INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pana, przedstawione we wniosku z dnia 20.05.2011 r. (data wpływu do Biura Krajowej Informacji Podatkowej 25.05.2011 r.) oraz piśmie (data nadania 04.08.2011 r., data wpływu 08.08.2011 r.) uzupełniającym braki formalne na wezwanie Nr IPPB1/415-495/11-2/MS z dnia 29.07.2011 r. (data nadania 01.08.2011 r., data doręczenia 04.08.2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia przychodu – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25.05.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie rozliczenia przychodu.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Przedmiotem działalności Wnioskodawcy jest m.in. najem. Wnioskodawca wraz z siostrą, Małgorzatą G., są współwłaścicielami w częściach równych, budynku, w którym znajdują się cztery lokale mieszkalne. Małgorzata G. na stałe zamieszkuje w Szwajcarii, jest nierezydentem, nie prowadzi działalności gospodarczej w Polsce. Przekazała ona na Wnioskodawcę, na podstawie umowy cesji praw, nieodpłatnie wszelkie prawa i obowiązki wynikające z już zawartych umów najmu lokali, a także umów zawartych w przyszłości. W związku z tym, Wnioskodawca otrzymuje całą należność z tytułu umów najmu i ponosi wszelkie koszty z nimi związane, rozliczając je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W odpowiedzi na wezwanie Wnioskodawca doprecyzował, iż zgodnie z pkt 1 i 2 umowy cesji praw z umów najmu, stroną umów najmu jest Piotr K.. Piotr K. z dniem 1 marca stał się stroną umów najmu jako jedyny wynajmujący, o czym zostali poinformowani pisemnie najemcy. Także w umowach najmu, podpisanych po 01.03.2011 r. Piotr K. występuje jako wynajmujący.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy nie ma przeszkód, aby Wnioskodawca rozliczał w całości przychód i koszty z tytułu najmu lokali, których współwłaścicielką jest siostra Wnioskodawcy...

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy nie ma przeszkód, aby rozliczał On w całości przychód i koszty z tytułu najmu lokali, których współwłaścicielką jest siostra Wnioskodawcy. Zgodnie z art. 8 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku. Powyższy przepis nakazuje podatnikom określać przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do ich praw w udziale w zysku ze współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, posiadania lub użytkowania rzeczy lub praw majątkowych. Jeżeli zatem nieruchomość stanowiąca wspólną własność jest wynajmowana i uzyskiwane są przychody z tego tytułu, to dochód uzyskiwany z tytułu najmu tej nieruchomości winien być opodatkowany przez każdego ze współwłaścicieli nieruchomości adekwatnie do posiadanego udziału w zysku.

Zgodnie z zawartą umową cesji praw, udział w zysku Wnioskodawcy wynosi 100%, w związku z czym wszystkie przychody i koszty powinny być rozliczane i opodatkowane przez Wnioskodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 ww. ustawy odrębnymi źródłami przychodów są określone w pkt 3 i 6 tego przepisu:

• pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3),
• najem, podnajem, dzierżawa, poddzierżawa oraz inne umowy o podobnym charakterze, w tym również dzierżawa, poddzierżawa działów specjalnych produkcji rolnej oraz gospodarstwa rolnego lub jego składników na cele nierolnicze albo na prowadzenie działów specjalnych produkcji rolnej, z wyjątkiem składników majątku związanych z działalnością gospodarczą (pkt 6).
  
  

Podstawą generowania przychodów z tytułu najmu jest zawarcie pomiędzy stronami stosownej umowy. Strony umowy określają w niej wysokość czynszu. Czynsz ten stanowi przysporzenie majątkowe wynajmującego, a tym samym generuje przychód w rozumieniu podatkowym.

Zgodnie z brzmieniem art. 8 ust. 1 i 2 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe. Zasady te stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat.

Powyższy przepis nakazuje podatnikom określać przychody i koszty uzyskania przychodów proporcjonalnie do ich praw w udziale w zysku ze współwłasności, wspólnego przedsięwzięcia, posiadania lub użytkowania rzeczy lub praw majątkowych.

Współwłasność normują przepisy działu IV ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 1964 r. Nr 16, poz. 93 ze zm.). Wspólna własność rzeczy ma miejsce wtedy, kiedy prawo własności tej samej rzeczy przysługuje więcej niż jednej osobie (art. 195 ww. ustawy). Domniemywa się, że udziały współwłaścicieli są równe (art. 197 ww. ustawy). Według zasady zawartej w art. 207 Kodeksu cywilnego pożytki i inne przychody z rzeczy wspólnej przypadają współwłaścicielom w stosunku do wielkości udziałów, w takim samym stosunku współwłaściciele ponoszą wydatki i ciężary związane z rzeczą wspólną.

Zgodnie ze stanem faktycznym przedstawionym we wniosku Wnioskodawca jest współwłaścicielem budynku, w którym znajdują się lokale będące przedmiotem najmu. Drugim współwłaścicielem jest siostra Wnioskodawcy. Na podstawie umowy cesji praw siostra Wnioskodawcy (drugi wspólnik) przekazała na Wnioskodawcę wszelkie prawa i obowiązki wynikające z już zawartych umów najmu lokali, a także umów zawartych w przyszłości. W związku z tym, Wnioskodawca otrzymuje całą należność z tytułu umów najmu i ponosi wszelkie koszty z nimi związane, rozliczając je w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. W wyniku tej cesji Wnioskodawca stał się stroną wszystkich umów najmu jako jedyny wynajmujący.

Mając na uwadze powyższe przepisy oraz przedstawiony stan faktyczny, a jednocześnie respektując zasadę wyrażoną w art. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl której podatnikiem jest każda osoba fizyczna samodzielnie, należy stwierdzić iż zasada wyrażona w art. 8 ust. 1 i 2 ustawy umożliwia określenie dla poszczególnych podatników (współwłaścicieli) przychodów oraz kosztów ich uzyskania w sytuacji, gdy przychody te i koszty osiągane są m. in. przez współwłaścicieli nieruchomości.

Siostra Wnioskodawcy dokonując cesji praw na rzecz Wnioskodawcy, przestała być stroną umów najmu a jedynym wynajmującym (stroną umów najmu) stał się Wnioskodawca, otrzymujący czynsze stanowiące Jego przychód, od którego jest zobowiązany odprowadzić podatek dochodowy od osób fizycznych.

Reasumując, mając na uwadze przedstawiony stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego, stwierdzić należy, iż w związku z tym, że stroną umów najmu stał się Wnioskodawca osiągnięte przychody i poniesione koszty powinny być rozliczane i opodatkowane przez Wnioskodawcę w całości.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.