INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 2 czerwca 2011 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie - 17 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia poniesionych wydatków w 2000 r. i 2002 r. w związku z budową domu poprzez złożenie korekty rozliczeń – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2011 r. Pani złożyła do Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu wniosek z dnia 2 czerwca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie odliczenia poniesionych wydatków w 2000 r. i 2002 r. w związku z budową domu poprzez złożenie korekty rozliczeń.

Pismem z dnia 10 czerwca 2011 r. nr PP II/II-1/410-75/11/BA Naczelnik Pierwszego Urzędu Skarbowego w Poznaniu działając na podstawie art. 170 § 1, art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tekst jednolity: Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z § 2 pkt 1 oraz § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) przesłał wniosek Pani , zgodnie z właściwością do załatwienia Dyrektorowi Izby Skarbowej w Poznaniu.

Wyjaśnić bowiem należy, że zgodnie ze znowelizowanym art. 14a ustawy Ordynacja podatkowa, z dniem 1 lipca 2007 r. organem właściwym do dokonywania interpretacji przepisów prawa podatkowego został Minister Finansów.

Natomiast, stosownie do art. 14b § 6 Ordynacji podatkowej Minister Finansów upoważnił – w drodze ww. rozporządzenia – dyrektorów pięciu izb skarbowych do wydawania interpretacji indywidualnych w jego imieniu i w ustalonym zakresie, określając jednocześnie właściwość rzeczową i miejscową upoważnionych organów.

W analizowanym przypadku, właściwym miejscowo organem podatkowym do wydania pisemnej interpretacji od dnia 1 lipca 2007 r. jest – w związku z § 6 ww. rozporządzenia – Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W 1999 r. Wnioskodawczyni kupiła nieuzbrojoną działkę budowlaną i dokonała odliczenia od podatku w rozliczeniu podatkowym za 1999 r. uwzględniając koszt zakupu 350 m².

W 2000 r. Wnioskodawczyni poniosła udokumentowane rachunkiem VAT koszty na przyłącze wody do przyszłego budynku.

W 2002 r. Zainteresowana poniosła również udokumentowane rachunkiem VAT koszty na przyłącze elektryczne do przyszłego budynku wraz ze skrzynką energetyczną (licznik).

W roku 2002 r. Wnioskodawczyni kontynuowała prace budowlane rozpoczynając budowę domu jednorodzinnego. W rozliczeniach podatkowych za 2000 r. jak i w latach następnych nie dokonała odliczeń od podatku z tytułu ulgi budowlanej, gdyż nie miała takiej wiedzy, że w myśl ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zmianami) miała prawo do odliczeń z tytułu poniesionych nakładów na budowę domu jednorodzinnego.

Zainteresowana nadmienia, że tak przyłącze wody zakończone licznikiem poboru wody w studni na terenie działki, jak i przyłącze elektryczne z licznikiem i przyłączem rozdzielczym są ściśle związane z budową domu jednorodzinnego i działką. Ponadto najbliższe przyłącze wody i energii elektrycznej oddalone było o ok. 1500 m w zabudowie już istniejącej i z uwagi na znaczną odległość nie można było poprowadzić tymczasowych przyłączy wody i energii elektrycznej, bez których nie można prowadzić budowy domu.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w chwili obecnej Wnioskodawczyni może dokonać korekty rozliczeń podatkowych za minione lata, dokonując odliczeń z tytułu poniesionych nakładów na budowę domu...

Zdaniem Wnioskodawczyni, zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych ma prawo do odliczeń od podatku, gdyż zdarzenia budowlane w związku z budową domu miały miejsce w: 2000 r., 2002 r. i dokonała, w 1999 r. odliczeń od podatku z tytułu zakupu działki budowlanej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) w brzmieniu obowiązującym do końca 2001 r., podatek dochodowy od osób, o których mowa w art. 3 ust. 1, obliczony zgodnie z art. 27, obniżony zgodnie z art. 27b o kwotę składki na powszechne ubezpieczenie zdrowotne, zmniejsza się na zasadach określonych w ust. 2-17, jeżeli w roku podatkowym podatnik poniósł wydatki na własne potrzeby mieszkaniowe, przeznaczone na budowę budynku mieszkalnego. Stosownie do art. 27a ust. 15 wskazanej wyżej ustawy kwota odliczeń od podatku, ustalona zgodnie z ust. 3 pkt 1 lit. a) i b), pkt 2 i 3 oraz ust. 4, przekraczająca kwotę podatku obliczonego zgodnie z art. 27, podlega odliczeniu od podatku obliczonego za lata następne, aż do całkowitego jej odliczenia.

Przepisem art. 1 pkt 6 ustawy z 21 listopada 2001 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. nr 134, poz. 1509 ze zm.) od dnia 1 stycznia 2002 r. zmieniono brzmienie art. 27a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i zlikwidowano ulgi budowlane, o jakich mowa w art. 27a ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w tym określoną w wyżej cytowanym przepisie, tzw. dużą ulgę budowlaną.

Jednakże zgodnie z art. 4 ust. 1 ww. ustawy zmieniającej, podatnikom, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) i pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., a odliczenia te nie znalazły pokrycia w podatku obliczonym za te lata, przysługuje prawo do dokonywania tych odliczeń na zasadach określonych w tej ustawie.

Natomiast na podstawie art. 4 ust. 2 wskazanej powyżej ustawy zmieniającej, podatnicy, którzy w latach 1997-2001 nabyli prawo do odliczania od podatku wydatków poniesionych na cele określone w art. 27a ust. 1 pkt 1 lit. a)-f) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym przed dniem 1 stycznia 2002 r., przysługuje, na zasadach określonych w tej ustawie, prawo do odliczania od podatku dalszych wydatków na kontynuację danej inwestycji - poniesionych od dnia 1 stycznia 2002 r. do dnia 31 grudnia 2004 r.

Z powyższej regulacji wynika, iż zachowane zostało prawo do odliczenia od podatku wydatków mieszkaniowych poniesionych w latach 1997–2001, jak i dalszych wydatków poniesionych od 1 stycznia 2002 r. do 31 grudnia 2004 r. m.in. na budowę budynku mieszkalnego, ale pod warunkiem, że podatnik w latach 1997-2001 nabył to prawo poprzez poniesienie wydatków na ten sam cel oraz dokonał ich odliczenia od podatku w zeznaniach złożonych za lata 1997-2001. Przy czym należy zwrócić uwagę na to, iż do zeznania składanego za dany rok podatkowy, w przypadku odliczania wydatków mieszkaniowych, należało załączyć informację PIT/D, z której wynikała zarówno kwota poniesionych wydatków, jak również i kwota podlegająca odliczeniu od podatku. Samo poniesienie w latach 1997-2001 wydatków na budowę budynku mieszkalnego, jak i wydatków poniesionych w latach 2002–2004 na kontynuację inwestycji, bez ich wykazania w zeznaniach podatkowych za te lata nie jest warunkiem wystarczającym do skorzystania z możliwości ich odliczania od podatku w latach następnych.

Aby skorzystać z odliczenia poniesionych nakładów na kontynuację inwestycji, Wnioskodawczyni powinna była załączyć do zeznań rocznych informację PIT/D o odliczeniu wydatków mieszkaniowych. W związku z tym, iż Zainteresowana nie wykazała poniesionych nakładów na kontynuację budowy budynku mieszkalnego w zeznaniach składanych za lata 2000 i 2002 - nie nabyła prawa do odliczenia powyższych wydatków od podatku.

Z kolei przepisy regulujące zasady uprawniające do skorygowania deklaracji oraz jej wymogi formalne zawarte są w art. 81 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.).

Z treści § 1 ww. artykułu wynika, że jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą korygować uprzednio złożoną deklarację. Skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji wraz z dołączonym pisemnym uzasadnieniem przyczyn korekty – art. 81 § 2 Ordynacji podatkowej.

W myśl art. 3 pkt 5 ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o deklaracjach - rozumie się przez to również zeznania, wykazy oraz informacje, do których składania obowiązani są, na podstawie przepisów prawa podatkowego, podatnicy, płatnicy i inkasenci.

Korekta deklaracji ma na celu poprawienie błędu, który został popełniony przy poprzednim jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji - o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej.

Skorygowanie deklaracji polega więc na ponownym, poprawnym już - wypełnieniu jej formularza z zaznaczeniem, iż w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji oraz z wynikającym z przepisu prawa obowiązkiem dołączenia pisemnego uzasadnienia przyczyn korekty. Korektę zeznania podatkowego należy składać wyłącznie na odpowiednich formularzach, tj. obwiązujących przy rozliczaniu podatku za dany rok.

W tym miejscu należy podkreślić, iż przy korekcie deklaracji należy uwzględnić przepisy dotyczące przedawnienia zobowiązania podatkowego.

Zgodnie z art. 70 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, zobowiązanie podatkowe przedawnia się z upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku.

Tut. Organ zaznacza, iż przedawnienie jest jednym ze sposobów wygasania zobowiązań podatkowych i jednocześnie jedną z podstawowych instytucji prawa podatkowego chroniącą pewność obrotu.

Przedawnienie oznacza, że po upływie określonego czasu od momentu powstania zobowiązania podatkowego zobowiązanie to wygasa, a organ podatkowy, po upływie terminu przedawnienia, nie może domagać się uregulowania (nie ma możliwości wyegzekwowania) należnego świadczenia. Należy przy tym zauważyć, że przedawnienie następuje z mocy prawa. Termin początkowy i termin końcowy przedawnienia zobowiązania podatkowego wyznaczają termin wymagalności, czyli płatności tego zobowiązania.

Terminy odgrywają w prawie bardzo ważną rolę zważywszy, iż prawo istnieje i jest realizowane w danym czasie, a także ze względu na to, że samo prawo wiąże z upływem czasu określone skutki prawne. Jednym z zasadniczych warunków prawidłowego wykonania zobowiązania przez dłużnika jest, aby nastąpiło to we właściwym czasie. Inaczej należy przyjąć, że świadczenie nie zostało spełnione lub spełniono je nienależycie. Nadejście terminu realizacji zobowiązania powoduje, że staje się ono wymagalne, a konsekwencją tego jest prawo wierzyciela do żądania zaspokojenia oraz obowiązek dłużnika spełnienia tego świadczenia. Z istoty stosunku zobowiązaniowego w prawie podatkowym wynika, że termin jego realizacji musi być ściśle określony przez prawo.

Powyższe prowadzi do wniosku, że podatnik może skutecznie zmienić (skorygować) wysokość zobowiązania podatkowego w ramach jego samoobliczenia, o ile to zobowiązanie nie uległo przedawnieniu. Prawo do korekty deklaracji (zeznania) istnieje tak długo, jak długo istnieje zobowiązanie podatkowe czyli 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym upłynął termin płatności podatku (art. 70 § 1 Ordynacji podatkowej).

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w 1999 r. Wnioskodawczyni kupiła nieuzbrojoną działkę budowlaną i dokonała odliczenia od podatku w rozliczeniu podatkowym za 1999 r. uwzględniając koszt zakupu działki. Ponadto, w 2000 r. oraz w 2002 r. Wnioskodawczyni poniosła koszty dotyczące przyłącza wody i przyłącza energii elektrycznej wraz ze skrzynką energetyczną do przyszłego budynku.

W rozliczeniach podatkowych za 2000 r. jak i w latach następnych nie dokonała odliczeń od podatku z tytułu ulgi budowlanej.

Mając na uwadze zaistniały stan faktyczny oraz przytoczone przepisy prawa należy stwierdzić, iż Wnioskodawczyni w chwili obecnej nie jest uprawniona do rozliczenia w ramach, tzw. „dużej ulgi budowlanej” wydatków z tytułu poniesionych w 2000 r. i w 2002 r. nakładów na budowę domu jednorodzinnego poprzez złożenie stosownych korekt zeznań podatkowych, bowiem zobowiązania podatkowe dotyczące wyżej wskazanych lat uległy przedawnieniu.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.