INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 1 lipca 2011r. (data wpływu 8 lipca 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przyznania własności nieruchomości zamiennej w ramach ustalonego odszkodowania – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 lipca 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przyznania własności nieruchomości zamiennej w ramach ustalonego odszkodowania.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Decyzją Prezydenta Miasta nr xxx z dnia 30 lipca 2009 roku nr xxx udzielone zostało zezwolenie na realizację inwestycji drogowej. Przedmiotowa decyzja wydana została w trybie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (tekst jednolity Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.). W związku z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 2 tej ustawy znajdujące się w liniach rozgraniczających teren inwestycji działki stały się z mocy prawa własnością Miasta- miasta na prawach powiatu - z dniem 1 marca 2010r.

Z tytułu utraty prawa własności nieruchomości w związku z decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej poprzedniemu właścicielowi przysługuje odszkodowanie, ustalane w odrębnej decyzji.

Współwłaściciele przejętej nieruchomości złożyli wnioski o przyznanie w ramach odszkodowania dwóch nieruchomości zamiennych (część tj. jedenastu współwłaścicieli wskazuje jedną działkę, jeden współwłaściciel - drugą działkę). Ponieważ art. 131 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jednolity Dz. U. z 2010r. Nr 102, poz. 651 ze zm.) - do odpowiedniego stosowania której w zakresie ustalenia i wypłaty odszkodowania odsyła art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. - stanowi, że w ramach odszkodowania właścicielowi wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana za jego zgodą odpowiednia nieruchomość zamienna, rozważana jest możliwość przychylenia się do oczekiwań współwłaścicieli nieruchomości poprzez przyznanie w ramach odszkodowania nieruchomości nierolnych na rzecz osób fizycznych (w chwili obecnej brak możliwości stwierdzenia, czy osoby te są podatnikami podatku VA7). Jak wynika z posiadanych dokumentów jedna z działek wskazanych jako zamienna o pow. 0,3017 ha jest działką zabudowaną dwoma starymi budynkami gospodarczymi (drewnianymi lub częściowo murowanymi), drogą z płyt betonowych, w części ogrodzona jest siatką. Działka ta jest oddana w dzierżawę na rzecz dwojga z wnioskujących o nią współwłaścicieli i według oświadczenia jednego z dzierżawców budynki oraz betonowa droga zostały wybudowane przez jego dziadków (ww. obiekty nie zostały wybudowane przez Gminę). Działka nie była przedmiotem wywłaszczenia; na podstawie badania ksiąg wieczystych ustalono, że stanowiła własność Gminy Miasta, następnie na skutek komunalizacji stała się własnością Gminy Miejskiej. W trakcie prowadzonego postępowania strona złożyła oświadczenie, które Wnioskodawca przesyła w załączeniu celem ewentualnego wykorzystania zaznaczając jednocześnie, że powołane fakty w zakresie wywłaszczenia nie znajdują potwierdzenia w dokumentach posiadanych przez tut. urząd. Ponadto działka nie jest objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie są co do niej określone warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, nie jest również wydane pozwolenie na budowę. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka ta jest przeznaczona pod usługi komercyjne. Ze względu na brak w prowadzonym postępowaniu administracyjnym operatu szacunkowego nie jest możliwe stwierdzenia obecnie, czy wartość nieruchomości zamiennej jest wyższa czy niższa niż wartość udziałów w działce nabywanej z mocy prawa pod drogę, za którą będzie ustalane odszkodowanie.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy w opisanej wyżej sytuacji przyznanie decyzją administracyjną, wydaną w oparciu o ustawę z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania o realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych i ustawę z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami, w ramach odszkodowania na rzecz poprzednich właścicieli nieruchomości przeznaczonych pod inwestycję drogową, nieruchomości zamiennej będzie podlegało zwolnieniu od podatku od towarów usług na podstawie przepisów art. 41 ust. 1, art. 43 ust. 1 pkt 10 i 10a, art. 43 ust. 7a, art. 43 ust 10-11, oraz art. 2 pkt 14 i art. 29 ust. 5 ustawy z dnia z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z dnia 5 kwietnia 2004r.) w całości lub w części obejmującej powierzchnię zajętą pod budynki i budowle...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Jak wynika z interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach znak: IBPP1/443-41/10/BM z dnia 29 kwietnia 2010r. planowana przez Miasto miasto na prawach powiatu dostawa nieruchomości nierolnych na rzecz poprzednich współwłaścicieli w zamian za nieruchomość przejętą w związku z decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, jako czynność spełniającą definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Miasto - miasto na prawach powiatu zgodnie z tą czynnością będzie działało w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Przepis art. 29 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, iż podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2 -22, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Zatem należy stwierdzić, że obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy. W świetle powyższego opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegać będzie cały obrót z tytułu dokonanych przez Miasto miasto na prawach powiatu dostaw nieruchomości bez względu na to, czy kwota ta będzie przewyższać wartość odszkodowania, czy będzie niższa od wartości tego odszkodowania.

Dyspozycja art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT wskazuje natomiast, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków i budowli lub ich części, gdy dostawa następuje po pierwszym zasiedleniu, a między pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres dwóch lat lub dłuższy.

Przez pierwsze zasiedlenie należy rozumieć zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy o VAT: oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich: wybudowaniu lub ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej;

Z kolei w myśl art. 29 ust. 5 ustawy o VAT w przypadku dostawy budynków i budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntów. Powyższe oznacza, iż grunty na których znajdują się budynki i budowle trwale z gruntem związane podlegają opodatkowaniu według stawki właściwej dla budynków i budowli.

Jednocześnie zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT zwolnieniu podlega: dostawa budynków, budowli lub ich części nieobjęta zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30 % wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Reasumując, dostawa w ramach administracyjnego postępowania odszkodowawczego nieruchomości zamiennej obejmującej grunt oraz budowle i budynki wzniesione ze środków osób trzecich przy uwzględnieniu dyspozycji art. 12 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2004 r. Nr 54 poz. 535 ze zm.) jest zwolniona od podatku VAT gdyż dostawa w przedmiotowej sprawie nastąpi po pierwszym zasiedleniu (nieruchomość oddana w dzierżawę).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z treści cytowanego wyżej przepisu nie wynika, że odpłatność za czynności dostawy towarów lub świadczenia usług musi mieć postać pieniężną. Odpłatność jako świadczenie wzajemne może również przybrać postać rzeczową - zapłatą może być inny towar lub usługa, albo mieszaną - zapłata w części pieniężna, a w części rzeczowa. Innymi słowy, dla uznania czynności za odpłatną, wystarczające jest, by istniała możliwość określenia ceny wyrażonej w pieniądzu w stosunku do świadczenia wzajemnego stanowiącego wynagrodzenie za tę czynność.

Pojęcie dostawy towarów ustawodawca zdefiniował w art. 7 ust. 1 tej ustawy. Zgodnie z tym przepisem pod pojęciem dostawy towarów należy rozumieć przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

W świetle art. 2 pkt 6 ustawy o VAT, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie z § 13 ust. 1 pkt 12 obowiązującego od dnia 6 kwietnia 2011r. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392) zwalnia się od podatku czynności związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami, wykonywane w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność przez jednostki samorządu terytorialnego, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z treści wniosku wynika, iż decyzją Prezydenta Miasta udzielone zostało zezwolenie na realizację inwestycji drogowej. Przedmiotowa decyzja wydana została w trybie przepisów ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych. W związku z brzmieniem art. 12 ust. 4 pkt 2 tej ustawy znajdujące się w liniach rozgraniczających teren inwestycji działki stały się z mocy prawa własnością Miasta z dniem 1 marca 2010r. Z tytułu utraty prawa własności nieruchomości w związku z decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej poprzedniemu właścicielowi przysługuje odszkodowanie, ustalane w odrębnej decyzji.

Z tytułu utraty prawa własności nieruchomości w związku z decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej poprzedniemu właścicielowi przysługuje odszkodowanie, ustalane w odrębnej decyzji.

Współwłaściciele przejętej nieruchomości złożyli wnioski o przyznanie w ramach odszkodowania dwóch nieruchomości zamiennych (część tj. jedenastu współwłaścicieli wskazuje jedną działkę, jeden współwłaściciel - drugą działkę). Rozważana jest możliwość przychylenia się do oczekiwań współwłaścicieli nieruchomości poprzez przyznanie w ramach odszkodowania nieruchomości nierolnych na rzecz osób fizycznych (w chwili obecnej brak możliwości stwierdzenia, czy osoby te są podatnikami podatku VA7). Jak wynika z posiadanych dokumentów jedna z działek wskazanych jako zamienna o pow. 0,3017 ha jest działką zabudowaną dwoma starymi budynkami gospodarczymi (drewnianymi lub częściowo murowanymi), drogą z płyt betonowych, w części ogrodzona jest siatką. Działka ta jest oddana w dzierżawę na rzecz dwojga z wnioskujących o nią współwłaścicieli i według oświadczenia jednego z dzierżawców budynki oraz betonowa droga zostały wybudowane przez jego dziadków (ww. obiekty nie zostały wybudowane przez Gminę). Działka nie była przedmiotem wywłaszczenia; na podstawie badania ksiąg wieczystych ustalono, że stanowiła własność Gminy Miasta, następnie na skutek komunalizacji stała się własnością Gminy Miejskiej. Ponadto działka nie jest objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie są co do niej określone warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, nie jest również wydane pozwolenie na budowę. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka ta jest przeznaczona pod usługi komercyjne. Ze względu na brak w prowadzonym postępowaniu administracyjnym operatu szacunkowego nie jest możliwe stwierdzenia obecnie, czy wartość nieruchomości zamiennej jest wyższa czy niższa niż wartość udziałów w działce nabywanej z mocy prawa pod drogę, za którą będzie ustalane odszkodowanie.

Odnosząc przedstawione wyżej zdarzenie przyszłe do powołanych w sprawie przepisów prawa stwierdzić należy, iż warunkiem opodatkowania podatkiem od towarów i usług czynności polegającej na dostawie przez Wnioskodawcę dwóch nieruchomości zamiennych jest spełnienie łącznie dwóch przesłanek:

• po pierwsze dana czynność ujęta musi być w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
• po drugie - czynność musi zostać wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.
  
  

Zgodnie z art. 12 ust. 5 ustawy z dnia 10 kwietnia 2003r. o szczególnych zasadach przygotowania i realizacji inwestycji w zakresie dróg publicznych (t.j. Dz. U. z 2008r. Nr 193, poz. 1194 ze zm.) do ustalenia wysokości i wypłacenia odszkodowania za nieruchomości, które z mocy prawa stają się własnością Skarbu Państwa (w odniesieniu do dróg krajowych) lub własnością odpowiednich jednostek samorządu terytorialnego (w odniesieniu do dróg wojewódzkich, powiatowych i gminnych), stosuje się odpowiednio przepisy o gospodarce nieruchomościami, z zastrzeżeniem art. 18.

W myśl art. 106 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (t. j. Dz. U. z 2010r. Nr `102, poz. 651 ze zm.) za działki gruntu, wydzielone pod nowe drogi albo pod poszerzenie dróg istniejących, a także za urządzenia, których właściciele lub użytkownicy wieczyści nie mogli odłączyć od gruntu, oraz za drzewa i krzewy gmina wypłaca, z zastrzeżeniem ust. 1a, odszkodowanie w wysokości uzgodnionej między właścicielami lub użytkownikami wieczystymi a właściwym organem wykonawczym jednostki samorządu terytorialnego lub starostą. Dopłatę, o której mowa w art. 105 ust. 2, oraz odszkodowanie, jeżeli nie dojdzie do jego uzgodnienia, ustala się i wypłaca według zasad i trybu obowiązujących przy wywłaszczaniu nieruchomości. Odszkodowanie wypłaca właściwy organ.

Natomiast, zgodnie z art. 131 ust. 1 ww. ustawy, w ramach odszkodowania właścicielowi lub użytkownikowi wieczystemu wywłaszczonej nieruchomości może być przyznana, za jego zgodą, odpowiednia nieruchomość zamienna.

Jak wynika z powyższego, przeniesienie przez Wnioskodawcę własności towaru (dwóch działek gruntowych) realizowane w ramach należnego współwłaścicielom odszkodowania za utratę prawa własności innej nieruchomości w związku z decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, jako odpłatna dostawa towarów.

W przedmiotowej sprawie mamy do czynienia z odpłatną dostawą towarów, gdyż w zamian za utratę przez poprzednich współwłaścicieli prawa własności nieruchomości w związku z realizacją inwestycji drogowej, Wnioskodawca w ramach należnego odszkodowania przekazuje tym współwłaścicielom prawo własności innych nieruchomości. Jednocześnie Wnioskodawca otrzymuje od poprzednich właścicieli nieruchomość przeznaczoną na realizację celu publicznego.

Wyczerpane tym samym zostały przesłanki do uznania tej czynności za czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel i rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jeśli chodzi zatem o kwestię uznania Wnioskodawcy za podatnika podatku od towarów i usług w związku z dostawą dwóch nieruchomości na zasadach opisanych we wniosku, to stwierdzić należy, iż na podstawie art. 15 ust. 1 ustawy o VAT Wnioskodawca jest podatnikiem gdyż wykonuje samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2 tej ustawy. W przedmiotowej sprawie nie znajdzie zastosowania zwolnienie przewidziane w § 13 ust. 1 pkt 12 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług. Zgodnie z art. 131 ust. 1 ustawy o gospodarce nieruchomościami, dostawa przedmiotowych nieruchomości zamiennych w ramach odszkodowania może być bowiem przyznana właścicielowi za jego zgodą. Dla realizacji przedmiotowej dostawy konieczne jest zatem swoiste porozumienie stron, które wyklucza zastosowanie dla tej dostawy zwolnienia określonego w § 13 ust. 1 pkt 12 ww. (właściciele nieruchomości zgłaszają, że oczekują, aby w ramach odszkodowania została im przyznana nieruchomość zamienna, a Gmina może ją przyznać lub nie). Ponadto dokonanie dostawy na warunkach opisanych we wniosku (w ramach odszkodowania) nie jest związane z wykonywaniem zadań publicznych nałożonych odrębnymi przepisami.

Reasumując stwierdzić należy, że planowana przez Gminę dostawa nieruchomości nierolnych na rzecz poprzednich współwłaścicieli w zamian za nieruchomość przejętą w związku z decyzją o zezwoleniu na realizację inwestycji drogowej, jako czynność spełniająca definicję dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ustawy o VAT, będzie stanowiła czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Wnioskodawca w związku z tą czynnością będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Wnioskodawca dokonując dostawy nieruchomości zobowiązany będzie zastosować właściwą stawkę podatku VAT.

Jak wynika z art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie natomiast z dodanym do ustawy o VAT od dnia 1 stycznia 2011r. art. 146a pkt 1, w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Oprócz stawki podstawowej, na wybrane grupy towarów i usług, ustawodawca przewidział stawki preferencyjne oraz zwolnienie od podatku.

Zwolnienie z opodatkowania podatkiem VAT lub obniżenie stawki podatkowej, możliwe jest tylko wówczas, gdy przewiduje to ustawa o VAT lub przepisy wykonawcze do ustawy.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone między innymi w art. 43 ustawy o podatku od towarów i usług.

Jeśli chodzi o zwolnienie przedmiotowe dla dostawy gruntu niezabudowanego to ustawodawca przewidział takowe w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT jedynie w przypadku, gdy przedmiotem dostawy są tereny niezabudowane inne niż tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Opodatkowaniu podlegają zatem dostawy, których przedmiotem są nieruchomości gruntowe, zabudowane i niezabudowane, przy czym w przypadku gruntów niezabudowanych – tylko te, których przedmiotem są tereny budowlane oraz przeznaczone pod zabudowę. Natomiast dostawy gruntów niezabudowanych, będących np. gruntami rolnymi czy leśnymi, które nie są przeznaczone pod zabudowę, są zwolnione z podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z art. 2 pkt 14 ustawy – rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Ponadto, w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy postanowiono, iż zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że obecnie przedmiotowa nieruchomość, o której mowa we wniosku, nie jest objęta ustaleniami miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, nie są co do niej określone warunki zabudowy i zagospodarowania terenu, nie jest również wydane pozwolenie na budowę. W studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego działka ta jest przeznaczona pod usługi komercyjne. Ponadto działka jest działką zabudowaną dwoma starymi budynkami gospodarczymi (drewnianymi lub częściowo murowanymi), drogą z płyt betonowych, w części ogrodzona jest siatką.

Zgodnie z art. 29 ust. 1 ustawy o VAT w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 kwietnia 2011r., podstawą opodatkowania jest obrót, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 30-32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5. Obrotem jest kwota należna z tytułu sprzedaży, pomniejszona o kwotę należnego podatku. Kwota należna obejmuje całość świadczenia należnego od nabywcy lub osoby trzeciej. Obrót zwiększa się o otrzymane dotacje, subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze mające bezpośredni wpływ na cenę (kwotę należną) towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika, pomniejszone o kwotę należnego podatku.

W przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków albo budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu (art. 29 ust. 5 wskazanej ustawy). Sprzedaż gruntu w takim przypadku nie ma charakteru samodzielnego, lecz jest związana z obiektem, który z tym gruntem jest trwale związany.

Powyższy przepis nie będzie miał jednak zastosowania w przedmiotowej sprawie, ponieważ Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży wyłącznie gruntu, gdyż jest jego właścicielem, natomiast budynki i budowle znajdujące się na ww. działce stanowią odrębną własność dzierżawcy na gruncie ustawy o VAT i nie stanowią przedmiotu dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Na gruncie prawa cywilnego, zgodnie z art. 46 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 ze zm.), nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności. Stosownie natomiast do treści art. 47 § 1 cyt. Kodeksu, część składowa rzeczy nie może być odrębnym przedmiotem własności i innych praw rzeczowych.

Z treści § 2 cyt. przepisu, wynika natomiast, iż częścią składową rzeczy jest wszystko, co nie może być od niej odłączone bez uszkodzenia lub istotnej zmiany całości albo bez uszkodzenia lub istotnej zmiany przedmiotu odłączonego.

W myśl § 3 powołanej normy, przedmioty połączone z rzeczą tylko dla przemijającego użytku nie stanowią jej części składowych.

W myśl art. 48 ustawy Kodeks cywilny z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych, do części składowych gruntu należą w szczególności budynki i inne urządzenia trwale z gruntem związane, jak również drzewa i inne rośliny od chwili zasadzenia lub zasiania.

Należy zauważyć, iż przepis art. 7 ust. 1 ustawy o VAT definiujący pojęcie „dostawy towarów” nie odwołuje się do cywilistycznych pojęć sprzedaży czy też przeniesienia prawa własności, stąd też nie można utożsamiać dostawy towarów w rozumieniu przepisów ustawy o podatku od towarów i usług z przeniesieniem prawa własności na gruncie prawa cywilnego. Podkreślenia wymaga, iż zgodnie z definicją zawartą w art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, istotą dostawy towarów jest przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel. W celu przedstawienia właściwego rozumienia pojęcia „przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” należy zaznaczyć, iż dotyczy ono tego rodzaju czynności, która daje otrzymującemu towar prawo do postępowania z nią jak właściciel. Należy przy tym uznać, że chodzi tutaj przede wszystkim o możliwość faktycznego dysponowania rzeczą, a nie rozporządzania nią w sensie prawnym. Istotą dostawy towarów nie jest bowiem przeniesienie prawa własności, zatem zwrotu „prawo do rozporządzania jak właściciel” nie można interpretować jako „prawa własności”.

W przedmiotowej sprawie według oświadczenia jednego z dzierżawców budynki oraz betonowa droga zostały wybudowane przez jego dziadków (ww. obiekty nie zostały wybudowane przez Gminę), natomiast obecnie przyznano temu dzierżawcy pierwszeństwo w nabyciu tej nieruchomości. Z opisu przedstawionego we wniosku wynika zatem, że władztwo ekonomiczne nad obiektami należy do dzierżawcy, któremu Wnioskodawca zamierza sprzedać grunt, na którym te obiekty są posadowione. Z wniosku nie wynika zatem, aby to Wnioskodawca przenosił w sensie ekonomicznym prawo do rozporządzania obiektami jak właściciel na kontrahenta (dzierżawcę kupującego grunt pod obiektami).

Z wniosku nie wynika ponadto, aby przed dokonaniem sprzedaży gruntu na rzecz dotychczasowego dzierżawcy, doszło do rozwiązania, czy wygaśnięcia umowy dzierżawy i do rozliczenia nakładów pomiędzy stronami tak, iżby Wnioskodawca nabył prawo do dysponowania nimi jak właściciel.

W związku z powyższym dostawa – w sensie cywilistycznym – prawa własności obiektów na zbywanej przez Wnioskodawcę nieruchomości gruntowej, nie będzie spełniać definicji dostawy towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, albowiem na gruncie ustawy o VAT Wnioskodawca nie przenosi w sensie ekonomicznym prawa do rozporządzania tymi nakładami czy budynkami i drogą jak właściciel, gdyż prawo to jest po stronie dzierżawcy, który jest właścicielem przedmiotowych nakładów.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny stwierdzić należy, iż na gruncie ustawy o VAT w przedmiotowej sprawie będziemy mieć do czynienia jedynie z dostawą gruntu podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług według 23% stawki podatku od towarów i usług na podstawie art. 41 ust. 1 ustawy o VAT w związku z art. 146 pkt 1 ustawy o VAT.

Nie jest bowiem możliwe zastosowanie do dostawy tego gruntu zwolnienia od podatku przewidzianego w art. 43 ust. 1 pkt 9 ustawy o VAT, gdyż przedmiotem dostawy nie będzie grunt wskazany w tym przepisie.

W przedmiotowej sprawie nie będzie miał również zastosowania przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w myśl którego w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu, gdyż na gruncie ustawy o VAT budynek nie będzie przedmiotem dostawy.

W świetle powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Ponadto tut. organ zauważa, że nie dokonuje analizy załączonych do wniosku dokumentów, a interpretację wydaje w oparciu o przedstawiony stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) Wnioskodawcy, co wynika wprost z przepisu art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej .

Zgodnie bowiem z przepisem art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a 43-300 Bielsko-Biała.