Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-3.4012.465.2019.2.AKS
z 8 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 2 września 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 8 października 2019 r. (data wpływu 11 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego VAT po dokonaniu zmian w związku z poszerzeniem działalności gospodarczej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do zwolnienia podmiotowego VAT po dokonaniu zmian w związku z poszerzeniem działalności gospodarczej. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 8 października 2019 r. (data wpływu 11 października 2019 r.) o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Spółka cywilna jako biuro rachunkowe istnieje od 1992 r. Podstawowe czynności wykonywane to: rozliczanie podmiotów gospodarczych osób fizycznych:

• prowadzenie PKPiR,
• prowadzenie ewidencji ryczałtu ewidencjonowanego,
• prowadzenie rejestrów VAT,
• sporządzanie deklaracji rozliczeniowych podatku dochodowego PIT i VAT,
• sporządzanie list płac dla pracowników podatników,
• sporządzanie deklaracji rozliczeniowych ZUS,
• sporządzanie rocznych zeznań podatkowych PIT.
  
  

Wpis w CEIDG – PKD 69.20.Z. Doradztwa podatkowego Spółka nie wykonuje.

Interpretacja ogólna (…) Ministra Finansów.

Spółka prowadzi PKPiR, uczestnicy Spółki rozliczają się na zasadach ogólnych – proporcjonalnie (%%-PIT) przychody i koszty zgodnie z zawartą umową wspólników.

Spółka (biuro) nie jest podatnikiem VAT z uwagi na przychody poniżej limitu 150.000/200.000 złotych, w ostatnich 3 latach. W najbliższym czasie Spółka planuje poszerzyć działalność gospodarczą o PKD 71.12.Z. oraz 71.11.Z. t.j.:

• nadzór robót budowlanych (funkcje kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego): konstrukcje budowlane, budynki jednorodzinne i wielorodzinne,
• projektowanie budowlane, adaptacja projektów powtarzalnych,
• odbiory techniczne mieszkań i budynków.
  
  

Jeden ze wspólników posiada uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej oraz projektowania w ograniczonym zakresie (wspólnik X, magister inżynier budownictwa, doktor nauk technicznych).

Spółka (wspólnik) nie będzie świadczyć usług dla osób czy instytucji, które chciałyby uzyskać tylko poradę, opinię lub wyjaśnienia w zakresie inżynierii, umożliwiając im podjęcie ostatecznej decyzji w sprawie planowanej inwestycji.

Po podjęciu decyzji o poszerzeniu działalności, Spółka – uczestnicy Spółki – dokonają zmian w umowie Spółki i wpisach CEIDG.

W uzupełnieniu Spółka wskazała, że otrzymała pismo z dnia (…) Urzędu Statystycznego w (…), potwierdzające prawidłową klasyfikację na usługi poszerzające działalność gospodarczą Spółki, tj.: PKD 71.12.Z „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”, PKD 71.11.Z „Działalność w zakresie architektury”, PKD 71.20.Z „Pozostałe badania i analizy techniczne”.

Świadczone usługi PKD 69.20.Z, PKD 71.12.Z, PKD 71.11.Z, PKD 71.20.Z nie będą obejmowały usługi doradztwa (np. związanej z udzielaniem przez Spółkę porad, opinii, wskazaniem postępowania w danej sprawie) świadczonej zarówno klientom zainteresowanym nabyciem tylko usług doradztwa, jak i klientom nabywającym jednocześnie od Spółki usługi objęte ww. PKD.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (sformułowane ostatecznie w uzupełnieniu wniosku).

Czy po dokonaniu zmian o poszerzoną działalność PKD 71.12.Z, PKD 71.11.Z, PKD 71.20.Z Spółka nie utraci prawa do zwolnienia podmiotowego VAT?

Oczywiście przy nie przekroczeniu obwiązującego limitu przychodu (aktualnie 200.000 zł.) za rok podatkowy.

Zdaniem Wnioskodawcy, nie utraci on prawa do zwolnienia podmiotowego VAT, po poszerzeniu działalności PKD 71.12.Z, PKD 71.11.Z oraz PKD 71.20.Z. jeżeli nie przekroczy obowiązującego limitu przychodu.

Art. 113 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2433 ze zm.).

Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług dla osób czy instytucji, które chciałyby uzyskać tylko poradę, opinię lub wyjaśnienia w zakresie inżynierii, umożliwiając im podjęcie ostatecznej decyzji w sprawie planowanej inwestycji (tzw. „doradztwa”).

Stanowisko takie znajduje się w wydanych już interpretacjach:

• Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 6 czerwca 2013 r. IIPTPP4/443-142/13-4/BM,
• Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z dnia 8 lutego 2013 r. IBPP1/443-1185/12/AW.
  
  

W przedstawionych wykładniach organ expressis verbis potwierdził, że pełnienie obowiązków kierownika budowy oraz pełnienie obowiązków nadzorów inwestorskich nie musi oznaczać świadczenia usług doradczych, a zatem nie pozbawia prawa do zwolnienia podmiotowego od VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.) – zwanej dalej ustawą – opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy – przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy – przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Na mocy przepisu art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy – działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy – zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Na podstawie art. 113 ust. 2 ustawy – do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 5 ustawy – jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Z kolei przepis art. 113 ust. 13 ustawy stanowi, że zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części do:
      • pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU 45.4);
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Biorąc pod uwagę powołany powyżej przepis art. 113 ust. 13 pkt 2 ustawy, należy stwierdzić, że ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy nie korzystają m.in. usługi w zakresie doradztwa.

W tym miejscu podkreślić należy, że ani ustawa o podatku od towarów i usług, ani przepisy wykonawcze do niej, nie definiują pojęcia doradztwa. W potocznym rozumieniu termin „doradztwo” obejmuje szereg usług doradczych, tj. np.: podatkowe, prawne, finansowe. Zakres znaczeniowy pojęcia „usługi w zakresie doradztwa” jest szerszy niż termin „usługi w zakresie doradztwa podatkowego”. Wobec braku w ustawie definicji doradztwa należy posiłkowo odwołać się do wykładni językowej. Zgodnie z definicją zawartą w Słowniku Języka Polskiego PWN 2006, pod pojęciem „doradcy” należy rozumieć „tego, kto doradza”. Natomiast „doradzać”, w myśl powołanego wyżej Słownika Języka Polskiego PWN 2006, oznacza „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”. Doradztwo jest zatem udzieleniem fachowych zaleceń, porad, np. ekonomicznych czy finansowych. Użyty w ustawie o podatku od towarów i usług termin „usługi w zakresie doradztwa” należy rozumieć w związku z tym szeroko.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka jako biuro rachunkowe istnieje od 1992 r. Podstawowe czynności przez nią wykonywane to: rozliczanie podmiotów gospodarczych osób fizycznych:

• prowadzenie PKPiR,
• prowadzenie ewidencji ryczałtu ewidencjonowanego,
• prowadzenie rejestrów VAT,
• sporządzanie deklaracji rozliczeniowych podatku dochodowego PIT i VAT,
• sporządzanie list płac dla pracowników podatników,
• sporządzanie deklaracji rozliczeniowych ZUS,
• sporządzanie rocznych zeznań podatkowych PIT.
  
  

Wpis w CEIDG – PKD 69.20.Z. Spółka nie wykonuje doradztwa podatkowego.

Spółka nie jest podatnikiem VAT z uwagi na przychody poniżej limitu 150.000/200.000 zł., w ostatnich 3 latach. W najbliższym czasie planuje poszerzyć działalność gospodarczą o:

• nadzór robót budowlanych (funkcje kierownika budowy, inspektora nadzoru inwestorskiego): konstrukcje budowlane, budynki jednorodzinne i wielorodzinne,
• projektowanie budowlane, adaptacja projektów powtarzalnych,
• odbiory techniczne mieszkań i budynków.
  
  

Spółka wskazała, że otrzymała pismo z dnia (…), znak: (…) Urzędu Statystycznego w (…), potwierdzające prawidłową klasyfikację na usługi poszerzające działalność gospodarczą Spółki, tj.: PKD 71.12.Z „Działalność w zakresie inżynierii i związane z nią doradztwo techniczne”, PKD 71.11.Z „Działalność w zakresie architektury”, PKD 71.20.Z „Pozostałe badania i analizy techniczne”.

Jeden ze wspólników posiada uprawnienia do kierowania robotami budowlanymi bez ograniczeń w specjalności konstrukcyjno-budowlanej oraz projektowania w ograniczonym zakresie.

Świadczone przez Spółkę usługi PKD 69.20.Z, PKD 71.12.Z, PKD 71.11.Z, PKD 71.20.Z, nie będą obejmowały usługi doradztwa (np. związanej z udzielaniem przez Spółkę porad, opinii, wskazaniem postępowania w danej sprawie) świadczonej zarówno klientom zainteresowanym nabyciem tylko usług doradztwa, jak i klientom nabywającym, jednocześnie od Spółki usługi objęte ww. PKD.

Z przedstawionego wyżej opisu sprawy nie wynika, aby Spółka w prowadzonej działalności wykonywała czynności o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy. W szczególności Spółka poinformowała, że nie będzie świadczyła usług w zakresie doradztwa, a także, iż w ostatnich trzech latach wartość sprzedaży nie przekroczyła kwoty, o której mowa w art. 113 ust. 1 ustawy.

Zatem w związku z wątpliwościami Spółki co do utraty przez nią prawa do zwolnienia podmiotowego od podatku od towarów i usług należy stwierdzić, że skoro w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, także po dokonaniu zmian w związku z poszerzeniem działalności, Spółka nie będzie wykonywała jakichkolwiek czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, a przewidywana wartość sprzedaży nie przekroczy kwoty określonej w art. 113 ust. 1 ustawy, to Spółka nie utraci prawa do stosowania zwolnienia od podatku, na podstawie art. 113 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Pokreślić jednak należy, że w sytuacji, gdy faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie art. 113 ustawy przekroczy kwotę 200.000 zł, bądź też Wnioskodawca w ramach działalności będzie wykonywał którąkolwiek z czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, to utraci on prawo do zwolnienia podmiotowego.

Ponadto należy wskazać, że stosownie do treści art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem w przedmiotowej sprawie powyższa interpretacja indywidualna wydana dla Spółki jako Wnioskodawcy nie wywiera skutku prawnego dla jej wspólników.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.