INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wspólnoty przedstawione we wniosku z dnia 26 maja 2011 r. (data wpływu 31 maja 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, dochodu uzyskanego z tytułu odsetek od środków finansowych zgromadzonych na lokatach bankowych - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 maja 2011 r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, dochodu uzyskanego z tytułu odsetek od środków finansowych zgromadzonych na lokatach bankowych.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Właściciele Wspólnoty Mieszkaniowej zgodnie z ustawą o własności lokali wpłacają zaliczki na wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Jednym z elementów zaliczek jest wpłata z tytułu zaliczki na poczet przyszłych remontów. Właściciele zbierają środki pieniężne i zgromadzone środki są lokowane na lokacie bankowej i z tego tytułu Wspólnota Mieszkaniowa ma odsetki bankowe, które zwiększają stan środków pieniężnych na rachunku bankowym Wspólnoty Mieszkaniowej.

Obecnie od tych odsetek jest odprowadzany podatek dochodowy od osób prawnych .

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy odsetki od środków finansowych gromadzonych na lokatach terminowych podlegają zwolnieniu z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób prawnych ...

Zdaniem Wnioskodawcy, Wspólnota Mieszkaniowa może korzystać ze zwolnienia przedmiotowego zawartego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, ponieważ środki pieniężne, w tym fundusz remontowy pochodzą z wpłat członków Wspólnoty i gromadzone są w banku.

Zgodnie bowiem z art. 6 ustawy o własności lokali, ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości , tworzy wspólnotę mieszkaniową. Stosownie zaś do zapisu art. 13 ust. 1 ww. ustawy, właściciele lokalu ponoszą wydatki związane z utrzymaniem nieruchomości wspólnej.

W związku z tym wpłaty dokonywane przez właścicieli z tytułu utrzymania nieruchomości wspólnej, jak również zaliczki na przyszłe remonty zgodnie z ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych art. 17 pkt 1 ust. 44 są zwolnione z płacenia podatku dochodowego od osób prawnych, gdyż zgromadzone środki pieniężne, w tym fundusz remontowy łącznie z odsetkami od lokat przeznaczone są na gospodarkę zasobami mieszkaniowymi.

W uzasadnieniu własnego stanowiska Wnioskodawca wskazuje również na wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu z dnia 15 lipca 2010 r. - sygn. akt I SA/Wr 497/10 w sprawie odsetek od środków z lokat bankowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Wspólnota mieszkaniowa powstaje w celu realizacji wspólnych działań właścicieli lokali w danej nieruchomości, związanych z utrzymaniem danej nieruchomości, w tym – dla rozliczenia na poszczególnych właścicieli ponoszonych w związku z tymi działaniami wydatków. Zakres i kompetencja działania wspólnoty mieszkaniowej zostały ściśle określone w ustawie z dnia 24 czerwca 1994 r. o własności lokali (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 80 poz. 903 ze zm.). Art. 6 cytowanej ustawy stanowi, że ogół właścicieli, których lokale wchodzą w skład określonej nieruchomości tworzy wspólnotę mieszkaniową(…). Poza lokalami, stanowiącymi odrębną własność, w skład nieruchomości wchodzą również części nieruchomości użytkowane wspólnie, tj. grunty i inne części budynku oraz urządzenia, które służą ogółowi właścicieli lokali (art. 3 ust. 2 tej ustawy). Zasadniczym źródłem przychodów wspólnoty mieszkaniowej, zgodnie z art. 15 cytowanej ustawy, są zaliczki wnoszone przez jej członków w formie bieżących opłat na pokrycie kosztów zarządu.

Art. 14 tej ustawy stanowi natomiast, iż na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności:

1. wydatki na remonty i bieżącą konserwację,
2. opłaty za dostawę energii elektrycznej i cieplnej, gazu i wody, w części dotyczącej nieruchomości wspólnej, oraz opłaty za antenę zbiorczą i windę,
3. ubezpieczenia, podatki i inne opłaty publicznoprawne, chyba że są pokrywane bezpośrednio przez właścicieli poszczególnych lokali,
4. wydatki na utrzymanie porządku i czystości,
5. wynagrodzenie członków zarządu lub zarządcy.

Obowiązujący od 1 stycznia 2007 r. przepis art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy z dnia 15 lutego 1992 roku o podatku dochodowym od osób prawnych (t. j. Dz. U. z 2011 r., Nr 74 poz. 397 ze zm.) stanowi, że wolne od podatku są dochody spółdzielni mieszkaniowych, wspólnot mieszkaniowych, towarzystw budownictwa społecznego oraz samorządowych jednostek organizacyjnych prowadzących działalność w zakresie gospodarki mieszkaniowej uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi – w części przeznaczonej na cele związane z utrzymaniem tych zasobów, z wyjątkiem dochodów uzyskanych z innej działalności gospodarczej niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi.

Stosownie do wyżej cytowanego przepisu (wprowadzonego przepisem art. 1 pkt 18 lit. a tiret czwarte ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych – Dz. U. Nr 217, poz. 1589), z dniem 1 stycznia 2007 roku – zwolnione od podatku są wyłącznie te dochody wspólnot mieszkaniowych, które zostały uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi i które zostały przeznaczone na utrzymanie tych zasobów.

Wobec tego opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają dochody uzyskane z:

• gospodarki zasobami mieszkaniowymi, które nie zostały przeznaczone na cele związane z utrzymaniem zasobów mieszkaniowych oraz
• innej działalności niż gospodarka zasobami mieszkaniowymi, nawet wówczas, gdy zostaną przeznaczone na utrzymanie zasobów mieszkaniowych.

Powołana ustawa o podatku dochodowym nie zawiera definicji: „zasobów mieszkaniowych” oraz „gospodarki zasobami mieszkaniowymi”. Zauważyć należy jednak, że w języku potocznym, pojęcie „gospodarka” – w kontekście omawianego przypadku oznacza dysponowanie i zarządzanie czymś. Z definicji zawartej w Słowniku Języka Polskiego (Wydawnictwo PWN) wynika również, że pojęcie „gospodarki” nie ogranicza się tylko do zarządzania i dysponowania, ale obejmuje także całość mechanizmów i warunków działania podmiotów gospodarczych związanych z wytwarzaniem i podziałem dóbr i usług. „Zasób” zaś to m. in. pewna nagromadzona ilość czegoś. Natomiast pojęcie „mieszkanie” jest równoznaczne w swojej treści z pomieszczeniem, w którym się mieszka (vide: Słownik Języka Polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN). Tak więc przymiotnik „mieszkaniowy”, „mieszkaniowych”, określa rzeczy związane z mieszkaniem.

Tym samym z interpretacji językowej wynika, że przez pojęcie „zasób mieszkaniowy” należy rozumieć zgromadzone pomieszczenia mieszkalne, natomiast „gospodarka zasobami mieszkaniowymi” obejmuje całość mechanizmów związanych ze zgromadzonymi pomieszczeniami mieszkalnymi.

Na tle przytoczonych definicji słownikowych, odnoszących się do potocznego rozumienia użytych w ustawie podatkowej sformułowań trzeba poczynić zastrzeżenie, że korzystając z przywołanych w nich znaczeń pojęć wyjaśniających ich potoczne, a nie prawne rozumienie należy przyjąć zasadę, iż analizując przepis podatkowy nie można opierać się wyłącznie na literalnym brzmieniu języka potocznego, bez odwołania się do funkcjonujących w systemie prawa podatkowego zasad opodatkowania. Jedną z nich jest powszechnie akceptowana w orzecznictwie i piśmiennictwie zasada ścisłego interpretowania przepisów wprowadzających ulgi i zwolnienia podatkowe. Skutkiem stosowania tych przepisów jest bowiem ingerencja w inną, mającą podstawowe znaczenie w prawie podatkowym zasadę powszechności opodatkowania uzyskiwanych dochodów, której przejawem na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych jest jej art. 3 ust. 1 stanowiący, iż podatnicy, jeżeli mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlegają obowiązkowi podatkowemu od całości swoich dochodów, bez względu na miejsce ich osiągania.

Na uwagę zasługuje też stanowisko Naczelnego Sądu Administracyjnego, opowiadającego się zdecydowanie za niedopuszczalnością rozszerzającej interpretacji nie tylko w zakresie prawa do ulg czy zwolnień podatkowych ale także w zakresie rozumienia samego pojęcia "zasobów mieszkaniowych" czy "gospodarki zasobami mieszkaniowymi. W uzasadnieniu wyroku z dnia 5 maja 2010 r. sygn. akt II FSK 26/09 wskazano m.in., że o ile "zwolnienie z podatku dochodowego tych dochodów (…), które pochodzą z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, ma czytelne uzasadnienie aksjologiczne, o tyle uzasadnienia takiego trudno byłoby się doszukać przy zastosowaniu takiego zwolnienia także do dochodów z działalności o zasadniczo odmiennym charakterze".

Zwrócić też należy uwagę, iż zgodnie z art. 84 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej każdy jest obowiązany do ponoszenia ciężarów i świadczeń publicznych, w tym podatków, określonych w ustawie. Powołany przepis ustanawia zasadę powszechności opodatkowania. Jak jednolicie przyjmuje się w orzecznictwie sądów administracyjnych i sądów powszechnych wszelkie przywileje podatkowe, są naruszeniem jednej z kluczowych zasad podatkowych, a mianowicie zasady sprawiedliwości podatkowej, przejawiającej się w powszechności opodatkowania oraz równości podatkowej, wymagając od wszystkich jednomiernej ofiary na cele publiczne. (por. wyrok Naczelnego Sadu Administracyjnego

z dnia 8 listopada 2004 r. sygn. akt FSK 594/04; wyrok Sądu Najwyższego z dnia 7 maja 1997 roku , sygn. akt III RN 22/97). Konsekwencją powyżej przytoczonych poglądów sądów jest zasada ścisłego interpretowania wszelkich ulg i zwolnień podatkowych, a w związku z powyższym prezentowaną przez Jednostkę wykładnię przepisu art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy należało uznać za niedopuszczalną, gdyż zmierza do rozszerzenia zakresu zwolnienia podatkowego.

O zwolnieniu podatkowym nie mogą decydować okoliczności nie objęte treścią norm prawnych określających zasady zwolnienia, w szczególności, np. subiektywne przekonanie o działaniu w imię dobrze pojętego interesu społecznego wyrażającego się w zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, nieprowadzeniu działalności w celu osiągnięcia zysku czy przeznaczaniu całego wypracowanego dochodu na utrzymanie zasobu mieszkaniowego. Te okoliczności ustawodawca niewątpliwie wziął pod uwagę ustanawiając zwolnienie podatkowe przewidziane w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, a zatem nie można znaleźć powodu dla którego te same okoliczności uzasadniać miałyby rozszerzającą interpretację zakresu zwolnienia.

Wobec tego, definiując czy też ustalając znaczenie sformułowania „gospodarka zasobami mieszkaniowymi”, nie można czynić tego w oderwaniu od innych regulacji funkcjonujących w systemie prawa podatkowego.

Jeśli zatem art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych wprowadza zwolnienie od podatku, uzależniając je od źródła dochodu jakim jest dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi, to oznacza, że nie każda aktywność wspólnoty generująca powstanie dochodu może korzystać ze zwolnienia. Wobec tego nie wszystkie racjonalne, uzasadnione ekonomicznie i gospodarczo działania podejmowane przez wspólnotę wynikające z zarządu rzeczą wspólną i skutkujące powstaniem dochodu powodują, iż zwolniony jest on od podatku, ale tylko te, których efektem jest uzyskanie dochodu wyłącznie (ściśle) z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Będą to więc przede wszystkim te dochody, których źródłem są opłaty i czynsze związane z użytkowaniem lokali mieszkalnych oraz przynależnych do nich pomieszczeń, a także korzystaniem z urządzeń infrastruktury technicznej, wodno - kanalizacyjnej, energetycznej, ciepłowniczej itp.

Z przedstawionych okoliczności wynika natomiast, że Wspólnota Mieszkaniowa uzyskuje dochody z tytułu odsetek od środków finansowych zgromadzonych na lokatach terminowych tworzonych z części niewydatkowanych środków.

W przypadku odsetek od środków zgromadzonych na bankowych lokatach terminowych, źródłem dochodu jest nie gospodarka zasobami mieszkaniowymi rozumiana jako dysponowanie i zarządzanie posiadanym zespołem lokali mieszkalnych oraz innych pomieszczeń i urządzeń niezbędnych do prawidłowego korzystania z mieszkań, ale kapitał pieniężny, tj. posiadana nadwyżka finansowa ulokowana na rachunku lokat terminowych. Lokata stanowi bankowy instrument finansowy stwarzający możliwość zarządzania nadwyżkami finansowymi. Uzyskane z tego tytułu przysporzenie w postaci odsetek od kapitału jest pochodną ulokowania dochodu - w tym wypadku pochodzącego z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - na rachunku bankowym. Skoro więc odsetki stanowią dochód powstały z tytułu posiadania i zarządzania środkami pieniężnymi (kapitałami), to nie mogą być jednocześnie kwalifikowane jako dochód z zarządzania zasobami mieszkaniowymi. Przeciwnie, to uzyskany wcześniej dochód z gospodarki zasobami mieszkaniowymi jest lokowany na lokacie terminowej, co skutkuje powstaniem dochodu z kapitałów pieniężnych, a więc ze źródła, z którego dochód nie podlega zwolnieniu od podatku dochodowego od osób prawnych.

Wobec powyższego dochód otrzymany z tytułu odsetek od lokowanych na rachunkach lokat terminowych środków finansowych pochodzących z wpłat właścicieli lokali mieszkalnych został uzyskany ze źródła jakim są kapitały pieniężne, a nie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Już zatem sama ta okoliczność powoduje, że nie została spełniona przesłanka zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy, który stanowi między innymi, że wolne od podatku są dochody uzyskane z gospodarki zasobami mieszkaniowymi.

Reasumując, dochody pochodzące z oprocentowania lokat terminowych zaliczane są do kategorii przychodów finansowych i nie mogą zostać uznane za dochody z gospodarki zasobami mieszkaniowymi. Dochody te stanowią kategorię dochodu uzyskanego z kapitałów, a nie z gospodarki zasobami mieszkaniowymi - i są dochodami z działalności która

nie jest podstawową działalnością prowadzoną przez podatników, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 44 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, a więc nie mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego określonego w tym przepisie. Stosownie więc do postanowień art. 7 ust. 1 dochody z tego tytułu podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy zaprezentowane do przedstawionego pytania, w świetle którego dochody pochodzące z lokat terminowych mogą korzystać ze zwolnienia przedmiotowego zawartego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, uznać należy za nieprawidłowe.

Odnośnie natomiast powołanego nieprawomocnego wyroku z dnia 15 lipca 2010 r. - sygn. akt I SA/Wr 497/10, wskazać należy, że wydany on został w indywidualnej sprawie w określonym stanie faktycznym i tylko do niego się odnosi. Nie jest natomiast wiążący dla tut. organu, który wydał przedmiotową interpretację indywidualną.

Nadmienić przy tym należy, że nie negując treści orzeczeń, jako cennego źródła w zakresie wskazywania kierunków wykładni norm prawa podatkowego należy stwierdzić, że tezy danych rozstrzygnięć nie mają zastosowania w przedmiotowym postępowaniu, gdyż rozstrzygnięcia te zapadły w indywidualnych sprawach konkretnego podatnika w oparciu o przedstawiony przez niego stan faktyczny i nie są wiążące dla organu wydającego przedmiotową interpretację, podobnie jak i inne orzeczenia „odmienne” od stanowiska Wnioskodawcy, np. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 8 października 2008 r. sygn. akt I SA/Gl 45/08, a także wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie z dnia 6 maja 2011 r. sygn. akt I SA/Kr 407/11 oraz wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 23 lipca 2010 r.

sygn. akt II FSK 353/09 oraz z dnia 20 maja 2011 r. sygn. akt II FSK 80/10.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku, Al. Zwycięstwa 16/17, 80-219 Gdańsk po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.