INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 6 maja 2011 r. (data wpływu 12 maja 2011 r.), uzupełnionym w dniu 14 lipca 2011 r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup motocykla oraz paliwa do jego napędu - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 maja 2011 r. złożono wniosek, o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup zawartego w fakturach dokumentujących zakup motocykla oraz paliwa do jego napędu.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą w zakresie instalacji elektrycznych, projektowania i wykonawstwa od 1983 r. Prace świadczone są w miejscach powstających lub projektowanych inwestycji. Oprócz prac typowo budowlanych, wykonywanych przez brygadę pracowników wykonuje Pan jednoosobowo prace towarzyszące. Są to prace obmiarowe, uzgodnienia z urzędami i inwestorem, uzgodnienia branżowe, inwentaryzacje, ekspertyzy, projekty, udziały w naradach i spotkaniach, odbiory itp. Często również są to awarie wymagające szybkiej decyzji na budowie lub dostarczenia zamiennych lub brakujących części np.: źródeł światła, aparatów elektrycznych itp. Zwiększające się ceny paliw i kosztów eksploatacji środków transportów, a także zwiększające się natężenie ruchu na drogach i związane z tym wydłużające się czasy przejazdów wymuszają konieczność użycia jako środka transportu motocykla. Motocykl ma nie tylko niższe koszty eksploatacji i zapewnia szybszy transport, ale również ułatwia parkowanie w miejscach gdzie niemożliwe jest zaparkowanie samochodu np. na parkingach w centrach miast i pod urzędami, z którymi kontakt jest niezbędny. Ostatnie inwestycje realizowane były w W. i wiązały się średnio z dwoma wizytami w tygodniu. Przejazd środkami transportu PKP i PKS trwający obecnie około 5 godzin w jedną stronę uniemożliwia ich wykorzystanie. Zmuszony był więc Pan do korzystania z samochodu służbowego (osobowego). Pomijając koszty paliwa – minimum dwa razy wyższe niż motocykla, to przejazd samochodem przez W. zajmuje kolejne kilka godzin. Szacuje Pan, iż przy wykorzystaniu motocykla czas dojazdu z O. do W. uległby skróceniu o około 2 godziny. Podobnie droga powrotna. Czas trwania budowy wyniósł około pół roku. Podobnie będzie z realizacją inwestycji w innych miastach. W celu usprawnienia pracy i zmniejszenia kosztów zakupił Pan motocykl, który jest dostosowany do takich przejazdów oraz posiadający bagażniki umożliwiające transport dokumentacji, aparatów elektrycznych i innych urządzeń o wadze 30-40 kg. Motocykl ten zamierza Pan wprowadzić do ewidencji środków trwałych i wykorzystywać, wyłącznie do czynności opodatkowanych. Ponadto od kilku lat posiada Pan inny motocykl, który wykorzystywany jest wyłącznie prywatnie do celów rekreacyjnych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy będzie Panu przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu zakupu motocykla oraz czy będzie przysługiwało prawo do rozliczenia podatku z faktur dokumentujących zakup paliwa do tego motocykla...

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku przy nabyciu motocykla, jak i przy nabyciu paliwa wykorzystywanego do jego napędu. Powyższy pogląd potwierdził Dyrektor Izby Skarbowej w interpretacji indywidualnej IPPP1-443-1070/10-2/EK, zwracając uwagę, że przepisy dotyczące podatku od towarów i usług nie definiują pojęć samochodu osobowego czy pojazdu samochodowego, jednak zgodnie z art. 2 pkt 40, 42 i 45 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. prawo o ruchu drogowym występują różne definicje samochodu osobowego, innego samochodu (np. samochodu ciężarowego) i motocykla, które pozwalają w ocenie organu podatkowego stwierdzić, że motocykl nie jest samochodem osobowym ani też innym samochodem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z powołanego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, przy nabyciu których podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezpośredni i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi. Przedstawiona wyżej zasada wyklucza możliwość dokonania odliczenia podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz ustawy o transporcie drogowym (Dz. U. Nr 247, poz. 1652 ze zm.), w okresie od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., w przypadku nabycia samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych o dopuszczalnej masie całkowitej nieprzekraczającej 3,5 tony kwotę podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2 ustawy zmienianej w art. 1, stanowi 60% kwoty podatku określonej w fakturze lub kwoty podatku należnego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów lub kwoty podatku należnego od dostawy towarów, dla której podatnikiem jest ich nabywca - nie więcej jednak niż 6 000 zł, z zastrzeżeniem ust. 2.

Zgodnie z ust. 2 ww. artykułu, przepis ust. 1 nie dotyczy:

1. pojazdów samochodowych mających jeden rząd siedzeń, który oddzielony jest od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą, klasyfikowanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym do podrodzaju: wielozadaniowy, van;
2. pojazdów samochodowych mających więcej niż jeden rząd siedzeń, które oddzielone są od części przeznaczonej do przewozu ładunków ścianą lub trwałą przegrodą i u których długość części przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona po podłodze od najdalej wysuniętego punktu podłogi pozwalającego postawić pionową ścianę lub trwałą przegrodę pomiędzy podłogą a sufitem do tylnej krawędzi podłogi, przekracza 50% długości pojazdu; dla obliczenia proporcji, o której mowa w zdaniu poprzednim, długość pojazdu stanowi odległość pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a tylną krawędzią podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków, mierzona w linii poziomej wzdłuż pojazdu pomiędzy dolną krawędzią przedniej szyby pojazdu a punktem wyprowadzonym w pionie od tylnej krawędzi podłogi części pojazdu przeznaczonej do przewozu ładunków;
3. pojazdów samochodowych, które mają otwartą część przeznaczoną do przewozu ładunków;
4. pojazdów samochodowych, które posiadają kabinę kierowcy i nadwozie przeznaczone do przewozu ładunków jako konstrukcyjnie oddzielne elementy pojazdu;
5. pojazdów samochodowych będących pojazdami specjalnymi w rozumieniu przepisów prawa o ruchu drogowym o przeznaczeniach wymienionych w załączniku do niniejszej ustawy;
6. pojazdów samochodowych konstrukcyjnie przeznaczonych do przewozu co najmniej 10 osób łącznie z kierowcą - jeżeli z dokumentów wydanych na podstawie przepisów prawa o ruchu drogowym wynika takie przeznaczenie;
7. przypadków, gdy przedmiotem działalności podatnika jest:



1. odprzedaż tych samochodów (pojazdów) lub
2. oddanie w odpłatne używanie tych samochodów (pojazdów) na podstawie umowy najmu, dzierżawy, leasingu lub innych umów o podobnym charakterze i te samochody (pojazdy) są przez podatnika przeznaczone wyłącznie do wykorzystania na te cele przez okres nie krótszy niż sześć miesięcy.

Spełnienie wymagań dla pojazdów samochodowych określonych w ust. 2 pkt 1-4 stwierdza się na podstawie dodatkowego badania technicznego przeprowadzonego przez okręgową stację kontroli pojazdów, potwierdzonego zaświadczeniem wydanym przez tę stację oraz dowodu rejestracyjnego pojazdu, zawierającego właściwą adnotację o spełnieniu tych wymagań (ust. 3 tegoż artykułu).

Na podstawie art. 4 ww. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r., w okresie od dnia wejścia w życie tejże ustawy do dnia 31 grudnia 2012 r., obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika paliw silnikowych, oleju napędowego oraz gazu, wykorzystywanych do napędu samochodów osobowych oraz innych pojazdów samochodowych, o których mowa w art. 3 ust. 1.

Należy podkreślić, że wskazane wyżej regulacje zostały wydane przez ustawodawcę krajowego w związku z uzyskaniem przez Polskę, na podstawie decyzji Rady UE (decyzja nr 2010/581/UE z dnia 27 września 2010 r., opublikowana w Dzienniku Urzędowym UE seria L nr 256, s. 24), zgody na czasowe stosowanie pewnych odstępstw od reguł wspólnotowych, dotyczących prawa do odliczenia podatku naliczonego.

Ustawa o podatku od towarów i usług nie definiuje pojęć: samochód osobowy, pojazd samochodowy czy masa całkowita.

Zgodnie z art. 2 pkt 40 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2005 r. Nr 108, poz. 908 ze zm.), samochodem osobowym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu nie więcej niż 9 osób łącznie z kierowcą oraz ich bagażu.

Innym samochodem wymienionym z definicji w art. 2 pkt 42 ww. ustawy jest samochód ciężarowy, którym jest pojazd samochodowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków; określenie to obejmuje również samochód ciężarowo-osobowy przeznaczony konstrukcyjnie do przewozu ładunków i osób w liczbie od 4 do 9 łącznie z kierowcą.

Natomiast motocykl, zgodnie z art. 2 pkt 45 cyt. wyżej ustawy, jest to pojazd samochodowy jednośladowy lub z bocznym wózkiem – wielośladowy.

Z opisu sprawy wynika, iż zamierza Pan nabyć motocykl, który będzie wprowadzony na stan środków trwałych i będzie wykorzystywany wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych w ramach prowadzonej działalności.

Mając na uwadze opis sprawy oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, iż skoro zgodnie z art. 2 pkt 45 Prawo o ruchu drogowym - motocykl wypełnia definicję pojazdu samochodowego, to w myśl powołanego powyżej art. 3 ust. 1, obowiązującej od dnia 1 stycznia 2011 r. ustawy z dnia 16 grudnia 2010 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku od towarów i usług w ograniczonym zakresie, tj. 60% podatku naliczonego (nie więcej niż 6.000 zł) zawartego w fakturze dokumentującej jego nabycie (a nie jak wskazano w całości). Natomiast przy nabyciu paliwa do jego napędu nie przysługuje Panu prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z ograniczeniem wynikającym z art. 4 ww. ustawy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu datowania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.