INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 29 czerwca 2011 r. (data wpływu 4 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniach 27 września 2011 r. i 28 września 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów –jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 lipca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie kosztów uzyskania przychodów, oraz w zakresie przychodów.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych w art. 14f § 1 i art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 22 września 2011 r. Nr ILPB1/415-850/11-2/AA, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

W dniach 27 września 2011 r. i 28 września 2011 r. wniosek uzupełniono.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą w zakresie dostarczania usług informatycznych, ewidencję księgową prowadzi w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Podatek dochodowy od momentu rozpoczęcia prowadzenia działalności naliczany był według skali podatkowej. Od stycznia 2011 roku naliczany jest podatek liniowy 19%. Według przyjętych standardów rachunkowych podatnik stosuje kasową metodę zaliczania pozycji księgowych do przychodów i kosztów.

W ramach prowadzonej działalności podatnik realizuje projekt współfinansowany ze środków Unii Europejskiej polegający na budowie portalu internetowego oraz zatrudnieniu pracowników do obsługi ww. portalu internetowego. Projekt realizowany jest na podstawie umowy z dnia 13 maja 2010 r., zawartej z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości – „Wspieranie działalności gospodarczej w dziedzinie gospodarki elektronicznej Program Operacyjny –Innowacyjna Gospodarka Działalnie 8.1” – w ramach środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Realizacja projektu regulowana ww. umową odbywa się dwojako. Po pierwsze w formie zaliczki na realizację początkowej części zadań z harmonogramu projektu. Po drugie na zasadzie refundacji poniesionych nakładów, tzn. najpierw podatnik ponosi koszty finansując je ze środków własnych, a następnie są one refundowane. Refundacji ze wszystkich kosztów na realizację projektu podlega 84,72% kosztu, pozostała część tj. 15,28% jest finansowana ze środków własnych podatnika.

Kosztami w tym przypadku są:

1. usługi obce,
2. zakup środków trwałych,
3. zakup wartości niematerialnych i prawnych,
4. wynagrodzenia osobowe pracowników zatrudnionych przy realizacji projektu,
5. składki ZUS pracowników zatrudnionych przy realizacji projektu.

Przychodami w tym przypadku są:

1. otrzymane na rachunek bankowy zaliczki na poczet przyszłych wydatków kosztowych,
2. otrzymane na rachunek bankowy refundacje poniesionych kosztów.

Podatnik przyjął, że ww. przychody związane z realizacją projektu (zaliczki oraz refundacje kosztów) nie korzystają z jakiegokolwiek zwolnienia wg Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych (art. 21), w związku z tym zaliczki oraz refundacje kosztów podatnik zaliczył do przychodów podlegających opodatkowaniu w dacie ich wpływu na rachunek bankowy podatnika.

Analogicznie podatnik przyjął, że do kosztów uzyskania przychodów zalicza:

1. całość kosztów usług obcych udokumentowane fakturami VAT (w kwotach netto bez podatku VAT)
2. całość odpisów amortyzacyjnych dot. zakupionych środków trwałych (w kwotach netto bez podatku VAT),
3. całość odpisów amortyzacyjnych dot. zakupionych wartości niematerialnych i prawnych (w kwotach netto bez podatku VAT),
4. całość wynagrodzeń osobowych wg list płac (wynagrodzeń),
5. całość składek ZUS dot. wynagrodzeń wg listy płac (wynagrodzeń).

Wszystkie ww. koszty podatnik zaliczył do kosztów uzyskania przychodów w całości w dacie ich poniesienia (w dacie sprzedaży wskazanej na fakturach VAT otrzymanych od kontrahentów).

Podatnik stosując wyżej wymienione założenia dotyczące przychodów i kosztów projektu refinansowanego przez UE, oraz uwzględniając przychody i koszty nie związane z realizacją wyżej wymienionego projektu – odprowadził w roku 2010 oraz odprowadza nadal w roku 2011, stosowne zaliczki na podatek dochodowy w ramach deklaracji PIT-5.

W związku z powyższym zadano następujące pytania w zakresie kosztów uzyskania przychodów.

1. Czy podatnik dokonał prawidłowej interpretacji Ustawy o Podatku Dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350) i poprawnie kwalifikuje koszty w prowadzonej działalności gospodarczej...
2. Czy podana interpretacja jest poprawna dla wszystkich wymienionych w zapytaniu kategorii kosztów związanych z realizacją umowy z dnia 13 maja 2010 r. zawartej z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości – „Wspieranie działalności gospodarczej w dziedzinie gospodarki elektronicznej Program Operacyjny – Innowacyjna Gospodarka Działalnie 8.1” – w ramach środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego, tj.
   Kosztami w tym przypadku są:
1. usługi obce
2. zakup środków trwałych
3. zakup wartości niematerialnych i prawnych
4. wynagrodzenia osobowe pracowników zatrudnionych przy realizacji projektu
5. składki ZUS pracowników zatrudnionych przy realizacji projektu...

Pytanie to wynika z uzupełnienia wniosku.

Zdaniem Wnioskodawcy, na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 r. (Dz. U. z 1991 r. Nr 80, poz. 350) w roku 2010 zaliczył do przychodów prowadzonej działalności gospodarczej i odprowadził należne składki od wszystkich zaliczek otrzymanych zgodnie z umową zawartą z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości. Do przychodów zaliczył także otrzymane refundacje poniesionych kosztów. Natomiast wszelkie poniesione koszty związane z realizacją projektu zaliczył do kosztów uzyskania przychodów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Wnioskodawca opisuje szczegółowo:

Podatnik przyjął, że ww. przychody związane z realizacją projektu (zaliczki oraz refundacje kosztów) nie korzystają z jakiegokolwiek zwolnienia wg Ustawy o Podatku Dochodowym od Osób Fizycznych (art. 21), w związku z tym zaliczki oraz refundacje kosztów podatnik zaliczył w całości do przychodów podlegających opodatkowaniu podatkiem dochodowym w dacie ich wpływu na rachunek bankowy podatnika.

Analogicznie podatnik przyjął, że do kosztów uzyskania przychodów zalicza:

1. całość kosztów usług obcych udokumentowane fakturami VAT (w kwotach netto bez podatku VAT),
2. całość odpisów amortyzacyjnych dot. zakupionych środków trwałych (w kwotach netto bez podatku VAT,
3. całość odpisów amortyzacyjnych dot. zakupionych wartości niematerialnych i prawnych (w kwotach netto bez podatku VAT),
4. całość wynagrodzeń osobowych wg list płac (wynagrodzeń),
5. całość składek ZUS dot. wynagrodzeń wg list płac (wynagrodzeń).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

W interpretacji indywidualnej z dnia 6 października 2011 r. wydanej dla Wnioskodawcy tut. Organ stwierdził, iż zgodnie z art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 (pozarolniczej działalności gospodarczej), uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Przychodem z działalności gospodarczej są również m.in. dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy).

Wskazano, iż przychód podatkowy z tytułu przyznanego dofinansowania należy rozpoznać – zgodnie z treścią art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podano również, iż wolne od podatku dochodowego są:

• kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje te otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa (art. 21 ust. 1 pkt 47c cyt. ustawy),
• dotacje, w rozumieniu przepisów o finansach publicznych, otrzymane z budżetu państwa lub budżetów jednostek samorządy terytorialnego (art. 21 ust. 1 pkt 129 ww. ustawy),
• płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców (art. 21 ust. 1 pkt 136 powołanej ustawy).
  
  

Odnosząc się natomiast do kwestii dotyczącej kosztów uzyskania przychodów należy stwierdzić, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

1. nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
2. nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
3. ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych

   - wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d, oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem w świetle ww. przepisu wydatki poniesione na nabycie lub wytworzenie środków trwałych oraz wartości niematerialnych, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

Na gruncie przedmiotowej sprawy, oznacza to, iż odpisy amortyzacyjne od tej części wartości początkowej środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych, która sfinansowana zostanie otrzymanym wsparciem finansowym (nie stanowiącym jak wskazano powyżej przychodu z prowadzonej działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych), nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Ponadto należy zauważyć, iż do kosztów uzyskania przychodów nie można zaliczyć wydatków sfinansowanych z otrzymanej pomocy przeznaczonych na zakup pozostałych usług nie stanowiących wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, np. usług obcych, wynagrodzeń osobowych pracowników zatrudnionych przy realizacji projektu, oraz składek ZUS pracowników zatrudnionych przy realizacji projektu.

Zgodnie bowiem, z art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca podpisał umowę z Polską Agencją Rozwoju Przedsiębiorczości na realizację projektu „Wspieranie działalności gospodarczej w dziedzinie gospodarki elektronicznej Program Operacyjny – Innowacyjna Gospodarka Działalnie 8.1” w ramach środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego. Realizacja projektu regulowana ww. umową odbywa się dwojako. Po pierwsze w formie zaliczki na realizację początkowej części zadań z harmonogramu projektu. Po drugie na zasadzie refundacji poniesionych nakładów, tzn. najpierw podatnik ponosi koszty finansując je ze środków własnych, a następnie są one refundowane. Refundacji ze wszystkich kosztów na realizację projektu podlega 84,72% kosztu, pozostała część, tj. 15,28% jest finansowana ze środków własnych podatnika.

Reasumując, Wnioskodawca nieprawidłowo kwalifikuje koszty w prowadzonej działalności gospodarczej.

Mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że koszty uzyskania przychodów należy rozliczać w sposób następujący:

• odpisy amortyzacyjne dotyczące zakupionych środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych w części nie pokrytej dofinansowaniem stanowić będą koszty uzyskania przychodów, w pozostałej części – nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów,
• koszty usług obcych stanowić będą koszty uzyskania przychodów – w części nie pokrytej dofinansowaniem, w pozostałej części – nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów,
• koszty wynagrodzeń osobowych pracowników zatrudnionych przy realizacji projektu stanowić będą koszty uzyskania przychodów – w części nie pokrytej dofinansowaniem, w pozostałej części nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów,
• składki ZUS pracowników zatrudnionych przy realizacji projektu stanowić będą koszty uzyskania przychodów – w części nie pokrytej dofinansowaniem, w pozostałej części – nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów.
  
  

Jednocześnie tut. Organ zauważa, że w przypadku sfinansowania przedmiotowych wydatków wyłącznie środkami własnymi, poniesione koszty oraz odpisy amortyzacyjne, aż do momentu uzyskania dofinansowania, stanowią w całości koszty uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej.

Dopiero po otrzymaniu dofinansowania zastosowanie znajdą przepisy art. 23 ust. 1 pkt 45 i pkt 56 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, co skutkować będzie koniecznością skorygowania kosztów uzyskania przychodów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ wskazuje, iż wniosek w części dotyczącej podatku dochodowego w zakresie przychodów w dniu 6 października 2011 r. został rozstrzygnięty odrębną interpretacją indywidualną nr ILPB1/415-850/11-4/AA.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu, ul. Ratajczaka 10/12, 61-815 Poznań po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.