2012.09.13 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-593/12/MS
z 13 września 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 maja 2012r. (data wpływu 5 czerwca 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 22 sierpnia 2012r. (data wpływu 27 sierpnia 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży (nabycia przez Wnioskodawcę) zgorzeliny walcowniczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 czerwca 2012r. wpłynął do tut. organu ww. wniosek z dnia 30 maja 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży (nabycia przez Wnioskodawcę) zgorzeliny walcowniczej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 22 sierpnia 2012r. (data wpływu 5 czerwca 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 10 sierpnia 2012r. znak: IBPP1/443-593/12/MS.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca oraz podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny byli w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. i nadal są czynnymi podatnikami podatku VAT. Ponadto, podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy w ww. okresie nie korzystał ze zwolnienia o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o podatku od towarów i usług. Sprzedaż zgorzeliny w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. dokonywana na rzecz Wnioskodawcy nie była objęta zwolnieniem o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z tytułu sprzedaży towarów na rzecz Wnioskodawcy w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy wystawiał faktury VAT dokumentujące sprzedaż ww. surowców w tym okresie doliczając podatek VAT w wysokości 23%.

Na fakturach podmiot dokonujący dostawy zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy wskazał m.in. stawkę podatku oraz oznaczył towar nazwą „zgorzelina”.

Na podstawie faktur VAT otrzymanych od podmiotu dokonującego sprzedaży zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy, Wnioskodawca w okresie od l kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. dokonywał odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego.

W związku z brzmieniem przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towaru i usług wprowadzonym na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2011r. Nr 64, poz. 332) zwaną dalej ustawą o VAT, obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. oraz niejednolitym stanowiskiem organów podatkowych w zakresie interpretacji ww. przepisu, Wnioskodawca ma wątpliwość czy do sprzedaży towarów w postaci zgorzeliny w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. znajduje zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, zatem czy zakup ww. towarów jest zakupem złomu w rozumieniu ww. przepisu i tym samym czy konieczne jest dokonanie rozliczenia podatku przez nabywcę towarów, tj. Wnioskodawcę.

Wnioskodawca prowadzi, jak również prowadził w okresie objętym zakresem niniejszego wniosku, działalność w zakresie obrotu towarami w postaci odpadów powstających w przemyśle hutnictwa żelaza i stali. W zakresie prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca kupował od kontrahenta (zwanego w dalszej części wniosku podmiotem dokonującym sprzedaży) towar w postaci zgorzeliny (zendry), a następnie zakupiony materiał odsprzedawał innemu podmiotowi gospodarczemu zajmującemu się recyklingiem. Oznacza to, iż Wnioskodawca prowadził i nadal prowadzi działalność pośredniczenia pomiędzy kontrahentem, który wytwarza zgorzelinę walcowniczą jako odpad produkcyjny, a podmiotem trzecim, który dokonuje recyklingu przedmiotowego towaru.

Wyjaśnienia wymaga, że przedmiotowy materiał - zgorzelina walcownicza inaczej zwana zendrą, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów objęta jest kodem 10 02 10 jako odpad powstający w procesach hutniczych produkcji stali o zawartości tlenków żelaza ok. 80 %. Powstaje w wyniku korozji gazowej metalu podczas kucia lub walcowania stali o frakcji 0-10 mm na gorąco. Samo walcowanie stali to metoda pozyskiwania żądanego kształtu materiału na drodze jego odkształcania plastycznego między obracającymi się twardymi walcami. Procesy przeróbki plastycznej metali mają na celu kształtowanie metalu, nadawanie mu odpowiednich właściwości mechanicznych i fizycznych oraz osiągnięcie odpowiedniego kształtu. To właśnie w trakcie takiego procesu powstaje zgorzelina walcownicza, która jest niczym innym jak odpadem występującym w postaci powłoki lub łusek - warstwą tlenków metali powstającą na powierzchni nagrzanych przedmiotów metalowych w wyniku ich styczności z powietrzem. Odpad ten składa się z opiłków żelaza, które powstają na etapie obrabiania stali oraz drobnego brązowego nalotu, który powstaje w procesie utleniania się. Zgorzelina walcownicza zawiera tlenek żelaza około 95 % sklasyfikowany do numeru PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”.

Zgorzelina walcownicza wykorzystywana jest przez podmioty dokonujące ich recyklingu do różnego rodzaju wsadów czy domieszek (chociażby zgorzelina wykorzystywana jest w produkcji cementu). Przedmiotowy odpad poddawany jest procesowi odzysku R14 - inne działania polegające na wykorzystywaniu odpadów w całości lub w części zgodnie z ustawą z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach. Podkreślenia wymaga, iż Wnioskodawca nie jest podmiotem dokonującym recyklingu (przerobu) zgorzeliny, a jedynie sprzedaje ten odpad (wcześniej zakupiony przez Wnioskodawcę od kontrahenta, wytwarzającego ten odpad w procesie produkcji) przedsiębiorcy, którego przedmiotem działalności jest recykling (przerób). Tym samym Wnioskodawca nie posiada szczegółowej wiedzy w przedmiocie przerobu zgorzeliny i produktu powstającego jako jego skutek. Procedury te objęte są bowiem tajemnicą handlową podmiotów prowadzących działalność gospodarczą w tym zakresie.

Nadto Wnioskodawca wyjaśnia, iż nabywana przez Wnioskodawcę zgorzelina służy Wnioskodawcy tylko i wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych, gdyż Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej nabywa zgorzelinę od podmiotu dokonującego sprzedaży, a następnie odsprzedaje ją podmiotom zajmującym się recyklingiem przedmiotowego odpadu.

Na fakturach podmiot dokonujący dostawy zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy wskazał m.in. stawkę podatku oraz oznaczył towar nazwą „zgorzelina”.

Na podstawie faktur VAT otrzymanych od podmiotu dokonującego sprzedaży zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy, Wnioskodawca w okresie od 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. dokonywał odliczenia podatku naliczonego od podatku należnego.

W związku z brzmieniem przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od towaru i usług wprowadzonym na podstawie przepisów ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. z 2011r. Nr 64, poz. 332) zwaną dalej ustawa o VAT, obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. oraz niejednolitym stanowiskiem organów podatkowych w zakresie interpretacji ww. przepisu, Wnioskodawca ma wątpliwość czy do sprzedaży towarów w postaci zgorzeliny w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. znajduje zastosowanie art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, zatem czy zakup ww. towarów jest zakupem złomu w rozumieniu ww. przepisu i tym samym czy konieczne jest dokonanie rozliczenia podatku przez nabywcę towarów, tj. Wnioskodawcę.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

Czy w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT obowiązującego w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. pojęcie złomu obejmuje swym zakresem towary w postaci zgorzeliny?

Czy podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. prawidłowo udokumentował przedmiotowe transakcje wystawiając fakturę VAT za sprzedaż zgorzeliny z naliczonym podatkiem VAT?

Czy faktury VAT dokumentujące sprzedaż zgorzeliny w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. na rzecz Wnioskodawcy powinny być wystawiane z odpowiednią adnotacją o obowiązku rozliczenia podatku przez nabywcę towaru?

Czy Wnioskodawca, na podstawie faktur VAT wystawionych przez podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r., miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od podatku należnego?

Czy podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny w związku z wystawieniem faktur VAT dokumentujących sprzedaż ww. towaru w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. z naliczonym podatkiem VAT powinien dokonać korekty tych faktur uwzględniając obowiązek rozliczenia podatku przez Wnioskodawcę?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z wprowadzonymi zmianami systemu naliczenia i odliczenia podatku VAT w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. obowiązek rozliczenia podatku VAT został przesunięty na nabywcę w przypadku dostawy złomu pomiędzy podatnikami VAT. Zdaniem Wnioskodawcy wprowadzony mechanizm rozliczenia podatku VAT nie ma zastosowania do dostaw towarów w postaci zgorzeliny dokonywanych w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. ponieważ nie są to towary, które mieszczą się w zakresie pojęcia „złom” w rozumieniu przepisów ustawy o VAT [pod pojęciem „ustawa o VAT” należy rozumieć przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w brzmieniu nadanym przepisami ustawy z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. z 2011r. Nr 64, poz. 332)]. W związku z powyższym podmiot dokonujący dostawy towarów prawidłowo wystawił faktury VAT dokumentujące sprzedaż zgorzeliny w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. z naliczoną stawką podatku VAT i tym samym Wnioskodawca był uprawniony do dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z przedmiotowych faktur VAT.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju. W myśl art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne. Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...). Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT - obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, podstawowa stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%. W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 ustawy. Ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy - Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) do ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2011r. dodano przepis art. 17 ust. 1 pkt 7, zgodnie z którym, w brzmieniu obowiązującym do dnia 30 czerwca 2011r., podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2. Przy czym jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. w przypadkach wymienionych w ust 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei na podstawie dodanego z dniem 1 kwietnia 2011r. przepisu art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT wprowadza mechanizm polegający na przesunięciu obowiązku rozliczenia VAT na podatnika, na rzecz którego jest dokonywana dostawa złomu.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

przedmiotem dostawy jest złom,
nabywcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,
dostawcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,
dostawca złomu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy oraz Wnioskodawca w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. byli podatnikami o których mowa w art. 15 ustawy o VAT, niekorzystającymi ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dla podmiotu, który dokonywał sprzedaży towaru transakcje te nie były objęte zwolnieniem od podatku VAT, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Zakup towarów będących przedmiotem wniosku był związany wyłącznie z działalnością opodatkowaną Wnioskodawcy.

Z powyższego wywieść należy, że jedynie w sytuacji, gdy przedmiotem obrotu byłby złom w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, wówczas podatek VAT od przedmiotowych dostaw powinien być naliczany przez Wnioskodawcę jako nabywcę złomu. W przeciwnym natomiast przypadku, obowiązek rozliczenia podatku w związku z takimi dostawami spoczywał na dostawcy towarów i tym samym art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT nie znajdował zastosowania.

W ocenie Wnioskodawcy, towarów w postaci zgorzeliny nie należy traktować jako złomu w rozumieniu przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. Zgorzelina, zwana również zendrą, powstaje w wyniku korozji gazowej metalu. Jest to warstwa tlenków metali powstająca na powierzchni nagrzanych przedmiotów metalowych w wyniku ich styczności z powietrzem. Występuje w postaci powłoki lub łusek. Powstaje podczas kucia lub walcowania stali na gorąco. Zgorzelina walcownicza zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów objęta jest kodem 10 02 10 jako odpad powstający w procesach hutniczych produkcji stali o zawartości tlenków żelaza ok. 80 %. Przedmiotowy towar jest surowcem wtórnym powstającym jako odpad produkcyjny nadający się do ponownego przerobu i jest wykorzystywany w recyklingu.

Objęcie towarów w postaci zgorzeliny zakresem pojęcia złomu w rozumieniu przepisów ustawy o VAT wymaga zdefiniowania pojęcia złomu. Ustawodawca na potrzeby stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT nie zdefiniował pojęcia złomu. Ponadto, w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. nie zostały wskazane przez ustawodawcę rodzaje towarów do których należy stosować regulacje przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT. W związku z licznymi wątpliwościami podatników dotyczącymi zakresu zastosowania przepisu art. 17 ust. l pkt 7 ustawy o VAT Minister Finansów w interpretacji ogólnej z dnia 2 maja 2011r. (sygn. PT3/033/2/188/LWA/11/569) wyjaśnił, że: „kierując się wykładnią historyczną i celowościową przez złom dla celów zastosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych, jak również złom metali szlachetnych." Wskazane wyjaśnienia pozostawiają jednak wątpliwości co do zasad kwalifikowania towaru w postaci zgorzeliny do złomu.

W ocenie Wnioskodawcy, istotnym argumentem przemawiającym za stwierdzeniem, iż zgorzelina nie jest złomem jest regulacja zawarta w Załączniku nr 1 Rozporządzenia Komisji (WE) nr 772/2005 z dnia 20 maja 2005r. w sprawie specyfikacji zakresu charakterystyk oraz definicji technicznego formatu dla opracowania corocznych wspólnotowych statystyk dotyczących stali za lata referencyjne 2003 - 2009 (EUR-Lex 32005R0772). Zgodnie z ust. l Załącznika, za złom uważa się: - wszelki złom żelazny lub stalowy powstający podczas produkcji i przetwarzania żelaza i stali bądź odzyskany ze zużytych artykułów z żelaza lub stali, który nadaje się do przetopienia (obejmuje to również złom, który jest kupowany; nie obejmuje natomiast przypalonych wyżarzanych odlewów ani odlewów zaatakowanych przez kwas), - złom z rynien spustowych i inny złom z odlewania stali (normalnego lub syfonowego), w tym również tunele i wlewy, opadowe rury doprowadzające z odlewania syfonowego itp., a także odrzucone i wadliwe wlewki niewłączone do produkcji, - skrzepy z kadzi (z wyjątkiem pochodzących z odlewania w formy piaskowe). Z innej strony odpad zawierający żelazo, który jest znacznie zanieczyszczony materiałem niemetalicznym i który powstaje podczas topienia lub obróbki cieplnej bądź obróbki mechanicznej, nie powinien być zaliczany do złomu, na przykład: - koryta spustowe wielkiego pieca, - rynny spustowe z odlewania, rozpryski oraz inne odpady pochodzące z odlewania żelaza, odpady z dołów odlewniczych, - żużel ze stalowni, - zgorzelina z pieców grzewczych oraz walcowania i kucia, itd.

Z uwagi na brak szczegółowych regulacji na gruncie prawa krajowego dotyczących zasad definiowania pojęcia złomu, odwołanie do przepisów wspólnotowych należy uznać za w pełni uzasadnione.

W świetle powyższego, w ocenie Wnioskodawcy zgorzelina nie mieści się w zakresie pojęcia złomu w rozumieniu przepisów art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. Tym samym, do dostawy zgorzeliny, w sytuacji gdy dokonującym ich dostawy był podatnik, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie była objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 nie znajdzie zastosowania metoda opodatkowania dostawy przez nabywcę. W związku z powyższym, Wnioskodawca prawidłowo dokonał przyjęcia i rozliczenia faktur VAT wystawionych przez podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny z naliczoną stawką podatku, a tym samym podmiot dokonujący dostawy zgorzeliny nie jest zobowiązany do wystawienia i przekazania Wnioskodawcy faktur korygujących do faktur dokumentujących sprzedaż w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 5a ustawy o VAT, obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r., towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 cytowanej ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Na podstawie art. 2 pkt 6 cyt. ustawy o VAT, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych, o czym stanowi art. 15 ust. 2 ustawy.

Ustawą z dnia 18 marca 2011r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy – Prawo o miarach (Dz. U. Nr 64, poz. 332) do ustawy o podatku od towarów i usług z dniem 1 kwietnia 2011r. dodano przepis art. 17 ust. 1 pkt 7, zgodnie z którym, podatnikami są również osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne nabywające złom, jeżeli dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15, niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

Przy czym jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 17 ust. 2 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r. w przypadkach wymienionych w ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, usługodawca lub dokonujący dostawy towarów nie rozlicza podatku należnego.

Z kolei na podstawie dodanego z dniem 1 kwietnia 2011r. przepisu art. 17 ust. 7, przepisy ust. 1 pkt 7 i 8 stosuje się, jeżeli nabywcą lub usługobiorcą jest podatnik, o którym mowa w art. 15.

Mechanizm odwrotnego obciążenia ma zastosowanie, jeżeli łącznie spełnione są cztery warunki:

nabywcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT ,
dostawcą złomu jest podatnik, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT,
dostawca złomu nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT,
dostawa złomu nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w ww. art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Z powyższego wywieść należy, że w sytuacji, gdy dostawca jest podatnikiem VAT czynnym, który nie korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT, a dostawa złomu nie jest zwolniona od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. jako dostawa towarów używanych (ruchomości), dostawa taka winna być rozliczona przez kupującego (nabywcę złomu), występującego w charakterze podatnika (czynnego lub zwolnionego). A zatem w tej sytuacji nabywca złomu, będąc podatnikiem w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 powołanej ustawy, będzie zobowiązany do rozliczenia podatku z tytułu nabycia złomu.

W przeciwnym natomiast przypadku, tj. gdy któryś z ww. warunków nie jest spełniony to obowiązek rozliczenia podatku w związku z tą dostawą przeniesiony zostaje na dostawcę złomu.

Tym samym na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 7 w związku z art. 17 ust. 7 ustawy o VAT, podatnikami obowiązanymi do rozliczenia podatku są osoby nabywające towary mieszczące się w pojęciu złomu, jeżeli spełnione zostaną ww. określone warunki dotyczące statusu podatkowego zarówno nabywcy, jak i dostawcy.

Jak stanowi art. 106 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Jednakże w przypadkach, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4, 5, 7 i 8, w fakturze nie wykazuje się danych dotyczących stawki i kwoty podatku (art. 106 ust. 1a dodany do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2011r.).

Zasady wystawiania faktur uregulowane zostały w rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 68, poz. 360).

Z § 5 ust. 15 ww. rozporządzenia wynika, że faktury stwierdzające dokonanie dostawy towarów lub wykonanie usługi, dla których podatnikiem zgodnie z przepisami ustawy jest nabywca towaru lub usługi, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem zawierają:

adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca był w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. i nadal jest czynnym podatnikiem podatku VAT.

Na fakturach podmiot dokonujący dostawy zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy wskazał m.in. stawkę podatku oraz oznaczył towar nazwą „zgorzelina”.

Ponadto podmiot, od którego Wnioskodawca dokonał zakupu zgorzeliny jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15, niekorzystającym ze zwolnienia, o których mowa w art. 113 ust. 1 i 9 ustawy o VAT. Dostawa zgorzeliny na rzecz Wnioskodawcy nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Wnioskodawca wyjaśnia, że zgorzelina walcownicza inaczej zwana zendrą, zgodnie z rozporządzeniem Ministra Środowiska z dnia 27 września 2001r. w sprawie katalogu odpadów objęta jest kodem 10 02 10 jako odpad powstający w procesach hutniczych produkcji stali o zawartości tlenków żelaza ok. 80 %. Powstaje w wyniku korozji gazowej metalu podczas kucia lub walcowania stali o frakcji 0-10 mm na gorąco. To właśnie w trakcie takiego procesu powstaje zgorzelina walcownicza, która jest niczym innym jak odpadem występującym w postaci powłoki lub łusek - warstwą tlenków metali powstającą na powierzchni nagrzanych przedmiotów metalowych w wyniku ich styczności z powietrzem. Odpad ten składa się z opiłków żelaza, które powstają na etapie obrabiania stali oraz drobnego brązowego nalotu, który powstaje w procesie utleniania się. Zgorzelina walcownicza zawiera tlenek żelaza około 95% sklasyfikowany do numeru PKWiU 38.11.58.0 „Odpady inne niż niebezpieczne zawierające metal”.

Wątpliwość Wnioskodawcy dotyczy kwestii czy nabywając w okresie 1 kwietnia 2011r. – 30 czerwca 2011r. zgorzelinę (zendrę) był zobowiązany do rozliczenia podatku należnego, jako nabywca w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT, w sytuacji, gdy dokonującym jego dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9 a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2.

W świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz obowiązującego stanu prawnego dla uznania czy w okresie 1 kwietnia 2011r. – 30 czerwca 2011r. Wnioskodawca dokonując nabycia zgorzeliny (zendry) był zobowiązany do rozliczenia podatku należnego, jako nabywca złomu w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w pierwszej kolejności koniecznym jest stwierdzenie czy nabyta przez Wnioskodawcę zgorzelina (zendra), jest złomem, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od 1 kwietnia 2011r. do 30 czerwca 2011r.

Odnosząc się zatem do kwestii zakwalifikowania przedmiotowego towaru, w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług do złomu należy stwierdzić, iż przepisy ustawy nie definiują pojęcia złomu.

Ustawodawca, na potrzeby stosowania ww. art. 17 ust. 1 pkt 7 znowelizowanej ustawy o VAT, do dnia 1 lipca 2011r. nie odwoływał się także do klasyfikacji statystycznych, celem identyfikacji danej czynności.

Kierując się zatem wykładnią historyczną i celowościową należy zaznaczyć, że przez złom dla potrzeb stosowania art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy należy rozumieć złom metali, w tym złom stalowy (wsadowy i niewsadowy), żeliwny i metali nieżelaznych (aluminium, cynk, miedź, ołów), jak również złom metali szlachetnych.

Jednocześnie zgodnie z definicją zawartą w słowniku języka polskiego złom stanowią niepotrzebne, zużyte przedmioty metalowe, pojazdy, maszyny lub odpady poprodukcyjne zbierane jako surowiec wtórny (źródło: Słownik Języka Polskiego PWN). Natomiast w metalurgii pod pojęciem złomu rozumie się przedmioty metalowe, przeznaczone do wykorzystywania w procesie recyklingu poprzez ich ponowne przetopienie. Do złomu w myśl powyższej definicji należą np. metalowe odpady produkcyjne, wyroby metalowe nie nadające się do naprawy, elementy konstrukcji pochodzące z rozbiórki, odpady komunalne z metalu, wyeksploatowane samochody, maszyny, urządzenia i ich części, konstrukcje stalowe uszkodzone mechaniczne lub skorodowane itp.

Ponadto odnosząc się do nabywanej przez Wnioskodawcę zgorzeliny należy zauważyć, iż zgodnie z przepisem art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001r. o odpadach (t.j. Dz. U. z 2010r. Nr 185, poz. 1243 ze zm.) odpady oznaczają każdą substancję lub przedmiot należący do jednej z kategorii, określonych w załączniku nr 1 do ustawy, których posiadacz pozbywa się, zamierza pozbyć się lub do ich pozbycia się jest obowiązany.

W załączniku nr 1 do ww. ustawy o odpadach wymieniono m.in.:

Q1 Pozostałości z produkcji lub konsumpcji, niewymienione w pozostałych kategoriach,

Q2 Produkty nieodpowiadające wymaganiom jakościowym,

Q8 Pozostałości z procesów przemysłowych (np. żużle, pozostałości podestylacyjne itp.),

Q10 Pozostałości z obróbki skrawaniem lub wykańczania (np. wióry, zgary itp.),

Q11 Pozostałości z wydobywania lub przetwarzania surowców (np. pozostałości górnicze itp.),

Q14 Substancje lub przedmioty, dla których posiadacz nie znajduje już dalszego zastosowania (np. odpady z rolnictwa, gospodarstw domowych, odpady biurowe, z placówek handlowych, sklepów itp.),

Q16 Wszelkie substancje lub przedmioty, które nie zostały uwzględnione w powyższych kategoriach (np. z działalności usługowej, remontowej).

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że w świetle przepisu art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia do 30 czerwca 2011r. dla uznania czy dany materiał jest złomem w rozumieniu tego przepisu koniecznym jest stwierdzenie czy materiał ten jest metalem lub zawiera w sobie w przeważającej części metal. Przy czym nieistotne jest w jakiej formie przedmiotowy materiał występuje czy jest to niepotrzebny, zużyty przedmiot metalowy, pojazd, maszyna lub odpad poprodukcyjny zbierane jako surowiec wtórny.

W świetle powyższego, w ocenie tut. organu należy zakwalifikować sprzedawaną przez Wnioskodawcę zgorzelinę (zendrę) jako złom.

Wnioskodawca wskazał bowiem, że zgorzelina powstaje jako odpad w procesach hutniczych produkcji stali. Zawiera w sobie około 80 % tlenków żelaza. Zakupiona przez Wnioskodawcę zgorzelina jest następnie przez niego odsprzedawana innemu podmiotowi gospodarczemu zajmującemu się recyklingiem a więc ponownym wykorzystaniem tego materiału.

Wnioskodawca stwierdził, że zgorzelina walcownicza wykorzystywana jest przez podmioty dokonujące ich recyklingu do różnego rodzaju wsadów czy domieszek (chociażby zgorzelina wykorzystywana jest w produkcji cementu). Przedmiotowy odpad poddawany jest procesowi odzysku. Zatem uznać należy, że przedmiotowa zgorzelina spełnia definicję złomu zawartą w słowniku języka polskiego PWN.

W świetle powyższego, w ocenie tut. organu nabywaną przez Wnioskodawcę zgorzelinę, należy uznać za złom, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r.

Tym samym do dostawy zgorzeliny, w sytuacji gdy dokonującym jej dostawy jest podatnik, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 należy zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę.

W konsekwencji powyższego podmiot dokonujący sprzedaży zgorzeliny w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r., zgodnie z art. 106 ust. 1a ustawy o VAT w związku z § 5 ust. 15 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na fakturze stwierdzającej dokonanie dostawy (dla której podatnikiem jest nabywca towaru, zamiast danych dotyczących stawki i kwoty podatku oraz kwoty należności wraz z podatkiem powinien zamieścić:

adnotację, że podatek rozlicza nabywca, lub
wskazanie właściwego przepisu ustawy lub dyrektywy, wskazującego, że podatek rozlicza nabywca, lub
oznaczenie „odwrotne obciążenie”.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że zgorzelina nie mieści się w zakresie pojęcia złomu w rozumieniu przepisów art. 17 ust. 1 pkt 7 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r., a tym samym, do jej dostawy, w sytuacji gdy dokonującym ich dostawy był podatnik, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie była objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 nie znajdzie zastosowania metoda opodatkowania dostawy przez nabywcę (a w konsekwencji faktury dokumentujące sprzedaż zgorzeliny w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. na rzecz Wnioskodawcy nie powinny być wystawiane z odpowiednią adnotacją o obowiązku rozliczenia podatku przez nabywcę towaru), należało uznać za nieprawidłowe.

Zgodnie z ogólną zasadą wyrażoną w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Kwotę podatku naliczonego stanowi - zgodnie z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego artykułu - suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że ustawodawca umożliwił podatnikom skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez nich zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, tj. zakupy towarów i usług będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT, dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 kwietnia 2011r., nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy wystawiono faktury, w których została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze - w części dotyczącej tych czynności.

Jak zostało to już stwierdzone w sytuacji gdy dokonującym dostawy zgorzeliny jest podatnik, o którym mowa w art. 15 tej ustawy niekorzystający ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, a dostawa nie jest objęta zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 2 należy zastosować metodę opodatkowania dostawy przez nabywcę.

Zatem w przedmiotowej sprawie wystawiona przez dokonującego sprzedaży zgorzeliny faktura VAT z wykazaną stawką i kwotą podatku bez adnotacji, o których mowa w § 5 ust. 15 rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. (w sytuacji gdy dostawa ta powinna być opodatkowana przez nabywcę) nie została wystawiona prawidłowo.

Biorąc pod uwagę powyższą analizę przepisów oraz przedstawione okoliczności sprawy stwierdzić należy, iż faktury VAT wystawione przez kontrahenta w związku ze sprzedażą zgorzeliny w okresie od 1 kwietnia 2011r. do 30 czerwca 2011r., zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 7 ustawy o VAT, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony w nich wykazany, bowiem w fakturach tych została wykazana kwota podatku w stosunku do czynności opodatkowanych, dla których nie wykazuje się kwoty podatku na fakturze. Tym samym, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur VAT, wystawionych przez kontrahenta.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, że na podstawie faktur VAT wystawionych przez podmiot dokonujący w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r. sprzedaży zgorzeliny, miał prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego od podatku należnego, należało również uznać za nieprawidłowe.

Stosownie do § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług fakturę korygującą wystawia się również, gdy podwyższono cenę po wystawieniu faktury lub w razie stwierdzenia pomyłki w cenie, stawce lub kwocie podatku bądź w jakiejkolwiek innej pozycji faktury.

W przedmiotowej sprawie wystawione przez dokonującego sprzedaży zgorzeliny faktury VAT z wykazaną stawką i kwotą podatku wobec faktu, iż przedmiotowa sprzedaż powinna być opodatkowana przez nabywcę zgorzeliny, są fakturami zawierającymi pomyłki w stawce i kwocie podatku. Zatem zgodnie z postanowieniami § 14 ust. 1 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 28 marca 2011r. wobec stwierdzenia przedmiotowych nieprawidłowości kontrahent Wnioskodawcy powinien wystawić faktury korygujące do pierwotnych faktur dokumentujących sprzedaż zgorzeliny.

Zatem również stanowisko Wnioskodawcy, że podmiot dokonujący dostawy zgorzeliny nie jest zobowiązany do wystawienia i przekazania Wnioskodawcy faktur korygujących do faktur dokumentujących sprzedaż w okresie od dnia 1 kwietnia 2011r. do dnia 30 czerwca 2011r., należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.

Niniejsza interpretacja wydana została w indywidualnej sprawie Wnioskodawcy i nie wywołuje skutków prawnych, o których mowa w art. 14k-14n ustawy Ordynacja podatkowa, dla kontrahenta Wnioskodawcy dokonującego dostawy zgorzeliny.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin