INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (tj. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112 poz. 770 z późn. zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 27 maja 2011 r. (data wpływu 7 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży praw do umów z klientami - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 czerwca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej m.in. podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego przy sprzedaży praw do umów z klientami.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Prowadzi Pan działalność gospodarczą jako osoba fizyczna w zakresie handlu paliwami od 1990 r. W dniu 29 marca 2011 r. podjął decyzję o zaprzestaniu handlu hurtowego paliwami i sprzedał wykaz posiadanych klientów wraz z umowami i warunkami, na jakich były zawarte z poszczególnymi klientami, regulującymi sprzedaż paliw, do powiązanej spółki z o. o., w której posiada Pan 50% udziałów w kapitale zakładowym. Spółka przejmowała prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z klientami na siebie, wszyscy "sprzedani" klienci podpisali nowe umowy ze spółką na warunkach tożsamych z poprzednimi umowami.

Umowa sprzedaży pomiędzy Panem a spółką określa termin zapłaty za sprzedanych klientów wraz z prawami i obowiązkami wynikającymi z zawartych z nimi umów na ostateczny termin 29 marca 2016 roku, a więc 5 lat. Dopuszcza się w niej możliwość spłaty zobowiązań w terminie wcześniejszym, lecz uzależnione jest to od możliwości spółki, która w tym okresie ma przejąć zakupionych klientów i zrealizować z nimi obroty, jakie miały być zrealizowane przez Pana w okresie ostatnich 5 lat.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż praw do umów z klientami w podatku od towarów i usług będzie rodzić obowiązek podatkowy z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż w terminie określonym w umowie...

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku opisywanej umowy dochodzi do sprzedaży praw handlowych, w związku z powyższym zgodnie z art. 13 ust. 1 pkt 9 obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później niż z upływem terminu płatności określonego w umowie z tytułu usług określonych w art. 28I pkt 1 ustawy. Strony umówiły ostateczny termin zapłaty na dzień 29 marca 2016 roku i dopuściły możliwość częściowego wcześniejszego regulowania płatności, w związku z tym obowiązek będzie powstawał z wpłatą każdej części płatności nie później jednak niż w ostatecznym terminie spłaty.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zasady określania momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od towarów i usług zostały zawarte w art. 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.). Zgodnie z ogólną zasadą, wynikającą z ust. 1 tego przepisu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wydania towaru lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 2-21, art. 14 ust. 6, art. 20 i 21 ust. 1.

Jednakże od powyższej zasady ogólnej, ustawodawca przewidział szereg wyjątków. I tak, zgodnie z art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie lub fakturze - z tytułu świadczenia na terytorium kraju usług, o których mowa w art. 28l pkt 1, tj. usług sprzedaży praw lub udzielania licencji i sublicencji, przeniesienia lub cesji praw autorskich, patentów, praw do znaków fabrycznych, handlowych, oddawania do użytkowania wspólnego znaku towarowego albo wspólnego znaku towarowego gwarancyjnego, albo innych pokrewnych praw.

Z powyższego wynika, że obowiązek z tytułu sprzedaży praw powstaje z chwilą otrzymania części lub całości zapłaty, jednakże nie później niż termin płatności wskazany na fakturze lub w umowie.

Z opisu stanu faktycznego wynika, iż dokonał Pan sprzedaży wykazu posiadanych klientów wraz z umowami i warunkami na jakimi były zawarte z poszczególnymi klientami, regulującymi sprzedaż paliw, do powiązanej spółki z o. o. Spółka przejmowała prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych z klientami na siebie, wszyscy "sprzedani" klienci podpisali nowe umowy ze spółką na warunkach tożsamych z poprzednimi umowami.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz powołane regulacje prawne stwierdzić należy, że o ile przedmiotem transakcji były – jak wskazano we wniosku - prawa, przy założeniu iż opisane czynności są przedmiotem prawie skutecznej umowy, obowiązek podatkowy powstaje na zasadzie określonej w art. 19 ust. 13 pkt 9 ustawy o podatku od towarów i usług, tj. z chwilą otrzymania całości lub części zapłaty, nie później jednak niż z upływem terminu płatności określonego w umowie.

Wskazać należy, iż moment powstania obowiązku podatkowego jest nierozerwalnie związany z obowiązkiem wystawienia faktury, zastosowaniem prawidłowej stawki VAT i ustaleniem prawidłowej podstawy opodatkowania, jednakże niniejsza interpretacja dotyczy wyłącznie momentu powstania obowiązku podatkowego, natomiast nie rozstrzyga pozostałych kwestii, gdyż zagadnienia te nie były przedmiotem zapytania.

Dodatkowo wskazać należy, iż ustawa o podatku od towarów i usług nie reguluje zasad zawierania między stronami umów cywilnoprawnych, natomiast organy podatkowe nie mają prawa ingerować w zawierane umowy i przyjęty w nich sposób rozliczeń pomiędzy kontrahentami, chyba że postanowienia umów naruszają przepisy podatkowe, a to może być stwierdzone jedynie w drodze postępowania podatkowego, dlatego też niniejszą interpretację indywidualną wydano przy założeniu, iż zawarta umowa jest umową skutecznie prawną, a ponadto przyjęty sposób rozliczeń nie narusza przepisów prawa podatkowego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Szczecinie, ul. Staromłyńska Nr 10, 70-561 Szczecin, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.