INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 5a rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Łodzi działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 września 2011 r. (data wpływu 12 września 2011 r.), uzupełnionym pismem z dnia 24 października 2011 r. (data wpływu 26 października 2011 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki jawnej działalności gospodarczej wydatków z tytułu czynszu najmu maszyn – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 12 września 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie Spółki jawnej działalności gospodarczej wydatków z tytułu czynszu najmu maszyn.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych określonych m.in. w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.), w związku z czym na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, pismem z dnia 17 października 2011 r., Nr IPTPB1/415-165/11-2/KSU, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie skutecznie doręczono w dniu 19 października 2011 r. Wniosek uzupełniono w dniu 26 października 2011 r. (data nadania w polskiej placówce operatora publicznego 25 października 2011 r.).

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki jawnej prowadzącej działalność gospodarczą od roku 1997. W ramach tej działalności Spółka produkuje tkaniny techniczne. Spółka ma dwóch wspólników posiadających udziały w równej wysokości po 50%. Spółka wynajmuje od Wnioskodawcy maszyny, które są Jego prywatną własnością. Z tytułu zawartej umowy Wnioskodawca rozlicza się z Urzędem Skarbowym opłacając podatek zryczałtowany. Maszyny służą do produkcji tkanin technicznych i wykorzystywanie ich do działalności przez Spółkę jest ściśle związane z głównym rodzajem prowadzonej działalności.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy czynsz z tytułu najmu maszyn będzie dla Wnioskodawcy stanowił koszt uzyskania przychodu w części w jakiej określony jest w umowie Spółki udział w zyskach przypadający na wspólnika...
2. Czy czynsz z tytułu najmu maszyn będzie kosztem uzyskania przychodu dla Spółki jawnej, której Wnioskodawca jest wspólnikiem...
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, płacony czynsz z tytułu najmu maszyn na potrzeby prowadzonej działalności jest wydatkiem stanowiącym koszt uzyskania przychodu z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej.

Zgodnie z art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Wydatek w postaci płaconego czynszu będzie dla Spółki kosztem uzyskania przychodu. Również dla wspólnika Spółki jako osoby fizycznej rozliczającej się z zysków w Spółce zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, będzie to koszt uzyskania przychodu, gdyż umowa została zawarta między dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy Spółką jawną prowadzącą pozarolniczą działalność gospodarczą, a osobą fizyczną.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

• być właściwie udokumentowany.
  
  

Generalnie przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie poniesione racjonalnie uzasadnione wydatki, poza enumeratywnie wskazanymi w ustawie, związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Mogą to być więc koszty bezpośrednio lub pośrednio związane z uzyskiwanymi przychodami lub zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu.

Należy przy tym podkreślić, iż obowiązek jednoznacznego wykazania związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym wydatkiem, a przychodem uzyskanym z działalności, zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła tego przychodu, każdorazowo spoczywa na podatniku.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa w udziale w zysku oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku są równe.

Stosownie do treści art. 8 ust. 2 ww. ustawy, zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do:

1. rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków nie stanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat,
2. ulg podatkowych związanych z prowadzoną działalnością w formie spółki nie będącej osobą prawną.
   
   

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca jest wspólnikiem Spółki jawnej produkującej tkaniny techniczne. Spółka ma dwóch wspólników posiadających udziały w równej wysokości po 50%. Spółka wynajmuje maszyny, które są prywatną własnością Wnioskodawcy, a służą do produkcji tkanin technicznych.

Zauważyć należy, iż wskazana we wniosku umowa wynajmu maszyn, została zawarta pomiędzy dwoma odrębnymi uczestnikami obrotu gospodarczego, tj. pomiędzy Wnioskodawcą będącym osobą fizyczną oraz Spółką jawną, która jako osobowa spółka prawa handlowego, zgodnie z art. 8 § 1 ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz. U. Nr 94, poz. 1037 ze zm.), posiada odrębny majątek. W myśl bowiem tego przepisu spółka jawna ma zdolność prawną, zdolność do czynności prawnych (czyli sama może nabywać prawa oraz zaciągać zobowiązania), zdolność sądową (czyli może sama pozywać oraz być pozywaną). Innymi cechami spółki są wyodrębnienie organizacyjne i majątkowe od wspólników oraz działanie pod własną firmą. Spółka jawna mimo podmiotowości prawnej nie jest osobą prawną, lecz jednostką organizacyjną nie będącą osobą prawną, której ustawa przyznaje zdolność prawną.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, iż czynsz za wynajem przedmiotowych maszyn stanowi dla Wnioskodawcy koszt uzyskania przychodów w prowadzonej działalności gospodarczej, proporcjonalnie do Jego udziału w zyskach Spółki jawnej, stosownie do treści cyt. powyżej art. 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zatem, wydatki ponoszone przez Spółkę jawną, tytułem wynajmu od Wnioskodawcy przedmiotowych maszyn, będą mogły stanowić w całości koszty uzyskania przychodów Spółki jawnej.

Stanowisko Wnioskodawcy uznano więc za prawidłowe.

Ponadto należy nadmienić, iż zgodnie z przepisem art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej Minister właściwy do spraw finansów publicznych, na pisemny wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem interpretacje indywidualne prawa podatkowego wydawane są wyłącznie na pisemny wniosek zainteresowanego i tylko w jego indywidualnej sprawie. Zainteresowanym jest każdy, kto złoży wniosek w sprawie indywidualnej, która jego dotyczy. W związku z tym, zaznacza się, że interpretacja odnosi się tylko i wyłącznie do Wnioskodawcy i nie ma zastosowania do drugiego wspólnika spółki jawnej.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Łodzi, ul. Piotrkowska 135, 90-434 Łódź, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Łodzi, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Piotrkowie Trybunalskim, ul. Wronia 65, 97-300 Piotrków Trybunalski.