Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-696/12/ES
z 3 października 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 27 czerwca 2012r. (data wpływu 4 lipca 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy przekazanie nieruchomości gruntowej budowlanej w ramach zawartej ugody sądowej celem zapłaty za odszkodowanie jak również zapłaty za służebność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia czy przekazanie nieruchomości gruntowej budowlanej w ramach zawartej ugody sądowej celem zapłaty za odszkodowanie jak również zapłaty za służebność będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Gminie zasądzono wypłatę odszkodowania na rzecz Powoda (Strony Skarżącej) w wysokości 43 320 zł za bezumowne korzystanie przez Gminę z nieruchomości, której właścicielem jest Strona Skarżąca za okres od 1 maja 2001r. do 31 listopada 2010r.

Strona Skarżąca w dalszej części dochodzi wypłaty kolejnego odszkodowania za następne lata. Gmina będzie domagać się wpisu służebności na nieruchomości Powoda również za odpłatnością. Z uwagi na brak środków pieniężnych Gmina zamierza zawrzeć ugodę ze Skarżącą (Powodem) w ramach której za wszelkie odszkodowania oraz opłaty za służebność będzie chciała przenieść na własność Strony Skarżącej nieruchomość gruntową budowlaną o określonej wartości rynkowej wycenionej przez rzeczoznawcę. Przekazanie nieruchomości stanowić będzie pewną formę zadośćuczynienia na rzecz osoby, która poniosła wymierną szkodę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej sytuacji przekazanie nieruchomości gruntowej budowlanej w ramach zawartej ugody sądowej przez Gminę celem zapłaty za odszkodowanie jak również zapłaty za służebność będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji przekazanie nieruchomości gruntowej budowlanej przez Gminę w ramach zawartej ugody sądowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przekazanie nieruchomości gruntowej służyć będzie zapłacie za odszkodowanie jak również zapłacie za służebność oraz przekazanie nieruchomości stanowić będzie pewną formę zadośćuczynienia na rzecz osoby, która poniosła wymierną szkodę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177 poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem VAT podlegają odpłatna dostawa towarów oraz odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 cyt. ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W art. 7 ust. 1 ustawy o VAT postanowiono, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Z powyższych przepisów wynika, że opodatkowaniu co do zasady podlegają czynności odpłatne, przy czym nie wynika z nich, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłata w innym towarze lub usłudze albo mieszaną - zapłata w części pieniężna i w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność. Czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub świadczącego usługę.

Odpłatność oznacza wykonanie czynności (dostawy towarów oraz świadczenia usług) za wynagrodzeniem. W znaczeniu potocznym wynagrodzenie to zapłata za pracę, należność, a także odszkodowanie, nagroda. Istotną cechą wynagrodzenia jest istnienie bezpośredniego związku pomiędzy dostawą towarów lub świadczeniem usług i otrzymaną zapłatą. Natomiast odpłatny to taki, który wymaga zapłacenia, zwrotu kosztów, płatny.

Zatem, czynnikiem decydującym o tym, czy mamy do czynienia z wynagrodzeniem jest określenie, czy wynagrodzenie takie było należne z tytułu danego świadczenia. Czynność opodatkowana powstaje bowiem wyłącznie w związku z zaistnieniem stosunku prawnego określonego umową między stronami. Wystąpić więc musi bezpośredni i niezbędny związek pomiędzy wykonywaną czynnością i wysokością otrzymanego wynagrodzenia oparty o relacje cywilnoprawne pomiędzy podmiotami i jednocześnie wynagrodzenie to może być wyrażone w pieniądzu.

Kwestia odpłatności była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. I tak, Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z dnia 8 marca 1988r. w sprawie C-102/86 Apple and Pear Development Council stwierdził, iż czynność można uznać za dokonaną odpłatnie, gdy istnieje bezpośrednia i jasno zindywidualizowana korzyść po stronie dostawcy towaru lub usługi, a ponadto odpłatność za otrzymane świadczenie (towar lub usługę) pozostaje w bezpośrednim związku z czynnością, która miałaby być opodatkowana tym podatkiem.

Zatem pod pojęciem odpłatności dostawy towarów lub odpłatności świadczenia usług rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego dostawy towaru lub świadczącego usługę do żądania od nabywcy towaru, odbiorcy usługi lub osoby trzeciej zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego).

Z przestawionego we wniosku opisu zdarzania przyszłego wynika, iż Wnioskodawcy zasądzono wypłatę odszkodowania na rzecz właściciela nieruchomości (Powoda) za bezumowne korzystanie z tej nieruchomości, za okres od dnia 1 maja 2001r. do dnia 31 listopada 2010r.

Właściciel nieruchomości w dalszej części dochodzi wypłaty kolejnego odszkodowania za następne lata. Wnioskodawca będzie domagać się wpisu służebności na przedmiotowej nieruchomości również za odpłatnością. Jednak z uwagi na brak środków pieniężnych Wnioskodawca zamierza zawrzeć ugodę, w ramach której za wszelkie odszkodowania oraz opłaty za służebność przeniesie na rzecz Powoda prawo własności nieruchomości gruntowej budowlanej o określonej wartości rynkowej wycenionej przez rzeczoznawcę.

Z powyższego wynika, że w celu zwolnienia się z długu oraz w celu dalszego korzystania z nieruchomości do tej pory bezumownie przez siebie wykorzystywanej, Wnioskodawca zamierza przenieść na rzecz właściciela tej nieruchomości, prawo własności nieruchomości należącej do Wnioskodawcy. W przedmiotowej sprawie dojdzie zatem bez wątpienia do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem (nieruchomością) jak właściciel za odpłatnością, a odpłatność tę w tym przypadku będzie stanowić zwolnienie Wnioskodawcy z obowiązku wypłaty zasądzonego odszkodowania oraz opłaty za służebność w formie gotówkowej.

Z uwagi na powyższe, nie można zatem zgodzić się z Wnioskodawcą, iż przekazanie nieruchomości gruntowej budowlanej w ramach zawartej ugody sądowej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż służyć będzie zapłacie za odszkodowanie jak również zapłacie za służebność i stanowić będzie pewną formę zadośćuczynienia na rzecz osoby, która poniosła wymierną szkodę.

Reasumując, w opisanych przez Wnioskodawcę okolicznościach, przeniesie na rzecz Powoda prawa własności nieruchomości gruntowej budowlanej Wnioskodawcy w celu zwolnienia się Wnioskodawcy z długu oraz w celu dalszego korzystania z nieruchomości, będącej własnością Powoda, będzie stanowić dostawę towaru w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, która zgodnie z art. 5 ust. 1 tej ustawy będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Mając powyższe na uwadze, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.