niego szkolenia dla lekarzy dentystów prowadzone są/będą na podstawie art. 19 ust. 1 cyt. ustawy o zawodzie lekarza i lekarza dentysty.

Stosownie do art. 19 ww. ustawy:

1. Kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów mogą prowadzić:

1. podmioty uprawnione do prowadzenia odpowiednio stażu podyplomowego, specjalizacji lub szkolenia w zakresie uzyskiwania umiejętności z zakresu węższych dziedzin medycyny lub udzielania określonych świadczeń zdrowotnych;
2. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 uprawnione do kształcenia podyplomowego na podstawie odrębnych przepisów, w szczególności: medyczne szkoły wyższe, szkoły prowadzące działalność dydaktyczną i badawczą w dziedzinie nauk medycznych, medyczne jednostki badawczo-rozwojowe;
3. inne podmioty niż wymienione w pkt 1 i 2 po uzyskaniu wpisu w rejestrze podmiotów prowadzących kształcenie podyplomowe lekarzy i lekarzy dentystów, zwane dalej „organizatorami kształcenia”.
   
   

2. Warunkami prowadzenia kształcenia podyplomowego są:

1. posiadanie planu kształcenia realizowanego w określonym czasie zawierającego w szczególności:
1. cel (cele) kształcenia,
2. przedmiot i zakres kształcenia, zgodny z aktualną wiedzą medyczną,
3. formę (formy) kształcenia,
4. wymagane kwalifikacje uczestników,
5. sposób (sposoby) weryfikacji wyników kształcenia,
6. sposób potwierdzania uczestnictwa i ukończenia kształcenia;
2. zapewnienie kadry dydaktycznej o kwalifikacjach odpowiednich dla danego rodzaju kształcenia;
3. zapewnienie odpowiedniej do realizacji programu kształcenia bazy dydaktycznej, w tym dla szkolenia praktycznego;
4. posiadanie wewnętrznego systemu oceny jakości kształcenia, uwzględniającego narzędzia oceny jakości kształcenia oraz metody tej oceny;
5. zapewnienie udzielania świadczeń zdrowotnych wchodzących w zakres kształcenia przez uprawnione podmioty i osoby posiadające uprawnienia oraz właściwe kwalifikacje do ich wykonywania.
   
   

3. Spełnienie warunków prowadzenia kształcenia określonych w ust. 2 przez podmioty, o których mowa w ust. 1 pkt 3, potwierdza okręgowa rada lekarska właściwa ze względu na miejsce prowadzenia kształcenia lub Naczelna Rada Lekarska w odniesieniu do okręgowej izby lekarskiej będącej organizatorem kształcenia oraz organizatora kształcenia zamierzającego prowadzić kształcenie na terenie całego kraju.

A zatem przeprowadzane przez Wnioskodawcę szkolenia prowadzone są/będą w formach i zasadach określonych w odrębnych przepisach.

W związku z powyższym spełniona została przesłanka warunkująca prawo do zwolnienia realizowanych przez Wnioskodawcę szkoleń w ramach studiów podyplomowych dla lekarzy dentystów wynikająca z artykułu 43 ust. 1 pkt 29 lit. a cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Zatem realizowane przez Wnioskodawcę, jako organizatora lub współorganizatora, szkolenia dla lekarzy dentystów, będą korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, iż organizowane przez Wnioskodawcę szkolenia dla lekarzy dentystów podlegają zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 29 lit. a cyt. ustawy o podatku od towarów i usług uznać należało za prawidłowe.

Końcowo nadmienia się, iż w myśl w art. 14c § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika więc, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów, nie przeprowadza bowiem postępowania dowodowego, jest zatem związany wyłącznie opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) przedstawionym przez Wnioskodawcę i jego stanowiskiem.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego (tj. w sytuacji gdyby Wnioskodawca nie realizował przedmiotowych szkoleń - tj. nie był świadczącym usługę szkoleniową - a jedynie pełnił wyłącznie funkcję biura organizacyjnego) lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem.

Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.