2012.08.31 - Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach

Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-538/12/LSz
z 31 sierpnia 2012 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 749) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 maja 2012r. (data wpływu 21 maja 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 sierpnia 2012r. (data wpływu 22 sierpnia 2012r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia w całości z opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu nr 15/3 zabudowanego budynkiem administracyjno - socjalnym wraz z halą oraz stacją paliw - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 maja 2012r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania sprzedaży prawa wieczystego użytkowania gruntu nr 15/3 zabudowanego budynkiem administracyjno - socjalnym z halą oraz stacją paliw.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 20 sierpnia 2012r. (data wpływu 22 sierpnia 2012r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP1/443-538/12/LSz z dnia 10 sierpnia 2012r.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w maju 2005 roku zakupiła od podmiotu prawa handlowego (spółki akcyjnej) na podstawie faktury VAT i aktu notarialnego:

budynek administracyjno - socjalny z halą usługowo naprawczą taboru samochodowego oraz stację paliw - wszystko wraz z prawem wieczystego użytkowania dwóch działek, na których te obiekty były posadowione - z stawką VAT - (ZW) zwolnienie (wszystko jako jedna pozycja na fakturze zakupu) - kwota netto 1.092 tys. zł.
prawo wieczystego użytkowania dwóch osobnych działek niezabudowanych - ze stawką 22% VAT (w osobnych pozycjach na fakturze zakupu) - kwota netto 282 tys. zł.

W akcie notarialnym zakupu tych nieruchomości widnieje zapis: „Przedstawiciele strony zbywającej oświadczają, że przedmiotowe budynki stanowią towar używany w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług”.

Prawo wieczystego użytkowania gruntów zostało przyjęte na stan środków trwałych (wpisane do ewidencji środków trwałych) z dniem 31 maja 2005 roku, natomiast stacja paliw oraz budynek wraz z halą zostały poddane rozbudowie i nadbudowie zgodnie z wydanym w lutym 2005 roku pozwoleniem (jako niezdatne do użytkowania nie zostały uznane za środek trwały ale zostały zakwalifikowane w księgach rachunkowych jako środki trwałe w budowie). Przebudowa (rozbudowa) budynku administracyjnego wraz z halą oraz stacji paliw zakończyła się w roku 2007 (oddanie do użytkowania i przyjęcie do ewidencji środków trwałych budynku jako odrębnego środka trwałego oraz stacji paliw jako odrębnego środka trwałego - nastąpiło 31 maja 2007 roku). Od nakładów ponoszonych na rozbudowę (przebudowę) budynku administracyjnego wraz z halą oraz stacji paliw w okresie 2005-2007, odliczano VAT naliczony w całości.

Wartość obiektów przyjętych po rozbudowie jako środki trwałe wynosiła:

stacji paliw 149 tys. zł,
budynku wraz z halą (jeden kompleks) - 6.034 tys. zł.

Łącznie wartość wprowadzonych do ewidencji środków trwałych stacji paliw oraz budynku wraz z halą wyniosła 6.183 tys. zł, co w porównaniu do ceny z faktury zakupu z 2005 roku (1.092 tys. zł) potwierdza poniesienie nakładów na wytworzenie środka trwałego w wysokości ponad 566% w stosunku do ceny za jaką nabyto te obiekty przed przebudową.

W roku 2012 Spółka zamierza sprzedać całą nabytą nieruchomość oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów, tj. po upływie 5 lat od daty wprowadzenia do ewidencji środków trwałych budynku wraz z halą oraz stacją paliw (czyli po 1 czerwca 2012 roku). Wszystkie obiekty wykorzystywane były i są obecnie do prowadzenia działalności gospodarczej Spółki w zakresie usług transportu samochodowego oraz wynajmu pojedynczych pomieszczeń innym podmiotom gospodarczym - opodatkowanej VAT. Spółka jest czynnym podatnikiem VAT od 1999 roku.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca podał, że nieruchomości będące przedmiotem wniosku ORD-IN (budynek administracyjno - socjalny z halą usługowo naprawczą taboru samochodowego oraz stacja paliw, prawo wieczystego użytkowania gruntów) zostały nabyte w celu wykorzystania przez Spółkę do prowadzonej działalności w zakresie usług transportu towarowego. Spółka częściowo wynajmuje pomieszczenia w budynku administracyjnym a od maja 2008 roku w całości wydzierżawia stację paliw (najem, dzierżawa są wpisane do zakresu rodzajów działalności prowadzonych przez Spółkę).

Wnioskodawca jest właścicielem obiektów znajdujących się na działkach, które zostały jej oddane w wieczyste użytkowania.

W przypadku sprzedaży działek zabudowanych:

Przedmiotem sprzedaży będą: działka 14/4 (wydzielona z działki 14/6) oraz działka zabudowana 15/3 - zabudowana budynkiem administracyjno-socjalnym oraz stacją benzynową:

na działce 15/3 posadowiony jest budynek administracyjno - biurowy- wg klasyfikacji PKOB zaliczony jako budynek niemieszkalny - 122 budynki biurowe oraz posadowiona jest stacja paliw - wg klasyfikacji PKOB zaliczana jako budynki niemieszkalne-123 budynki handlowo-usługowe,
na działce 14/4 przebiega ogrodzenie.
(opis PKOB:
1 12 122- Budynki biurowe
1 12 - 1220 Budynki biurowe Klasa obejmuje: Budynki wykorzystywane jako miejsce pracy dla działalności biura, sekretariatu lub innych o charakterze administracyjnym, np.: budynki banków, urzędów pocztowych, urzędów miejskich, gminnych, ministerstw, itp. lokali administracyjnych; Budynki centrów konferencyjnych i kongresów, sądów i parlamentów Klasa nie obejmuje: Biur w budynkach przeznaczonych głównie do innych celów.
1 12 123 - Budynki handlowo-usługowe
1 12 1230 Budynki handlowo-usługowe Klasa obejmuje: Centra handlowe, domy towarowe, samodzielne sklepy i butiki, hale używane do targów, aukcji i wystaw, targowiska pod dachem, stacje paliw, stacje obsługi, apteki itp Klasa nie obejmuje: Sklepów w budynkach przeznaczonych głównie do innych celów).

Budynki i budowle posadowione na działkach 15/3, 14/4 są trwale z gruntem związane (na fundamentach).

Pierwsze zasiedlenie - spółka kupiła budynek administracyjny i stację paliw, ale nie przyjęła ich na stan środków trwałych ponieważ posiadała decyzje o rozbudowie (nadbudowie) budynku administracyjnego i stacji paliw i do tej rozbudowy przystąpiła zaraz po zakupie. Praktycznie stacja paliw i budynek administracyjny zostały w całości przebudowane. Przebudowa (rozbudowa) zakończyły się w 2007 roku i dopiero 31 maja 2007 roku Spółka wprowadziła nowe obiekty do ewidencji środków trwałych i zaczęła je użytkować. Ponieważ nakłady na rozbudowę (przebudowę) obiektów zostały poniesione zanim te obiekty były wprowadzone do środków trwały, dlatego nie można tutaj mówić o ulepszeniu (art. 2 pkt 14b) - ponieważ ulepszeniu podlegają już istniejące środki trwałe a obiekty, na które były ponoszone nakłady do czasu zakończenia rozbudowy (przebudowy) nie były wprowadzone do ew. środków trwałych. Natomiast czy rozbudowa, której zostały poddane budynek administracyjny i stacja paliw to to samo co wybudowanie w rozumieniu art. 2 ust. 14 a)?

Wg Wikipedia: Rozbudowa - w budownictwie rodzaj budowy, w wyniku którego powstaje nowa część istniejącego już obiektu budowlanego. W wyniku przeprowadzenia rozbudowy pewnego obiektu budowlanego, zwiększa się jego powierzchnia zabudowy (i powierzchnia użytkowa). Ustanowienie rozbudowy jako rodzaju budowy dokonane jest w Prawie Budowlanym w art. 3 pkt 6 tej ustawy. Takie przypisanie tej kategorii robót budowlanych implikuje odpowiednie konsekwencje związane między innymi z wymaganiami dotyczącymi procedur administracyjnych poprzedzających rozpoczęcie rozbudowy oraz związanych z jej zakończeniem i przekazaniem obiektu do użytkowania.

Mimo, że zarówno przy rozbudowie, jak i przy nadbudowie, zwiększa się powierzchnia użytkowa obiektu oraz jego kubatura, różnica między tymi dwoma rodzajami budowy jest jednoznacznie określona kryterium zmiany powierzchni zabudowy: przy nadbudowie nie zwiększa się powierzchnia zabudowy obiektu, natomiast przy rozbudowie - zwiększa się powierzchnia zabudowy. Nowa część obiektu posadowiona zostaje na gruncie, występują na takiej budowie między innymi roboty ziemne i fundamentowe (których nie ma przy nadbudowie).

Jak z powyższego wynika odróżnienie rozbudowy od budowy, z punktu widzenia Prawa Budowlanego, ma czysto teoretyczne znaczenie, gdyż rozbudowa jest pod względem procedur administracyjnych tym samym co budowa.

Zgodnie z art. 3 ust. 6 ustawy Prawo budowlane: budowa - należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego (którym jest m.in. budynek, budowla i inne).

Tak więc pierwsze zasiedlenie zdaniem Wnioskodawcy:

stacji paliw - nastąpiło w roku 2008, kiedy to Spółka oddała w całości w dzierżawę ten obiekt,
budynku administracyjnego - nastąpi w dacie sprzedaży budynku, ponieważ sprzedaż będzie stanowiła oddanie do użytkowania w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu pierwszemu nabywcy po wybudowaniu (mimo że niektóre pomieszczenia w budynku administracyjnym są wynajmowane - nie jest to jednak najem całego budynku).

Przebudowa (rozbudowa) budynku administracyjnego wraz z halą oraz stacji paliw zakończyła się w roku 2007 (oddanie do użytkowania i przyjęcie do ewidencji środków trwałych budynku jako odrębnego środka trwałego oraz stacji paliw jako odrębnego środka trwałego - nastąpiło 31 maja 2007 roku). Od nakładów ponoszonych na rozbudowę (przebudowę) budynku administracyjnego wraz z halą oraz stacji paliw w okresie 2005-2007, odliczano VAT naliczony w całości. Wartość obiektów przyjętych po rozbudowie jako środki trwałe wynosiła:

stacji paliw 149 tys. zł,
budynku wraz z halą (jeden kompleks) - 6.034 tys. zł.

Łącznie wartość wprowadzonych do ewidencji środków trwałych stacji paliw oraz budynku wraz z halą wyniosła 6.183 tys. zł co w porównaniu do ceny z faktury zakupu z 2005 roku (1.092 tys. zł) potwierdza poniesienie nakładów na wytworzenie środka trwałego w wysokości 566% (czyli ponad 30%) w stosunku do ceny za jaką nabyto te obiekty przed przebudową. Przyjmuje się że nakłady na przebudowę (rozbudowę) obu obiektów - budynku, stacji paliw - przewyższają 30% ich ceny zakupu.

Budynki (budowle lub ich części) były wykorzystywane w prowadzonej działalności przez Wnioskodawcę od 31 maja 2007 (tj. od dnia oddania ich do użytkowania) do dnia dzisiejszego, więc na dzień 1 czerwca 2012 roku mija 5 lat użytkowania ich przez Spółkę.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż budynku administracyjnego wraz z halą oraz stacją paliw, zakupionych ze stawką ZW (zwolnienie z VAT) i całkowicie przebudowanych z odliczeniem VAT naliczonego od nakładów na przebudowę przewyższających 30% ceny z faktury zakupu, będzie korzystać ze zwolnienia z VAT po upływie 5 lat od wprowadzenia środków trwałych do ewidencji, tj. po 1 czerwca 2012 roku, a tym samym prawo wieczystego użytkowania działek, na których są posadowione te obiekty również będzie korzystać ze zwolnienia z VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, sprzedaż budynku wraz z halą oraz sprzedaż stacji paliw a także prawa wieczystego użytkowania gruntów na których posadowione są: budynek administracyjny wraz z halą oraz stacja paliw, po upływie 5 lat ich użytkowania, tj od 1 czerwca 2012 roku będą korzystać w całości ze zwolnienia z VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści art. 7 ust. 1 ustawy o VAT wynika, że dostawą towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel w tym również:

przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy o VAT).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy ruchome i nieruchomości (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie terminu „dostawa towarów”, odwołujące się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale także zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, jak również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Na podstawie art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Wnioskodawca podał we wniosku, że przedmiotem sprzedaży będzie budynek aministracyjno – biurowy wraz z halą (jeden kompleks) oraz stacja paliw. Jednocześnie wskazał dla tych obiektów klasyfikacje statystyczne: dla ww. budynku – PKOB 122, dla stacji paliw – PKOB 123.

Budynki posadowione na działce 15/3 są trwale z gruntem związane (na fundamentach).

Należy wskazać, że zgodnie z objaśnieniami zawartymi w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB) (Dz. U. Nr 112, poz. 1316 ze zm.) przez obiekty budowlane rozumie się konstrukcje połączone z gruntem w sposób trwały, wykonane z materiałów budowlanych i elementów składowych, będące wynikiem prac budowlanych.

Natomiast w myśl art. 3 ust. 1 i 2 ustawy z dnia z dnia 7 lipca 1994r. Prawo budowlane (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr 243 poz. 1623 ze zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o:

obiekcie budowlanym - należy przez to rozumieć:
1. budynek wraz z instalacjami i urządzeniami technicznymi,
2. budowlę stanowiącą całość techniczno-użytkową wraz z instalacjami i urządzeniami,
3. obiekt małej architektury;
budynku - należy przez to rozumieć taki obiekt budowlany, który jest trwale związany z gruntem, wydzielony z przestrzeni za pomocą przegród budowlanych oraz posiada fundamenty i dach.

Z powyższego wynika, że budynkami są zadaszone obiekty budowlane wraz z wbudowanymi instalacjami i urządzeniami technicznymi, wykorzystywane dla potrzeb stałych. Przystosowane są do przebywania ludzi, zwierząt lub ochrony przedmiotów.

W PKOB obiekty budowlane grupowane są w dwóch sekcjach: „Budynki” i „Obiekty inżynierii lądowej i wodnej”. Zgodnie z objaśnieniami zawartymi w PKOB w sekcji „Budynki” można wyróżnić grupę 122 budynki biurowe oraz 123 - Budynki handlowo-usługowe.

Grupa 122 obejmuje klasę 1220 – Budynki biurowe, do której zalicza się budynki wykorzystywane jako miejsce pracy dla działalności biura, sekretariatu lub innych o charakterze administracyjnym, np.: budynki banków, urzędów pocztowych, urzędów miejskich, gminnych, ministerstw, itp. lokali administracyjnych, budynki centrów konferencyjnych i kongresów, sądów i parlamentów. Klasa nie obejmuje: biur w budynkach przeznaczonych głównie do innych celów.

Natomiast grupa 123 obejmuje klasę - 1230 Budynki handlowo-usługowe, do której zalicza się centra handlowe, domy towarowe, samodzielne sklepy i butiki, hale używane do targów, aukcji i wystaw, targowiska pod dachem, stacje paliw, stacje obsługi, apteki itp.

Klasa nie obejmuje: sklepów w budynkach przeznaczonych głównie do innych celów.

Zatem sprzedaż ww. budynków wraz z gruntami, na których są posadowione – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że przedmiotowe budynki znajdujące się na ww. działce 15/3 będącej w użytkowaniu wieczystym są towarami w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy o VAT.

Zatem sprzedaż ww. budynków wraz z gruntem, na którym są posadowione – co do zasady – podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wysokość opodatkowania regulują przepisy Działu VIII ww. ustawy (art. 41-85). Zgodnie z brzmieniem art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem art. 41 ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 146a pkt 1 ww. ustawy o VAT – obowiązującego od dnia 1 stycznia 2011r. – w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jak stanowi art. 43 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy o VAT zwalnia się od podatku dostawę terenów niezabudowanych innych niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę.

Kwestie opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części zostały uregulowane w art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a, zwalnia się natomiast dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W myśl art. 43 ust. 7a powyższej ustawy, warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 ww. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

wybudowaniu lub
ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Z ustawowej definicji „pierwszego zasiedlenia” wynika, że pod tym pojęciem należy rozumieć:

oddanie do użytkowania,
w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu,
pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części po wybudowaniu lub ulepszeniu, wynoszącym co najmniej 30% wartości początkowej.

Niewątpliwie przez czynności opodatkowane należy rozumieć nie tylko dostawę, ale również najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług. Z kolei pod pojęciem oddania do użytkowania należy rozumieć przekazanie budynków, budowli lub ich części ich nabywcy lub użytkownikowi do korzystania w sposób zgodny z zakresem przekazanych do nich praw. Nabywca, na rzecz którego przeniesiono prawo do rozporządzania nieruchomością jak właściciel może w sposób dowolny dysponować tą nieruchomością, tj. może ją sprzedać, używać na własne potrzeby lub przekazać do użytkowania np. na podstawie umów najmu lub dzierżawy.

Podkreślić przy tym należy, że jeżeli podatnik wybuduje obiekt, a następnie obiekt ten po wybudowaniu zostanie oddany do użytkowania na własne potrzeby tego podatnika (i wprowadzony przez podatnika do ewidencji środków trwałych) nie oznacza to, że obiekt taki został zasiedlony. W takim przypadku oddanie do użytkowania nie nastąpiło bowiem w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu. Innymi słowy, przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć objecie we władanie budynku, budowli lub ich części przez pierwszego nabywcę lub pierwszego użytkownika, które następuje jednak w wykonaniu czynności opodatkowanej.

Z powyższego wynika, że opisane we wniosku obiekty mające być przedmiotem sprzedaży stanowią budynki trwale z gruntem związane w rozumieniu wyżej cyt. ustawy Prawo budowlane oraz rozporządzenia w sprawie PKOB a zatem zastosowanie znajdą cyt. przepisy art. 43 i art. 2 pkt 14 cyt. ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyżej powołanych przepisów, koniecznym dla rozstrzygnięcia, czy sprzedaż przedmiotowych obiektów budowlanych, tj. budynku administracyjno – biurowego wraz z halą oraz stacji paliw znajdujących się na działce nr 15/3, stanowić będzie czynność opodatkowaną podatkiem VAT, czy też będzie korzystać ze zwolnienia przedmiotowego wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, jest w pierwszej kolejności zbadanie, czy przedmiotowa dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim, oraz czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Jak wynika z treści wniosku, Wnioskodawca nabył w maju 2005r. na podstawie aktu notarialnego budynek administracyjno - socjalny z halą usługowo naprawczą taboru samochodowego oraz stację paliw - wszystko wraz z prawem wieczystego użytkowania dwóch działek, na których te obiekty były posadowione dla celów prowadzenia działalności gospodarczej.

Sprzedawca nieruchomości wystawił fakturę VAT (wszystko jako jedna pozycja na fakturze zakupu), na której przedmiotowe nieruchomości zostały objęte zwolnieniem z podatku VAT. W akcie notarialnym zakupu tej nieruchomości zapisano, że „… przedmiotowe budynki stanowią towar używany w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług”, wobec czego Wnioskodawca nie mógł dokonać obniżenia podatku należnego.

Wnioskodawca częściowo wynajmuje pomieszczenia w budynku administracyjnym a od maja 2008r. w całości wydzierżawia stację paliw.

W przedmiotowej sprawie oddanie do użytkowania i przyjęcie do ewidencji środków trwałych ww. budynków jako odrębnych środków trwałych nastąpiło po zakończeniu przebudowy tj. 31 maja 2007r. Ponadto z wniosku wynika, że stacja paliw od 2008r. została oddana w całości w dzierżawę, a część budynku administracyjno - biurowego była przedmiotem wynajmu.

Niewątpliwie przez czynności opodatkowane należy rozumieć, jak wskazano wyżej, najem, dzierżawę, leasing lub podobne czynności (umowy), które w rozumieniu przepisów ustawy stanowią odpłatne świadczenie usług.

Zatem oddanie budynku stacji paliw w dzierżawę i części budynku administracyjnego w najem będzie pierwszym zasiedleniem budynków (ich części).

Zatem należy przyjąć, że planowana przez Wnioskodawcę dostawa budynku stacji paliw będzie korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż nie wystąpiły okoliczności, które wyłączają zwolnienie od podatku na podstawie tego przepisu. Natomiast część budynku administracyjno-biurowego będącego przedmiotem najmu także będzie korzystać ze zwolnienia pod warunkiem, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata.

Odnośnie natomiast dostawy budynku administracyjno-biurowego wraz z halą w pozostałej części, tj. nie będącej przedmiotem najmu należy przyjąć, że pierwsze zasiedlenie jeszcze w ogóle nie nastąpiło.

Zatem pierwszą czynnością podlegającą opodatkowaniu będzie planowana dostawa tej części budynku wraz z halą, co nie pozwala na zastosowanie zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie cytowanego wyżej art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, gdyż dostawa ta będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia.

W takim jednak przypadku należy wziąć pod uwagę treść przywołanego przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, zgodnie z którym zwalnia się dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie budynku wraz z halą po ich wybudowaniu a zatem spełniony został warunek wymieniony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b ustawy o VAT uprawniający do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla tej dostawy.

Jednak z uwagi na fakt, że Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nakładów ponoszonych na budowę budynku administracyjnego wraz z halą, nie został spełniony wymieniony w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT, warunek uprawniający do zastosowania zwolnienia od podatku VAT dla dostawy niewynajmowanej części budynku administracyjnego wraz z halą.

W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania także przepis art. 43 ust. 7a ustawy o VAT, zgodnie z którym warunku, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, gdyż w stosunku do budynku administracyjno-biurowego wraz z halą w części niebędącej przedmiotem najmu Wnioskodawca nie ponosił wydatków na ulepszenie.

Zatem dostawa budynku administracyjno-biurowego wraz z halą w części niebędącej przedmiotem najmu będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 23% zgodnie z art. 41 ust. 1 w związku z art. 146a pkt 1 ustawy o VAT.

Zauważyć w tym miejscu należy, iż opodatkowaniu 23% stawką podatku VAT będzie również podlegała ewentualna dostawa wynajmowanych części budynku administracyjnego, w sytuacji, gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem wynajmowanych części budynku, a dostawą tych części budynku upłynie okres krótszy niż 2 lata. Dostawa wynajmowanych części budynku, mimo, iż nie będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia, nie będzie bowiem mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT, w sytuacji gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą upłynie okres krótszy niż dwa lata. Dostawa wynajmowanych części budynku, który nie został ulepszony, w sytuacji gdy pomiędzy pierwszym zasiedleniem, a ich dostawą upłynie okres krótszy niż 2 lata, nie będzie również mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT, gdyż Wnioskodawcy przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od nakładów ponoszonych na budowę budynku administracyjnego, tym samym w przedmiotowej sprawie nie zostanie spełniony warunek określony w art. 43 ust. 1 pkt 10a lit. a ustawy o VAT, determinujący zastosowanie zwolnienia od podatku VAT dla tej dostawy.

W powyższej sprawie przedmiotem transakcji będzie również sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki 15/3, na której wskazane we wniosku budynki (PKOB 122 i 123) są posadowione.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), zwalnia się od podatku zbycie prawa wieczystego użytkowania gruntu, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli, jeżeli budynki te lub budowle albo ich części są zwolnione od podatku.

Wobec powyższego należy stwierdzić, iż w oparciu o postanowienia § 13 ust. 1 pkt 11 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług planowana przez Wnioskodawcę sprzedaż prawa użytkowania wieczystego nieruchomości nr 15/3 w części proporcjonalnie przyporządkowanej do dostawy posadowionych na tym gruncie budynku stacji paliw oraz części budynku administracyjno-biurowego będącego przedmiotem najmu (pod warunkiem, że pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tych części budynku nie upłynie okres krótszy niż 2 lata), również będzie korzystała ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Natomiast sprzedaż prawa użytkowania wieczystego gruntu nr 15/3 w części proporcjonalnie przyporządkowanej do dostawy budynku administracyjno-biurowego wraz z halą w części niebędącej przedmiotem najmu (lub będącej przedmiotem najmu, ale w stosunku do której od pierwszego zasiedlenia do dnia dostawy upłynie okres krótszy niż 2 lata) będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT według 23% stawki podatku VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy, że sprzedaż budynku wraz z halą oraz sprzedaż stacji paliw, a także prawa wieczystego użytkowania gruntów, na których posadowione są te budynki będą korzystać w całości ze zwolnienia, należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto w sprawie będącej przedmiotem wniosku należy zwrócić uwagę, iż analiza załączników dołączonych do uzupełnienia wniosku nie mieści się w ramach określonych w art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa, zgodnie z którym minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). W związku z powyższym Minister Finansów nie jest uprawniony do oceny prawnej załączników dołączonych przez Wnioskodawcę.

Należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana wyłącznie na podstawie danych zawartych w opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku, a zatem traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie sprzedaży prawa użytkowania gruntów niezabudowanych oraz gruntu nr 14/4, na którym posadowione jest ogrodzenie zostaną wydane odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin