INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy, przedstawione we wniosku z dnia 2 sierpnia 2011r. (data wpływu do tut. organu 9 sierpnia 2011r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 października 2011r. (data wpływu 17 października 2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług za pomocą kasy rejestrującej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 9 sierpnia 2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie obowiązku prowadzenia ewidencji sprzedaży usług za pomocą kasy rejestrującej.

Ww. wniosek został uzupełniony pismem z dnia 14 października 2011r. (data wpływu 17 października 2011r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu znak: IBPP4/443-1235/11/AŚ z dnia 6 października 2011r.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny:

Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (GOPS) działający na podstawie ustawy z dnia 14 marca 2004r. o Pomocy Społecznej (tekst jednolity Dz. U. Nr 175 poz. 1362 z 2009r.) świadczy usługi opiekuńcze dla mieszkańców gminy, przyznawane w formie świadczenia decyzją administracyjną. Za ww. usługi podopieczni wnoszą częściowe opłaty (określone w decyzji) do kasy. Przychody z tego tytułu w 2010 roku wyniosły 67.542,09 zł. Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 11 ustawy o pomocy społecznej usługi opiekuńcze są zadaniem własnym gminy o charakterze obowiązkowym.

W piśmie z dnia 14 października 2011r. uzupełniono wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej o następujące informacje:

1. Wnioskodawca - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (GOPS) nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie składa deklaracji VAT-7.
2. Symbol PKWiU dla usług opiekuńczych obowiązujący dla celów VAT to 88.10.1 - Usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania świadczone osobom w podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym.
3. Usługi opiekuńcze polegają na wykonywaniu przez pracownika GOPS - opiekuna - czynności wskazanych w decyzji administracyjnej niezbędnych do funkcjonowania podopiecznego w jego środowisku.
4. Usługi są świadczone przez pracowników GOPS zatrudnionych na umowę o pracę.
5. Wpłaty z odpłatności za usługi opiekuńcze są przyjmowane w kasie Urzędu Miejskiego, który prowadzi obsługę kasowa GOPS. Do każdej wpłaty wystawiany jest kwit KP (kasa przyjmie), który jest ujmowany w raporcie kasowym a wpływy tego samego dnia są odprowadzane na rachunek bankowy Ośrodka. GOPS nie wystawia rachunków ani faktur na rzecz osób u których świadczone są usługi opiekuńcze. Odpłatność wynika z wydanych decyzji administracyjnych, a ich stawkę uchwala Rada Miejska.
6. Wnioskodawca - GOPS przed 1 stycznia 2011r. nie ewidencjonował żadnych czynności przy użyciu kas rejestrujących.
7. W poprzednim roku podatkowym liczba wszystkich operacji świadczenia usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej przekroczyła 50, a liczba odbiorców tych usług była większa niż 20.
   
   

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy wpływy z tytułu usług opiekuńczych Wnioskodawca ma obowiązek ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej...

Zdaniem Wnioskodawcy, nie ma obowiązku ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej wpływów z tytułu usług opiekuńczych, gdyż zalicza je do obowiązkowego zabezpieczenia społecznego, a to zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest czynnością zwolnioną z tego obowiązku - poz. 28 Załącznika do Rozporządzenia.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Obowiązek stosowania kas rejestrujących wynika bezpośrednio z art. 111 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054) zwanej dalej ustawą o VAT.

Zgodnie z regulacjami art. 111 ust 1 ww. ustawy o VAT podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Powyższy przepis określa generalną zasadę, z której wynika, iż obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Oznacza to, iż nie podlega obowiązkowi prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej dostawa towarów i świadczenie usług w części w jakiej te czynności są opłacane przez inne podmioty niż osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej.

Z przepisu art. 111 ust. 1 ustawy o VAT wynika, iż podatnicy, wobec których powstał obowiązek w zakresie stosowania kas rejestrujących, są obowiązani za pośrednictwem tych urządzeń ewidencjonować obrót i kwoty podatku należnego. Należy jednak zauważyć, iż opodatkowanie transakcji podatkiem od towarów i usług nie jest kryterium determinującym powstanie obowiązku w zakresie prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Przedmiotowy obowiązek dotyczy bowiem również sytuacji, gdy czynności sprzedaży są zwolnione od podatku lub wykonuje je podatnik zwolniony od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 lub 9 ustawy o VAT.

Z powyższego wynika, iż zamiarem ustawodawcy jest objęcie obowiązkiem prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej wszystkich podatników dokonujących sprzedaży na rzecz konkretnych nabywców, a mianowicie osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych bez względu na to czy dokonywane transakcje podlegają opodatkowaniu i czy są dokonywane przez podatników będących czynnymi podatnikami podatku od towarów i usług. Czynnikiem warunkującym obowiązek ewidencjonowania obrotów za pomocą kas rejestrujących przez podatnika podatku VAT jest sprzedaż na rzecz określonych podmiotów, a nie status podatnika jako „podatnika VAT czynnego” lub „podatnika VAT zwolnionego”, bowiem zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Poprzez sprzedaż rozumie się, zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 cyt. ustawy o VAT, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7, w tym również:

1. przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
2. zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
3. świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.
   
   

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w ww. przepisie art. 111 ust. 8 ustawy o VAT Minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa.

Kwestię zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników w obecnym stanie prawnym, tj. od 1 stycznia 2011r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2010r. Nr 138, poz. 930). Regulacje zawarte w powołanym rozporządzeniu przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na rodzaj prowadzonej działalności – zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia oraz wysokość obrotu – do określonej tymi przepisami wysokości obrotów.

Stosownie do § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania do dnia 31 grudnia 2012r. - sprzedaż w zakresie czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia.

W tym miejscu należy wskazać, że w załączniku do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, w części I (zwalniającej z obowiązku ewidencji na kasie rejestrującej niektóre grupy czynności, ze względu na symbol Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008r.) nie zostały wymienione usługi Pomocy Społecznej z zakwaterowaniem należące do działu 87 PKWiU oraz usługi należące do grupy PKWiU 88.

Tym samym, w obecnym stanie prawnym, wobec podatników świadczących usługi w ww. zakresie, powstanie obowiązek w zakresie prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na zasadach ogólnych.

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących, do dnia 31 grudnia 2012r., zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania, podatników, u których kwota obrotu z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT, nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym kwoty 40 000 zł i jeżeli wcześniej nie powstał wobec nich obowiązek ewidencjonowania, z zastrzeżeniem ust. 6.

Zgodnie z § 3 ust. 6 cyt. rozporządzenia, zwolnienie o którym mowa w ust. 1 pkt 2, traci moc po upływie dwóch miesięcy, licząc od pierwszego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym nastąpiło w ciągu roku podatkowego przekroczenie kwoty obrotów w wysokości 40.000 zł z działalności, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy o VAT.

Wskazać należy, iż każda sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych ma wpływ na wielkość obrotu wyznaczającego obowiązek ewidencjonowania obrotu i kwot podatku należnego przy zastosowaniu kas rejestrujących. Kwotę obrotu uprawniającą do zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących określa się sumując całą sprzedaż na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych.

Obliczając powyższą kwotę obrotu nie wyłącza się zatem sprzedaży towarów i usług, które na mocy rozporządzenia w sprawie kas rejestrujących jako wymienione w załączniku do rozporządzenia zostały przedmiotowo zwolnione z obowiązku ewidencjonowania. Do obrotu wlicza się zatem sprzedaż ze wszystkich czynności wykonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych (wszystkie rodzaje działalności).

Z treści wniosku wynika, iż Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (GOPS) działający na podstawie ustawy z dnia 14 marca 2004r. o Pomocy Społecznej świadczy usługi opiekuńcze dla mieszkańców gminy, przyznawane w formie świadczenia decyzją administracyjną. Za ww. usługi podopieczni wnoszą częściowe opłaty (określone w decyzji) do kasy. Przychody z tego tytułu w 2010 roku wyniosły 67.542,09 zł.

Wnioskodawca - Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej (GOPS) nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT i nie składa deklaracji VAT-7.

Symbol PKWiU dla usług opiekuńczych obowiązujący dla celów VAT to 88.10.1 - Usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania świadczone osobom w podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym.

Wnioskodawca - GOPS przed 1 stycznia 2011r. nie ewidencjonował żadnych czynności przy użyciu kas rejestrujących.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, iż świadczone przez Wnioskodawcę usługi należące do działu 88 PKWiU (według PKWiU z 2008r.) nie korzystają, w obowiązującym stanie prawnym, ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania za pomocą kas rejestrujących na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1 cyt. rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących. Usługi te nie korzystają również ze zwolnienia na podstawie § 3 ust. 1 pkt 2 ww. rozporządzenia ze względu na przekroczenie przez Wnioskodawcę limitu obrotów uprawniającego do zwolnienia określonego w tym przepisie tj. 40 000zł.

Ustosunkowując się natomiast do stanowiska Wnioskodawcy, w którym wskazuje On że nie ma obowiązku ewidencjonować przy zastosowaniu kasy rejestrującej wpływów z tytułu usług opiekuńczych, gdyż zalicza je do obowiązkowego zabezpieczenia społecznego, a to zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010 roku w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących - jest czynnością zwolnioną z tego obowiązku - poz. 28 Załącznika do Rozporządzenia, zauważyć należy co następuje:

Zgodnie z poz. 28 części pierwszej załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących zwolnione są z obowiązku ewidencjonowania czynności oznaczone symbolem PKWiU 84 - Usługi administracji publicznej i obrony narodowej; usługi w zakresie obowiązkowych zabezpieczeń społecznych.

W świetle powyższego nie można się zgodzić z Wnioskodawcą, iż świadczone przez niego usługi, które Wnioskodawca sklasyfikował jak wskazano w odpowiedzi na wezwanie tut. organu jako PKWiU 88.10.1 - Usługi pomocy społecznej bez zakwaterowania świadczone osobom w podeszłym wieku i osobom niepełnosprawnym korzystają ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania na podstawie poz. 28 załącznika do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 26 lipca 2010r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Należy zauważyć, iż niniejsza interpretacja nie rozstrzyga kwestii poprawności przedstawionego we wniosku przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania przedmiotowych usług według PKWiU. Tut. organ nie jest właściwy do weryfikacji poprawności przedstawionego przez Wnioskodawcę zaklasyfikowania, gdyż zgodnie z Komunikatem Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych (Dz. Urz. GUS Nr 1, poz. 11) zasadą jest, że zainteresowany podmiot sam klasyfikuje swoje towary i usługi według zasad określonych w poszczególnych klasyfikacjach i nomenklaturach wprowadzonych rozporządzeniami Rady Ministrów lub stosowanych bezpośrednio na podstawie przepisów Wspólnoty Europejskiej. W przypadku trudności w ustaleniu właściwego grupowania Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zainteresowany podmiot może zwrócić się o udzielenie informacji w tym zakresie do Urzędu Statystycznego w Łodzi. Tak więc to Wnioskodawcę obciąża obowiązek i ryzyko prawidłowego sklasyfikowania świadczonych usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.