Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.516.2019.1.MC
z 8 listopada 2019 r.

 

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA


Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2019 r. (data wpływu 10 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

  • momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic (stan faktyczny opisany w punkcie 1) – jest nieprawidłowe,
  • momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. czterech zbiorników kriogenicznych (stan faktyczny opisany w punkcie 2) – jest prawidłowe.


UZASADNIENIE


W dniu 10 września 2019 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.


We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:


Wnioskodawca jest renomowanym dostawcą gazu ziemnego i obsługuje podmioty zainteresowane wykorzystaniem gazu ziemnego do procesów technologicznych, grzewczych, produkcji ciepła i energii elektrycznej w skojarzeniu, czy napędu pojazdów. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca zajmuje się m.in. projektowaniem i budową stacji regazyfikacji gazu skroplonego LNG i infrastruktury dystrybucyjnej, realizuje dostawy skroplonego gazu ziemnego LNG przy użyciu cystern kriogenicznych, gwarantujących najwyższe bezpieczeństwo transportu oraz dostawy gazu ziemnego sieciowego przy wykorzystaniu infrastruktury stron trzecich, dostawy hurtowe gazu skroplonego LNG dla dystrybutorów i odbiorców końcowych, posiadających instalacje regazyfikacyjne oraz dostawy gazu ziemnego sieciowego w obrocie hurtowym.


Wnioskodawca jest podatnikiem VAT czynnym, zarejestrowanym na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych. Wnioskodawca nabywa towary w związku z wykonywaniem czynności opodatkowanych.


W związku z budowami stacji regazyfikacji, których okres realizacji wynosi od kilku do kilkunastu miesięcy, Wnioskodawca nabywa od zagranicznych dostawców, zarejestrowanych na potrzeby podatku od towarów i usług w innych krajach Unii Europejskiej, elementy niezbędne do ich budowy. W celu zapewnienia ciągłości prac związanych z budową, elementy zamawiane są z wyprzedzeniem, tak, by zapewniona była gotowość do ich montażu w czasie niezbędnym do niezakłóconego przebiegu procesu inwestycyjnego Wnioskodawcy.


Kontrahenci Wnioskodawcy wymagają dokonania wpłat, często odpowiadających pełnej wartości zamawianych elementów, przed dokonaniem dostawy. Od momentu uregulowania całości zapłaty za towar do momentu przewiezienia zamówionego towaru z terytorium innego kraju Unii Europejskiej na terytorium Polski mija częstokroć od kilku do kilkunastu miesięcy.

W obu transakcjach będących przedmiotem wniosku nie występują dostawy łańcuchowe.


Wnioskodawca pragnie potwierdzić prawidłowość momentu rozpoznania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w niżej opisanych stanach faktycznych.


  1. Budowa stacji prowadzona jest na terytorium Polski. Zamówione urządzenia niezbędne do budowy stacji, tj. zbiornik kriogeniczny i dwie parownice, mają być przetransportowane z terytorium Włoch na terytorium Polski, w okresie, w którym harmonogram budowy umożliwi ich instalację. Wnioskodawca, w celu zagwarantowania niezakłóconego przebiegu procesu budowy zapewnił sobie gotowość do odbioru kluczowych elementów odpowiednio wcześniej.

Zarówno Sprzedawca, jak i Wnioskodawca są podatnikami VAT czynnymi, prawidłowo zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, odpowiednio Wnioskodawca w Polsce, a Sprzedawca we Włoszech.


Zgodnie z zapisami umownymi dostawa zbiornika kriogenicznego i dwóch parownic oparta jest na warunkach FCA Incoterms 2010. FCA - Free Carrier (... named place) - Franco przewoźnik (...określone miejsce), co oznacza, że sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego, w oznaczonym miejscu. Towar uważa się zatem za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego.


W dalszych zapisach umowy stwierdzono, iż własność towarów zostaje przeniesiona na Wnioskodawcę (Kupującego) w momencie załadunku towarów przez przewoźnika. Organizacja transportu leży po stronie Wnioskodawcy, a Sprzedawca zobowiązany jest poinformować Wnioskodawcę na piśmie o gotowości towarów do załadunku.


Umowa nie konkretyzuje terminu na odbiór zbiorników przez Kupującego od momentu otrzymania powiadomienia o gotowości do załadunku.


Zgodnie z umową, płatności z tytułu zawartej transakcji realizowane są w dwóch transzach:

  1. 30% wartości kontraktu, po zawarciu umowy, na podstawie faktury proforma,
  2. 70% wartości kontraktu po otrzymaniu pisemnego powiadomienia od Sprzedawcy o gotowości towarów do odbioru.

Zgodnie z umową płatności są wymagalne w terminie 14 dni od dostarczenia kupującemu faktury.


Sprzedawca wystawił obie faktury potwierdzające uprawnienie sprzedawcy do otrzymania zapłaty przed przeniesieniem ryzyka uszkodzenia i utraty towaru na Wnioskodawcę, tj. przed przekazaniem towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez Wnioskodawcę, w oznaczonym miejscu. Wnioskodawca uregulował płatności zgodnie z zawartą umową, w ciągu 14 dni po otrzymaniu faktur sprzedawcy dokumentujących należną mu zapłatę.


Przekazanie towarów pierwszemu przewoźnikowi jeszcze nie nastąpiło, z przyczyn leżących po stronie Wnioskodawcy, tj. opóźnień w realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego.


Sprzedawca, w związku z przeniesieniem na Wnioskodawcę ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru nie wystawi faktury rozliczeniowej.


  1. Budowa stacji prowadzona jest na terytorium Polski. Zamówione urządzenia niezbędne do budowy stacji, tj. cztery zbiorniki kriogeniczne, mają być przetransportowane z terytorium Słowacji na terytorium Polski, w okresie, w którym harmonogram budowy umożliwi ich instalację. Wnioskodawca, w celu zagwarantowania niezakłóconego przebiegu procesu budowy zapewnił sobie gotowość do odbioru kluczowych elementów odpowiednio wcześniej.

Zarówno Sprzedawca, jak i Wnioskodawca są podatnikami VAT czynnymi, prawidłowo zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, odpowiednio Wnioskodawca w Polsce, a Sprzedawca na Słowacji.


Zgodnie z zawartą umową przystąpienie do produkcji zbiorników przez sprzedawcę ma nastąpić po wpłaceniu zaliczki przez nabywcę. Dwa zbiorniki mają być wyprodukowane do 15 tygodni po podpisaniu umowy i kolejne dwa mają być wyprodukowane do 17 tygodni po podpisaniu umowy. Sprzedawca jest zobowiązany poinformować nabywcę kiedy towary będą gotowe do odbioru na 7 dni przed szacowanym terminem odbioru. Organizacja transportu z punktu odbioru towarów, tj. z zakładu produkcyjnego sprzedawcy, należy do kupującego.


Zgodnie z zapisami umownymi dostawa czterech zbiorników kriogenicznych parownic oparta jest na warunkach EXW Incoterms 2010. Ex Works (... named place) - Od zakładu (... określone miejsce). Takie warunki dostawy oznaczają najmniejszą odpowiedzialność oraz zaangażowanie ze strony sprzedającego. Dostawa zostaje uznana za dokonaną w momencie postawienia towarów do dyspozycji kupującego w oznaczonym miejscu, bez zobligowania do dalszych czynności ze strony sprzedającego.


Umowa nie konkretyzuje terminu na odbiór zbiorników przez Kupującego od momentu otrzymania powiadomienia o postawieniu ich do dyspozycji Kupującego.


Zgodnie z umową, płatności z tytułu zawartej transakcji realizowane są w następujących transzach:

  1. Zaliczka w wysokości 50% wartości po złożeniu zamówienia
  2. 25 % po zakończeniu produkcji 2 zbiorników, przed planowanym terminem odbioru zbiorników - dla zbiorników z terminem realizacji do 15 tygodni
  3. 25 % po zakończeniu produkcji 2 zbiorników, przed planowanym terminem odbioru zbiorników - dla zbiorników z terminem realizacji do 17 tygodni
  4. Płatności mają być realizowane w ciągu 7 dni od otrzymania przez kupującego prawidłowo wystawionej faktury.

W związku z transakcją sprzedawca wystawił trzy faktury dokumentujące przysługujące mu uprawnienie do zapłaty przez Wnioskodawcę całości ceny sprzedaży przed postawieniem zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy, odpowiednio na 50 % wartości kontraktu i dwa razy po 25% wartości kontraktu, a Wnioskodawca dokonał zapłaty w terminach wynikających z umowy.

Po postawieniu do dyspozycji Wnioskodawcy pierwszych dwóch zbiorników sprzedający wystawił fakturę dokumentującą dostawę. Faktura ta nie wymagała zapłaty z uwagi na uiszczenie całości ceny sprzedaży przed dostawą, na podstawie wcześniej wystawionych faktur zaliczkowych. Faktura dokumentująca postawienie zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy została wystawiona w tym samym miesiącu, w którym zbiorniki zostały postawione do dyspozycji Wnioskodawcy w fabryce sprzedawcy.


W związku z zaawansowaniem procesu inwestycyjnego Wnioskodawcy pierwszy zbiornik został przetransportowany z terytorium Słowacji na terytorium Polski po upływie dwóch miesięcy od postawienia go do dyspozycji Wnioskodawcy przez sprzedawcę, a drugi zbiornik został przetransportowany miesiąc później.


Po postawieniu do dyspozycji Wnioskodawcy ostatnich dwóch zbiorników sprzedający wystawił fakturę dokumentującą dostawę, która nie wymagała zapłaty z uwagi na uiszczenie całości ceny sprzedaży przed dostawą, na podstawie wcześniej wystawionych faktur zaliczkowych.


Faktura dokumentująca postawienie zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy została wystawiona w tym samym miesiącu, w którym zbiorniki zostały postawione do dyspozycji Wnioskodawcy w fabryce sprzedawcy. Jeden z dwóch ostatnich zbiorników został w dniu 27 sierpnia 2019 r. przetransportowany do Polski, a drugi zbiornik z uwagi na zaawansowanie procesu inwestycyjnego Wnioskodawcy nie został jeszcze przewieziony na terytorium Polski.


W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:


W jakim okresie Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów w stanach faktycznych opisanych w punktach od 1 do 2?


Zdaniem Wnioskodawcy:


  1. W stanie faktycznym opisanym w punkcie 1, wobec braku wystawienia przez sprzedawcę faktury rozliczeniowej dokumentującej dostawę, obowiązek podatkowy w WNT powstanie 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dojdzie do przeniesienia ryzyka utraty i uszkodzenia towaru na Wnioskodawcę w wyniku jego przekazania pierwszemu przewoźnikowi.
  2. W stanie faktycznym opisanym w punkcie 2 obowiązek podatkowy w WNT powstał u Wnioskodawcy w miesiącu wystawienia faktur dokumentujących dostawę, tj., w miesiącu postawienia towarów do dyspozycji Wnioskodawcy w fabryce sprzedawcy.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) - zwanej dalej ustawą - opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają:

  • odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  • eksport towarów;
  • import towarów na terytorium kraju;
  • wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  • wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.


W myśl art. 2 pkt 6 ustawy - przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.


Przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...) - art. 7 ust. 1 ustawy.


Zagadnienie „przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel” nie znalazło jednak definicji w ustawie o VAT. Co należy przez nie rozumieć wyjaśnił natomiast Trybunał Sprawiedliwości UE w wyroku z 8 lutego 1990 r. w sprawie C-320/88 Staatsssectetaris van Finanancien v. Shipping and Forwarding Enterprise Safe BV. Zdaniem Trybunału, aby uznać daną czynność za dostawę towarów nie jest konieczne przeniesienie własności na podatnika zgodnie z prawem danego państwa. Opodatkowanie VAT będzie się odnosiło do każdej sytuacji, w której przeniesienie to wywołuje skutek w postaci faktycznego nadania prawa do rozporządzania rzeczą na inny podmiot. Pod warunkiem, że przeniesienie to wywołuje skutek w postaci przeniesienia prawa do korzystania z rzeczy jak właściciel. Prawo do korzystania z rzeczy nie jest więc powiązane z przeniesieniem własności. Konstrukcja ta opiera się na przeniesieniu własności w sensie ekonomicznym a nie prawnym. W ten sposób zaznaczone zostało uniezależnienie opodatkowania VAT od przeniesienia własności towarów. Istotne jest przejęcie przez nabywcę kontroli nad rzeczą w praktyce i możliwość dysponowania nią. „Przeniesienie prawa do rozporządzania jak właściciel” dotyczy czynności dających otrzymującemu towar prawo do postąpienia z nim jak właściciel, ale nie rozporządzania w sensie prawnym lecz faktycznego postępowania (władania).


Przy ustaleniu momentu przejścia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, tak ważnego z punktu widzenia powstania obowiązku podatkowego w VAT, trzeba się odnieść do faktycznych okoliczności transakcji. W doktrynie podatkowej oraz orzecznictwie sądowym, licznie wydawanym w odniesieniu do dostaw łańcuchowych, gdzie z uwagi na następujące po sobie transakcje kupna sprzedaży i tylko jeden transport towarów krytyczne jest określenie, która z tych dostaw jest dostawą ruchomą, ugruntował się pogląd iż do przeniesienia prawa do rozporządzenia towarem jak właściciel dochodzi z chwilą przeniesienia ryzyka utraty lub uszkodzenia towarów na nabywcę. W tym zakresie tak sądy, jak organy podatkowe kierują się zazwyczaj warunkami Incoterms będącymi zbiorem reguł określających podział pomiędzy sprzedawcę i nabywcę wszystkich czynności, które obejmuje dana transakcja, ze szczególnym uwzględnieniem wynikających z niej ryzyk i kosztów. Ich znaczenie dla ustalenia czy doszło do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel, a zatem do dostawy w rozumieniu przepisów o VAT potwierdza liczne orzecznictwo, przykładowo: I SA/Wr 630/18 - Wyrok WSA we Wrocławiu z 2018-09-04; III SA/Lu 296/18 - Wyrok WSA w Lublinie z 2018-08-28; III SA/Wa 3934/17 - Wyrok WSA w Warszawie z 2018-08-23; I FSK 1415/16 - Wyrok NSA z 2018-07-17; III SA/Wa 723/15 - Wyrok WSA w Warszawie z 2016-02-12; I FSK 1528/16 - Wyrok NSA z 2018-07-17; III SA/Wa 718/15 - Wyrok WSA w Warszawie z 2016-03-01; I FSK 2059/16 - Wyrok NSA z 2018-07-17; III SA/Wa 717/15 - Wyrok WSA w Warszawie z 2016-02-12; I FSK 2060/16 - Wyrok NSA z 2018-07-17; III SA/Wa 716/15 - Wyrok WSA w Warszawie z 2016-02-12; I FSK 1416/16 - Wyrok NSA z 2018-07-17; III SA/Wa 3123/15 - Wyrok WSA w Warszawie z 2016-02-12; III SA/Lu 114/18 -Wyrok WSA w Lublinie z 2018-07-17; III SA/Lu 115/18 - Wyrok WSA w Lublinie z 2018-07-17.


Mając na względzie powyższe, w ocenie Wnioskodawcy, należy uznać, iż w stanie faktycznym opisanym w punkcie 1 do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel dojdzie w chwili wydania towarów przez włoskiego sprzedawcę pierwszemu przewoźnikowi, zaś w stanie faktycznym opisanym w punkcie 2 do przeniesienia prawa do rozporządzania towarem jak właściciel doszło w chwili postawienia towaru do dyspozycji Wnioskodawcy w fabryce słowackiego producenta.


W myśl art. 9 ust. 1 ustawy - przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.


W myśl art. 9 ust. 2 ustawy przepis art. 9 ust. 1 ustawy, stosuje się pod warunkiem, że:

  1. nabywcą towarów jest:
    1. podatnik, o którym mowa w art. 15 u.p.t.u., lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
    2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a -z zastrzeżeniem art. 10 u.p.t.u.;
    3. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.

Z przywołanej wyżej definicji ustawowej wynika, że wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru ma miejsce wówczas, gdy towar będący przedmiotem dostawy jest wysłany bądź przetransportowany z jednego państwa członkowskiego do drugiego państwa członkowskiego, po spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w danej transakcji.

Ponadto, zaklasyfikowanie danej transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia lub dostawy nie może zależeć od przestrzegania jakiegokolwiek terminu, w którym powinien rozpocząć się lub zakończyć transport. Pogląd taki znajduje potwierdzenie np. w wyroku Wyrok TSUE z dnia 18 listopada 2010 r. w sprawie C-84/09 - XX przeciwko Skatteverket „t.51 art. 20 akapit pierwszy i 138 ust. 1 dyrektywny 2006/112 powinny być interpretowane w ten sposób, że zaklasyfikowanie danej transakcji jako wewnątrzwspólnotowego nabycia lub dostawy nie może zależeć od przestrzegania jakiegokolwiek terminu, w którym powinien rozpocząć się lub zakończyć transport danego towaru z państwa członkowskiego dostawy do państwa członkowskiego przeznaczenia.”.


We wszystkich opisanych stanach faktycznych opisanych we wniosku wynikające z przytoczonych wyżej przepisów warunki uznania transakcji za wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów są spełnione. Wnioskodawca jest podatnikiem, o którym mowa w art. 15 ustawy, nabywane towary służą jego działalności gospodarczej, dokonujący dostawy towarów (przedsiębiorca zagraniczny) jest podatnikiem podatku od wartości dodanej i towar jest transportowany, w każdym wypadku na koszt i ryzyko Wnioskodawcy z innego Państwa członkowskiego na terytorium Polski.


W transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów podatek należny rozliczany jest przez nabywcę towarów w państwie, do którego następuje dostawa towarów. Transakcji wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów towarzyszy lustrzana czynność, wykonywana przez drugą stronę transakcji, tj. dostawa towarów (co do zasady mająca charakter dostawy wewnątrzwspólnotowej). Zaznaczyć należy, że ewentualne niewłaściwe rozpoznanie przez kontrahenta zagranicznego jego dostawy nie powoduje braku wystąpienia u polskiego nabywcy wewnątrzwspólnotowego nabycia. Podobnie - zadeklarowanie przez kontrahenta zagranicznego wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów nie powoduje, że u polskiego nabywcy automatycznie dochodzi do nabycia wewnątrzwspólnotowego. O potraktowaniu transakcji jako wewnątrzwspólnotowej decydują okoliczności faktyczne, a nie wola i przekonanie kontrahentów.


Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy - w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. la stosuje się odpowiednio.

Zgodnie z dyspozycją przywołanego przepisu dla powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w chwili wystawienia faktury przez sprzedawcę niezbędne jest:

  • istnienie wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz,
  • wystawienie przez sprzedawcę dokumentującej dostawę, tj. przeniesienie prawa do rozporządzania towarem jak właściciel.


W opisanym w punkcie 1 stanie faktycznym (dostawa na bazie FCA) faktury, sprzedawca wystawił faktury na wiele miesięcy przed momentem przeniesienia na Wnioskodawcę ryzyka utraty lub uszkodzenia towaru, a co za tym idzie przed przeniesieniem na Wnioskodawcę prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. Wystawione faktury dokumentują wcześniejszą od dostawy zapłatę. Sprzedawca nie ma wprawdzie zamiaru wystawienia faktury rozliczeniowej z chwilą przekazania towarów przewoźnikowi ale też obowiązek taki nie występuje, w sytuacji udokumentowania fakturą zaliczek obejmujących 100% wartości transakcji. Zgodnie zatem z przywołaną wyżej dyspozycją art. 20 ust. 5 ustawy obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstanie u Wnioskodawcy 15 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym towar zostanie wydany pierwszemu przewoźnikowi.


W stanie faktycznym opisanym w punkcie 2 (dostawa na bazie EXW) wobec wystawienia przez sprzedawcę faktur dokumentujących dostawę w miesiącu postawienia towaru do dyspozycji Wnioskodawcy w miejscu uzgodnionym przez strony, na mocy przytoczonego wyżej przepisu art. 20 ust. 5 ustawy, obowiązek podatkowy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów powstał u Wnioskodawcy z chwilą wystawienia faktur dokumentujących dostawę.


W związku z koniecznością dostosowania przepisów wprowadzonych dyrektywą Rady 2010/45/UE z dnia 13 lipca 2010 r. zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej w odniesieniu do przepisów dotyczących fakturowania (Dz. Urz. UE L 189 z 22.07.2010 r., str. 1), ustawodawca krajowy dokonał z dniem 1 stycznia 2013 r. zmian w art. 20 ust. 1-3 oraz 5-7 ustawy. Wprowadzone zmiany miały na celu zapewnienie jednolitości danych zawartych w informacjach podsumowujących i terminowości wymiany danych dokonywanych przy pomocy tych informacji.


Dla uporządkowania i lepszej czytelności art. 20 ustawy, dokonano jego częściowej przebudowy. Uchylono art. 20 ust. 7 ustawy dający podstawę do rozpoznania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów na podstawie faktur wystawianych przez podatnika podatku od wartości dodanej potwierdzających otrzymanie przez niego części zapłaty.

W związku ze zmianami w zakresie określenia momentu powstania obowiązku podatkowego wynikającymi ze zmiany przepisów unijnych odstąpiono od określenia momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu otrzymania całości lub części zapłaty przed dokonaniem wewnątrzwspólnotowej dostawy lub nabycia towarów. Otrzymanie tego rodzaju zapłaty nie rodzi już obowiązku podatkowego. W konsekwencji, w przypadku otrzymania faktury dokumentującej zapłatę, u polskiego podatnika nie powstaje obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.


Biorąc pod uwagę powyższe należy stwierdzić, że:

  • wystawienie dwóch faktur dokumentujących otrzymanie przed dostawą zapłaty w stanie faktycznym opisanym w punkcie 1 niniejszego wniosku oraz
  • trzech faktur dokumentujących otrzymane przed dostawą zapłaty w stanie faktycznym opisanym w punkcie 2 niniejszego wniosku nie powodowało po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów w rozliczeniu za miesiące, w których faktury te zostały wystawione.


Wystawienie przez kontrahenta z UE faktury dokumentującej wpłatę należności przed dokonaniem przez niego dostawy wewnątrzwspólnotowej, która u polskiego podatnika będzie stanowiła nabycie wewnątrzwspólnotowe nie wywołuje bowiem skutków podatkowych.


Stanowisko to znajduje potwierdzenie w licznych interpretacjach indywidualnych Ministra Finansów wydawanych przez dyrektorów izb skarbowych, np. interpretacja DIS w Warszawie z dnia 12 sierpnia 2014 r. nr IPPP3/443-457/14-2/IG; DIS w Katowicach w z dnia 29 października 2014 r. nr IBPP4/443-343/14/BP.


Identycznie wypowiedział się również Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie w interpretacji z dnia 11 lipca 2014 r. nr IPPP3/443-367/14-2/KT. „Analiza opisanej sytuacji w kontekście powołanych przepisów prawa prowadzi do wniosku, że jeśli przed wewnątrzwspólnotowym nabyciem towarów uiszczono całość należności za towary, oraz nie jest wystawiana faktura „końcowa” dokumentująca wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, obowiązek podatkowy nie powstaje w momencie wystawienia przez dostawcę faktury będącej podstawą do zapłaty zaliczki, ale powstaje - zgodnie z przepisem art. 20 ust. 5 ustawy - 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym miała miejsce dostawa towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia przez Spółkę”.


W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie:

  • momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic jest nieprawidłowe,
  • momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. czterech zbiorników kriogenicznych jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem, podlegają:

  1. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju;
  2. eksport towarów;
  3. import towarów na terytorium kraju;
  4. wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów za wynagrodzeniem na terytorium kraju;
  5. wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów.

Natomiast stosownie do art. 9 ust. 1 ustawy przez wewnątrzwspólnotowe nabycie towarów, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 4, rozumie się nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu przez dokonującego dostawy, nabywcę towarów lub na ich rzecz.


Przy czym zgodnie z art. 9 ust. 2 ustawy przepis ust. 1 stosuje się pod warunkiem, że:

  1. nabywcą towarów jest:
    1. podatnik, o którym mowa w art. 15, lub podatnik podatku od wartości dodanej, a nabywane towary mają służyć działalności gospodarczej podatnika,
    2. osoba prawna niebędąca podatnikiem, o którym mowa w lit. a

- z zastrzeżeniem art. 10;

  1. dokonujący dostawy towarów jest podatnikiem, o którym mowa w pkt 1 lit. a.


Zatem, przy spełnieniu warunków odnośnie podmiotów biorących udział w transakcji, wewnątrzwspólnotowe nabycie towaru, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy ma miejsce wówczas, gdy w wyniku dostawy w ramach której dochodzi do przeniesienia prawa do rozporządzania towarami jak właściciel towary są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki.


Stosownie do art. 20 ust. 5 ustawy w wewnątrzwspólnotowym nabyciu towarów obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej, nie później jednak niż 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, z zastrzeżeniem ust. 8 i 9 oraz art. 20b. Przepis ust. 1a stosuje się odpowiednio.


Z okoliczności przedmiotowej sprawy wynika, że Wnioskodawca w związku z budowami stacji regazyfikacji, których okres realizacji wynosi od kilku do kilkunastu miesięcy, Wnioskodawca nabywa od zagranicznych dostawców, zarejestrowanych na potrzeby podatku od towarów i usług w innych krajach Unii Europejskiej, elementy niezbędne do ich budowy. W celu zapewnienia ciągłości prac związanych z budową, elementy zamawiane są z wyprzedzeniem, tak, by zapewniona była gotowość do ich montażu w czasie niezbędnym do niezakłóconego przebiegu procesu inwestycyjnego Wnioskodawcy. Kontrahenci Wnioskodawcy wymagają dokonania wpłat, często odpowiadających pełnej wartości zamawianych elementów, przed dokonaniem dostawy. Od momentu uregulowania całości zapłaty za towar do momentu przewiezienia zamówionego towaru z terytorium innego kraju Unii Europejskiej na terytorium Polski mija częstokroć od kilku do kilkunastu miesięcy.


Stan faktyczny nr 1:


Budowa stacji prowadzona jest na terytorium Polski. Zamówione urządzenia niezbędne do budowy stacji, tj. zbiornik kriogeniczny i dwie parownice, mają być przetransportowane z terytorium Włoch na terytorium Polski, w okresie, w którym harmonogram budowy umożliwi ich instalację. Wnioskodawca, w celu zagwarantowania niezakłóconego przebiegu procesu budowy zapewnił sobie gotowość do odbioru kluczowych elementów odpowiednio wcześniej. Zarówno Sprzedawca, jak i Wnioskodawca są podatnikami VAT czynnymi, prawidłowo zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, odpowiednio Wnioskodawca w Polsce, a Sprzedawca we Włoszech. Zgodnie z zapisami umownymi dostawa zbiornika kriogenicznego i dwóch parownic oparta jest na warunkach FCA Incoterms 2010. FCA - Free Carrier (... named place) - Franco przewoźnik (...określone miejsce), co oznacza, że sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego, w oznaczonym miejscu. Towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego. W dalszych zapisach umowy stwierdzono, iż własność towarów zostaje przeniesiona na Wnioskodawcę (Kupującego) w momencie załadunku towarów przez przewoźnika. Organizacja transportu leży po stronie Wnioskodawcy, a Sprzedawca zobowiązany jest poinformować Wnioskodawcę na piśmie o gotowości towarów do załadunku. Umowa nie konkretyzuje terminu na odbiór zbiorników przez Kupującego od momentu otrzymania powiadomienia o gotowości do załadunku. Zgodnie z umową, płatności z tytułu zawartej transakcji realizowane są w dwóch transzach, tj. 30% wartości kontraktu, po zawarciu umowy, na podstawie faktury proforma oraz 70% wartości kontraktu po otrzymaniu pisemnego powiadomienia od Sprzedawcy o gotowości towarów do odbioru. Zgodnie z umową płatności są wymagalne w terminie 14 dni od dostarczenia kupującemu faktury. Sprzedawca wystawił obie faktury potwierdzające uprawnienie sprzedawcy do otrzymania zapłaty przed przeniesieniem ryzyka uszkodzenia i utraty towaru na Wnioskodawcę, tj. przed przekazaniem towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez Wnioskodawcę, w oznaczonym miejscu. Wnioskodawca uregulował płatności zgodnie z zawartą umową, w ciągu 14 dni po otrzymaniu faktur sprzedawcy dokumentujących należną mu zapłatę. Przekazanie towarów pierwszemu przewoźnikowi jeszcze nie nastąpiło, z przyczyn leżących po stronie Wnioskodawcy, tj. opóźnień w realizacji przedsięwzięcia inwestycyjnego. Sprzedawca, w związku z przeniesieniem na Wnioskodawcę ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru nie wystawi faktury rozliczeniowej.


Stan faktyczny nr 2:


Budowa stacji prowadzona jest na terytorium Polski. Zamówione urządzenia niezbędne do budowy stacji, tj. cztery zbiorniki kriogeniczne, mają być przetransportowane z terytorium Słowacji na terytorium Polski, w okresie, w którym harmonogram budowy umożliwi ich instalację. Wnioskodawca, w celu zagwarantowania niezakłóconego przebiegu procesu budowy zapewnił sobie gotowość do odbioru kluczowych elementów odpowiednio wcześniej. Zarówno Sprzedawca, jak i Wnioskodawca są podatnikami VAT czynnymi, prawidłowo zidentyfikowanymi na potrzeby transakcji wewnątrzwspólnotowych, odpowiednio Wnioskodawca w Polsce, a Sprzedawca na Słowacji. Zgodnie z zawartą umową przystąpienie do produkcji zbiorników przez sprzedawcę ma nastąpić po wpłaceniu zaliczki przez nabywcę. Dwa zbiorniki mają być wyprodukowane do 15 tygodni po podpisania umowy i kolejne dwa mają być wyprodukowane do 17 tygodni po podpisaniu umowy. Sprzedawca jest zobowiązany poinformować nabywcę kiedy towary będą gotowe do odbioru na 7 dni przed szacowanym terminem odbioru. Organizacja transportu z punktu odbioru towarów, tj. z zakładu produkcyjnego sprzedawcy, należy do kupującego. Zgodnie z zapisami umownymi dostawa czterech zbiorników kriogenicznych parownic oparta jest na warunkach EXW Incoterms 2010. Ex Works (... named place) - Od zakładu (... określone miejsce). Takie warunki dostawy oznaczają najmniejszą odpowiedzialność oraz zaangażowanie ze strony sprzedającego. Dostawa zostaje uznana za dokonaną w momencie postawienia towarów do dyspozycji kupującego w oznaczonym miejscu, bez zobligowania do dalszych czynności ze strony sprzedającego. Umowa nie konkretyzuje terminu na odbiór zbiorników przez Kupującego od momentu otrzymania powiadomienia o postawieniu ich do dyspozycji Kupującego. Zgodnie z umową, płatności z tytułu zawartej transakcji realizowane są transzach, tj. zaliczka w wysokości 50% wartości po złożeniu zamówienia, 25 % po zakończeniu produkcji 2 zbiorników, przed planowanym terminem odbioru zbiorników - dla zbiorników z terminem realizacji do 15 tygodni oraz 25 % po zakończeniu produkcji 2 zbiorników, przed planowanym terminem odbioru zbiorników - dla zbiorników z terminem realizacji do 17 tygodni. Płatności mają być realizowane w ciągu 7 dni od otrzymania przez kupującego prawidłowo wystawionej faktury. W związku z transakcją sprzedawca wystawił trzy faktury dokumentujące przysługujące mu uprawnienie do zapłaty przez Wnioskodawcę całości ceny sprzedaży przed postawieniem zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy, odpowiednio na 50 % wartości kontraktu i dwa razy po 25% wartości kontraktu, a Wnioskodawca dokonał zapłaty w terminach wynikających z umowy. Po postawieniu do dyspozycji Wnioskodawcy pierwszych dwóch zbiorników sprzedający wystawił fakturę dokumentującą dostawę. Faktura ta nie wymagała zapłaty z uwagi na uiszczenie całości ceny sprzedaży przed dostawą, na podstawie wcześniej wystawionych faktur zaliczkowych. Faktura dokumentująca postawienie zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy została wystawiona w tym samym miesiącu, w którym zbiorniki zostały postawione do dyspozycji Wnioskodawcy w fabryce sprzedawcy. W związku z zaawansowaniem procesu inwestycyjnego Wnioskodawcy pierwszy zbiornik został przetransportowany z terytorium Słowacji na terytorium Polski po upływie dwóch miesięcy od postawienia go do dyspozycji Wnioskodawcy przez sprzedawcę, a drugi zbiornik został przetransportowany miesiąc później. Po postawieniu do dyspozycji Wnioskodawcy ostatnich dwóch zbiorników sprzedający wystawił fakturę dokumentującą dostawę, która nie wymagała zapłaty z uwagi na uiszczenie całości ceny sprzedaży przed dostawą, na podstawie wcześniej wystawionych faktur zaliczkowych. Faktura dokumentująca postawienie zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy została wystawiona w tym samym miesiącu, w którym zbiorniki zostały postawione do dyspozycji Wnioskodawcy w fabryce sprzedawcy. Jeden z dwóch ostatnich zbiorników został w dniu 27 sierpnia 2019 r. przetransportowany do Polski, a drugi zbiornik z uwagi na zaawansowanie procesu inwestycyjnego Wnioskodawcy nie został jeszcze przewieziony na terytorium Polski.


W obu transakcjach nie występują dostawy łańcuchowe.


Przedmiotem wątpliwości jest ustalenie, w jakim okresie Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic (stan faktyczny nr 1) oraz w jakim okresie Wnioskodawca powinien rozpoznać obowiązek podatkowy oraz z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia czterech zbiorników kriogenicznych (stan faktyczny nr 2).


Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że powołany powyżej art. 20 ust. 5 ustawy zobowiązuje podatnika dokonującego rozliczenia podatku z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia do rozpoznania obowiązku podatkowego 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, chyba że przed tym dniem podatnik podatku od wartości dodanej, będący dostawcą nabywanych w ramach wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, wystawił fakturę dokumentującą dokonaną dostawę, gdyż wówczas obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury.


Zatem w przypadku wystawienia faktury przez podatnika podatku od wartości dodanej przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury. Natomiast w przypadku gdy podatnik podatku od wartości dodanej nie wystawił faktury przed upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia, obowiązek podatkowy powstaje z upływem 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towaru będącego przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.


Natomiast w przypadku otrzymania faktury zaliczkowej nie powstaje u polskiego podatnika obowiązek podatkowy, nawet, gdy otrzyma on od podatnika podatku od wartości dodanej fakturę zaliczkową na 100% wartości towaru.


Zatem mając na uwadze przedstawione we wniosku okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa podatkowego należy stwierdzić, że w stanie faktycznym nr 1 obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic powstanie 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. W analizowanym przypadku zgodnie z zapisami umownymi dostawa zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic od kontrahenta z Włoch oparta jest na warunkach FCA Incoterms 2010 (sprzedający ponosi koszty transportu, załadunku oraz ubezpieczenia do momentu przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi, wskazanemu przez kupującego, w oznaczonym miejscu, towar uważa się za dostarczony w momencie załadunku przez przewoźnika, w tym momencie następuje przeniesienie ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru na kupującego). W zapisach umowy stwierdzono, że własność towarów zostaje przeniesiona na Wnioskodawcę w momencie załadunku towarów przez pierwszego przewoźnika. Jednocześnie, zgodnie z umową, płatności z tytułu zawartej transakcji realizowane są w dwóch transzach, tj. 30% wartości kontraktu (po zawarciu umowy, na podstawie faktury proforma) oraz 70% wartości kontraktu (po otrzymaniu pisemnego powiadomienia od Sprzedawcy o gotowości towarów do odbioru). Wnioskodawca uregulował płatności zgodnie z zawartą umową, w ciągu 14 dni po otrzymaniu faktur sprzedawcy dokumentujących należną mu zapłatę. Sprzedawca, w związku przeniesieniem na Wnioskodawcę ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru nie wystawi faktury rozliczeniowej.


Wystawienie przez Sprzedawcę faktur dokumentujących należną mu zapłatę, tj. dwóch faktur potwierdzających uprawnienie Sprzedawcy do otrzymania zapłaty przed dostawą towarów, nie powoduje po stronie Wnioskodawcy powstania obowiązku podatkowego w chwili wystawienia przez Sprzedawcę przedmiotowych faktur. Jednocześnie, jak wskazano, w związku z przeniesieniem na Wnioskodawcę ryzyka uszkodzenia lub utraty towaru Sprzedawca nie wystawi faktury rozliczeniowej. Zatem w analizowanym przypadku obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia.


Przy czym, tut. Organ wskazuje, że nieprawidłowe jest w analizowanym przypadku utożsamianie przez Wnioskodawcę momentu dokonania dostawy towarów (zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic) będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów z chwilą przekazania towarów pierwszemu przewoźnikowi. Zauważyć należy, że aby doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, o którym mowa w art. 9 ust. 1 ustawy niezbędne jest nabycie prawa do rozporządzania jak właściciel towarami, które w wyniku dokonanej dostawy są wysyłane lub transportowane na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu. Zatem konieczne jest przemieszczenie towaru będącego przedmiotem dostawy na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium państwa członkowskiego rozpoczęcia wysyłki lub transportu (w przedmiotowym przypadku na terytorium kraju) aby doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów. Nie można przyjąć, że przekazanie przez Sprzedawcę towarów pierwszemu przewoźnikowi stanowi dokonanie dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Dopiero jednoczesne przemieszczenie przekazanych pierwszemu przewoźnikowi towarów na terytorium kraju oznacza, że doszło do wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów.


W konsekwencji, w analizowanym przypadku obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic powstaje 15. dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym dokonano dostawy towarów będących przedmiotem wewnątrzwspólnotowego nabycia. Przy czym, w analizowanym przypadku, dokonanie dostawy następuje gdy towary przekazane pierwszemu przewoźnikowi zostają przemieszczone na terytorium kraju.


Tym samym oceniając całościowo stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. zbiornika kriogenicznego oraz dwóch parownic należało uznać je za nieprawidłowe.


Odnosząc się natomiast do stanu faktycznego nr 2 stwierdzić należy, że w świetle przedstawionych okoliczności sprawy oraz obowiązujących przepisów prawa podatkowego obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. czterech zbiorników kriogenicznych powstał z chwilą wystawienia przez Sprzedawcę faktur dokumentujących dostawę towarów. W analizowanym zgodnie z zapisami umownymi dostawa czterech zbiorników kriogenicznych oparta jest na warunkach EXW Incoterms 2010 (dostawa zostaje uznana za dokonaną w momencie postawienia towarów do dyspozycji kupującego w oznaczonym miejscu, bez zobligowania do dalszych czynności ze strony sprzedającego). Zgodnie z umową, płatności z tytułu zawartej transakcji realizowane są w transzach (zaliczka w wysokości 50% wartości po złożeniu zamówienia, 25 % po zakończeniu produkcji 2 zbiorników, 25 % po zakończeniu produkcji 2 zbiorników). W związku z transakcją sprzedawca wystawił trzy faktury dokumentujące przysługujące mu uprawnienie do zapłaty przez Wnioskodawcę całości ceny sprzedaży przed postawieniem zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy. Przy czym po postawieniu do dyspozycji Wnioskodawcy pierwszych dwóch zbiorników sprzedający wystawił fakturę dokumentującą dostawę (faktura ta nie wymagała zapłaty z uwagi na uiszczenie całości ceny sprzedaży przed dostawą, na podstawie wcześniej wystawionych faktur zaliczkowych). Faktura dokumentująca postawienie zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy została wystawiona w tym samym miesiącu, w którym zbiorniki zostały postawione do dyspozycji Wnioskodawcy w fabryce sprzedawcy. Po postawieniu do dyspozycji Wnioskodawcy ostatnich dwóch zbiorników sprzedający wystawił fakturę dokumentującą dostawę, która nie wymagała zapłaty z uwagi na uiszczenie całości ceny sprzedaży przed dostawą, na podstawie wcześniej wystawionych faktur zaliczkowych. Faktura dokumentująca postawienie zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy została wystawiona w tym samym miesiącu, w którym zbiorniki zostały postawione do dyspozycji Wnioskodawcy w fabryce sprzedawcy.


Wystawienie przez Sprzedawcę faktur zaliczkowych, tj. trzech faktur dokumentujących przysługujące mu uprawnienie do zapłaty przez Wnioskodawcę całości ceny sprzedaży przed postawieniem zbiorników do dyspozycji Wnioskodawcy, nie spowodowało po stronie Wnioskodawcy obowiązku podatkowego w chwili wystawienia przez Sprzedawcę przedmiotowych faktur. W analizowanym przypadku (stan faktyczny nr 2) obowiązek podatkowy z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. czterech zbiorników kriogenicznych powstał z chwilą wystawienia przez Sprzedawcę faktur dokumentujących dostawę towarów.


Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego z tytułu wewnątrzwspólnotowego nabycia towarów, tj. czterech zbiorników kriogenicznych należało uznać za prawidłowe.


Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.


Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.


Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

  1. z zastosowaniem art. 119a;
  2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
  3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).


Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.


doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
Dołącz do zarejestrowanych użytkowników i korzystaj wygodnie z epodatnik.pl.   Rejestracja jest prosta, szybka i bezpłatna.

Reklama

Przejrzyj zasięgi serwisu epodatnik.pl od dnia jego uruchomienia. Zobacz profil przeciętnego użytkownika serwisu. Sprawdź szczegółowe dane naszej bazy mailingowej. Poznaj dostępne formy reklamy: display, mailing, artykuły sponsorowane, patronaty, reklama w aktywnych formularzach excel.

czytaj

O nas

epodatnik.pl to źródło aktualnej i rzetelnej informacji podatkowej. epodatnik.pl to jednak przede wszystkim źródło niezależne. Niezależne w poglądach od aparatu skarbowego, od wymiaru sprawiedliwości, od inwestorów kapitałowych, od prasowego mainstreamu.

czytaj

Regulamin

Publikacje mają charakter informacyjny. Wydawca dołoży starań, aby informacje prezentowane w serwisie były rzetelne i aktualne. Treści prezentowane w serwisie stanowią wyraz przekonań autorów publikacji, a nie źródło prawa czy urzędowo obowiązujących jego interpretacji.

czytaj