INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki, przedstawione we wniosku z dnia 14.04.2011r. (data wpływu 20.04.2011r.), uzupełnione pismem z dnia 26.05.2011r. (data wpływu 27.05.2011r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedawanych monet jako złota inwestycyjnego - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20.04.2011r. wpłynął ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania sprzedawanych monet jako złota inwestycyjnego. Przedmiotowy wniosek zawierał braki formalne. W związku z czym tut. Organ podatkowy pismem z dnia 16.05.2011r. znak IPPP2/443-499/11-2/MM wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku o powyższe braki.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe

Wnioskodawca („Wnioskodawca”) prowadzi działalność w zakresie sprzedaży monet i numizmatów. Część sprzedawanych przez Wnioskodawcę monet to złote monety uznawane zgodnie z Ustawą o VAT za złoto inwestycyjne. Wnioskodawca sprzedaje również inne monety.

Część sprzedawanych monet to monety złote emitowane przez Polskę o nominałach 50, 100 i 200 zł i próbie co najmniej 900 tysięcznych, które zostały wymienione w spisie, o którym mowa w art. 121 ust. 2 Ustawy o VAT („Spis”).

Ponieważ spis ten wymieniając monety odwołuje się wyłącznie do nominału danej monety, nie określając ani serii, ani innych cech identyfikujących monety poszczególnych nominałów, poza wskazaniem, że chodzi o monety emitowane przez dane Państwo o próbie co najmniej 900 tysięcznych, Wnioskodawca powziął wątpliwość, odnośnie tego, które dokładnie złote monety spełniają kryteria „złota inwestycyjnego” w rozumieniu art. 121 ust. 2 Ustawy VAT, jako wymienione w Spisie.

W uzupełnieniu do wniosku Wnioskodawca wskazał, co następuje:

Monety złote emitowane przez Polskę o nominałach 50, 100 i 200 zł zostały wymienione w spisie ogłoszonym dla roku 2011 w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy za złoto inwestycyjne w rozumieniu art. 121 ust. 2 Ustawy VAT, mogą być uznane wszelkie złote monety o nominałach wymienionych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii C emitowane przez poszczególne kraje wymienione w spisie i próbie co najmniej 900 tysięcznych, na przykładzie roku 2011 i Polski - złote monety o próbie co najmniej 900 tysięcznych i nominałach 50, 100 i 200 zł...

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy wszelkie monety o nominałach wymienionych w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii C — w tym w szczególności w roku 2011 monety emitowane przez Polskę o nominałach 50, 100 i 200 zł i próbie co najmniej 900 tysięcznych mogą być traktowane jako złoto inwestycyjne w rozumieniu art. 121 ust. 2 Ustawy VAT, przez cały rok w którym obowiązuje publikowany Spis.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy:

Ustawa o VAT, w przepisie art. 121 ust. 2, definiując pojęcie złota inwestycyjnego odwołuje się do monet wymienionych w Spisie publikowanym w Dzienniku Urzędowym Wspólnot Europejskich. Spis ten wymienia monety o poszczególnych nominałach (np. dla Polski 50, 100, 200 zł — oprócz tego wymienione są monety lokacyjne Orzeł Bielik) i zastrzega, że dotyczy tylko monet o próbie co najmniej 900 tysięcznych.

Jednocześnie należy wskazać, iż pojęcie stosowane w ustawie o VAT — tj. Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich obecnie już nie jest nazwą właściwą, bowiem obecna nazwa tego promulgatora to Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej, która nie została uwzględniona przez ustawodawcę przy nowelizacji przepisów będącą konsekwencją zmian w aktach założycielskich wspólnot dokonanych tzw. Traktatem z Lizbony. Traktat o funkcjonowaniu Unii Europejskiej (Dz. U z 2004 r. Nr 90 poz. 864/2 ze zm.) posługuje się dziś wyłącznie sformułowaniem „Dziennik Urzędowy Unii Europejskiej”, nie powinno być zatem wątpliwości co do tożsamości tych dwóch publikatorów. Dziennik Urzędowy Wspólnot Europejskich w rozumieniu Ustawy VAT, jest obecnie Dziennikiem Urzędowym Unii Europejskiej wydawanym przez Urząd Publikacji UE. Taką wykładnię potwierdza również nota wyjaśniająca do Wykazu złotych monet spełniających kryteria ustanowione w art. 344 ust. 1 pkt 2 dyrektywy Rady 2006/1 12/WF (specjalny program dotyczący złota inwestycyjnego) (2010/C 322/05 tj. Dz. U. UE C z 2010 Nr 322 poz. 05 dalej Wykaz monet”), która w pkt. b) potwierdza, iż „Monety objęte niniejszym wykazem uważane są za spełniające kryteria art. 344 i dlatego też będą traktowane w państwach członkowskich jako złoto inwestycyjne. W konsekwencji ich dostawa jest zwolniona z podatku od wartości dodanej przez cały rok 2011”. Monety wymienione w Wykazie monet są więc monetami, o których mowa w art. 121 ust. 2 Ustawy VAT.

Wykaz monet, w zakresie odnoszącym się do monet emitowanych przez Rzeczpospolitą Polską wskazuje, jako zwolnione z VAT monety o nominałach: 50 zł, 100 zł, 200 zł oraz monety 50 zł (Orzeł Bielik), 100 zł (Orzeł Bielik), 200 zł (Orzeł Bielik), 500 zł (Orzeł Bielik), pod warunkiem że mają próbę co najmniej 900 tysięcznych. W konsekwencji powyższego, zdaniem Wnioskodawcy, za złoto inwestycyjne w rozumieniu art. 121 ust. 2 Ustawy VAT, powinny być uznawane wszelkie złote monety o nominałach 50 złotych, 100 złotych oraz 200 złotych o próbie co najmniej 900 tysięcznych — niezależnie od wizerunków na nich umieszczonych lub serii, w ramach których są emitowane oraz monety „Orzeł Bielik” o nominałach 50, 100, 200, 500 zł.

Zgodnie ze Spisem z katalogu złotych monet o wskazanych powyżej nominałach nie zostały wyłączone inne monety niż o próbie mniejszej niż 900 tysięcznych, bowiem wyjaśnienia do wykazu monet wskazują również ograniczenie w postaci minimalnej próby jaką powinna posiadać złota moneta poprzez pkt. c) noty wyjaśniającej „Zwolnienie będzie miało zastosowanie do każdej emisji monet wyszczególnionych w niniejszym wykazie z wyłączeniem emisji monet opatrzonych próbą mniejszą niż 900 tysięcznych”.

Przykładowo, można więc wskazać, iż złotem inwestycyjnym na podstawie art. 121 ust. 2 Ustawy VAT będą wszystkie złote monety emitowane przez NBP o nominałach 50, 100 i 200 zł i próbie co najmniej 900 tysięcznych, jak np. złota moneta o nominale 100 zł — Beatyfikacja Jana Pawła II — I V 2011” o próbie Au 900 tysięcznych czy też złota moneta o nominale 100 zł „Smoleńsk - pamięci ofiar 10.04.2010r.” o próbie Au 900 tysięcznych, a więc posiadające nominał 100 zł i wymienione w Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej serii C.

Podsumowując, zdaniem Wnioskodawcy, złotem inwestycyjnym na podstawie art. 121 ust. 2 Ustawy VAT będą wszelkie złote monety o próbie nie mniejszej niż 900 tysięcznych o nominałach 50, 100, 200 zł, bez względu na wizerunek na nich umieszczony, ponieważ zostały wyraźnie wskazane w Wykazie monet.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Szczególne procedury dotyczące złota inwestycyjnego zostały uregulowane w rozdziale 5 działu XII – „Procedury szczególne” ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. u. Nr 54 poz. 535 ze zm.), zwanej dalej „ustawą o VAT”.

Zgodnie z art. 121 ust. 1 ustawy o VAT Ilekroć w przepisach niniejszego rozdziału jest mowa o złocie inwestycyjnym, rozumie się przez to:

1. złoto w postaci sztabek lub płytek o próbie co najmniej 995 tysięcznych oraz złoto reprezentowane przez papiery wartościowe;
2. złote monety, które spełniają łącznie następujące warunki:
   1. posiadają próbę co najmniej 900 tysięcznych,
   2. zostały wybite po roku 1800,
   3. są lub były obowiązującym środkiem płatniczym w kraju pochodzenia,
   4. są sprzedawane po cenie, która nie przekracza o więcej niż 80 % wartości rynkowej złota zawartego w monecie.

Zgodnie z art. 121 ust. 2 ustawy o VAT złote monety wymienione w spisie ogłaszanym co roku w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskich spełniają warunki określone w ust. 1 pkt 2 przez cały rok obowiązywania spisu.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) wynika, iż Wnioskodawca prowadzi działalność w zakresie sprzedaży monet i numizmatów. Część sprzedawanych przez Wnioskodawcę monet to złote monety uznawane zgodnie z Ustawą o VAT za złoto inwestycyjne. Wnioskodawca sprzedaje również inne monety. W uzupełnieniu do wniosku wskazał, iż część sprzedawanych monet to monety złote emitowane przez Polskę o nominałach 50, 100 i 200 zł, które zostały wymienione w spisie ogłoszonym dla roku 2011 w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Biorąc pod uwagę treść przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) oraz obowiązujące w tym zakresie przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, iż wszystkie złote monety, które wymienione są w spisie ogłaszanym co roku w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej spełniają warunki określone w art. 121 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT. Z treści wniosku wynika, iż część sprzedawanych monet to złote monety emitowane przez Polskę o nominałach 50, 100 i 200 zł, które zostały wymienione w spisie ogłoszonym dla roku 2011 w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej. W Dzienniku Urzędowym Unii Europejskiej zawierającym wykaz monet spełniających kryteria ustanowione w art. 344 ust. 1 pkt 2 dyrektywy Rady 2006/112/WE (specjalny program dotyczący złota inwestycyjnego) obowiązującym na rok 2011 widnieją monety o wyżej wymienionych nominałach.

Dlatego też należy zgodzić się z twierdzeniem Wnioskodawcy, iż złotem inwestycyjnym na podstawie art. 121 ust. 2 ustawy VAT będą wszelkie złote monety o próbie nie mniejszej niż 900 tysięcznych o nominałach 50, 100, 200 zł, bez względu na wizerunek na nich umieszczony, ponieważ zostały wyraźnie wskazane w spisie ogłoszonym dla roku 2011 w serii C Dziennika Urzędowego Unii Europejskiej.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w tak przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzeniu przyszłym należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym, a w przypadku interpretacji dotyczącej zdarzenia przyszłego – stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy). Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1-go Maja 10, 09-402 Płock.