INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Związku, przedstawione we wniosku z dnia 16 czerwca 2011 r. (data wpływu 20 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wyliczania proporcji zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sposobu wyliczania proporcji zgodnie z art. 90 ust. 3 ustawy o VAT.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Nowelizacja ustawy o podatku VAT uchyliła dotychczasowy załącznik nr 4 do ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w którym pod pozycją nr 10, wymieniono jako usługi zwolnione „usługi świadczone przez organizacje członkowskie, gdzie indziej niesklasyfikowane (wyłącznie statutowe)”.

W zamian za ww. zwolnienia, nowelizacja wprowadziła w art. 43 ust. 1 pkt 31 ustawy o podatku VAT, zapis zwalniający od podatku usługi oraz dostawę towarów ściśle z tymi usługami związaną, realizowane przez (…) organizacje powołane do realizacji celów o charakterze (…) związkowym (…) lub obywatelskim – w zakresie interesu zbiorowego swoich członków, wykonywane na rzecz ich członków w zamian za składki, których wysokość i zasady ustalania wynikają z przepisów statutowych tych podmiotów, pod warunkiem że podmioty te nie są nastawione na osiąganie zysków, jeżeli zwolnienie nie spowoduje naruszenia warunków konkurencji”.

Poza ww. przepisem do artykułu 43 dodano ust. 17, w którym doprecyzowano zakres cytowanego powyżej zwolnienia stanowiąc, że „zwolnienia o których mowa (m.in. w ust. 1 pkt 31) nie mają zastosowania do dostawy towarów lub świadczenia usług ściśle związanych z usługami podstawowymi, jeżeli:

1. nie są one niezbędnie do wykonania usługi podstawowej, zwolnionej zgodnie z ust. 1 (m.in. pkt 31) lub
2. ich głównym celem jest osiągnięcie dodatkowego dochodu przez podatnika, przez konkurencyjne wykonywanie tych czynności w stosunku do podatników niekorzystających z takiego zwolnienia.”

Związek jest organizacją powołaną na podstawie § 6 Statutu PZW do realizacji celów o charakterze związkowym. W ramach działalności statutowej PZW nie jest nastawione na osiąganie zysków, a ewentualne zyski z działalności gospodarczej przeznaczone są na wspieranie działalności statutowej lub pokrycie straty na działalności statutowej.

Wnioskodawca – Związek, to stowarzyszenie wędkarzy (sklasyfikowane wg PKD 2007 pod 94997) posiadające na podstawie statutu podwójną osobowość prawną. Statut PZW w § pkt 3 stanowi, iż okręg jako terenowe jednostki organizacyjne związku mogą posiadać osobowość prawną tak więc sam Związek i jego okręgi są oddzielnymi podatnikami podatku VAT. Okręgi opierają swą działalność na pracy społecznej swoich członków (§ 5 ust. 1 statutu PZW).

Obowiązujący Statut PZW w § 14 pkt 8, § 30 pkt 9 i § 46 pkt 8 określił, że członkowie stowarzyszenia opłacają krajową składkę członkowską (tzw. ogólnokrajowa) do dnia 30 kwietnia każdego roku, zapewniając sobie status członka Związku w danym roku kalendarzowym. Pobrane od członków składki ogólnokrajowe przeznaczone są na podejmowanie działań i inicjatyw służących realizacji celów statutowych, którymi są „organizowanie i promowanie wędkarstwa, rekreacji, sportu wędkarskiego, użytkowanie i ochrona wód, działanie na rzecz ochrony przyrody i kształtowanie etyki wędkarskiej” (§ 6 Statutu).

Wyżej wymienione cele mają charakter celów ogólnospołecznych (społecznie użytecznych) realizowanych środkami określonymi w § 7 Statutu poprzez m.in.:

• współpracę z organizacjami i instytucjami proekologicznymi,
• prowadzenie racjonalnej gospodarki rybackiej i wędkarskiej,
• prowadzenie ośrodków zarybieniowych,
• prowadzenie schronisk i przystani oraz innych obiektów służących uprawianiu wędkarstwa i rekreacji,
• upowszechnianie sportu wędkarskiego, organizowanie zawodów wędkarskich oraz uczestnictwo w takich zawodach za granicą,
• organizowanie współzawodnictwa sportowego opartego o zasady obowiązujące w polskich związkach sportowych,
• popularyzowanie idei wędkarstwa i działalności PZW wśród dzieci i młodzieży oraz prowadzenie pracy oświatowo-wychowawczej w tym zakresie,
• edukację wędkarską i turystyczną,
• prowadzenie egzaminów na kartę wędkarską,
• działania na rzecz osób niepełnosprawnych.
  
  

PZW usługi statutowe przyporządkowuje do PKWiU 94.99.19.0.

Wnioskodawca – w zamian za składki członkowskie – nie dokonuje sprzedaży w rozumieniu przepisu art. 2 pkt 22 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, w rozumieniu odpłatnej dostawy towarów lub odpłatnego świadczenia usług na rzecz swoich członków.

Oprócz składek ogólnokrajowych członkowie opłacają składkę członkowską okręgową uprawniającą ich do wędkowania w wodach Związku zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa i obowiązującym w PZW „Regulaminem amatorskiego połowu ryb” (§ 13 pkt 5 Statutu) w okresie członkostwa, czyli roku kalendarzowym. Składka ta przeznaczona jest na realizację celów statutowych w zakresie zagospodarowania i ochrony wód.

Inne przychody Okręgu PZW – obok składki członkowskiej okręgowej i ogólnokrajowej – to:

1. przychody uzyskiwane od członków PZW:
   • jednorazowe opłaty pobierane od osób wstępujących do PZW – tzw. wpisowe (§ 30 pkt 9 Statutu) – wpłata wpisowego wiąże się z przystąpieniem do organizacji i zaewidencjonowania osoby członka w ramach struktury koła macierzystego PZW w oparciu o zapisy § 10 Statutu PZW. Ustalenie wysokości wpisowego należy do kompetencji Zarządu Głównego PZW (§ 30 pkt 9 Statutu). Wpisowe jest w całości przeznaczane na utrzymane Związku i finansowanie realizacji działalności statutowej,
   • wpłaty dobrowolne – wpłacane przez wędkarzy na cele statutowe w zakresie dodatkowych zarybień związanych z prowadzeniem racjonalnej gospodarki rybackiej i wędkarskiej – § 7 pkt 6 Statutu PZW, utrzymaniu infrastruktury służącej uprawianiu wędkarstwa i rekreacji – § 7 pkt 9 Statutu PZW lub organizacji sportu wędkarskiego – § 7 pkt 10 i 11 Statutu PZW. Wpłaty te wnoszone są przez członków PZW gotówką lub przelewem bankowym/przekazem pocztowym, przy czym osoby je wnoszące nie uzyskują z tego tytułu prawa do jakichkolwiek świadczeń na ich rzecz ze strony Okręgu,
   • wpływy ze sprzedaży druków i wydawnictw oraz regulaminów PZW,
   • opłaty okresowe uprawniające do wędkowania w ściśle określonym terminie (pobieranych w przypadku członków PZW, którzy nie opłacili rocznej składki okręgowej, w oparciu o zapis § 13 pkt 5 Statutu), w wysokości określanej corocznie uchwałą Zarządu Okręgu,
   • opłaty za pobyt (za nocleg) w stanicach wędkarskich (uprawnienia dla członków PZW wynikają z § 13 pkt 4 Statutu PZW) – PKWiU 55.20.1,
   • opłaty za wędkowanie na łowiskach specjalnych, uprawniające do połowu ryb wędką na określonej wodzie, której użytkownikiem rybackim (wędkarskim) pozostaje Wnioskodawca (wykupienie tej opłaty nie jest automatycznie powiązane z przynależnością do PZW, a środki z tego tytułu przeznaczone są na cele statutowe w postaci dodatkowych zarybień – § 7 pkt 6 Statutu PZW, utrzymanie infrastruktury wędkarskiej – § 7 pkt 9 Statutu PZW) – opłaty dotyczą również osób niezrzeszonych w PZW,
   • wynajem środków pływających bez załogi (PKWiU 77.34.10.0),
   • startowe z tytułu organizacji zawodów sportowych (PKWiU 93.12.10.0). PZW jest jednocześnie związkiem sportowym. Startowe służy pokryciu kosztów organizacji zawodów (niewielkie ewentualne zyski przeznacza się na działalność statutową),
2. przychody uzyskiwane od innych okręgów PZW – samodzielnych podatników podatku VAT (w świetle § 13 pkt 5 Statutu) w postaci:
   • uzupełniających składek członkowskich okręgowych umożliwiających wędkowanie członkom PZW zrzeszonym w ramach innego okręgu PZW niż Wnioskodawca – wnoszonych przez indywidualnych wędkarzy jako uzupełniające składki członkowskie okręgowe, na rzecz Wnioskodawcy za pośrednictwem struktur innego okręgu PZW i przekazywanych łącznie (zbiorczo) Wnioskodawcy przez tenże okręg PZW z tytułu udostępnienia wód pozostających w rybackim (wędkarskim) użytkowaniu Wnioskodawcy – członkom, którzy indywidualnie wykupili składkę okręgową w macierzystym okręgu PZW, który taką opłatę zbiorczo przekazuje na rzecz Wnioskodawcy. Przykładowo: Okręg X PZW wpłaca okręgowi PZW Y kwotę 5 tys. zł, a w zamian za to wędkarze, którzy indywidualnie wykupili uzupełniającą składkę członkowską okręgową obowiązującą u Wnioskodawcy – za pośrednictwem struktur Okręgu PZW w X – mogą wędkować na terenie Okręgu Y,
   • opłaty umożliwiające wędkowanie, wnoszone przez jeden okręg innemu okręgowi PZW, za udostępnienie wód członkom, który wykupili składkę okręgową w okręgu, który wnosi daną opłatę (tzw. porozumienia międzyokręgowe),
3. przychody uzyskiwane od osób niebędących członkami PZW, bądź cudzoziemców w postaci:
   • opłat okresowych uprawniających do wędkowania w ściśle określonym terminie: 1 dniowych i ich wielokrotności oraz rocznych,
   • przychodów ze sprzedaży ryb wyprodukowanych przez Wnioskodawcę,
   • opłat za wynajem i dzierżawę elementów majątku Wnioskodawcy (PKWiU 68.20.1) – z przeznaczaniem tych dochodów na działalność statutową w rozumieniu § 7 pkt 8 Statutu PZW,
   • usługi reklamy na zawodach sportowych (PKWiU 73.11.12),
   • wpłat dobrowolnych – wpłaty dokonywane gotówką lub na konto Wnioskodawcy – osoby wpłacające nie nabywają żadnych praw i roszczeń o świadczenia ze strony Wnioskodawcy,
   • opłat za przeprowadzenie egzaminu na kartę wędkarską wydawaną przez starostę – pobieranej w oparciu o przepis art. 7 ust. 7a ustawy z dnia 18 kwietnia 1985 r. o rybactwie śródlądowym (tekst jednolity Dz. U. z 2009 r. Nr 189, poz. 1471 ze zm.), przy czym osoby, które zdadzą ten egzamin nie muszą zostać członkiem PZW, zaś sama opłata służy stosownie do art. 7 ust. 7a zd. 2 ustawy – pokryciu kosztów przeprowadzenia takiego egzaminu.
   
   

Wnioskodawca pobiera również opłaty za wydanie legitymacji członkowskiej stanowiącej dokument potwierdzający przynależność do stowarzyszenia. Jednak Wnioskodawca zajmuje się jedynie dystrybucją tych legitymacji, a wszelkie kwoty pobranie z tego tytułu przekazuje do Zarządu Głównego.

Reasumując, Wnioskodawca wykonuje czynności podlegające VAT, zwolnione od podatku VAT oraz opodatkowane VAT. Od czynności związanych bezpośrednio z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu nie dokonuje się obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach zakupu dotyczących tych czynności. Od pozostałych czynności, tj. zwolnionych i opodatkowanych Wnioskodawca dokonuje obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikłą z zastosowania art. 90 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług z póź. zm. Wnioskodawca prowadzi ewidencję zakupów umożliwiające określenie podatku naliczonego związanego zarówno z czynnościami w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego, jaki i czynnościami w stosunku do których takie prawo nie przysługuje.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy przy wyliczeniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 z póź. zm.), należy uwzględnić czynności niepodlegające podatkowi VAT...

Zdaniem Wnioskodawcy, w odniesieniu do stosowania art. 90 ust. 1-3 ustawy o VAT z dnia 11 marca 2004 r., przy obliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3, nie należy brać pod uwagę wartości sprzedaży niepodlegającej opodatkowaniu. W powołanym art. 90 ust. 3, przy ustalaniu proporcji – zarówno w liczniku, jak i w mianowniku należy uwzględnić obrót, a więc czynności, które są w zakresie uregulowań ustawy o VAT. Czynności, które nie podlegają ustawie nie powinny w jakikolwiek sposób wpływać na jej regulacje. Co znajdzie uzasadnienie w zasadzie neutralności systemu podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t. j. Dz. U. z 2011 r. Nr 177, poz. 1054), zwanej dalej ustawą, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Przez sprzedaż – w myśl art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Art. 86 ust. 1 ustawy stanowi, iż w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W świetle art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika:

1. z tytułu nabycia towarów i usług,
2. potwierdzających dokonanie przedpłaty (zaliczki, zadatku, raty), jeżeli wiązały się one z powstaniem obowiązku podatkowego,
3. od komitenta z tytułu dostawy towarów będącej przedmiotem umowy komisu

– z uwzględnieniem rabatów określonych w art. 29 ust. 4.

Z treści art. 86 ust. 1 ustawy wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione następujące warunki: odliczenia dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem wiąże się podatek naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, tzn. do czynności, które generują podatek należny.

Prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony nie przysługuje m.in. przy nabyciu towarów i usług:

1. wykorzystywanych do czynności nie objętych zakresem opodatkowania podatkiem od towarów i usług (tzn. niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem),
2. wykorzystywanych do czynności wprawdzie podlegających zakresowi opodatkowania podatkiem od towarów i usług, nie mniej jednak na podstawie przepisów szczególnych zwolnionych od tego podatku.

Jednocześnie z zasady tej wynika, że odliczenie podatku naliczonego, może być częściowe, tzn. w tej części, w jakiej dane towary lub usługi, z którymi związany jest podatek naliczony są wykorzystywane do realizacji czynności opodatkowanych, z pominięciem tej części podatku od tych towarów i usług, w jakiej towary te (usługi) są wykorzystywane do wykonywania czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

W przypadku, gdy podatnik dokonuje zakupów związanych zarówno z czynnościami w związku, z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i z czynnościami w związku, z którymi takie prawo nie przysługuje, zastosowanie znajdą przepisy art. 90 ustawy.

Zgodnie z art. 90 ust. 1 ustawy, w stosunku do towarów i usług, które są wykorzystywane przez podatnika do wykonywania czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, jak i czynności, w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do odrębnego określenia kwot podatku naliczonego związanych z czynnościami, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego.

Jeżeli nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot, o których mowa w ust. 1, podatnik może pomniejszyć kwotę podatku należnego o taką część kwoty podatku naliczonego, którą można proporcjonalnie przypisać czynnościom, w stosunku do których podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 10 (art. 90 ust. 2 ustawy).

W myśl natomiast art. 90 ust. 3 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 2, ustala się jako udział rocznego obrotu z tytułu czynności, w związku z którymi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, w całkowitym obrocie uzyskanym z tytułu czynności, w związku z którymi podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, oraz czynności, w związku z którymi podatnikowi nie przysługuje takie prawo.

W świetle art. 90 ust. 4 ustawy, proporcję, o której mowa w ust. 3 określa się procentowo w stosunku rocznym na podstawie obrotu osiągniętego w roku poprzedzającym rok podatkowy, w odniesieniu do którego jest ustalana proporcja. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej.

Zatem, dokonując analizy cyt. wyżej przepisów stwierdzić należy, iż na podstawie art. 90 ust. 1 ustawy, występuje obowiązek wyodrębnienia podatku naliczonego związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje.

Natomiast w sytuacji, gdy nie jest możliwe wyodrębnienie całości lub części kwot podatku związanego z czynnościami, w stosunku do których przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego oraz kwot podatku naliczonego związanego z czynnościami w związku z którymi takie prawo nie przysługuje, podatnik jest obowiązany do proporcjonalnego rozliczenia podatku naliczonego, zgodnie z art. 90 ust. 2 ustawy.

Ponadto należy podkreślić, iż przepisy dotyczące zasad odliczania częściowego, zawarte w art. 90 ustawy o podatku VAT, znajdują zastosowanie wyłącznie w odniesieniu do czynności wykonywanych w ramach działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy. A zatem dotyczą czynności podlegających opodatkowaniu. Natomiast nie dotyczą czynności, których wykonanie nie powoduje konsekwencji podatkowych, gdyż nie podlegają one przepisom ustawy.

Z opisu sprawy wynika, iż Wnioskodawca jest stowarzyszeniem wędkarzy, które w ramach swojej działalności statutowej przyporządkowanej do PKWiU 94.99.19.0, nie jest nastawione na osiąganie zysków, a ewentualny zysk z działalności gospodarczej przeznacza na wspieranie swojej działalności statutowej lub na pokrycie strat w działalności statutowej. Zainteresowany wykonuje zarówno czynności podlegające opodatkowaniu podatkiem VAT, zwolnione od podatku oraz niepodlegające opodatkowaniu. Od czynności związanych bezpośrednio z przychodem niepodlegającym opodatkowaniu Związek nie dokonuje obniżenia kwoty podatku należnego o podatek naliczony zawarty w fakturach zakupu dotyczących tychże czynności. Od pozostałych czynności, tj. zwolnionych i opodatkowanych Zainteresowany dokonuje obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikłą z zastosowania art. 90 ust. 2 i ust. 3 ustawy.

Biorąc powyższe pod uwagę stwierdzić należy, iż przepisy art. 90 ustawy, znajdują zastosowanie wyłącznie do tej części obrotów i zakupów, która związana jest z działalnością gospodarczą Związku (tj. opodatkowaną i zwolnioną), a nie dotyczą działalności niepodlegającej opodatkowaniu. A zatem, przy wyliczaniu proporcji, o której mowa w art. 90 ust. 3 ustawy o VAT, nie należy uwzględniać czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje, iż w kwestii stanu faktycznego dotyczącego opodatkowania usług oraz obowiązku ewidencjonowania za pomocą kasy rejestrującej, wydano odrębne rozstrzygnięcia z dnia 20 września 2011 r. nr ILPP2/443-1071/11-2/SJ oraz ILPP2/443-1071/11-3/SJ.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.