Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPP1/443-1166/12/MS
z 19 listopada 2012 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012r., poz. 749 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 3 sierpnia 2012r. (data wpływu 7 sierpnia 2012r.), uzupełnionym pismem z dnia 7 listopada 2012r. (data wpływu 8 listopada 2012r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę sprzedaży pomieszczenia strychowego wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych budynku i w nieruchomości gruntowej na której budynek jest posadowiony - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 sierpnia 2012r. do tut. organu, wpłynął wniosek z dnia 3 sierpnia 2012r. o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania przez Wnioskodawcę sprzedaży pomieszczenia strychowego wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych budynku i w nieruchomości gruntowej na której budynek jest posadowiony.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 7 listopada 2012r. (data wpływu 8 listopada 2012r.) będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z dnia 29 października 2012r. znak IBPP1/443-836/12/MS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Budynek mieszkalny położony przy ul. D. w K. został wzniesiony w XIX wieku na działce o powierzchni 450 m2 noszącej dawniej oznaczenie nr 151 l. spis 46.

Na podstawie kontraktu kupna sprzedaży z dnia 19 sierpnia 1898r. oraz na podstawie dochodzeń przeprowadzonych w myśl przepisów ustawy z dnia 11 grudnia 1906r. o sprostowaniu ksiąg gruntowych (Dz. U. p. austr. Nr 246) zabudowana nieruchomość przy ul. D. w K. stanowiła własność małżonków S. L. i H. z M. L. Każdemu z małżonków służyła ½ zabudowanej nieruchomości.

Do dnia 1 września 1939r. przedmiotowa nieruchomość nie podlegała dalszemu obrotowi umownemu. Do dnia 1 września 1939r. udziały w tej nieruchomości podlegały natomiast dziedziczeniu przez następców prawnych S. L. i H. z M. L. W rezultacie w dniu 1 września 1939r. przedmiotowa nieruchomość stanowiła współwłasność należącą do 18 współwłaścicieli.

W czasie II wojny światowej przedmiotowa nieruchomość została skonfiskowana przez władze okupacyjne. Ustanowiono tzw. powiernictwo na rzecz właściwego okupacyjnego urzędu powierniczego.

Po zakończeniu II wojny światowej przy uwzględnieniu przepisów dekretu o majątkach opuszczonych i poniemieckich z dnia 8 marca 1946r. (Dz. U. Nr 13, poz. 87 z późn. zm.) na podstawie postanowienia Sądu Grodzkiego w K. z dnia 15 kwietnia 1946r. sygn. C 130/46 przywrócono posiadanie części przedmiotowej nieruchomości na rzecz dwóch współwłaścicieli, których prawa były ujawnione przed dniem 1 września 1939r. Mimo tego jednak (najprawdopodobniej) na podstawie przepisów tego samego dekretu własność przedmiotowej nieruchomości przeszła ostatecznie na Skarb Państwa. Przejście własności przedmiotowej nieruchomości ujawniono w księdze wieczystej w 1958r. Podstawę wpisu własności na rzecz Skarbu Państwa stanowiło postanowienie Sądu Powiatowego w K. z dnia 15 października 1958r. sygn. II Ns i 1814/58.

Wpis prawa własności na rzecz Skarbu Państwa nastąpił w dniu 16 listopada 1958r.

Pierwszy lokal mieszkalny (lokal nr 7) z budynku przy ul. D. w K. został wyodrębniony prawnie i sprzedany przez Skarb Państwa w dniu 14 kwietnia 1978r. Wraz z lokalem mieszkalnym sprzedano 90/1000 udziału w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K. oraz oddano w użytkowanie wieczyste 90/1000 części gruntu zabudowanego wymienionym budynkiem. Obecni właściciele otrzymali ten lokal wraz ze związanymi prawami na podstawie umowy darowizny.

Po wyodrębnieniu pierwszego lokalu, na podstawie decyzji komunalizacyjnej Wojewody M. z dnia 30 grudnia 1992r. sygn. xxx wydanej przy uwzględnieniu przepisów ustawy p/n Przepisy wprowadzające ustawę o samorządzie terytorialnym i ustawę o pracownikach samorządowych z dnia 10 maja 1990r. (Dz. U. Nr 32, poz. 191) stwierdzono nabycie przedmiotowej nieruchomości przez Gminę Miasta K. (wyjąwszy lokal wyodrębniony i sprzedany w 1978r. i prawa związane z tym lokalem).

Po nabyciu przedmiotowej nieruchomości przez Gminę Miasta K. wyodrębniane i sprzedawane były kolejne lokale mieszkalne.

W dniu 27 grudnia 1994r. sprzedano lokal nr 6a. Wraz tym z lokalem mieszkalnym sprzedano 74/1000 udziału w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K. oraz oddano w użytkowanie wieczyste 74/1000 części gruntu zabudowanego wymienionym budynkiem. W umowie sprzedaży zawartej w formie aktu notarialnego nie ma wzmianki o opodatkowaniu sprzedaży podatkiem od towarów i usług.

W dniu 14 marca 1997r. sprzedano lokal nr 1. Wraz z tym lokalem mieszkalnym sprzedano 150/1000 udziału w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K. oraz oddano w użytkowanie wieczyste 150/1000 części gruntu zabudowanego wymienionym budynkiem, W akcie notarialnym sprzedaży zawarto wzmiankę, że sprzedaż lokalu i części wspólnych budynku następuje z zastosowaniem 0% stawki podatku od towarów i usług. Obecny właściciel tego lokalu nabył własność wskutek dziedziczenia i otrzymanej darowizny.

W dniu 26 sierpnia 1997r. sprzedano lokal nr 4. Wraz z tym lokalem mieszkalnym sprzedano 116/1000 udziału w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K. oraz oddano w użytkowanie wieczyste 116/1000 części gruntu zabudowanego wymienionym budynkiem. W akcie notarialnym sprzedaży zawarto wzmiankę, że sprzedaż lokalu i części wspólnych budynku następuje z zastosowaniem 0% stawki podatku od towarów i usług.

W dniu 24 czerwca 2003r. sprzedano lokal nr 2. Wraz z tym lokalem mieszkalnym sprzedano 43/1000 udziału w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K. oraz oddano w użytkowanie wieczyste 43/1000 części gruntu zabudowanego wymienionym budynkiem. W akcie notarialnym sprzedaży zawarto wzmiankę, że na podstawie art. 7 ust. 1 pkt 5 ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z dnia 8 stycznia 1993r. sprzedaż lokalu i części wspólnych budynku jest zwolniona od podatku od towarów i usług.

W dniu 11 sierpnia 2008r. sprzedano lokal nr 6. Wraz z tym lokalem mieszkalnym sprzedano 155/1000 udziału w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K. oraz oddano w użytkowanie wieczyste 155/1000 części gruntu zabudowanego wymienionym budynkiem. W akcie notarialnym sprzedaży zawarto wzmiankę, że sprzedaż lokalu i części wspólnych budynku jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Temu podatkowi podlegało natomiast oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu, na którym został posadowiony budynek przy ul. D. w K.

W dniu 18 września 2009r. sprzedano lokal nr 4b. Wraz z tym lokalem mieszkalnym sprzedano 105/1000 udziału w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K. oraz oddano w użytkowanie wieczyste 105/1000 części gruntu zabudowanego wymienionym budynkiem. W akcie notarialnym sprzedaży zawarto wzmiankę, że sprzedaż lokalu i części wspólnych budynku jest zwolniona od podatku od towarów i usług. Temu podatkowi podlegało natomiast oddanie w użytkowanie wieczyste gruntu, na którym został posadowiony budynek przy ul. D. w K. Obecny właściciel tego lokalu otrzymał ten lokal wraz z przynależnymi prawami w drodze umowy darowizny.

Sprzedaż lokali dokonywana przez Gminę Miasta K. następowała z zastosowaniem preferencji dla najemców tych lokali. Osoby te miały pierwszeństwo zakupu zajmowanych lokali oraz otrzymały bonifikaty od ceny sprzedaży przewidziane przez ustawę o gospodarce nieruchomościami, poprzednio obowiązujące przepisy oraz przepisy miejskie.

W rezultacie opisanego powyżej procesu sprzedaży poszczególnych lokali w skład nieruchomości przy ul. D. wchodzi obecnie 7 lokali stanowiących własność prywatną oraz 2 niewyodrębnione prawnie lokale należące do Gminy Miasta K.

Na podstawie decyzji z dnia 25 lutego 2010r. wydanych przez Prezydenta Miasta K. w stosunku do właścicieli poszczególnych wyodrębnionych prawnie lokali oznaczonych nr 1, 2, 4, 4b, 6, 6a oraz 7, udziały w prawie użytkowania wieczystego gruntu, na którym posadowiono budynek przy ul. D. w K. zostały przekształcone w udziały w prawie własności.

W takim stanie faktycznym i prawnym ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład nieruchomości przy ul. D. w K., tworzy wspólnotę mieszkaniową w rozumieniu przepisów ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994r. tj. z dnia 8 sierpnia 2000r. (Dz. U. Nr 80, poz. 903 z późn zm.).

W dniu 26 marca 2012r. na zebraniu właścicieli lokali w budynku przy ul. D. w K. tworzących Wspólnotę Mieszkaniową Budynku D. z siedzibą w K. podjęto następujące uchwały, w których:

-co do pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 - (zdarzenie przyszłe nr 1):

  1. wyrażono zgodę na wyłączenie pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 z części wspólnych nieruchomości stanowiącej działkę nr 105 o powierzchni 0,0450 ha obr. 3 zabudowaną budynkiem mieszkalnym położonym przy ul. D. w K.,
  2. wyrażono zgodę na zmianę przeznaczenia tego pomieszczenia na cele mieszkalne,
  3. wyrażono zgodę na włączenie tego pomieszczenia w skład lokalu mieszkalnego nr 1 położonego w budynku przy ul. D. w K. w zamian za określone co do kwoty wynagrodzenie,
  4. postanowiono, że koszty związane ze zamianą przeznaczenia i włączeniem ww. pomieszczenia gospodarczego do lokalu nr 1 poniesie właściciel lokalu nr 1,
  5. udzielono pełnomocnictwa każdoczesnemu zarządowi wspólnoty mieszkaniowej do zawarcia umowy zmiany odrębnej własności lokalu nr 1 w budynku przy ul. D. w K.

-co do pomieszczenia strychowego o powierzchni 278,61 m2 - (zdarzenie przyszłe nr 2);

  1. wyrażono zgodę na wyłączenie pomieszczenia o przeznaczeniu innym niż mieszkalne (strychu) o powierzchni 278,61 m2 z części wspólnych nieruchomości stanowiącej działkę nr 105 o powierzchni 0,0450 ha obr. 3 zabudowaną budynkiem mieszkalnym położonym przy ul. D. w K.,
  2. wyrażono zgodę na ustanowienie odrębnej własności tego lokalu o przeznaczeniu innym niż mieszkalne,
  3. wyrażono zgodę na sprzedaż tak wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego oznaczonym w uchwale osobom za cenę, która również została wprost oznaczona w tej uchwale,
  4. postanowiono, że koszty związane z wyodrębnieniem pomieszczenia strychowego i sprzedażą tego lokalu poniesie nabywca tego lokalu,
  5. udzielono pełnomocnictwa każdoczesnemu zarządowi wspólnoty mieszkaniowej do zawarcia umowy sprzedaży tak wyodrębnionego lokalu mieszkalnego.

Ponadto podjęto uchwały, w których:

  1. wyrażono zgodę na nadbudowę wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego stanowiącego dawne pomieszczenie strychowe przez nabywcę w celu uzyskania powierzchni do zagospodarowania na cele mieszkalne,
  2. postanowiono, że wszystkie koszty związane z nadbudową poniesie nabywca pomieszczenia strychowego,
  3. postanowiono, że wszystkie środki pieniężne pozyskane przez Wspólnotę Mieszkaniową tytułem sprzedaży obecnego pomieszczenia strychowego zostaną przeznaczone na remont kapitalny części wspólnych nieruchomości przy ul. D. w K. obejmujący m.in. remont instalacji wodno - kanalizacyjnej, remont instalacji elektrycznej, remont dachu, remont klatki schodowej wraz z wymianą okien i drzwi, remont kominów, remont elewacji oraz balkonów, remont podwórza, budowę windy oraz centralnej instalacji tv i domofonowej.

Na podstawie wymienionych uchwał Wspólnota Mieszkaniowa Budynku D. w K. planuje zawarcie umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu stanowiącego pomieszczenie strychowe i sprzedaży tego lokalu wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych budynku, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz z przynależnym do tego pomieszczenia udziałem w nieruchomości gruntowej (zdarzenie przyszłe nr 2).

Zaplanowano również zawarcie umowy dot. zmiany umów ustanowienia odrębnej własności lokali w zakresie włączenia pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 wraz z przynależnym do tego lokalu udziałem w częściach wspólnych budynku, które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali oraz z przynależnym udziałem w nieruchomości gruntowej w skład lokalu nr 1 położonego na parterze budynku przy ul. D. w K. (zdarzenie przyszłe nr 1).

Wyjąwszy opisane powyżej czynności, które dotyczyły m.in. części wspólnych budynku przy ul. D. w K., pomieszczenie gospodarcze o powierzchni 12,07 m2 niebyło przedmiotem odrębnej odpłatnej dostawy towarów. Omawiane pomieszczenie gospodarcze zostało natomiast wydzierżawione na okres 10 lat przez Wspólnotę Mieszkaniową na podstawie umowy z dnia 28 sierpnia 2008r. W umowie przewidziano określony co do kwoty czynsz miesięczny. Dzierżawca na podstawie tej umowy dokonał istotnych nakładów na wydzierżawione pomieszczenie - wykonano remont kapitalny. Wysokość tych nakładów przeniosła niemal dwukrotnie wartość rynkową tego pomieszczenia. Prace związane z wymienionymi nakładami zakończono w pierwszym kwartale 2009r. (prace zakończono najpóźniej w dniu 31 marca 2009r.). W związku z tymi nakładami Wspólnocie Mieszkaniowej nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. To samo dotyczy dzierżawcy, który nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z wykonaniem tych nakładów dzierżawca nie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie ponoszono również innych wydatków na ulepszenie omawianego pomieszczenia, w stosunku do których po stronie właścicieli poszczególnych lokali powstałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wyjąwszy opisane powyżej czynności, które dotyczyły m.in. części wspólnych budynku przy ul. D. w K., pomieszczenie strychowe o powierzchni 278,61 m2 nie było przedmiotem odrębnej sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. W stosunku do tego pomieszczenia strychowego wspólnocie mieszkaniowej ani też właścicielom poszczególnych lokali mieszkalnych nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie ponoszono również wydatków na ulepszenie tego pomieszczenia, w stosunku do których po stronie Wspólnoty Mieszkaniowej bądź po stronie właścicieli poszczególnych lokali powstałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Wspólnota Mieszkaniowa budynku D. z siedzibą w K. nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Wspólnota Mieszkaniowa nie zrezygnowała ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Żaden z obecnych właścicieli i poprzednich właścicieli lokali w budynku przy ul. D. w K. nie nabywał swego lokalu działając w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Żadnemu z obecnych i poprzednich właścicieli lokali w tym budynku w stosunku do nabywanych lokali nie służyło prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Osoby te nie ponosiły również wydatków na ulepszenie swych lokali, w stosunku do których istniało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Bez wyjątku wszystkie wymienione lokale należące do właścicieli prywatnych nabywane były w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych a nie w celach handlowych bądź na potrzeby działalności gospodarczej.

Nabywcą pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 w budynku przy ul. D. w K. będzie dotychczasowy dzierżawca tego pomieszczenia, czyli właściciel lokalu nr 1 w budynku przy ul. D. w K.

Zaplanowano, że umowa dzierżawy pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 wygaśnie z dniem włączenia tego pomieszczenia w skład lokalu mieszkalnego nr 1 w budynku przy ul. D. w K. (umowa dzierżawy wygaśnie na skutek konfuzji czyli wskutek zejścia się uprawnień dzierżawcy i wydzierżawiającego w jednym ręku - w ręku właściciela lokalu mieszkalnego nr 1).

Zaplanowano, że włączenie pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 w skład lokalu mieszkalnego nr 1 w budynku przy ul. D. w K. nastąpi za wynagrodzeniem równym wartości rynkowej tego pomieszczenia wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych budynku i z przynależnym udziałem w nieruchomości gruntowej - wynagrodzenie określono na podstawie opinii rzeczoznawcy majątkowego.

Zaplanowano, że przedmiotem planowanych transakcji dot. pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 oraz pomieszczenia strychowego 278,61 m2 będą zarówno te pomieszczenia jak i przynależne do tych pomieszczeń udziały w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K., które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali, oraz udziały w prawie własności nieruchomości gruntowej przynależne tym pomieszczeniom.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w piśmie z dnia 7 listopada 2012r.):

Czy wyodrębnienie prawne i sprzedaż pomieszczenia strychowego o powierzchni 278,61 m2 zaliczanego obecnie do części wspólnych opisanej powyżej nieruchomości wraz z przynależnym do tego pomieszczenia udziałem w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K., które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali, oraz z przynależnym do tego pomieszczenia udziałem w prawie własności nieruchomości gruntowej jest zwolnione od podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, nawet jeśli przyjąć, że w tak opisanym stanie faktycznym i prawnym w odniesieniu do dwóch zaplanowanych czynności prawnych tj. w zakresie sprzedaży strychu wraz z przynależnymi udziałami i w zakresie włączenia pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 wraz z przynależnymi udziałami do lokalu nr 1 w zamian za wynagrodzenie Wspólnota Mieszkaniowa Budynku D. będzie działać w charakterze podatnika podatku od towarów i usług, należy przyjąć, że czynności te są zwolnione od tego podatku.

Warunki, które muszą być spełnione w celu zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Stosownie do treści pierwszego z wymienionych przepisów (art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy), zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy części budynku kluczowe jest przesądzenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Zgodnie z definicją zawartą w przepisie art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Należy przyjąć, iż oddanie do użytkowania jest sformułowaniem odnoszącym się do faktycznej czynności przekazania budynku, budowli lub ich części w wykonaniu dostawy, dzierżawy, najmu, aportu lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu. Ze zwolnienia, o którym mowa w przepisie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług nie można korzystać, gdy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z podanym stanem faktycznym i prawnym zaplanowane czynności będą stanowić odpłatną dostawę części nieruchomości wspólnej stanowiącej odpowiednio strych oraz pomieszczenie gospodarcze o powierzchni 12,07 m2 wraz z przynależnymi do tych pomieszczeń udziałami w gruncie i częściach wspólnych budynku. Budynek przy ul. D. w K. został oddany do użytku i zasiedlony w potocznym rozumieniu tego słowa jeszcze w XIX wieku. Wówczas - przed wyodrębnieniem poszczególnych lokali do 1978r. wspomniane pomieszczenia stanowiły części budynku zasiedlone w XIX wieku. Wskutek wyodrębniania i sprzedaży poszczególnych lokali mieszkalnych strych i pomieszczenie o powierzchni 12,07 m2 stały się i stanowią obecnie część wspólną nieruchomości służącą wszystkim właścicielom lokali. Strych nie był przedmiotem najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Natomiast od 28 sierpnia 2008r. pomieszczenie gospodarcze o powierzchni 12,07 m2 było wydzierżawione. Podano również, że Wspólnota Mieszkaniowa nie ponosiła wydatków na ulepszenie strychu i pomieszczenia gospodarczego. Wspólnota Mieszkaniowa nigdy nie była i nie jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Z definicji pierwszego zasiedlenia wynika, że oddanie do użytkowania powinno nastąpić w ramach czynności podlegającej opodatkowaniu, a za taką należy uznać m.in. umowę dzierżawy z dnia 28 sierpnia 2008r. W tym stanie należy stwierdzić, że w przypadku włączenia pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 do lokalu nr 1 w zamian za stosowne wynagrodzenie, dojdzie do dostawy części budynku po pierwszym zasiedleniu. Jak wskazano powyżej, po wykonaniu remontu kapitalnego tego pomieszczenia w I kwartale 2009r., pomieszczenie to było przedmiotem dzierżawy. Zatem w analizowanym przypadku do pierwszego zasiedlenia w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług, doszło z końcem I kwartału 2009r. W związku z powyższym, w odniesieniu do pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 spełnione zostały obie przesłanki warunkujące zwolnienie od podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług, gdyż zaplanowana dostawa nie będzie przeprowadzana w ramach pierwszego zasiedlenia a pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą tej części budynku upłynie okres dłuższy niż 2 lata.

Tym samym zaplanowana dostawa pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 wraz z przynależnym temu pomieszczeniu udziałem w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K., które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali, oraz z przynależnym do tego pomieszczenia udziałem w prawie własności nieruchomości gruntowej będzie zwolniona od podatku od towarów i usług.

W opisie zdarzenia przyszłego podano, że budynek przy ul. D. w K. został wzniesiony w XIX w. i wówczas został oddany do użytku. W tamtym czasie w budynku nie były wyodrębniane lokale. Budynek stanowił jednolity przedmiot prawa własności. Począwszy od 1978r. aż do 2009r. następowała sprzedaż poszczególnych lokali na rzecz dotychczasowych najemców (sprzedano 7 z 9 lokali). Wraz z lokalami przedmiotem sprzedaży były również udziały w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K. w tym udziały w strychu i wspomnianym pomieszczeniu gospodarczym o powierzchni 12,07 m2. Obecnie nie można ustalić charakteru czynności prawnych stanowiących podstawę ujawnienia w księdze wieczystej prawa własności pierwszych właścicieli nieruchomości zabudowanej budynkiem przy ul. D. w K. - tj. praw S. L. i H. z M. L. uzyskanych na podstawie kontraktu kupna sprzedaży z dnia 19 sierpnia 1898r. Należy również zauważyć, że sprzedaż siedmiu z dziewięciu lokali nie objęła wszystkich części wspólnych budynku przy ul. D. w K. (gmina zachowała nadal 2 lokale). W takiej sytuacji trudno będzie wykazać, że planowana sprzedaż pomieszczenia strychowego nie będzie stanowiła dostawy w ramach pierwszego zasiedlenia.

Tym niemniej w opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że zarówno w stosunku do pomieszczenia strychowego jak i w stosunku do pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 nie przysługiwało Wspólnocie Mieszkaniowej prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie były również ponoszone wydatki na ulepszenie strychu i pomieszczenia gospodarczego, w stosunku do których Wspólnota Mieszkaniowa miała prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Podano powyżej, że remont kapitalny pomieszczenia gospodarczego o powierzchni 12,07 m2 w I kwartale 2009r. został wykonany przez dzierżawcę i na jego koszt. Ewentualne wydatki związane z włączeniem pomieszczenia gospodarczego do lokalu nr 1 oraz z wyodrębnieniem prawnym oraz sprzedażą strychu ponosić będą nabywcy. W rezultacie nawet gdy zastosowanie przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług w odniesieniu do planowanej sprzedaży strychu okazuje się problematyczne, to zostały spełnione obie przesłanki warunkujące zwolnienie od podatku od towarów i usług o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o podatku od towarów i usług. Należy przyjąć bowiem, że w stosunku do zbywanego strychu nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego oraz dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. To samo dotyczy właścicieli poszczególnych lokali mieszkalnych w budynku przy ul. D. w K.

W rezultacie zaplanowana dostawa będzie zwolniona od podatku od towarów i usług, również gdy chodzi o sprzedaż strychu wraz z przynależnym temu pomieszczeniu udziałem w częściach wspólnych budynku przy ul. D. w K., które nie służą wyłącznie do użytku właścicieli poszczególnych lokali, oraz z przynależnym do tego pomieszczenia udziałem w prawie własności nieruchomości gruntowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2011r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od dnia 1 stycznia 2011r., przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, (…).

Ustawa o podatku od towarów i usług posługuje się w odniesieniu do dostawy towarów sformułowaniem „przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel” (art. 7 ust. 1 ustawy), a towarami w świetle tej ustawy - co do zasady - są rzeczy oraz ich części (art. 2 pkt 6 ustawy). Takie zdefiniowanie konstytutywnego aspektu dostawy towarów, odwołując się do ekonomicznego władztwa nad rzeczą sprawia, iż przedmiotem opodatkowania może być nie tylko sprzedaż czy zamiana rzeczy jako fizycznie wyodrębnionych dóbr materialnych, ale również inne transakcje wywierające, z ekonomicznego punktu widzenia, podobne skutki.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Warunkiem opodatkowania danej czynności podatkiem od towarów i usług jest spełnienie dwóch przesłanek:

  • po pierwsze - dana czynność ujęta jest w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług,
  • po drugie - czynność wykonywana jest przez podmiot, który jest podatnikiem VAT.

Prawo dopuszcza, aby własność tej samej rzeczy przysługiwała niepodzielne kilku osobom. Na tym polega współwłasność w świetle art. 195 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964r. Kodeks cywilny (Dz. U. Nr 16, poz. 93 z późn. zm.). Współwłasność nie jest instytucją samodzielną, lecz stanowi odmianę własności i charakteryzuje się tym, że własność rzeczy (ruchomej lub nieruchomej) przysługuje kilku podmiotom. Do współwłasności stosuje się – jeśli co innego nie wynika z przepisów poświęconych specjalnie tej instytucji – przepisy odnoszące się do własności.

Należy zatem uznać, że udział każdego ze współwłaścicieli jest ze swej istoty szczególną postacią prawną własności.

Stosownie do treści art. 196 § 1 ww. Kodeksu, współwłasność jest albo współwłasnością w częściach ułamkowych, albo współwłasnością łączną.

W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 Kodeksu cywilnego). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

W ujęciu cywilistycznym istotą umowy sprzedaży jest to, że sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę. Artykuł 45 Kodeksu cywilnego definiuje rzeczy jako przedmioty materialne.

Zatem, w zakresie pojęcia towarów jako budynków, budowli i ich części jak również gruntów, mieści się współwłasność jako prawo do rzeczy wspólnej. Wobec powyższego, towarem jest część budynku lub budowli, a także udział w prawie własności nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, według których państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części – art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE. L Nr 347 s. 1 ze zm.).

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, iż właściciel udziału jest równocześnie właścicielem części ułamkowej wspólnego prawa (prawa własności). W przypadku zbycia udziału w nieruchomości, dotychczasowy współwłaściciel przenosi na nabywcę prawo do rozporządzania tą nieruchomością jak właściciel, w zakresie, w jakim uprawniała go do tego wysokość jego udziału.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie pomieszczenia strychowego o powierzchni 278,61 m2 wraz z przynależnym do tego pomieszczenia udziałem w częściach wspólnych budynku oraz z przynależnym do tego pomieszczenia udziałem w prawie własności nieruchomości gruntowej na której położony jest przedmiotowy budynek, dokonywane przez podatnika, traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT.

W myśl art. 15 ust. 1 cyt. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Działalność gospodarcza – według ust. 2 powołanego artykułu – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Aby jednak dostawa części budynku (np. strychu, pralni lub suszarni) w postaci ustanowienia odrębnej własności lokali mieszkalnych podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, musi być dokonana przez podatnika podatku od towarów i usług w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Określony w ustawie o podatku od towarów i usług zakres opodatkowania tym podatkiem wskazuje, iż do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Natomiast nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług podmiot, który dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Podstawą prawną funkcjonowania wspólnot jest ustawa z dnia 24 czerwca 1994r. o własności lokali (t.j. Dz. U. z 2000r. Nr 80, poz. 903 ze zm.). Powyższa ustawa określa prawa i obowiązki członków wspólnoty oraz zakres zarządu nieruchomością wspólną. Zgodnie z treścią art. 6 ww. ustawy, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości, tworzy wspólnotę mieszkaniową. Wspólnota mieszkaniowa może nabywać prawa i zaciągać zobowiązania, pozywać i być pozywana. Stosownie natomiast do art. 13 ustawy o własności lokali, właściciel ponosi wydatki związane z utrzymaniem jego lokalu, a także uczestniczy w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej, przez którą rozumie się jedynie grunt oraz część budynku i urządzenia nie służące wyłącznie właścicielom lokali (np. klatki schodowe, parkingi, instalacje energetyczne itd.).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że Wnioskodawca podjął uchwałę o wyłączeniu pomieszczenia o przeznaczeniu innym niż mieszkalne (strychu) o powierzchni 278,61 m2 z części wspólnych nieruchomości stanowiącej działkę nr 105 o powierzchni 0,0450 ha obr. 3 zabudowaną budynkiem mieszkalnym położonym przy ul. D. w K. i wyrażono zgodę na sprzedaż tak wyodrębnionego lokalu niemieszkalnego oznaczonym w uchwale osobom za cenę, która również została wprost oznaczona w tej uchwale.

Jak już stwierdzono sprzedaż pomieszczenia strychowego wraz z udziałem w części wspólnej budynku oraz udziałem w nieruchomości gruntowej na której posadowiony jest budynek jest czynnością mieszczącą się w definicji dostawy towarów w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. Zatem, przedmiotowa dostawa jest czynnością należącą do kategorii czynności opodatkowanych w rozumieniu art. 5 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Zauważyć należy, że opisana we wniosku dostawa pomieszczenia strychowego wraz z udziałem w części wspólnej budynku oraz udziałem w nieruchomości gruntowej nie będzie czynnością jednorazową. W konsekwencji należy stwierdzić, iż w omawianym przypadku, Wnioskodawca będzie działał w charakterze podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą.

Zatem sprzedaż pomieszczenia strychowego wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych budynku i w nieruchomości gruntowej na której budynek jest posadowiony w związku z tym, iż jest to czynność ujęta w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług i wykonywana będzie przez podmiot, który dla tej czynności jest podatnikiem, będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1. Zgodnie z art. 146a pkt 1 w okresie od dnia 1 stycznia 2011r. do dnia 31 grudnia 2013r., z zastrzeżeniem art. 146f, stawka podatku o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże zarówno w treści ustawy, jak i w przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewidział opodatkowanie niektórych czynności stawkami obniżonymi lub zwolnienie od podatku. Zakres i zasady zastosowania zwolnienia od podatku VAT, dotyczące zarówno dostawy towarów jak i świadczenia usług, zostały określone m.in. w art. 43 cyt. ustawy.

Warunki, które muszą być spełnione w celu zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług w przypadku dostawy budynków, budowli lub ich części zostały określone w art. 43 ust. 1 pkt 10 oraz 10a cyt. ustawy.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

  1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
  2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Stosownie do art. 43 ust. 1 pkt 10a zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem że:

  1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
  2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.

Przy czym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat, o czym stanowi treść art. 43 ust. 7a cyt. ustawy.

Natomiast kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

Z treści ww. przepisu wynika, iż dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy części budynku kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Natomiast definicję pierwszego zasiedlenia zawiera art. 2 pkt 14 cyt. ustawy, zgodnie z którym, przez pierwsze zasiedlenie rozumie się oddanie do użytkowania, w wykonaniu czynności podlegających opodatkowaniu, pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi budynków, budowli lub ich części, po ich:

  1. wybudowaniu lub
  2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.

Analizując powyższe stwierdza się, że na potrzeby definicji pierwszego zasiedlenia należy przyjąć, iż oddanie do użytkowania jest sformułowaniem odnoszącym się do faktycznej czynności przekazania budynku, budowli lub ich części w wykonaniu dostawy, dzierżawy, najmu, aportu lub innej czynności podlegającej opodatkowaniu. Oddanie budynku, budowli lub ich części do użytkowania w wykonaniu czynności podlegającej opodatkowaniu musi nastąpić na rzecz pierwszego nabywcy lub użytkownika.

Zatem z powyższych przepisów wynika, iż dostawa nieruchomości, spełniających określone w przepisach warunki, może korzystać ze zwolnienia od podatku VAT. Wykluczenie z tego zwolnienia następuje w sytuacjach, gdy dostawa będzie dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz w sytuacji, gdy od momentu pierwszego zasiedlenia nie minęły co najmniej dwa lata.

Zgodnie z okolicznościami wskazanymi we wniosku, w analizowanej sprawie mamy do czynienia ze sprzedażą części nieruchomości wspólnej stanowiącej pomieszczenie strychowe wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych budynku i w nieruchomości gruntowej na której budynek jest posadowiony. Budynek, w którym przedmiotowe pomieszczenie się znajduje został oddany do użytku i zasiedlony w końcu XIX wieku. Pomieszczenie strychowe stanowi część wspólną tego budynku i dotychczas nie było osobno zasiedlane.

Wnioskodawca stwierdził we wniosku, że pomieszczenie strychowe o powierzchni 278,61 m2 nie było przedmiotem odrębnej sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę przepisy ustawy o podatku od towarów i usług, w okolicznościach przedstawionych przez Wnioskodawcę stwierdzić należy, iż w odniesieniu do dostawy pomieszczenia strychowego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku nie zostaną spełnione przesłanki o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 cyt. ustawy o VAT warunkujące zwolnienie z podatku od towarów i usług. Przedmiotowa dostawa odbędzie się bowiem w ramach pierwszego zasiedlenia.

Zaznacza się, iż w sytuacji, gdy nie ma zastosowania zwolnienie od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, należy sprawdzić zakres zwolnienia z art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy.

W sytuacji braku zastosowania zwolnienia od podatku wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy odnieść się należy do przepisu art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy przewidującego możliwość zastosowania zwolnienia jeżeli dokonującemu dostawy w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów. W przypadku braku spełnienia przesłanek w nim wymienionych, tj. poniesienia wydatków na ulepszenie budynków, budowli lub ich części wyższych niż 30% wartości początkowej z prawem do odliczenia zastosowanie zwolnienia nie jest możliwe. Jednakże należy odwołać się jeszcze do art. 43 ust. 7a ustawy, zgodnie z którym warunku, o którym mowa w ust. 1 pkt 10a lit. b, nie stosuje się, jeżeli budynki, budowle lub ich części w stanie ulepszonym były wykorzystywane przez podatnika do czynności opodatkowanych przez co najmniej 5 lat.

Z wniosku wynika, że pomieszczenie strychowe o powierzchni 278,61 m2 nie było przedmiotem odrębnej sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 22 ustawy o podatku od towarów i usług. W stosunku do tego pomieszczenia strychowego wspólnocie mieszkaniowej ani też właścicielom poszczególnych lokali mieszkalnych nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Nie ponoszono również wydatków na ulepszenie tego pomieszczenia, w stosunku do których po stronie Wspólnoty Mieszkaniowej bądź po stronie właścicieli poszczególnych lokali powstałoby prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Żaden z obecnych właścicieli i poprzednich właścicieli lokali w budynku przy ul. D. w K. nie nabywał swego lokalu działając w charakterze podatnika podatku od towarów i usług. Żadnemu z obecnych i poprzednich właścicieli lokali w tym budynku w stosunku do nabywanych lokali nie służyło prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Osoby te nie ponosiły również wydatków na ulepszenie swych lokali, w stosunku do których istniało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Bez wyjątku wszystkie wymienione lokale należące do właścicieli prywatnych nabywane były w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych a nie w celach handlowych bądź na potrzeby działalności gospodarczej.

Zatem mając na uwadze fakt, iż Wnioskodawcy nie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, oraz dokonujący dostawy nie ponosił wydatków na ulepszenie przedmiotowego pomieszczenia strychowego, w stosunku do których miał prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, sprzedaż pomieszczenia strychowego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku korzystać będzie ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT.

Z wniosku wynika ponadto, że przedmiotem sprzedaży ma być również udział w prawie własności nieruchomości gruntowej na której budynek jest posadowiony.

Odnosząc się do powyższego stwierdzić należy, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki lub budowle rozstrzyga przepis art. 29 ust. 5 ustawy, w myśl którego, w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny budynków, budowli lub ich części w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

W przedmiotowej sprawie dostawa pomieszczenia strychowego wraz z udziałem w częściach wspólnych budynku korzystać będzie ze zwolnienia w oparciu o postanowienia art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Tym samym, w świetle art. 29 ust. 5 ustawy o VAT, dostawa udziału w prawie własności nieruchomości na której posadowiony jest budynek przy ul. D. również będzie korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Niniejsza interpretacja indywidualna traci swoją ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

W zakresie opodatkowania sprzedaży (odpłatnego włączenia w skład lokalu mieszkalnego) pomieszczenia gospodarczego o pow. 12,07 m2 wraz z przynależnym udziałem w częściach wspólnych budynku i w nieruchomości gruntowej na której budynek jest posadowiony, wydane zostało odrębne rozstrzygnięcie.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012r. poz. 270). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj