INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Zespołu Szkół, przedstawione we wniosku z dnia 25 lipca 2011 r. (data wpływu 28 lipca 2011 r.), uzupełnionym pismami z dnia 30 września 2011 r. (data wpływu 5 października 2011 r.) oraz 3 listopada 2011 r. (data wpływu 3 listopada 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• stawki podatku VAT na usługi wydawania posiłków dla wychowanków internatu oraz uczniów i pracowników pedagogicznych Zespołu Szkół – jest prawidłowe,
• stawki podatku VAT na usługi zakwaterowania w internacie uczniów Zespołu Szkół oraz osób indywidualnych i podmiotów gospodarczych - firm – jest prawidłowe,
• stawki podatku VAT na usługi zakwaterowania w internacie uczniów innych szkół – jest nieprawidłowe
• obowiązku rejestracji do podatku VAT po przekroczeniu limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 28 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku VAT na usługi wydawania posiłków dla wychowanków internatu oraz uczniów i pracowników pedagogicznych Zespołu Szkół, usług zakwaterowania w internacie uczniów Zespołu Szkół, osób indywidualnych i podmiotów gospodarczych – firm oraz uczniów innych szkół a także obowiązku rejestracji do podatku VAT po przekroczeniu limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego. Pismami z dnia 30 września 2011 r. i 3 listopada 2011 r. Wnioskodawca doprecyzował opis sprawy.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest jednostką budżetową korzystającą ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT. Z dniem 1 września 2011 r. w Zespole Szkół uruchomiony zostanie internat szkolny, w ramach którego świadczone będą usługi wyżywienia (w stołówce szkolnej) oraz zakwaterowania i pobierane będą stosowne do nich opłaty.

Zakres usług obejmuje:

1. zakwaterowanie wychowanków internatu (uczniów Zespołu Szkół i innych szkół),
2. usługi zakwaterowania, świadczone na rzecz osób indywidualnych (osoby nie będące wychowankami) oraz podmiotów gospodarczych – firm,
3. posiłki przygotowywane w szkolnej stołówce z przeznaczeniem dla wychowanków internatu, uczniów oraz pracowników Zespołu Szkół.

W dniu 5 października 2011 r. uzupełniono wniosek o następujące informacje:

1. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług,
2. zarówno stołówka, jak i internat prowadzone są przez Zespół Szkół na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.),
3. wskazani we wniosku pracownicy to nauczyciele zatrudnieni w Zespole Szkół,
4. usługi polegające na sprzedaży posiłków w stołówce Zespołu Szkół sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 80 jako „usługi w zakresie edukacji”,
5. uczniowie korzystający z przygotowywanych posiłków są uczniami Zespołu Szkół. Wychowankowie internatu również korzystający z przygotowywanych posiłków to zarówno uczniowie Zespołu Szkół, jaki i innych szkół. Pomiędzy Zespołem Szkół a szkołami, których uczniowie korzystają z przygotowanych posiłków nie została podpisana umowa na świadczenie tego rodzaju usług,
6. usługi zakwaterowania świadczone na rzecz osób indywidualnych sklasyfikowane są pod symbolem 55.23.13-00.00 PKWiU 2008.

Natomiast pismem z dnia 3 listopada 2011 r. uzupełniono wniosek o informacje, że z usług zakwaterowania w internacie Zespołu Szkół korzystają uczniowie innych szkół i na wskazane usługi zakwaterowania nie podpisano umów pomiędzy Wnioskodawcą a tymi szkołami.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy wobec ww. usług należy naliczać podatek od towarów i usług... Jeżeli tak, to w jakiej wysokości... Kiedy nastąpi utrata zwolnienia podmiotowego i powstanie obowiązku podatkowego VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w ww. przypadkach naliczenia i zwolnienia od podatku VAT zastosowane powinny być w następujący sposób:

1. zakwaterowanie wychowanków internatu (uczniów Zespołu Szkół i innych szkół) - zwolnione od podatku VAT,
2. usługi zakwaterowania świadczone na rzecz osób indywidualnych (osoby nie będące wychowankami) oraz podmiotów gospodarczych – firm - stawka 8% VAT,
3. posiłki przygotowywane w szkolnej stołówce z przeznaczeniem dla wychowanków internatu, uczniów oraz pracowników Zespołu Szkół - zwolnione od podatku VAT.

Natomiast utrata zwolnienia podmiotowego i powstanie obowiązku podatkowego VAT nastąpi, zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy o VAT z chwilą przekroczenia w roku podatkowym kwoty limitu, tj. 150.000,00 zł (słownie: sto pięćdziesiąt tysięcy złotych) z tytułu sprzedaży opodatkowanej. Tak więc w przypadku Zespołu Szkół, z uwagi na planowany roczny dochód z działalności opodatkowanej w wysokości ok. 17.000 zł (słownie: siedemnaście tysięcy złotych) utrzymany zostanie status zwolnienia podmiotowego od podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za:

• prawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT na usługi wydawania posiłków dla wychowanków internatu oraz uczniów i pracowników pedagogicznych Zespołu Szkół,
• prawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT na usługi zakwaterowania w internacie uczniów Zespołu Szkół oraz osób indywidualnych i podmiotów gospodarczych - firm,
• nieprawidłowe - w zakresie stawki podatku VAT na usługi zakwaterowania w internacie uczniów innych szkół,
• prawidłowe - w zakresie obowiązku rejestracji do podatku VAT po przekroczeniu limitu uprawniającego do zwolnienia podmiotowego.
  
  

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przepis art. 7 ust. 1 ustawy stanowi, iż przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Pojęcie towaru ustawodawca zdefiniował w art. 2 pkt 6 ustawy. Zgodnie z zapisem zawartym w tym przepisie, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Art. 5a ustawy, stanowi, iż towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku podatników, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 150.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Stosownie do art. 113 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się odpłatnej dostawy towarów oraz odpłatnego świadczenia usług zwolnionych od podatku, a także towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 5 ustawy, jeżeli wartość sprzedaży u podatników zwolnionych od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc w momencie przekroczenia tej kwoty. Obowiązek podatkowy powstaje z momentem przekroczenia tej kwoty, a opodatkowaniu podlega nadwyżka sprzedaży ponad tę kwotę. Za zgodą naczelnika urzędu skarbowego podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającą z dokumentów celnych oraz o kwotę podatku zapłaconą od wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, a także o kwoty podatku naliczonego wynikające z faktur dokumentujących zakupy dokonane przed dniem utraty zwolnienia, pod warunkiem:

1. sporządzenia spisu z natury zapasów tych towarów posiadanych w dniu, w którym nastąpiło przekroczenie kwoty, o której mowa w ust. 1, oraz
2. przedłożenia w urzędzie skarbowym spisu, o którym mowa w pkt 1, w terminie 14 dni, licząc od dnia utraty zwolnienia.

Podatnik rozpoczynający w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 jest zwolniony od podatku, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1 (art. 113 ust. 9 ustawy).

Jak wynika z ust. 11 ww. artykułu, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest jednostką budżetową korzystającą ze zwolnienia podmiotowego w podatku VAT, nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Z dniem 1 września 2011 r. w Zespole Szkół uruchomiony zostanie internat szkolny, w ramach którego świadczone będą usługi wyżywienia (w stołówce szkolnej) oraz zakwaterowania i pobierane będą stosowne do nich opłaty. Zakres usług obejmuje: zakwaterowanie wychowanków internatu (uczniów Zespołu Szkół i innych szkół), usługi zakwaterowania, świadczone na rzecz osób indywidualnych (osoby nie będące wychowankami) oraz podmiotów gospodarczych – firm, a także posiłki przygotowywane w szkolnej stołówce z przeznaczeniem dla wychowanków internatu, uczniów oraz pracowników Zespołu Szkół. Zarówno stołówka, jak i internat prowadzone są przez Zespół Szkół na zasadach wskazanych w art. 67a ustawy o systemie oświaty. Wskazani we wniosku pracownicy to nauczyciele zatrudnieni w Zespole Szkół. Usługi polegające na sprzedaży posiłków w stołówce Zespołu Szkół sklasyfikowane są w grupowaniu PKWiU 80 jako „usługi w zakresie edukacji”. Uczniowie korzystający z przygotowywanych posiłków są uczniami Zespołu Szkół. Wychowankowie internatu, również korzystający z przygotowywanych posiłków to zarówno uczniowie Zespołu Szkół, jaki i innych szkół. Pomiędzy Zespołem Szkół a szkołami, których uczniowie korzystają z przygotowanych posiłków nie została podpisana umowa na świadczenie tego rodzaju usług. Z usług zakwaterowania w internacie Zespołu Szkół korzystają uczniowie innych szkół i na wskazane usługi zakwaterowania nie podpisano umów pomiędzy Wnioskodawcą a tymi szkołami. Usługi zakwaterowania świadczone na rzecz osób indywidualnych sklasyfikowane są pod symbolem 55.23.13-00.00 PKWiU 2008.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

W oparciu o art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Pod pozycją 163 załącznika nr 3 do ustawy, który stanowi „wykaz towarów i usług, opodatkowanych stawką podatku w wysokości 7%”, wymienione zostały usługi sklasyfikowane w grupowaniu PKWiU 55 „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Jednakże, zgodnie z art. 146a pkt 1 i pkt 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2013 r., z zastrzeżeniem art. 146f,:

1. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110 wynosi 23%,
2. stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i w przepisach wykonawczych do niej, przewidziano opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, zwalnia się od podatku usługi w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, wykonywane:

1. w formach i na zasadach określonych w przepisach o pomocy społecznej oraz w przepisach o systemie oświaty,
2. przez podmioty sprawujące opiekę nad dziećmi w wieku do 3 lat.

W myśl art. 43 ust. 17 ustawy, zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a, nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędne do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 18, 18a, 22-24, 26, 28, 29, 31, 32 i 33 lit. a lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.

Według § 13 ust. 1 pkt 26 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.) – w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r., nadanym rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 136, poz. 798) – zwalnia się od podatku usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Stosownie do postanowienia § 2 ww. rozporządzenia z dnia 29 czerwca 2011 r. – zwolnienie to może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Ponadto zgodnie z § 13 ust. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. (w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.) zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi dokonywanych przez podmioty świadczące usługi podstawowe.

Zwolnienia, o których mowa w ust. 1 pkt 19, 20, 24, 25 i 26, stosuje się do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, pod warunkiem, że:

1. są one niezbędne do wykonywania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 pkt 19, 20, 24 i 25 oraz art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy, lub
2. ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia

(§ 13 ust. 9 ww. rozporządzenia z dnia 4 kwietnia 2011 r. w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 lipca 2011 r.).

W myśl art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (t. j. Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572 ze zm.), system oświaty zapewnia w szczególności realizację prawa każdego obywatela Rzeczypospolitej Polskiej do kształcenia się oraz prawa dzieci i młodzieży do wychowania i opieki, odpowiednich do wieku i osiągniętego rozwoju.

Zgodnie z uregulowaniem art. 67a ust. 1 ww. ustawy o systemie oświaty, w celu zapewnienia prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych, w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, szkoła może zorganizować stołówkę. Korzystanie z posiłków w stołówce szkolnej jest odpłatne (art. 67a ust. 2 ustawy o systemie oświaty).

Stosownie do treści art. 67a ust. 3 cyt. ustawy, warunki korzystania ze stołówki szkolnej, w tym wysokość opłat za posiłki, ustala dyrektor szkoły w porozumieniu z organem prowadzącym szkołę.

Zgodnie z art. 67a ust. 4 wskazanej ustawy, do opłat wnoszonych za korzystanie przez uczniów z posiłku w stołówce szkolnej, o których mowa w ust. 3, nie wlicza się wynagrodzeń pracowników i składek naliczanych od tych wynagrodzeń oraz kosztów utrzymania stołówki.

Powołane przepisy o systemie oświaty wyraźnie wskazują na możliwość prowadzenia przez szkoły publiczne stołówek. Celem ich prowadzenia nie jest jednak świadczenie usług gastronomicznych jako takich, ale wyłącznie pełnienie funkcji socjalno-bytowych, polegających na zapewnieniu żywienia w ramach realizacji przez szkoły funkcji opiekuńczej. Ponieważ szkoła nie prowadzi działalności dla zysku, opłaty za korzystanie ze stołówki mogą być kalkulowane wyłącznie na poziomie zapewniającym jedynie pokrycie faktycznych kosztów wytworzenia posiłków. Niedopuszczalne jest ustalanie jakichkolwiek narzutów zapewniających szkole zysk lub refundację kosztów, których zgodnie z ustawą nie może ona przerzucać na korzystających z usług stołówki.

Jak wynika z powyższego funkcjonowanie stołówek szkolnych służy zapewnieniu prawidłowej realizacji zadań opiekuńczych przez jednostki systemu oświaty, a w szczególności wspierania prawidłowego rozwoju uczniów, do których jednostki te są m.in. powołane.

Odnosząc zatem powyższe do przedstawionych we wniosku okoliczności sprawy należy stwierdzić, iż usługi stołówkowe świadczone na rzecz wychowanków internatu oraz uczniów Zespołu Szkół – jako usługi mieszczące się w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą – od dnia 1 stycznia 2011 r. korzystają ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy.

Natomiast usługi wyżywienia świadczone, przez stołówki szkolne dla pracowników pedagogicznych Szkoły należy uznać za usługi ściśle związane z usługami w zakresie opieki nad dziećmi i młodzieżą polegającymi na ich żywieniu, mają one bowiem charakter pomocniczy i są niezbędne w stosunku do prowadzonej działalności opiekuńczej szkoły w tym zakresie, która stanowi świadczenie główne, przy czym, jak już wskazano powyżej, ich głównym celem nie jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez szkołę. W konsekwencji usługi te od dnia 1 lipca 2011 r. podlegają zwolnieniu od podatku do towarów i usług stosownie do § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i ust. 9 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 czerwca 2011 r. Natomiast na podstawie § 2 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 29 czerwca 2011 r. zwolnienie powyższe może być stosowane również do usług wykonanych w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r.

Wnioskodawca ma wątpliwości również w zakresie opodatkowania usług zakwaterowania świadczonych na rzecz uczniów Zespołu Szkół i innych szkół oraz osób indywidualnych i podmiotów gospodarczych - firm.

Według art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy, zwalnia się od podatku usługi zakwaterowania:

1. w bursach i internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te bursy i internaty,
2. w domach studenckich świadczone na rzecz studentów i doktorantów uczelni prowadzących te domy studenckie,
3. świadczone na rzecz uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów przez podmioty inne niż wymienione w lit. a i b, pod warunkiem że szkoły lub uczelnie mają z tymi podmiotami zawarte umowy dotyczące zakwaterowania swoich uczniów i wychowanków lub studentów i doktorantów.

W związku z faktem, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęcia „uczeń”, „bursa” i „internat”, dlatego też należy posiłkować się definicjami wynikającymi z odrębnych przepisów.

Zgodnie z art. 3 pkt 11 ustawy o systemie oświaty, przez słowo „uczeń” należy rozumieć także słuchaczy i wychowanków.

Bursa, w rozumieniu § 43 rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej z dnia 12 maja 2011 r. w sprawie rodzajów i szczegółowych zasad działania placówek publicznych, warunków pobytu dzieci i młodzieży w tych placówkach oraz wysokości i zasad odpłatności wnoszonej przez rodziców za pobyt ich dzieci w tych placówkach (Dz. U. Nr 109, poz. 631), zapewnia opiekę i wychowanie uczniom gimnazjów i szkół ponadgimnazjalnych dla młodzieży, w tym uczniom wymagającym stosowania specjalnej organizacji nauki, metod pracy i wychowania, oraz słuchaczom zakładów kształcenia nauczycieli i kolegiów pracowników służb społecznych, w wieku do 24 roku życia.

Internat natomiast, w myśl zasad metodycznej statystyki edukacji, to placówka opiekuńczo -wychowawcza określonej szkoły przeznaczona dla młodzieży uczącej się poza miejscem stałego zamieszkania.

Dlatego też zakres zwolnienia wynikający z art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy, określony w taki sposób oznacza, że inne usługi zakwaterowania w bursach, internatach lub domach studenckich (np. w ramach wycieczek, usług krótkotrwałego zamieszkania dla osób innych niż wymienione w zakresie objętym zwolnieniem), nie będą korzystały ze zwolnienia od podatku.

Uwzględniając powyższe należy zaznaczyć, że zwolnieniem od podatku objęte są m.in. usługi zakwaterowania w internatach świadczone na rzecz uczniów i wychowanków szkół prowadzących te internaty. Określenie, czy dane świadczenie mieści się w kategorii uprawniającej do korzystania z ww. zwolnienia powinno uwzględniać naturę tego świadczenia, w tym wszystkie okoliczności sprawy istniejące w danym stanie faktycznym.

W związku z powyższym, zakwaterowanie w internacie uczniów Zespołu Szkół będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy.

Z kolei, zakwaterowanie uczniów innych szkół – w związku z tym, iż szkoły te nie mają zawartych z Wnioskodawcą umów dotyczących tego zakwaterowania – nie będzie korzystało ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 ustawy. W takim przypadku nie są bowiem spełnione przesłanki wskazane w lit. a, jak również w lit. c tego przepisu.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca będzie również świadczył usługi zakwaterowania w internacie dla osób indywidualnych oraz podmiotów gospodarczych - firm, które sklasyfikował do działu 55 grupowania PKWiU jako „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Podkreślić należy, iż prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT, jeśli dla tych towarów i usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne – zgodnie z cyt. art. 5a ustawy. Zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje produkty (wyroby i usługi), towary, środki trwałe i obiekty budowlane według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach.

Zatem, na podstawie powołanych wyżej przepisów należy stwierdzić, że usługi zakwaterowania świadczone na rzecz osób indywidualnych oraz podmiotów gospodarczych - firm, sklasyfikowane według PKWiU z roku 2008 w grupowaniu 55 „usługi związane z zakwaterowaniem” – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według stawki obniżonej do wysokości 8%.

W sytuacji gdy usługi zakwaterowania świadczone na rzecz uczniów innych szkół, również będą mieścić się w grupowaniu PKWiU 55 jako „usługi związane z zakwaterowaniem”, to będą opodatkowane stawką 8%, gdyż Wnioskodawca z szkołami, do których uczęszczają ci uczniowie, nie ma zawartych umów dotyczących tego zakwaterowania i usługi te nie mogą korzystać ze zwolnienia.

Reasumując, prawidłowe będzie stosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę, polegających na wydawaniu posiłków dla wychowanków internatu oraz uczniów Zespołu Szkół – zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 24 ustawy. Natomiast w stosunku do nauczycieli zatrudnionych w Zespole Szkół, zwolnienie wynika z § 13 ust. 1 pkt 26 w związku z § 13 ust. 8 i ust. 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r.

W odniesieniu zaś do zakwaterowania uczniów Zespołu Szkół, zwolnienie od podatku od towarów i usług będzie przysługiwało na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 30 lit. a ustawy. Natomiast stawka 8% wynikająca z poz. 163 załącznika nr 3 do ustawy, będzie miała zastosowanie w sytuacji świadczenia usług zakwaterowania dla osób indywidualnych (nie będących wychowankami) i podmiotów gospodarczych - firm oraz dla uczniów innych szkół, jeśli usługi te będą mieścić się w grupowaniu PKWiU 55 jako „usługi związane z zakwaterowaniem”.

Ponadto należy wskazać, iż ww. usługi, które będą korzystały ze zwolnienia nie będą brane pod uwagę przy określaniu wysokości limitu obrotów zgodnie z art. 113 ust. 1 i 2 ustawy. Zatem Wnioskodawca – obecnie korzystający ze zwolnienia podmiotowego – nie będzie zobowiązany do rejestrowania się jako podatnik VAT czynny do momentu przekroczenia w roku podatkowym kwoty 150.000 zł z tytułu sprzedaży opodatkowanej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.