INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 13.07.2011 r. (data wpływu 21.07.2011 r.) uzupełnione w dniu 29.09.2011r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 16.09.2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21.07.2011 r. wpłynął ww. wniosek uzupełniony w dniu 29.09.2011r. (data wpływu) na wezwanie z dnia 16.09.2011r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

T. GmbH (dalej T. ) jest spółką z siedzibą za granicą, zarejestrowaną w Polsce na podatek od towarów i usług, zajmującą się sprzedażą wysyłkową na terytorium kraju. T. dokonuje sprzedaży wysyłkowej, przekraczając próg obrotów określony w art. 24 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm. - dalej VAT), co skutkuje powstaniem miejsca opodatkowania na terytorium Polski oraz obowiązkiem rejestracji dla celów VAT.

Siedziba T. znajduje się w Niemczech. Towary wysyłane są do klientów bezpośrednio z Niemiec. W Polsce T. nie przeprowadza żadnych transakcji, które uprawniałyby Spółkę do odliczania polskiego podatku naliczonego. Towary sprzedawane w ramach sprzedaży wysyłkowej T. kupuje od T. GmbH z siedzibą w Niemczech. Transakcja ta nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż T. i T. GmbH tworzą grupę podatkową na potrzeby VAT. Odliczenia VAT od zakupu towaru dokonuje T. GmbH. Jest to niemiecki podatek od wartości dodanej.

Poza odpłatnymi dostawami T. dokonuje nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem np. nieodpłatna wysyłka kawy klientowi w celu utrzymania z nim dobrych relacji.

W związku z powyższym powstaje wątpliwość czy na gruncie art. 7 ust. 2 VAT T. ma obowiązek odprowadzania podatku należnego od nieodpłatnych dostaw.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy na podstawie art. 7 ust. 2 VAT T. D. GmbH ma obowiązek odprowadzania podatku należnego od nieodpłatnych dostaw, w przypadku gdy T. GmbH wchodzące w skład kapitałowej grupy podatkowej, do której między innymi należy T., ma prawo do odliczenia podatku naliczonego w Niemczech, związanego z dostarczanymi, przez T., na terytorium Polski towarami, sprzedawanymi w ramach sprzedaży wysyłkowej...

Zdaniem Spółki, T. D. GmbH (dalej T. ) nie ma obowiązku odprowadzania podatku należnego od nieodpłatnych dostaw dostarczanych polskim klientom w ramach sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju.

Pojęcie „podatek naliczony” w ustawie VAT nie zostało zdefiniowane. Ustawa wskazuje jedynie w art. 86 ust. 2 VAT, co stanowi kwotę podatku naliczonego - jest nią np. suma kwot podatku określona w fakturach otrzymanych przez podatnika. Powyższy przepis nie przesądza jednak o istocie podatku naliczonego, tylko wskazuje jego źródło. Źródłem tym, jeżeli podatek naliczony jest określony w fakturze, są faktury wystawione przez podatników, o których mowa w art. 15 VAT. W przedmiotowym stanie faktycznym, T. GmbH wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej, do której między innymi należy także T. nie otrzymał z tytułu nabycia towarów będących przedmiotem nieodpłatnego przekazania faktur, dających prawo do odliczenia podatku naliczonego. Otrzymane przez T. GmbH faktury nie zostały wystawione przez podatnika podatku od towarów i usług, o którym mowa w art. 15 VAT, trudno zatem mówić o źródle podatku naliczonego określonym w art. 86 ust. 2 VAT. Na podstawie powyższych przepisów, można, zatem wyciągnąć wniosek, iż T. nie miała prawa do odliczenia podatku naliczonego związanego z przekazywanymi towarami, z uwagi na brzmienie art. 86 ust. 2 VAT mówiącego o źródle podatku naliczonego.

Ponadto, przepis art. 7 ust. 2 VAT stanowi o kwocie podatku naliczonego, bez wskazania, iż mowa jest o podatku od wartości dodanej. Zgodnie natomiast z art. 2 pkt 11 VAT, pojęcie innego podatku aniżeli podatek od towarów i usług, powinno być jasno w przepisach wskazane. W przeciwnym wypadku, podatek jest traktowany, jako nakładany ustawą VAT. Nie powinno się, bowiem domniemywać podatku od wartości dodanej, jeżeli nie zostało to jasno wskazane w przepisach. W konsekwencji, jeżeli art. 7 ust. 2 VAT stanowi o podatku naliczonym, należałoby domniemywać, iż chodzi o podatek naliczony, którego źródło zostało wskazane w art. 86 ust. 2 VAT.

Należy także zwrócić uwagę, iż przepis art. 7 ust. 2 VAT, odwołując się do podatnika, któremu służyło prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, wskazuje na podatnika określonego w art. 15 VAT, zarejestrowanego dla celów podatku od towarów i usług na podstawie art. 96 VAT.

Zatem, T. nie jest tym samym podatnikiem, co T. wchodzące w skład podatkowej grupy kapitałowej zarejestrowanej dla celów podatku od wartości dodanej w Niemczech. Oczywistym jest, iż mimo tożsamości podmiotowej w rozumieniu cywilistycznym, T. jest odrębnym podatnikiem podatku od towarów i usług oraz podatku od wartości dodanej w Niemczech.

Jeżeli zatem T., a dokładniej T. GmbH wchodząca w skład grupy podatkowej odlicza podatek w Niemczech, odlicza niemiecki podatek naliczony, który nie dawałby prawa do odliczenia podatnikowi VAT w Polsce. Można zatem uznać, iż art. 7 ust. 2 VAT stawiający, jako wymóg opodatkowania nieodpłatnie przekazywanych towarów, prawo do odliczenia kwoty podatku naliczonego, stanowi o kwocie podatku naliczonego przysługującej polskiemu podatnikowi podatku od towarów i usług, a zatem T. , jako zarejestrowanemu dla celów podatku od towarów i usług w Polsce. Można, zatem uznać, iż takie prawo, o którym mowa powyżej, T. nie przysługiwało.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega:

1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
2. eksport towarów;
3. import towarów;
4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.
   
   

Przez dostawę towarów – w myśl art. 7 ust. 1 ww. ustawy - rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel.

Definicja sprzedaży zawarta jest w art. 2 pkt 22 ustawy o VAT, zgodnie z którą przez sprzedaż towarów rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Definicja sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju zawarta jest natomiast w art. 2 pkt 24, zgodnie z którą przez sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju rozumie się dostawę towarów wysyłanych lub transportowanych przez podatnika podatku od wartości dodanej lub na jego rzecz z terytorium państwa członkowskiego innego niż terytorium kraju, na terytorium kraju, które jest państwem przeznaczenia dla wysyłanego lub transportowanego towaru, pod warunkiem, że dostawa jest dokonywana na rzecz:

1. podatnika lub osoby prawnej niebędącej podatnikiem w rozumieniu art. 15, którzy nie mają obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9, lub
2. innego niż wymieniony w lit. a podmiotu, niebędącego podatnikiem w rozumieniu art. 15 i niemającego obowiązku rozliczania wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9.
   
   

Art. 24 ust. 1 ustawy o VAT stanowi, że w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną na terytorium kraju z zastrzeżeniem ust. 2 tj. w przypadku sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju dostawę towarów uznaje się za dokonaną poza terytorium kraju, jeżeli całkowita wartość towarów innych niż wyroby akcyzowe zharmonizowane, wysyłanych lub transportowanych z tego samego państwa członkowskiego na terytorium kraju, pomniejszona o kwotę podatku od wartości dodanej, nie przekroczyła w roku podatkowym kwoty 160.000 zł.

Zgodnie natomiast z art. 24 ust. 4 ustawy, podatnicy podatku od wartości dodanej, do których ma zastosowanie ust. 2, mogą wybrać miejsce opodatkowania określone w ust. 1 (tj. terytorium Polski), pod warunkiem pisemnego zawiadomienia naczelnika urzędu skarbowego o skorzystaniu z tego wyboru (opcji).

Z okoliczności przedstawionych we wniosku wynika, że siedziba działalności Spółki znajduje się na terytorium Niemiec. Spółka zajmuje się sprzedażą wysyłkową na terytorium kraju i w związku z powstaniem miejsca opodatkowania na terytorium kraju jest zarejestrowana w Polsce na podatek od towarów i usług. Towary wysyłane są do klientów bezpośrednio z Niemiec. W Polsce Spółka nie przeprowadza żadnych transakcji, które uprawniałyby ją do odliczania polskiego podatku naliczonego. Towary sprzedawane w ramach sprzedaży wysyłkowej Spółka kupuje od T. GmbH z siedzibą w Niemczech. Transakcja ta nie podlega opodatkowaniu VAT, gdyż Spółka i T. GmbH tworzą grupę podatkową na potrzeby VAT. Poza odpłatnymi dostawami Spółka dokonuje nieodpłatnego przekazania towarów na cele związane z prowadzonym przedsiębiorstwem np. nieodpłatna wysyłka kawy klientowi w celu utrzymania z nim dobrych relacji. Odliczenia VAT od zakupu przekazywanych nieodpłatnie towarów dokonuje T. GmbH. Jest to niemiecki podatek od wartości dodanej.

W związku z powyższym powstaje wątpliwość czy na gruncie art. 7 ust. 2 ustawy Spółka ma obowiązek odprowadzania podatku należnego od nieodpłatnych dostaw.

Stosownie do art. 7 ust. 2 ww. ustawy przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

- jeżeli podatnikowi przysługiwało w całości lub w części, prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu tych towarów.

Z powyższego przepisu wynika, że przekazanie przez podatnika należących do jego przedsiębiorstwa towarów wchodzi w zakres objęty pojęciem „odpłatnej dostawy towarów”, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od tych czynności, w całości lub w części.

Stosownie do przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wyłącznie podatnikowi podatku od towarów i usług i dotyczy podatku naliczonego, wynikającego z zakupów towarów i usług wykorzystywanych do dokonywania czynności opodatkowanych.

Z opisu sprawy wynika, że w celu utrzymania dobrych relacji z klientem Spółka dokonuje na jego rzecz nieodpłatnego przekazania towarów np. nieodpłatna wysyłka kawy. Jednakże zakupu przekazywanych towarów Spółka dokonuje na terytorium Niemiec od T. GmbH z siedzibą w Niemczech, z którą tworzą grupę podatkową. Odliczenia podatku od wartości dodanej od zakupu przekazywanych nieodpłatnie towarów dokonuje T. GmbH.

Mając powyższe na uwadze stwierdzić należy, iż stosownie do ww. art. 86 ustawy Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku od wartości dodanej związanego z zakupem przekazywanych towarów. Zatem Spółka nie ma obowiązku odprowadzania podatku należnego od nieodpłatnych dostaw, o którym mowa w art. 7 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.