Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy, działając w imieniu Ministra Finansów, stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 10 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 4 lipca oraz 8 września 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wykorzystania własnych sal do przeprowadzania szkoleń za świadczenie usług oraz sposobu dokumentowania tych czynności – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2011 r. złożono wniosek, uzupełniony w dniach 4 lipca 2011 r. oraz 8 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania wykorzystania własnych sal do przeprowadzania szkoleń za świadczenie usług oraz sposobu dokumentowania tych czynności.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Ośrodek działa w oparciu o ustawę z dnia 22 października 2004 r. o jednostkach doradztwa rolniczego (Dz. U. Nr 251, poz. 2507 ze zm.). Realizując zadania określone w ww. ustawie Ośrodek odpłatnie udostępnia pomieszczenia (art. 4 ust. 4 pkt 2 ustawy). Wysokość opłat określa „cennik usług” zatwierdzony uchwałą Sejmiku Województwa. Ośrodek realizuje projekty unijne, dla potrzeb których wykorzystywane są własne sale wykładowe. W ramach realizowanych projektów prowadzone będą szkolenia zawodowe dla osób zatrudnionych w rolnictwie i leśnictwie oraz osób odchodzących z rolnictwa. Projekty w całości sfinansowane będą ze środków unijnych „kwotami brutto” (łącznie z podatkiem od towarów i usług). W harmonogramie kosztów projektów uwzględniono koszty wynajęcia sal szkoleniowych. W przypadku prowadzenia szkoleń w terenie, Ośrodek będzie wynajmować sale od osób z zewnątrz. Będzie również wykorzystywać własne sale w przypadku prowadzenia szkoleń w siedzibie Ośrodka. Uczestnicy szkoleń nie będą ponosić żadnej odpłatności z tytułu uczestnictwa w szkoleniach. W projekcie podatek od towarów usług jest kosztem kwalifikowalnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wykorzystanie sal do przeprowadzania szkoleń traktować należy jako „dostawę usługi” dla celów projektu i udokumentować fakturą wewnętrzną, podatek należny odprowadzić do urzędu skarbowego, a projekt obciążyć kwotą brutto, analogicznie jak w przypadku najmu od podmiotów z zewnątrz, czy też należy obciążyć projekt notą księgową netto – nie traktując wykorzystania sali jako „dostawy usługi”...

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 106 ust. 7 ustawy o podatku od towarów i usług, faktury wewnętrzne wystawiane są na własne potrzeby, w celu udokumentowania sprzedaży (w tym przypadku usługi). W ocenie Ośrodka, należy wystawić fakturę wewnętrzną, odprowadzić podatek należny do urzędu skarbowego, a kwotą brutto obciążyć projekt.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle zapisów art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pod pojęciem towaru rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl postanowień art. 8 ust. 1 powołanej ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Na podstawie art. 8 ust. 2 ustawy, za odpłatne świadczenie usług uznaje się również:

1. użycie towarów stanowiących część przedsiębiorstwa podatnika do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika, w tym w szczególności do celów osobistych podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów;
2. nieodpłatne świadczenie usług na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia, oraz wszelkie inne nieodpłatne świadczenie usług do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Stosownie do treści art. 106 ust. 1 ww. ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust.1a, 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

W ust. 7 tego artykułu podano, iż w przypadku czynności wymienionych w art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca, oraz importu usług wystawiane są faktury wewnętrzne; za dany okres rozliczeniowy podatnik może wystawić jedną fakturę dokumentującą te czynności dokonane w tym okresie. Faktury wewnętrzne są wystawiane także dla udokumentowania zwróconych kwot dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze.

Treść cyt. wyżej przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy wskazuje, że dla uznania świadczenia usług i dostawy towarów za podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, co do zasady, warunkiem jest, aby zostały one wykonane odpłatnie. Pod pojęciem odpłatności rozumieć należy prawo podmiotu dokonującego tych czynności (sprzedawcy) do żądania od nabywcy towaru/usługi lub osoby trzeciej, zapłaty ceny lub ekwiwalentu (np. w postaci świadczenia wzajemnego). W konsekwencji powyższego należy stwierdzić, iż opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega takie świadczenie usług (dostawa towarów), w przypadku którego istnieje konsument, tj. odbiorca świadczenia, odnoszący z niego choćby potencjalną korzyść. Dopóki nie istnieje podmiot, który odnosiłby lub powinien odnosić konkretne korzyści o charakterze majątkowym związanym z danym świadczeniem, dopóty świadczenie to nie będzie usługą (dostawą) podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z kolei analiza zapisów art. 8 ust. 2 ustawy prowadzi do wniosku, że aby nieodpłatne świadczenie usług podlegało opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, muszą być spełnione określone warunki:

• w przypadku użycia towarów stanowiących część przedsiębiorstwa – użycie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika oraz istnienie prawa podatnika do odliczenia - w całości lub w części - podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów (warunki te muszą być spełnione łącznie),
• w przypadku świadczenia usług – świadczenie ich do celów innych niż działalność gospodarcza podatnika.

Z treści złożonego wniosku wynika, że Ośrodek będzie realizować projekty unijne, w ramach których prowadzone będą szkolenia zawodowe dla osób zatrudnionych w rolnictwie i leśnictwie oraz osób odchodzących z rolnictwa. Projekty w całości sfinansowane będą ze środków unijnych. W harmonogramie kosztów projektów uwzględniono koszty wynajęcia sal szkoleniowych. W przypadku prowadzenia szkoleń w siedzibie Ośrodka, wykorzystywane będą własne sale.

Mając na uwadze powyższe oraz treść powołanych przepisów zauważyć należy, że świadczenie usług występuje pomiędzy dwoma podmiotami rozróżnianymi przez przepisy prawa jako świadczący usługę i odbiorca, a zatem w umowie muszą występować co najmniej dwie strony. Skoro w sytuacji przedstawionej we wniosku występuje jeden i ten sam podmiot – Ośrodek, nie będzie mieć miejsca świadczenie usług podlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zdefiniowane w art. 8 ust. 1 ustawy. Nie zostaną również spełnione przesłanki wynikające z ust. 2 tego artykułu, powodujące uznanie nieodpłatnego świadczenia usług za świadczenie odpłatne. W konsekwencji Ośrodek nie będzie mieć prawa do wystawienia faktury wewnętrznej, o której mowa w art. 106 ust. 7 ustawy. Dla celów podatku od towarów i usług fakt wykorzystania własnych sal szkoleniowych nie powinien być dokumentowany żadnym dokumentem.

Końcowo wskazać należy, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczenia wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, bowiem kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania niniejszej interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku, ul. H. Sienkiewicza 84 15-950 Białystok, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.