INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działając w imieniu Ministra Finansów po ponownym rozpatrzeniu sprawy w związku z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Izba Finansowa, z dnia 29 kwietnia 2011r. sygn. akt I FSK 654/10 oraz wyrokiem Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 września 2009r. sygn. akt III SA/Gl 471/09 (data wpływu prawomocnego orzeczenia 6 czerwca 2011r.) stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 24 listopada 2008r. (data wpływu 1 grudnia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2009r. (data wpływu 5 lutego 2009r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostawy obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 grudnia 2008r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania transakcji dostawy obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego.

Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 29 stycznia 2009r. (data wpływu 5 lutego 2009r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu Nr IBPP1/443-1747/08/AS z dnia 26 stycznia 2009r.

W dniu 10 lutego 2009r. Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach działający z upoważnienia Ministra Finansów wydał dla Wnioskodawcy indywidualną interpretację znak: IBPP1/443-1747/08/AS uznając, że stanowisko Wnioskodawcy w zakresie opodatkowania transakcji dostawy obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego jest nieprawidłowe.

Wnioskodawca na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego z dnia 10 lutego 2009r. znak: IBPP1/443-1747/08/AS złożył skargę z dnia 22 kwietnia 2009r., w której zażądał uchylenia wydanej interpretacji indywidualnej.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wyrokiem z dnia 11 września 2009r. sygn. akt III SA/Gl 471/09 uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną Ministra Finansów z dnia 10 lutego 2009r. znak: IBPP1/443-1747/08/AS.

W wyroku tym Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach wskazał: „W tym stanie rzeczy uznać trzeba, iż sam fakt posiadania towaru, możliwość korzystania z danego towaru, zaewidencjonowanie w urządzeniach księgowych podatnika przez co najmniej pół roku spełnia definicję towaru używanego zawartą w art. 43 ust. 2 ustawy.

Słusznie zatem zauważyła skarżąca Spółka, iż słownikowa definicja pojęcia "używanie", nie może być odniesiona do kolekcji dzieł sztuki, ponieważ dzieła sztuki są eksponatami, którymi nikt się nie posługuje, ani nie wykorzystuje jako narzędzia. Analogiczne stwierdzenie można odnieść do książek, które z uwagi na znikome zainteresowanie zostały zgromadzone w magazynach biblioteki, czy wyrobów dekoracyjnych np. wazonów, które są przechowywane w magazynach firm i używane w zależności od potrzeb. Takich przykładów można by mnożyć w nieskończoność.

Uwzględniając zatem dotychczasowe spostrzeżenia oraz wskazane przez Spółkę uregulowania prawa wspólnotowego, za uzasadniony należy uznać pogląd, iż możliwość skorzystania ze zwolnienia określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od towarów i usług determinuje przede wszystkim przesłanka:

• braku prawa do odliczenia podatku naliczonego przy zakupie towaru, przy czym chodzi tu o faktyczny brak takiego prawa, a nie o rezygnację z tego prawa,

oraz

• fakt posiadania towaru, możliwość korzystania z danego towaru w dowolnej chwili, zaewidencjonowanie w urządzeniach księgowych podatnika przez co najmniej pół roku.”
  
  

Od powyższego wyroku, Minister Finansów wniósł skargę kasacyjną, natomiast Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie, Izba Finansowa, wyrokiem z dnia 29 kwietnia 2011r. sygn. akt I FSK 654/10 oddalił skargę kasacyjną Ministra Finansów.

W wyroku tym NSA stwierdził: „Zatem uwzględniając specyfikę towaru w postaci kolekcji dzieł sztuki, trafnie Sąd I instancji uznał, że powierzenie Muzeum w depozyt przedmiotowej kolekcji mieści się w pojęciu "używania" w rozumieniu spornego przepisu. Kolekcja ta była eksponowana i przechowywana w wyspecjalizowanej instytucji kultury. O takim zadysponowaniu przecież zadecydowały warunki lokalowe spółki oraz wzgląd na bezpieczeństwo. Od momentu odzyskania tych dzieł, bezprawnie zagarniętych przez jednego z prezesów spółki, należy liczyć termin 6 miesięcy używania towaru.”

W związku z powyższym, w dniu 6 czerwca 2011r. wpłynął do tut. organu prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 11 września 2009r. sygn. akt III SA/Gl 471/09 (data uprawomocnienia – 29 kwietnia 2011r.).

Wskutek powyższego, wniosek Spółki z dnia z dnia 24 listopada 2008r. (data wpływu 1 grudnia 2008r.), uzupełniony pismem z dnia 29 stycznia 2009r. (data wpływu 5 lutego 2009r.), wymaga ponownego rozpatrzenia przez tut. organ.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest właścicielem obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego (dalej zwanych również: Kolekcja). Wartość Kolekcji została wyceniona przez muzeum na kwotę xxx zł. Obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego stanowiące Kolekcję zostały zakupione przez Spółkę pomiędzy marcem a lipcem 1991 roku. Nabycie Kolekcji jest potwierdzone rachunkami. Kolekcja znajduje się w księgach rachunkowych Spółki na koncie - inwestycje długoterminowe.

W sierpniu 1991 roku Kolekcja została bezprawnie zabrana przez jednego z prezesów Spółki. W 1992 roku, po postawieniu Spółki w stan likwidacji, likwidator zwrócił się o zwrot bezprawnie zabranej Kolekcji, a Urząd Ochrony Państwa zabezpieczył obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego. Kolekcja została przekazana do przechowania do Muzeum w W., gdzie pozostaje do dnia dzisiejszego. W wyniku zakończonych procesów karnych ostatecznie prawo własności Kolekcji zostało potwierdzone wyrokami Sądu z dnia xxx sygn. akt xxx, xxx sygn. akt xxx, postanowieniami Sądu z xxx, xxx i xxx sygn. akt xxx w przedmiocie zwrotu dowodów rzeczowych.

Spółka jest dłużnikiem B. w likwidacji i planuje wydanie Kolekcji swojemu wierzycielowi w zamian za spłatę zadłużenia. Transakcja przekazania Kolekcji zostanie dokonana na podstawie odpowiedniej umowy i potwierdzona fakturą VAT, wystawioną przez Spółkę.

Spółka zakupiła obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego (kolekcja) w okresie od 18 marca do 22 lipca 1991 roku. Obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego znajdowały się w rezydencji zarządu Spółki w P. i były użytkowane zgodnie z ich przeznaczeniem - stanowiły element wyposażenia pomieszczeń (wisiały na ścianach lub były eksponowane na meblach).

W dniu 1 sierpnia 1991r. z rezydencji zarządu Spółki w P. bezprawnie zagarnięto Kolekcję. Zgodnie z informacjami zawartymi we wniosku ORD-IN z dnia 24 listopada 2008 roku, od roku 1992 likwidator spółki usiłował odzyskać bezprawnie zagarnięte mienie Spółki. W dniu 24 września 1992r. Urząd Ochrony Państwa dokonał przeszukania posiadłości osoby podejrzanej o zabór mienia i w wyniku tego kolekcja została zabezpieczona jako dowód rzeczowy i oddana na przechowanie jako depozyt w Muzeum. Wyrokiem z xxx sygn. akt xxx Sąd Okręgowy w P. po rozpatrzeniu sprawy z powództwa Spółki o zapłatę i ustalenie własności potwierdził, iż Spółka jest właścicielem obrazów oraz wszystkich wyrobów rzemiosła artystycznego. Sąd Karny postanowił zwrócić większość kolekcji Spółce (wyrok z dnia xxx), a zwrot pozostałej części został rozstrzygnięty postanowieniami z xxx, xxx oraz xxx. Od tego czasu Spółka znowu jest w posiadaniu Kolekcji. Likwidator podjął decyzję o dalszym przechowywaniu obrazów w Muzeum.

Decyzja o dalszym przechowywaniu obrazów w Muzeum spowodowana jest brakiem możliwości przechowywania w aktualnych pomieszczeniach Spółki będącej w likwidacji (brak wystarczającej powierzchni, brak możliwości odpowiedniego zabezpieczenia antywłamaniowego oraz brak możliwości zapewnienia odpowiednich warunków do przechowywania dzieł sztuki w dostosowany do poszczególnych dzieł sztuki sposób jak również mniejszy koszt ubezpieczenia). Od momentu nabycia - wartość Kolekcji (traktowanej przez Spółkę jako rezerwę finansową na spłatę zobowiązań) wzrosła znacząco, a Spółka planuje wydanie kolekcji swoim wierzycielom w zamian za zwolnienie z długu.

Spółka ponownie podkreśla, iż:

1. kolekcja została nabyta przed wprowadzeniem podatku VAT w Polsce i znajduje się w księgach Spółki (ewidencja środków trwałych),
2. kolekcja była we władaniu (a co za tym idzie użytkowaniu) Spółki ponad 6 miesięcy.
   
   

Wnioskodawca przedstawił również wykaz obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego wraz z datami zakupu.

Ww. dzieła sztuki (za wyjątkiem wyszczególnionych w poz. I/1, I/2, I/3, I/27 i I/34) zostały zakupione ze środków Spółki Art "B" w domach aukcyjnych i galeriach sztuki pomiędzy 18.03.1991r. a 22.07.1991r.

Grafiki i rysunek (I/1, I/2 i I/3) oraz 2 obrazy (I/27 i I/34) zostały zakupione przez B. B. w czerwcu 1991r., natomiast kwestia ich własności została ostatecznie rozstrzygnięta bądź to przez sądy powszechne, względnie stosowną umową cywilną - w okresie późniejszym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Jaką stawką podatku VAT powinna zostać opodatkowana transakcja przekazania (dostawy) obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego... Czy transakcja powinna podlegać zwolnieniu od podatku VAT, czy też może podlegać procedurze szczególnej dotyczącej dostawy towarów używanych, dzieł sztuki, przedmiotów kolekcjonerskich i antyków (art. 120 ustawy o VAT)....

Zdaniem Wnioskodawcy, dostawa Kolekcji (wydanie Kolekcji w miejsce świadczenia pieniężnego) podlega zwolnieniu od podatku VAT na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy, od podatku zwolniona jest dostawa towarów używanych, pod warunkiem, że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Ustawa o VAT definiuje towary używane jako towary, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku. Dzieła sztuki i przedmioty kolekcjonerskie spełniają definicję towarów w rozumieniu Ustawy o VAT, co w konsekwencji oznacza, iż mogą również stanowić towary używane.

Takie stanowisko potwierdza też interpretacja prawa podatkowego, sygnatura 40/VAT/1733/2006/ADB z 3 października 2006r., w której Urząd Skarbowy Warszawa-Wola stwierdza, iż: "przedmiotowy obraz (dzieło sztuki), spełnia warunki do uznania go przez Fundację za towar używany, gdyż jego okres używania przez Wnioskodawcę wynosi powyżej pół roku (zakupiony w 2000r.), oraz przy jego zakupie Stronie nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego (był to towar zwolniony, Fundacja nie była podatnikiem podatku od towarów i usług). A zatem sprzedaż ww. obrazu będzie podlegała zwolnieniu od podatku, na mocy wyżej cytowanego art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług."

Planowana przez Wnioskodawcę dostawa Kolekcji spełnia warunki niezbędne, zgodnie z ustawą o VAT, do jej objęcia zwolnieniem przedmiotowym, tj.:

1. dzieła sztuki i przedmioty rzemiosła artystycznego zostały zakupione w 1991 roku i od roku 1991 znajdują się w księgach Spółki, co oznacza, iż są używane przez Spółkę przynajmniej pół roku,
2. przy nabyciu Kolekcji nie przysługiwało Spółce odliczenie podatku naliczonego - w roku 1991 nie obowiązywał w Polsce podatek VAT.
   
   

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Na wstępie należy zaznaczyć, że niniejszą interpretację oparto na przepisach prawa podatkowego obowiązujących w dniu wydania uchylonej interpretacji z dnia 10 lutego 2009r. znak: IBPP1/443-1747/08/AS (tj. w dniu 10 lutego 2009r.) gdyż we wniosku z dnia 24 listopada 2008r. (data wpływu 1 grudnia 2008r.), uzupełnionym pismem z dnia 29 stycznia 2009r. (data wpływu 5 lutego 2009r.), Wnioskodawca wskazał, że sprawa dotyczy zdarzenia przyszłego, a niniejsza interpretacja została wydana w wyniku ponownego rozpatrzenia tej sprawy i zastępuje uchyloną interpretację.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. Nr 54, poz. 535 ze zm., ostatnia zmiana Dz. U z 2008r. Nr 209, poz. 1320), zwanej dalej ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Zgodnie z art. 7 ust. 1 ustawy o VAT, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

W świetle art. 41 ust. 1 ustawy o VAT, stawka podatku wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT, zwalnia się od podatku dostawę towarów używanych, pod warunkiem że w stosunku do tych towarów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie natomiast z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT, przez towary używane, o których mowa w ust. 1 pkt 2, rozumie się ruchomości, których okres używania przez podatnika dokonującego ich dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

Z wniosku wynika, iż Wnioskodawca jest właścicielem obrazów i przedmiotów rzemiosła artystycznego. Wartość Kolekcji została wyceniona przez muzeum na kwotę xxx zł. Obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego stanowiące Kolekcję zostały zakupione przez Spółkę pomiędzy marcem a lipcem 1991 roku. Nabycie Kolekcji jest potwierdzone rachunkami. Kolekcja znajduje się w księgach rachunkowych Spółki na koncie - inwestycje długoterminowe.

Spółka zakupiła obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego (kolekcja) w okresie od 18 marca do 22 lipca 1991 roku. Obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego znajdowały się w rezydencji zarządu Spółki w P. i były użytkowane zgodnie z ich przeznaczeniem - stanowiły element wyposażenia pomieszczeń (wisiały na ścianach lub były eksponowane na meblach).

W dniu 1 sierpnia 1991r. z rezydencji zarządu Spółki w P. bezprawnie zagarnięto Kolekcję. W 1992 roku, po postawieniu Spółki w stan likwidacji, likwidator zwrócił się o zwrot bezprawnie zabranej Kolekcji, a Urząd Ochrony Państwa zabezpieczył obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego. Kolekcja została przekazana do przechowania do Muzeum w W., gdzie pozostaje do dnia dzisiejszego. W wyniku zakończonych procesów karnych ostatecznie prawo własności Kolekcji zostało potwierdzone wyrokami Sądu z dnia xxx sygn. akt xxx, xxx sygn. akt xxx, postanowieniami Sądu z xxx, xxx i xxx sygn. akt xxx w przedmiocie zwrotu dowodów rzeczowych.

Spółka jest dłużnikiem B. w likwidacji i planuje wydanie Kolekcji swojemu wierzycielowi w zamian za spłatę zadłużenia. Transakcja przekazania Kolekcji zostanie dokonana na podstawie odpowiedniej umowy i potwierdzona fakturą VAT, wystawioną przez Spółkę.

Uchylając interpretację z dnia 10 lutego 2009r. znak: IBPP1/443-1747/08/AS, w wyroku z dnia 11 września 2009r. sygn. akt III SA/GL 471/09 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach stwierdził: „W tym stanie rzeczy uznać trzeba, iż sam fakt posiadania towaru, możliwość korzystania z danego towaru, zaewidencjonowanie w urządzeniach księgowych podatnika przez co najmniej pół roku spełnia definicję towaru używanego zawartą w art. 43 ust. 2 ustawy.”

Mając na uwadze przedstawiony opis zdarzenia przyszłego, powołany wyżej wyrok WSA z dnia 11 września 2009r. i wyrok NSA z dnia 29 kwietnia 2011r. oraz obowiązujący w tym zakresie stan prawny, stwierdzić należy, iż dostawa (wydanie) przedmiotowej Kolekcji, w wyniku której nastąpi przeniesienie prawa do rozporządzeniami towarami jak właściciel w ramach spłaty zadłużenia wobec banku, będzie mogła korzystać ze zwolnienia od podatku VAT określonego w art. 43 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 43 ust. 2 ustawy o VAT.

W stosunku do tych towarów Wnioskodawcy dokonującemu ich dostawy nie przysługiwało bowiem prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a okres używania Kolekcji przez podatnika dokonującego jej dostawy wyniósł co najmniej pół roku po nabyciu prawa do rozporządzania tymi towarami jak właściciel.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnośnie kwestii związanych z zastosowaniem procedury szczególnej opodatkowania tej dostawy stwierdzić należy, iż zgodnie z art. 174 ustawy o VAT, w przypadkach, o których mowa w art. 120, procedura polegająca na opodatkowaniu marży ma zastosowanie do dostaw towarów nabytych lub uprzednio importowanych przez podatników, o których mowa w art. 120 ust. 4 i 5, po dniu 30 kwietnia 2004r.

Z wniosku wynika, iż obrazy i przedmioty rzemiosła artystycznego stanowiące Kolekcję zostały zakupione przez Spółkę pomiędzy marcem a lipcem 1991 roku. Nabycie Kolekcji jest potwierdzone rachunkami. W świetle cytowanego zatem art. 174 ustawy o VAT, Wnioskodawca nie ma prawa do opodatkowania dostawy Kolekcji na podstawie przepisów art. 120 ustawy o VAT, gdyż Kolekcja nabyta została przed dniem 1 maja 2004r.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania uchylonej przez WSA interpretacji z dnia 10 lutego 2009r. znak: IBPP1/443-1745/08/AS.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Zgodnie z przepisem § 1 pkt 1 rozporządzenia Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28 sierpnia 2008r. w sprawie przekazania rozpoznawania innym wojewódzkim sądom administracyjnym niektórych spraw z zakresu działania ministra właściwego do spraw finansów publicznych, Prezesa Zakładu Ubezpieczeń Społecznych oraz Prezesa Kasy Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego (Dz. U. Nr 163, poz. 1016) skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach, ul. Prymasa Stefana Wyszyńskiego 2, 44-101 Gliwice, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.