INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 2 i § 6 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Poznaniu działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 17 czerwca 2011 r. (data wpływu 21 czerwca 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez podmiot niezarejestrowany jako podatnik VAT czynny – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 21 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktury VAT wystawionej przez podmiot niezarejestrowany jako podatnik VAT czynny.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W dniu 25 marca 2011 r. został złożony wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Posiada stałe miejsce zamieszkania w Polsce. Siedziba firmy znajduje się w Polsce. Świadczy usługi budowlane w kraju i w krajach UE.

W miesiącach wrzesień, listopad i grudzień 2006 r. dokonano pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez podatnika do tego nieuprawnionego, tj. nie zarejestrowanego jako podatnik VAT. Kontrahent ten nie odprowadzał podatku należnego z tytułu wystawionych faktur. Faktury zakupu niepodlegające odliczeniu dotyczyły zakupu usług wynajmu maszyn, wynajmu samochodu, wynajmu rusztowań budowlanych, prowizji za usługi w zakresie kontroli pracowników na terenie budowy w Belgii oraz za konsumpcję pracowników w Belgii.

Zainteresowana nabyte usługi wykorzystywała do czynności opodatkowanych. O tym, że podmiot nie był uprawniony do wystawiania faktur VAT dowiedziała się podczas kontroli skarbowej, którą wszczęto w 2007 r., a dotyczyła 2006 r. do miesiąca lutego 2007 r.

W związku z tym, że podczas czynności wyjaśniających kontrahent - wystawca ww. faktur stwierdził, że nie wykonywał w ogóle usług, skierowana została sprawa do prokuratury, która to sprawę umorzyła z braku dowodów. Urząd skarbowy uznał, że ww. faktury nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Po kontroli Zainteresowana dokonała zwrotu podatku, który wcześniej odliczyła z ww. faktur.

Wnioskodawczyni w celu remontu siedziby firmy zakupiła usługi budowlane od innej firmy. Firma ta podczas czynności sprawdzających stwierdziła, że wystawiła fakturę, ale nie wykonała wszystkich wykazanych w fakturze prac. Kontrolujący wobec tego uznali, że należy zmniejszyć wartość faktur do wyliczonego proporcjonalnego wykonania usług.

Zainteresowana nieodliczony podatek VAT uznała jako koszty uzyskania przychodów i dokonała korekty zeznania PIT-36L za 2006 r.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 17 czerwca 2011 r. Zainteresowana poszerzyła zakres pierwotnego wniosku dotyczący podatku dochodowego od osób fizycznych o zakres dotyczący podatku od towarów i usług.

Wnioskodawczyni zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, od faktur wystawionych przez podmiot niezarejestrowany dla celów podatku VAT nie przysługiwało odliczenie. Zainteresowana faktycznie nabyła usługi od sprzedawcy widniejącego na fakturach i wykorzystała je w prowadzonej działalności gospodarczej.

Na prośbę Urzędu Skarbowego dokonała korekty zeznania rocznego PIT-36L, zmniejszając koszty uzyskania o wartości faktur, które nie zostały uznane w pełnej wysokości w jakiej były wystawione - sprzedawca wystawił m.in. fakturę za wykonaną usługę w kwocie X zł, a podczas przesłuchania w Urzędzie Skarbowym stwierdził, że wykonał tą usługę za 75 zł, wobec tego o różnicę zmniejszono koszty w zeznaniu podatkowym PIT-36L za 2006 r.

W prośbie Urzędu Skarbowego o skorygowanie zeznania było również wskazanie zmniejszenia kosztów uzyskania o faktury wystawione przez podmiot niezarejestrowany do podatku VAT, który stwierdził że nie wykonał usług. W związku z tym, że Wnioskodawczyni stoi na stanowisku iż usługi były wykonane, nie zmniejszyła kosztów uzyskania w korekcie zeznania rocznego za rok 2006 o wartość faktur, jakie otrzymała od sprzedawcy, o wartości wskazane w wystawionych fakturach. Wobec tego, pismem z dnia 14 czerwca 2011 r. Urząd Skarbowy wszczął u Zainteresowanej postępowanie w podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni miała prawo do odliczenia podatku naliczonego od faktur VAT wystawionych przez podatnika niezarejestrowanego do podatku od towarów i usług...

Zdaniem Wnioskodawczyni, miała ona prawo odliczyć podatek VAT od faktur VAT wystawionych przed podatnika niezarejestrowanego do podatku od towarów i usług. Wg Zainteresowanej, usługi zostały wykonane na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Faktury wystawione przez sprzedawcę zawierały wszystkie dane wymagane zgodnie z ustawodawstwem wspólnotowym. Zawierały m.in. datę sprzedaży, miejsce wystawienia faktury, dane – pełna nazwa Wnioskodawczyni i sprzedawcy, numer NIP pod jaki podatnik świadczy usługi, numer NIP klienta (Zainteresowanej), zakres i charakter usług, cena, wartość, podatek VAT, forma zapłaty - gotówka, podpis i pieczęć sprzedawcy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż niniejszą interpretację wydano w oparciu o przepisy obowiązujące w momencie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, czyli w 2006 r.

Stosownie do art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), zwanej dalej ustawą, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi, z zastrzeżeniem ust. 3-7, suma kwot podatku określonych w fakturach otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Przepis art. 86 ust. 1 ustawy stanowi o prawie do odliczenia przez podatnika podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, a mianowicie wykorzystywania zakupów do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy.

Stosownie do art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do nabywanych przez podatnika towarów i usług, jeżeli wydatki na ich nabycie nie mogłyby być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, z wyjątkiem przypadków, gdy brak możliwości zaliczenia tych wydatków do kosztów uzyskania przychodów pozostaje w bezpośrednim związku ze zwolnieniem od podatku dochodowego.

Na podstawie art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy, nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy sprzedaż została udokumentowana fakturami lub fakturami korygującymi wystawionymi przez podmiot nieistniejący lub nieuprawniony do wystawiania faktur lub faktur korygujących.

Stosownie do regulacji art. 106 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani wystawić fakturę stwierdzającą w szczególności dokonanie sprzedaży, datę dokonania sprzedaży, cenę jednostkową bez podatku, podstawę opodatkowania, stawkę i kwotę podatku, kwotę należności oraz dane dotyczące podatnika i nabywcy, z zastrzeżeniem ust. 2, 4 i 5 oraz art. 119 ust. 10 i art. 120 ust. 16.

Wskazując w cytowanym wyżej art. 106 ustawy, krąg podmiotów obowiązanych wystawić fakturę, ustawodawca posłużył się określeniem „(…) podmioty, o których mowa w art. 15 (…)”.

Art. 15 ustawy stanowi, iż podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody, również wówczas, gdy czynność została wykonana jednorazowo w okolicznościach wskazujących na zamiar wykonywania czynności w sposób częstotliwy. Działalność gospodarcza obejmuje również czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Status danego podmiotu jako podatnika VAT, w świetle powyższego przepisu jest niezależny od dokonania rejestracji dla potrzeb tego podatku.

Jednakże należy podkreślić, iż mocą art. 96 ust. 1 ustawy, na podmioty, o których mowa w art. 15, nałożony został obowiązek złożenia naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenia rejestracyjnego, przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 (przepis ten zawiera katalog czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług). Z obowiązku tego wyłączone zostały jedynie podmioty zwolnione od podatku, które mogą owe zgłoszenie złożyć, aczkolwiek nie mają takiego obowiązku.

Jednocześnie należy powołać dyspozycję § 8 ust. 1 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 25 maja 2005 r. w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, zaliczkowego zwrotu podatku, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 95, poz. 798 ze zm.), zgodnie z którą zarejestrowani podatnicy jako podatnicy VAT czynni, posiadający numer identyfikacji podatkowej, wystawiają faktury oznaczone wyrazami „FAKTURA VAT”.

Zatem w celu skutecznej realizacji prawa, o którym mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, podatnik wywodzący takie prawo winien je udokumentować fakturami VAT spełniającymi wymogi formalne określone w rozporządzeniu. Natomiast zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, uprawnieni do wystawiania faktur VAT są wyłącznie zarejestrowani dla celów podatku od towarów i usług podatnicy tego podatku.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawczyni prowadzi działalność gospodarczą jako osoba fizyczna i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Siedziba jej firmy znajduje się w Polsce. Zainteresowana świadczy usługi budowlane w kraju i w krajach UE. W miesiącach wrzesień, listopad i grudzień 2006 r. dokonała pomniejszenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur wystawionych przez podatnika do tego nieuprawnionego, tj. nie zarejestrowanego jako podatnik VAT. Kontrahent ten nie odprowadzał podatku należnego z tytułu wystawionych faktur. Faktury zakupu niepodlegające odliczeniu dotyczyły zakupu usług wynajmu maszyn, wynajmu samochodu, wynajmu rusztowań budowlanych, prowizji za usługi w zakresie kontroli pracowników na terenie budowy w Belgii oraz za konsumpcję pracowników w Belgii.

Biorąc pod uwagę powołane wyżej przepisy prawa oraz opis sprawy stwierdzić należy, iż faktury VAT wystawione przez podmiot, który w dacie ich wystawienia nie posiadał statusu podatnika VAT czynnego, nie mogły stanowić podstawy do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, zgodnie z art. 88 ust. 3a pkt 1 lit. a ustawy. Zatem, Wnioskodawczyni nie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego określonego w fakturze VAT wystawionej przez podmiot niezarejestrowany dla celów podatku od towarów i usług.

Biorąc pod uwagę powyższe rozstrzygnięcie, w niniejszej interpretacji nie dokonano analizy art. 88 ust. 1 pkt 2 ustawy oraz przepisów dotyczących miejsca świadczenia (opodatkowania) nabytych przez Zainteresowaną usług.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tut. Organ informuje ponadto, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione w opisie sprawy, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

W kwestii dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych wydane zostały odrębne rozstrzygnięcia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78/79, 50-126 Wrocław po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Poznaniu, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Lesznie, ul. Dekana 6, 64-100 Leszno.