INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie różnic kursowych.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą w zakresie usług instalacji urządzeń monitorujących i usług szkoleniowych, opodatkowaną podatkiem liniowym. Ewidencja księgowa była prowadzona w 2010 roku w postaci podatkowej księgi przychodów i rozchodów, a obecnie Wnioskodawca prowadzi księgi rachunkowe.

Za świadczone przez siebie usługi poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymał zapłatę w euro. Środki te zostały zdeponowane na rachunku walutowym firmy, a następnie przelane na lokatę terminową. Lokata ta zostanie zlikwidowana i środki z niej zostaną zamienione na lokatę prywatną, gdyż Zainteresowany nie będzie wykorzystywał tych środków na cele działalności gospodarczej. W okresie późniejszym może nastąpić likwidacja lokaty prywatnej i zamiana euro na złotówki.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy, w przypadku przelania środków walutowych z lokaty walutowej na koncie firmowym na lokatę na prywatnym rachunku rozliczeniowym i likwidacji tej lokaty ze zamianą na złotówki, z przeznaczeniem środków z niej na cele prywatne, powstaną różnice kursowe stanowiące przychody lub koszty podatkowe...

Zdaniem Wnioskodawcy, Zgodnie z art. 14b ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - dalej u.p.d.o.f., podatnicy ustalają różnice kursowe na podstawie art. 24c, z zastrzeżeniem ust. 2, który stanowi iż podatnicy prowadzący księgi rachunkowe mogą ustalać różnice kursowe na podstawie przepisów o rachunkowości pod warunkiem, że w okresie, o którym mowa w ust. 4, sporządzane przez podatników sprawozdania finansowe będą badane przez podmioty uprawnione do ich badania.

Stosownie do art. 24c ust. 1 u.p.d.o.f., różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3 powołanego przepisu.

Zgodnie z art. 24c ust. 2 pkt 3 u.p.d.o.f., dodatnie różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Natomiast stosownie do art. 24c ust. 3 pkt 3 u.p.d.o.f., ujemne różnice kursowe powstają, jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Przepis art. 24c ust. 4 u.p.d.o.f. stanowi zaś, że jeżeli przy obliczaniu wartości różnic kursowych, o których mowa w ust. 2 i 3, nie jest możliwe uwzględnienie faktycznie zastosowano kursu waluty w danym dniu, przyjmuje się kurs średni ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego ten dzień.

Jeżeli faktycznie zastosowany kurs waluty, o którym mowa w ust. 2 i 3 jest wyższy lub niższy odpowiednio o więcej niż powiększona lub pomniejszona o 5% wartość kursu średniego ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień faktycznie zastosowanego kursu waluty, organ podatkowy może wezwać strony umowy do zmiany tej wartości lub wskazania przyczyn uzasadniających zastosowanie kursu waluty.

W razie niedokonania zmiany wartości lub niewskazania przyczyn, które uzasadniają zastosowanie faktycznego kurs waluty, organ podatkowy określi ten kurs opierając się na kursach walut ogłaszanych przez Narodowy Bank Polski (art. 24c ust. 5 u.p.d.o.f.).

Przez średni kurs ogłaszany przez Narodowy Bank Polski, o którym mowa w ust. 2 i 3, rozumie się kurs z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień uzyskania przychodu lub poniesienia kosztu (art. 24c ust. 6 u.p.d.o.f.).

Użyty w powyższych przepisach art. 24c ust. 2 i 3 u.p.d.of. termin „inna forma wypływu środków” nie został sprecyzowany, lecz odnosi się właściwie do każdej formy zadysponowania środkami pieniężnymi na rachunku bankowym, czy też znajdujących się w kasie firmy, powodującej zmniejszenie salda środków na rachunku bankowym (kasie), mający wyłącznie związek z prowadzoną działalnością gospodarczą.

W konsekwencji, gdy nastąpi wypływ środków walutowych i Wnioskodawca przeznaczy wypłacone w walucie obcej środki na cele prywatne i przeleje je na prywatny rachunek rozliczeniowy w złotówkach, to traci się związek z prowadzoną działalnością i nie ma obowiązku naliczania różnic kursowych. Przyjmuje się bowiem, że w takiej sytuacji wypływ środków nie ma związku z prowadzoną działalnością.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zasady ustalania różnic kursowych reguluje art. 24c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.).

Zgodnie z art. 24c ust. 1 ww. ustawy, różnice kursowe zwiększają odpowiednio przychody jako dodatnie różnice kursowe albo koszty uzyskania przychodów jako ujemne różnice kursowe w kwocie wynikającej z różnicy między wartościami określonymi w ust. 2 i 3.

W myśl art. 24c ust. 2 pkt 3 ww. ustawy, dodatnie różnice kursowe powstają między innymi jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest niższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Natomiast w oparciu o art. 24c ust. 3 pkt 3 ww. ustawy, ujemne różnice kursowe powstają między innymi jeżeli wartość otrzymanych lub nabytych środków lub wartości pieniężnych w walucie obcej w dniu ich wpływu jest wyższa od wartości tych środków lub wartości pieniężnych w dniu zapłaty lub innej formy wypływu tych środków lub wartości pieniężnych, według faktycznie zastosowanego kursu waluty z tych dni, z zastrzeżeniem pkt 4 i 5.

Z powyższych przepisów wynika, iż w związku z prowadzoną pozarolniczą działalnością gospodarczą mogą powstawać różnice kursowe od własnych środków pieniężnych zgromadzonych na rachunku bankowym podmiotu gospodarczego. Przyczyną powstania różnic kursowych w tym przypadku jest różny kurs walut pomiędzy dniem wpływu środków pieniężnych (wartości pieniężnych) na rachunek walutowy a dniem przewalutowania tych środków (wartości) na złotówki. W obu przypadkach (dla wpływu i wypływu) wartość środków pieniężnych przelicza się według faktycznie zastosowanego kursu waluty.

Z przedstawionych we wniosku informacji wynika, iż Wnioskodawca jako osoba fizyczna prowadzi działalność gospodarczą, ewidencja księgowa prowadzona jest obecnie w oparciu o księgi rachunkowe. Za świadczone przez siebie usługi poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymał zapłatę w euro. Środki te zostały zdeponowane na rachunku walutowym firmy, a następnie przelane na lokatę terminową. Lokata ta zostanie zlikwidowana i środki z niej zostaną zamienione na lokatę prywatną, gdyż Zainteresowany nie będzie wykorzystywał tych środków na cele działalności gospodarczej. W okresie późniejszym może nastąpić likwidacja lokaty prywatnej i zamiana euro na złotówki.

Zauważyć jednak należy, iż różnice kursowe mogą powstać jedynie w momencie przewalutowania (bądź innego wydatkowania środków pieniężnych) z konta prowadzonego dla pozarolniczej działalności gospodarczej, na cele również związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Nie wystąpią natomiast różnice kursowe w przypadku zamiany lokat i przewalutowania na cele prywatne, osobiste Wnioskodawcy.

Reasumując, w przypadku przelania środków walutowych z lokaty walutowej na koncie firmowym na lokatę na prywatnym rachunku rozliczeniowym i likwidacji tej lokaty ze zamianą na złotówki oraz przeznaczenie środków z tej lokaty na cele prywatne nie powstaną różnice kursowe stanowiące przychody lub koszty podatkowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.