INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Pani, przedstawione we wniosku z dnia 21 czerwca 2011 r. (data wpływu 24 czerwca 2011 r.) uzupełnionego pismem z dnia 8 września 2011 r. (data wpływu 14 września 2011 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 24 czerwca 2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych otrzymania dotacji na rozpoczęcie działalności gospodarczej.

W przedmiotowym wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawczyni jest beneficjentem (właścicielem firmy), rozpoczynającym działalność gospodarczą z dniem 20 czerwca 2011 r. Podpisała umowę z Agencją Rozwoju Regionalnego na otrzymanie wsparcia finansowego w ramach Priorytetu VI PO KL Rynek pracy otwarty dla wszystkich Działanie 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia, a także umowę na przyznanie podstawowego wsparcia pomostowego przeznaczonego na wspomaganie w okresie pierwszych sześciu miesięcy od daty zawarcia umowy (16 czerwca 2011 r.) w ramach tego projektu.

Od początku jest czynnym podatnikiem podatku VAT. Podstawą dokonywania wydatków i rozliczenia dotacji jest harmonogram rzeczowo-finansowy, załączony do zaakceptowanego wcześniej biznesplanu.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawczyni wskazała, że z ww. środków sfinansowała zakup:

laptopa za kwotę 3.200 zł, urządzenia wielofunkcyjnego laserowego (faks, kopiarka, skaner, drukarka) za kwotę 1.600 zł, telewizora/monitora LCD za kwotę 2.000 zł, oprogramowania za kwoty odpowiednio: 1.900 zł, 1.200 zł, 300 zł, 130 zł, 2.900 zł, bindownicy za 400 zł, gilotyny za 200 zł, biurka za 700 zł, krzeseł za 250 zł każde, szafy na dokumentację za kwotę 700 zł, regału biurowego 600 zł, stolika za 500 zł. Ze środków tych sfinansowano również remont pomieszczeń w których prowadzona jest działalność gospodarcza (zakup usług: tynkowania, malowania, wykonania posadzek) za kwotę 10.000 zł, wykonanie instalacji elektrycznej na kwotę 1.000 zł oraz zakup i montaż witryny za kwotę 4.000 zł. Wskazała ponadto, że dokonana adaptacja pomieszczeń i remont miały charakter przystosowania pomieszczeń do prowadzenia działalności gospodarczej. Prace te wykonywane były w nieruchomości stanowiącej własność Wnioskodawczyni.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

1. Czy otrzymane wsparcie finansowe (dotacja) jest jej przychodem i w związku z tym jest zwolnione z podatku...
2. Czy zakupy dokonywane zgodnie z harmonogramem rzeczowym będą stanowić jej koszt (dotyczy zakupu sprzętu, wyposażenia, oprogramowania, adaptacji pomieszczeń, remontów)... Jeśli tak, to czy zwrot zapłaconego podatku VAT może w całej kwocie przeznaczyć na pokrycie wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą...
3. Czy wsparcie pomostowe w ramach tego projektu jest opodatkowane i czy rodzaj wydatku typu: koszty ZUS, koszty administracyjne oraz eksploatacji pomieszczeń (telefon, koszty usług księgowych) będą stanowić jej koszt i czy będzie mogła odliczyć te koszty od zapłaconego podatku...
4. Czy zwrot podatku VAT w kolejnych miesiącach po rozpoczęciu działalności, wynikający z nadwyżki podatku naliczonego (z faktur zakupu zapłaconych ze środków dotacji) nad należnym nie będzie stanowić przychodów do opodatkowania na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 7d...
5. Czy sfinansowana z dotacji pomostowej składka zdrowotna będzie mogła być odliczona od podatku...

Zdaniem Wnioskodawczyni, wsparcie finansowe jest zwolnione z podatku, ponieważ uczestnik projektu widnieje na przedstawionych do rozliczenia fakturach, natomiast według zawartej umowy płatnikiem jest Agencja Rozwoju Regionalnego.

Zakupy dokonywane zgodnie z harmonogramem rzeczowym będą stanowić jej koszt (dotyczy zakupu sprzętu, wyposażenia, oprogramowania, adaptacji pomieszczeń, remontów) i będzie mogła zwrot zapłaconego podatku VAT w całej kwocie przeznaczyć na pokrycie wydatków związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Otrzymywane w comiesięcznych ratach wsparcie pomostowe przez okres sześciu miesięcy od daty rozpoczęcia działalności będzie stanowiło jej koszt, w związku z czym otrzyma zwrot podatku (będzie mogła odliczyć te koszty od zapłaconego podatku).

Zwrot podatku VAT wynikający z faktur zakupu sfinansowanych dotacją nie będzie stanowić przychodu do opodatkowania, jako że kwota tego podatku nie była uprzednio zaliczona do kosztów uzyskania przychodów, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 7d) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zapłacona składka na ubezpieczenie zdrowotne będzie mogła być odliczona od podatku, mimo że będzie sfinansowana dotacją przedmiotową, gdyż nie znajduje się w kategorii wyłączeń określonych w art. 27b ust 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za nieprawidłowe.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, iż skorzystała Pani ze wsparcia finansowego w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki Priorytet VI Rynek pracy otwarty dla wszystkich, Działanie 6.2 Wsparcie oraz promocja przedsiębiorczości i samozatrudnienia współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Społecznego oraz wsparcia pomostowego w postaci pomocy finansowej wypłacanej miesięcznie przez okres 6 miesięcy. W ramach otrzymanej dotacji zakupiła Pani wyposażenie oraz sprzęt biurowy o wartości poniżej 3.500 zł oraz dokonała Pani adaptacji pomieszczeń stanowiących jej własność przystosowując je na potrzeby prowadzonej działalności gospodarczej. Natomiast wsparcie pomostowe przeznaczyła Pani na opłacenie składek ZUS, kosztów administracyjnych oraz eksploatacji pomieszczeń (telefon, koszty usług księgowych).

Zgodnie z art. 22a ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 2010 r. Nr 51, poz. 307 ze zm.), amortyzacji podlegają, z zastrzeżeniem art. 22c, stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

• o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1, zwane środkami trwałymi.

Do tej grupy środków trwałych podlegających amortyzacji zalicza się więc m. in. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością, o ile będą spełniały następujące warunki:

• zostały nabyte lub wytworzone we własnym zakresie;
• stanowią własność i współwłasność podatnika;
• są kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania;
• przewidywany okres ich używania jest dłuższy niż rok;
• są wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 23a pkt 1 ustawy;
• nie są wymienione w katalogu środków trwałych określonych w art. 22c ww. ustawy.

Na kanwie omówionej definicji środków trwałych stwierdzić należy, że warunek kompletności i zdatności do użytku musi zostać spełniony najpóźniej w dniu przyjęcia środka trwałego do używania. Kompletność środka trwałego oznacza, że stanowi on funkcjonalną całość, jest zupełny, całkowity i da się wykorzystać samodzielnie. Z kolei, środek trwały zdatny do użytku to taki środek, który jest przydatny w danej działalności, właściwy i odpowiedni do funkcji jakie ma spełniać.

W myśl art. 22h ust. 1 pkt 1 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odpisów amortyzacyjnych dokonuje się od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, z zastrzeżeniem art. 22k, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po miesiącu, w którym ten środek lub wartość wprowadzono do ewidencji (wykazu), z zastrzeżeniem art. 22e, do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z ich wartością początkową lub, w którym postawiono je w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono ich niedobór.

Zgodnie z art. 22g ust. 17 ww. ustawy, jeżeli środki trwałe uległy ulepszeniu w wyniku przebudowy, rozbudowy, rekonstrukcji, adaptacji lub modernizacji, wartość początkową tych środków, ustaloną zgodnie z ust. 1, 3-9 i 11-15, powiększa się o sumę wydatków na ich ulepszenie, w tym także o wydatki na nabycie części składowych lub peryferyjnych, których jednostkowa cena nabycia przekracza 3.500 zł. Środki trwałe uważa się za ulepszone, gdy suma wydatków poniesionych na ich przebudowę, rozbudowę, rekonstrukcję, adaptację lub modernizację w danym roku podatkowym przekracza 3.500 zł i wydatki te powodują wzrost wartości użytkowej w stosunku do wartości z dnia przyjęcia środków trwałych do używania, mierzonej w szczególności okresem używania, zdolnością wytwórczą, jakością produktów uzyskiwanych za pomocą ulepszonych środków trwałych i kosztami ich eksploatacji.

Zatem zgodnie z opisem zdarzenia przyszłego, zamierzoną przez Wnioskodawczynię funkcję miejsca do prowadzonej działalności gospodarczej, posiadana nieruchomość osiągnie dopiero po zakończeniu wskazanych we wniosku prac adaptacyjnych. Dlatego też poniesione nakłady inwestycyjne nie mogą być kwalifikowane jako remont środka trwałego.

Nieruchomość, na którą Wnioskodawczyni poniosła przedmiotowe wydatki związane z pracami remontowo - budowlanymi, nie była w momencie dokonywania tych nakładów kompletna i zdatna do użytku. Wymagała remontu i adaptacji do funkcji wyznaczonej przez Wnioskodawczynię. W konsekwencji nakłady te nie mogą być uznane za nakłady związane z remontem. Gdyby bowiem Wnioskodawczyni nie dokonała tychże prac, nie miałby możliwości w ogóle amortyzowania nieruchomości z uwagi na niekompletność i niezdatność do użytku. Nieruchomość w której prowadzona będzie działalność gospodarcza pełnić będzie założoną przez Wnioskodawczynię funkcję dopiero w wyniku przeprowadzonych prac.

Wyraźnie zatem wskazać należy, że robót prowadzonych przez Wnioskodawczynię nie można uznać za remont. Remont środka trwałego powinien bowiem zmierzać do zachowania dotychczasowej substancji już istniejącego środka trwałego. Jego konsekwencją musi być utrzymanie środka trwałego we właściwym stanie, rozumiane jako odtworzenie, przywrócenie pierwotnego stanu (wraz z wymianą zużytych składników) w zakresie wartości technicznej i użytkowej. Konieczne jest także założenie, że remont występuje w toku eksploatacji środka trwałego przez podatnika i jest wynikiem tej eksploatacji.

Zatem całość wydatków poczynionych przez Wnioskodawczynię, czyli zarówno związanych z pracami określonymi we wniosku jako remontowe, zakup usług tynkowania, malowania, wykonania posadzek, wykonania instalacji elektrycznej, jak i zakup i montaż witryny należy uznać za wydatki na wytworzenie środka trwałego i uwzględnić w jego wartości początkowej.

Za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-18, uważa się zgodnie z art. 22g ust. 1 pkt 1 i 2:

• w razie odpłatnego nabycia - cenę ich nabycia;
• w razie wytworzenia we własnym zakresie - koszt wytworzenia;

Za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (ust. 3).

Natomiast za koszt wytworzenia uważa się wartość, w cenie nabycia, zużytych do wytworzenia środków trwałych: rzeczowych składników majątku i wykorzystanych usług obcych, kosztów wynagrodzeń za prace wraz z pochodnymi i inne koszty dające się zaliczyć do wartości wytworzonych środków trwałych. Do kosztu wytworzenia nie zalicza się wartości własnej pracy podatnika, jego małżonka i małoletnich dzieci, kosztów ogólnych zarządu, kosztów sprzedaży oraz pozostałych kosztów operacyjnych i kosztów operacji finansowych, w szczególności odsetek od pożyczek (kredytów) i prowizji, z wyłączeniem odsetek i prowizji naliczonych do dnia przekazania środka trwałego do używania (ust. 4).

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ww. ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

W myśl art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przychodem z działalności gospodarczej są również dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów, albo jako zwrot wydatków, z wyjątkiem gdy przychody te są związane z otrzymaniem, zakupem albo wytworzeniem we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których, zgodnie z art. 22a-22o, dokonuje się odpisów amortyzacyjnych.

Mając na uwadze brzmienie powyższego przepisu należy stwierdzić, iż ustawodawca różnicuje skutki podatkowe otrzymanych dotacji i innych nieodpłatnych świadczeń w zależności od celu, na jaki zostały one przeznaczone, t.j.:

• dotacje, subwencje, dopłaty i inne nieodpłatne świadczenia otrzymane na cele inne niż nabycie lub wytworzenie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych – zaliczane są do przychodów z działalności gospodarczej,
• ww. świadczenia otrzymane na pokrycie kosztów albo jako zwrot wydatków poniesionych przez podatnika na zakup lub wytworzenie we własnym zakresie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, od których dokonuje się odpisów amortyzacyjnych – nie stanowią przychodu z działalności gospodarczej – o czym wprost stanowi przepis art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy.

Program Operacyjny Kapitał Ludzki jest jednym z programów operacyjnych służących realizacji Narodowych Strategicznych Ram Odniesienia 2007 – 2013, który został przyjęty decyzją Komisji Europejskiej nr K (2007) 4547 z dnia 28 września 2007 r.

Z dniem 1 stycznia 2010 r. do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wprowadzono przepis art. 21 ust. 1 pkt 137, w myśl którego zwalnia się od podatku dochodowego od osób fizycznych środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.).

Zgodnie z przepisem art. 2 pkt 5 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz. U. Nr 157, poz. 1240 ze zm.), w brzmieniu obowiązującym od 24 września 2009 r. ilekroć w ustawie jest mowa o środkach europejskich, rozumie się przez to środki, o których mowa w art. 5 ust. 3 pkt 1, 2 i 4.

Do środków europejskich zalicza się zatem:

1. środki pochodzące z funduszy strukturalnych, Funduszu Spójności i Europejskiego Funduszu Rybackiego, z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. a i b;



2. niepodlegające zwrotowi środki z pomocy udzielanej przez państwa członkowskie Europejskiego Porozumienia o Wolnym Handlu (EFTA), z wyłączeniem środków, o których mowa w pkt 5 lit. c i d:



1. Norweskiego Mechanizmu Finansowego 2009-2014,
2. Mechanizmu Finansowego Europejskiego Obszaru Gospodarczego 2009-2014,
3. Szwajcarsko-Polskiego Programu Współpracy;



3. środki na realizację Wspólnej Polityki Rolnej:



1. Europejskiego Funduszu Orientacji i Gwarancji Rolnej "Sekcja Gwarancji",
2. Europejskiego Funduszu Rolniczego Gwarancji,
3. Europejskiego Funduszu Rolniczego Rozwoju Obszarów Wiejskich.

Mając na uwadze przedstawione uprzednio przepisy stwierdzić należy, że środki otrzymane przez Panią w części nieprzeznaczonej na cele inwestycyjne w ramach Programu 6.2 Kapitał Ludzki oraz wsparcie pomostowe stanowią przychód w świetle art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Jednakże przychód (dochód) ten korzysta ze zwolnienia na mocy art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy i nie podlega opodatkowaniu.

Natomiast otrzymane dofinansowanie, w części przeznaczonej na adaptację pomieszczeń oraz ewentualne nabycie/wytworzenie innych środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednakże zauważyć należy, iż pokrycie z otrzymanego wsparcia finansowego, wydatków na zakup materiałów i usług obcych niezbędnych do przystosowania lokalu do potrzeb działalności gospodarczej, w części dotyczącej naliczonego podatku VAT, odliczonego w tym podatku, powoduje, że ta część wsparcia nie była związana z wytworzeniem środków trwałych (art. 14 ust. 2 pkt 2 ww. ustawy), od którego dokonuje się odpisów amortyzacyjnych, bowiem pokryty tym wsparciem, odliczony VAT nie zwiększał wartości początkowej tych środków trwałych (art. 22g ust. 3 ww. ustawy). W myśl bowiem tego przepisu za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W tym zatem zakresie, kwota dotacji odpowiadająca wartości naliczonego podatku od towarów i usług, o którą podatnik obniży podatek należny, stanowi zatem przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej. Przy czym przychód ten, a w istocie dochód uzyskany z tego tytułu podlega zwolnieniu z podatku na podstawie przepisu art. 21 ust. 1 pkt 137 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc nie podlega opodatkowaniu.

W myśl art. 14 ust. 3 pkt 7 ww. ustawy, do przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej nie zalicza się zwolnionych od wpłat należności z tytułu podatku od towarów i usług oraz zwróconej różnicy podatku od towarów i usług, dokonywanych na podstawie odrębnych przepisów.

Na podstawie tego przepisu przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej nie stanowią m.in. zwracane podatnikowi kwoty nadwyżki podatku naliczonego nad należnym zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług.

Jednocześnie wskazać należy, iż w ww. zakresie nie znajduje zastosowania przepis art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku od towarów i usług lub zwrotu podatku akcyzowego zgodnie z odrębnymi przepisami - naliczony podatek od towarów i usług lub zwrócony podatek akcyzowy, w tej części, w której podatek uprzednio został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów. Przepis ten - w zakresie podatku od towarów i usług - ma bowiem zastosowanie w sytuacji, gdy pierwotnie podatek naliczony został zaliczony do kosztów uzyskania przychodów, a następnie w wyniku korekty, dokonanej zgodnie z przepisami z zakresu podatku od towarów i usług, podatnik otrzyma zwrot kwoty (części kwoty) tego podatku. Taka sytuacja w przedmiotowej sprawie nie miała miejsca.

Odnosząc się natomiast do możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków sfinansowanych środkami otrzymanymi w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki (w tym otrzymanym wsparciem pomostowym) należy mieć na uwadze następujące przepisy.

W myśl art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków na:

• nabycie gruntów lub prawa wieczystego użytkowania gruntów, z wyjątkiem opłat za wieczyste użytkowanie gruntów,
• nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie innych niż wymienione w lit. a) środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, w tym również wchodzących w skład nabytego przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanych części,
• ulepszenie środków trwałych, które zgodnie z art. 22g ust. 17 powiększają wartość środków trwałych, stanowiącą podstawę naliczania odpisów amortyzacyjnych.

• wydatki te, zaktualizowane zgodnie z odrębnymi przepisami, pomniejszone o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, są jednak kosztem uzyskania przychodów przy określaniu dochodu z odpłatnego zbycia rzeczy określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. d), oraz gdy odpłatne zbycie rzeczy i praw jest przedmiotem działalności gospodarczej, a także w przypadku odpłatnego zbycia składników majątku związanych z działalnością gospodarczą, o których mowa w art. 14 ust. 2 pkt 1, bez względu na czas ich poniesienia.

Zatem w świetle ww. przepisu wydatki na adaptację pomieszczeń oraz na nabycie lub wytworzenie środków trwałych, w myśl art. 23 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy nie mogą stanowić kosztów uzyskania przychodów. Zgodnie z art. 22 ust. 8 ww. ustawy kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z art. 22a–22o, z uwzględnieniem art. 23.

Natomiast w myśl art. 23 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów, odpisów z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dokonywanych, według zasad określonych w art. 22a-22o, od tej części ich wartości, która odpowiada poniesionym wydatkom na nabycie lub wytworzenie we własnym zakresie tych środków lub wartości niematerialnych i prawnych, odliczonym od podstawy opodatkowania podatkiem dochodowym albo zwróconym podatnikowi w jakiejkolwiek formie.

W związku z powyższym, kosztami uzyskania przychodów, nie mogą być odpisy amortyzacyjne, od tej części wartości początkowej środka trwałego, którego nabycie lub wytworzenie sfinansowane zostało dotacją.

Zgodnie natomiast z dyspozycją art. 23 ust. 1 pkt 56 ww. ustawy, w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2010 r., nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków i kosztów bezpośrednio sfinansowanych z dochodów (przychodów), o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 46, 47a, 47c, 47d, 116, 122, 129, 136 i 137. Tym samym wydatki poniesione na zakup wyposażenia oraz wydatki związane z bieżącym funkcjonowaniem firmy nie mogą również stanowić kosztów uzyskania przychodów prowadzonej przez Panią pozarolniczej działalności gospodarczej.

Natomiast w kwestii możliwości odliczenia od podatku składki na ubezpieczenie zdrowotne opłacanej z kwoty przyznanej dotacji, należy mieć na uwadze treść art. 27b ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego podatek dochodowy, obliczony zgodnie z art. 27 lub art. 30c, w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, o której mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2008 r. Nr 164, poz. 1027); opłacanej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika zgodnie z przepisami o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych. Obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 27b ust. 2 ww. ustawy, kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki.

Mając na względzie powołane powyżej przepisy stwierdzić należy, że składki zdrowotne które opłacone zostaną przez Panią z przedmiotowej dotacji, nie przekraczające 7,75% podstawy wymiaru tej składki, mogą zostać odliczone od podatku, pod warunkiem, że podstawy wymiaru tej składki nie stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy bądź od którego zaniechano poboru podatku na podstawie Ordynacji podatkowej (dotacja). Wskazać jednak należy, że zgodnie z art. 27b ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość wydatków na składki na ubezpieczenie zdrowotne ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Mając zatem na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe oraz wyżej przytoczone przepisy prawa stwierdzić należy, iż:

• otrzymane wsparcie finansowe, z wyjątkiem części przeznaczonej na pokrycie wydatków poniesionych na cele inwestycyjne, stanowić będzie przychód z pozarolniczej działalności gospodarczej, zwolniony od opodatkowania na podstawie cytowanego wyżej art. 21 ust. 1 pkt 137 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Równocześnie wydatki bezpośrednio sfinansowane ww. przychodami zwolnionymi od podatku, nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodów prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej w myśl postanowień art. 23 ust. 1 pkt 56 ustawy.
• wydatki na adaptację pomieszczeń należy uznać za koszt wytworzenia środka trwałego, a otrzymane wsparcie finansowe w części przeznaczonej na wytworzenie środka trwałego, na podstawie art. 14 ust. 2 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie stanowi przychodu z pozarolniczej działalności gospodarczej. Jednocześnie odpisy amortyzacyjne, dokonywane od środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych od tej ich części wartości, która została sfinansowana dotacją nie będą stanowiły kosztów uzyskania przychodu pozarolniczej działalności gospodarczej, co wynika z art. 23 ust. 1 pkt 45 ustawy.
• zwrot nadwyżki podatku naliczonego nad należnym nie stanowi przychodu z działalności gospodarczej, jednocześnie w sytuacji przedstawionej we wniosku nie znajduje zastosowania przepis art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• składki zdrowotne które opłacone zostaną z przedmiotowej dotacji, nie przekraczające 7,75% podstawy wymiaru tej składki, mogą zostać odliczone od podatku, pod warunkiem że podstawy wymiaru tej składki nie stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy bądź od którego zaniechano poboru podatku na podstawie Ordynacji podatkowej (dotacja).

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Bydgoszczy, ul. Jana Kazimierza 5, 85-035 Bydgoszcz po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.