INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 26 kwietnia 2011 r. (data wpływu 29 kwietnia 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 15 lipca 2011 r. (wpływ do tutejszego organu dnia 19 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 kwietnia 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania sprzedaży mieszkania.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Pod koniec 2007 r. Wnioskodawca rozstał się z żoną i postanowił kupić mieszkanie. Zakup mieszkania sfinansował kredytem zaciągniętym w banku. Ze względu na małą zdolność kredytową współkredytobiorcami zostali: córka Wnioskodawcy i Jej małżonek. Ww. mieszkanie Wnioskodawca nabył w lutym 2008 r. za kwotę 115.000 zł. Natomiast kredyt uzyskał w kwocie 130.000 zł i kwotę 15.000 zł przeznaczył na remont tego mieszkania, t.j. wymianę okien, drzwi, instalacji sanitarnej oraz malowanie. W zakupionym mieszkaniu Wnioskodawca zameldował się na pobyt czasowy, gdyż na stałe zameldowany był i jest nadal w innej miejscowości. Po upływie ponad dwóch lat sprzedał ww. mieszkanie, gdyż rozpoczął pracę w innej miejscowości, oddalonej od miejsca zamieszkania ok. 88 km, natomiast dojazdy były kosztowne i uciążliwe. Umowa sprzedaży została zawarta dnia 4 maja 2010 r., a cenę sprzedaży ustalono z kupującymi na kwotę 160.000 zł.

Ponieważ Wnioskodawca zaciągnął kredyt w walucie obcej (CHF), cała kwota 160.000 zł została wpłacona przez kupujących na konto banku celem pokrycia zadłużenia Wnioskodawcy.

W tym okresie kurs ww. waluty obcej był bardzo wysoki i aby całkowicie spłacić zaciągnięty kredyt Wnioskodawca musiał dopłacić jeszcze ponad 10.000 zł.

Przez ponad dwa lata spłacał kredyt i łącznie spłacił do banku kwotę 18.164 zł. Z tytułu sprzedaży ww. mieszkania Wnioskodawca poniósł dużą stratę, która została spowodowana gwałtownym wzrostem kursu waluty CHF.

W związku z powyższym zadano następujące pytania:

1. Czy z tytułu ww. sprzedaży Wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia w ramach tzw. ulgi meldunkowej...
2. Czy wydatki na spłatę kredytu i odsetek mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego...

Zdaniem Wnioskodawcy z powodu braku definicji pobytu stałego w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych Jego zameldowanie trwające 2 lata na pobyt czasowy jest zameldowaniem na pobyt stały. Wobec powyższego może skorzystać z przedmiotowego zwolnienia.

Spłata kredytu i odsetek – w ocenie Wnioskodawcy – stanowi koszt uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. jedn. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub ww. praw następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że pod koniec 2007 r. Wnioskodawca rozstał się z żoną i postanowił kupić mieszkanie. Zakup mieszkania sfinansował kredytem zaciągniętym w banku. Ze względu na małą zdolność kredytową współkredytobiorcami zostali: córka Wnioskodawcy i Jej małżonek. Ww. mieszkanie Wnioskodawca nabył w lutym 2008 r. za kwotę 115.000 zł. Natomiast kredyt uzyskał w kwocie 130.000 zł i kwotę 15.000 zł przeznaczył na remont tego mieszkania, t.j. wymianę okien, drzwi, instalacji sanitarnej oraz malowanie. W zakupionym mieszkaniu Wnioskodawca zameldował się na pobyt czasowy, gdyż na stałe zameldowany był i jest w innej miejscowości. Po upływie ponad dwóch lat sprzedał ww. mieszkanie, gdyż rozpoczął pracę w innej miejscowości, oddalonej od miejsca zamieszkania ok. 88 km, natomiast dojazdy były kosztowne i uciążliwe. Umowa sprzedaży została zawarta dnia 4 maja 2010 r., a cenę sprzedaży ustalono z kupującymi na kwotę 160.000 zł.

Ponieważ Wnioskodawca zaciągnął kredyt w walucie obcej (CHF), cała kwota 160.000 zł została wpłacona przez kupujących na konto banku celem pokrycia zadłużenia Wnioskodawcy.

W tym okresie kurs ww. waluty (CHF) był bardzo wysoki i aby całkowicie spłacić zaciągnięty kredyt Wnioskodawca musiał dopłacić jeszcze ponad 10.000 zł.

Przez ponad dwa lata Wnioskodawca spłacał kredyt i łącznie spłacił do banku kwotę 18.164 zł. Z tytułu sprzedaży ww. mieszkania poniósł dużą stratę, która została spowodowana gwałtownym wzrostem kursu waluty obcej (CHF).

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania ) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r.

W myśl art. 30e ust. 1, 4 i 5 powołanej powyżej ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. – podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19% podstawy obliczenia podatku. Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie. Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Jednakże, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy, wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,

• jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia.

Podkreślić należy, iż ujęty w tym przepisie katalog rzeczy i praw, których sprzedaż objęta jest zwolnieniem jest katalogiem zamkniętym.

Ponadto, zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

Na podstawie art. 8 ust. 3 powołanej ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy do których mają zastosowanie przepisy dotyczące tzw. ulgi meldunkowej, oświadczenie o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14 dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Ulga meldunkowa podobnie jak wszystkie ulgi i zwolnienia jest wyjątkiem od zasady powszechności opodatkowania, wynikającej z art. 84 Konstytucji RP stanowiącego, że każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków określonych w ustawie. Zatem oceniając, czy w danej sytuacji przysługuje do niej prawo, należy przepisy stosować w sposób ścisły t.j. nie należy dokonywać ich wykładni rozszerzającej, ani też zawężającej.

Biorąc powyższe pod uwagę, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• zameldowania na pobyt stały przez okres nie krótszy niż dwanaście miesięcy przed datą zbycia,
• terminowego złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia.

Tak więc, podstawowym warunkiem rozstrzygającym, czy przychody uzyskane z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego podlegają zwolnieniu od podatku dochodowego od osób fizycznych jest dwunastomiesięczny okres zameldowania na pobyt stały w tym lokalu.

Z uwagi, iż w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych ustawodawca nie wyjaśnił, jak należy rozumieć zwrot „zameldowanie na pobyt stały” należy odnieść się do definicji tego pojęcia zawartej w przepisach innych ustaw.

Kwestię zameldowania na pobyt stały i czasowy regulują przepisy prawa administracyjnego, t.j. ustawa z dnia 10 kwietnia 1974 r. o ewidencji ludności i dowodach osobistych (t.j. Dz. U. z 2006 r. Nr 139, poz. 993 ze zmianami). W myśl art. 4 ust. 1 tej ustawy obowiązek meldunkowy polega na zameldowaniu się w miejscu pobytu stałego lub czasowego.

Z art. 6 ust. 1 ww. ustawy wynika zaś, że pobytem stałym jest zamieszkanie w określonej miejscowości pod oznaczonym adresem z zamiarem stałego przebywania.

Natomiast art. 7 ust. 1 tej ustawy stanowi, iż pobytem czasowym jest przebywanie bez zamiaru zmiany miejsca pobytu stałego w innej miejscowości pod oznaczonym adresem lub w tej samej miejscowości, lecz pod innym adresem.

W związku z tym, wynikające z ww. przepisów definicje pobytu stałego i czasowego nie tylko wiążą się z techniczno - materialną czynnością zameldowania pod konkretnym adresem, ale także wywołują skutki prawne na gruncie prawa administracyjnego jak i prawa podatkowego.

Zameldowanie się zarówno na pobyt stały, jak i czasowy stanowi dopełnienie obowiązku o charakterze ewidencyjno – administracyjnym przed właściwym ze względu na miejsce pobytu stałego lub czasowego organem gminy.

Ponadto z powyższego wynika, że pojęcia miejsca zameldowania nie można utożsamiać z pojęciem miejsca zamieszkania.

Skoro zatem ustawodawca w przepisie art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym uzależnił prawo do zwolnienia od zameldowania w lokalu mieszkalnym na pobyt stały, a cytowane wyżej przepisy ustawy o ewidencji ludności i dowodach osobistych rozróżniają dwie formy zameldowania, t.j. zameldowanie na pobyt stały i czasowy, to aby skorzystać z omawianego zwolnienia od podatku należy być zameldowanym tylko i wyłącznie na pobyt stały. W związku z tym zameldowanie na pobyt czasowy nie uprawnia do przedmiotowego zwolnienia.

Jak wskazano we wniosku, w przedmiotowym lokalu mieszkalnym był Pan zameldowany na pobyt czasowy, natomiast na pobyt stały był Pan i jest nadal zameldowany w innej miejscowości.

Wobec powyższego przychód uzyskany przez Wnioskodawcę ze sprzedaży lokalu mieszkalnego lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego – z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca nie był zameldowany w tym lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia - podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym, na zasadach określonych w art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 19 ust. 3 ww. ustawy wartość rynkową, o której mowa w ust. 1, rzeczy lub praw majątkowych określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast jeżeli wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej wezwie strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej. W razie nieudzielenia odpowiedzi, niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają podanie ceny znacznie odbiegającej od wartości rynkowej, organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej określi wartość z uwzględnieniem opinii biegłego lub biegłych. Jeżeli wartość ustalona w ten sposób odbiega co najmniej o 33% od wartości wyrażonej w cenie, koszty opinii biegłego lub biegłych ponosi zbywający (art. 19 ust. 4 ustawy).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe (potoczne) rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością).

Do takich kosztów można zaliczyć:

• koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego,
• prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości,
• koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości,
• wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej,
• koszty i opłaty sądowe.

Natomiast, stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Nadto, zgodnie z art. 22 ust. 6e ww. ustawy wysokość nakładów, o których mowa powyżej, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

W myśl art. 22 ust. 6f cytowanej ustawy koszty nabycia lub koszty wytworzenia, o których mowa w ust. 6c, są corocznie podwyższane, począwszy od roku następującego po roku, w którym nastąpiło nabycie lub wytworzenie zbywanych rzeczy lub praw majątkowych, do roku poprzedzającego rok podatkowy, w którym nastąpiło ich zbycie, w stopniu odpowiadającym wskaźnikowi wzrostu cen towarów i usług konsumpcyjnych w okresie pierwszych trzech kwartałów roku podatkowego w stosunku do tego samego okresu roku ubiegłego, ogłaszanemu przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej "Monitor Polski".

W świetle powyższego, definicję kosztów uzyskania przychodów z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości ustawodawca precyzuje poprzez bezpośrednie wskazanie, iż koszty takie stanowią m.in. udokumentowane koszty nabycia tej nieruchomości oraz nakłady poczynione w trakcie jej posiadania.

Ze stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, iż w maju 2010 r. dokonał Pan sprzedaży lokalu mieszkalnego (lub spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego), który nabył w lutym 2008 r. Wydatki na zakup oraz remont tego mieszkania zostały sfinansowane z kredytu bankowego.

Biorąc pod uwagę opisany we wniosku stan faktyczny należy więc stwierdzić, iż do kosztów uzyskania przychodów z tytułu sprzedaży przedmiotowego lokalu mieszkalnego (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) można zaliczyć cenę jego nabycia wynikającą z aktu notarialnego oraz udokumentowane fakturami VAT nakłady, związane z remontem ww. lokalu, zwiększające jego wartość, poczynione w czasie posiadania tego lokalu.

Natomiast poniesione przez Wnioskodawcę wydatki związane ze spłatą kredytu bankowego (w tym odsetek od tego kredytu), zaciągniętego na nabycie ww. lokalu mieszkalnego (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) nie stanowią kosztu uzyskania przychodu z tytułu jego odpłatnego zbycia.

Są to bowiem wydatki związane jedynie z pozyskaniem środków pieniężnych na nabycie lokalu mieszkalnego (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego) i remont tego lokalu, których nie sposób utożsamiać z wydatkami poniesionymi na nabycie lub remont. Wydatki te nie stanowią również nakładów poczynionych na ww. lokal w trakcie jego posiadania, o których mowa w art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wydatki te w żaden sposób nie wpłynęły bowiem na podwyższenie wartości ww. lokalu mieszkalnego.

Reasumując, Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w ramach tzw. ulgi meldunkowej, ponieważ nie spełnił warunku zameldowania w tym lokalu na pobyt stały, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Ponadto poniesione przez Wnioskodawcę wydatki na spłatę kredytu hipotecznego wraz z odsetkami nie stanowią kosztów uzyskania przychodu z tytułu sprzedaży lokalu mieszkalnego (spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego), gdyż nie mieszczą się w dyspozycji art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska 10, 70-561 Szczecin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.