Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.395.2019.2.KP
z 14 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 sierpnia 2019 r. (data wpływu 5 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 18 października 2019 r. (data wpływu 23 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 września 2019 r. został złożony ww. wniosek o wydanie indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości. Wniosek został uzupełniony pismem z dnia 18 października 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój wspólności majątkowej. W majątku wspólnym znajdują się m.in. trzy nieruchomości nabyte w czasie trwania małżeństwa: dom jednorodzinny z działką, lokal mieszkalny oraz udział w lokalu niemieszkalnym, wykorzystywany przez jedno z małżonków do działalności gospodarczej.

Planowane jest zawarcie umowy, określonej zgodnie z zaleceniami notariusza jako umowa darowizny, przenoszącej wspomniane nieruchomości z majątku wspólnego do majątków odrębnych małżonków, w ten sposób że budynek z działką stanie się wyłączną własnością jednego z małżonków, a lokal mieszkalny i udział w lokalu niemieszkalnym przypadnie w całości drugiemu małżonkowi. Łączna wartość rynkowa nieruchomości przypadających każdemu z małżonków w ramach tej umowy będzie podobna.

W przyszłości możliwa jest sprzedaż wymienionych wyżej nieruchomości, dokonywana już z majątku odrębnego każdego z małżonków.

Z uzupełnienia wniosku wynika, że: wszystkie nieruchomości zostały nabyte w drodze umowy kupna, a od końca roku, w którym nastąpiło to nabycie upłynęło więcej niż 5 lat. W ocenie Wnioskodawcy, szczegółowe określenie dat nabycia poszczególnych nieruchomości nie jest okolicznością istotną dla oceny stanowiska przedstawionego we wniosku - bez względu na to, jaka była to data, przeniesienie nieruchomości z majątku wspólnego małżonków do majątku odrębnego jednego z nich, stanowi lub nie stanowi ponowne nabycie w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

Wszystkie trzy nieruchomości, których dotyczy zapytanie zostały nabyte w czasie trwania małżeństwa do majątku wspólnego małżonków.

Na chwilę obecną nie ma możliwości wskazania, która z dwóch nieruchomości niezwiązanych z działalnością gospodarczą będzie przedmiotem sprzedaży, więc pytanie dotyczy obydwu.

Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarówno indywidualnie, jak i w formie kilku spółek osobowych, których jest wspólnikiem. Przedmiotem tej działalności jest przede wszystkim wynajem nieruchomości, sprzedaż nieruchomości oraz usługi medyczne. Adresem stałego miejsca wykonywania indywidualnej działalności gospodarczej przez Wnioskodawcę jest adres wskazany w części B.3 formularza wniosku. Wnioskodawca nie wskazał innego adresu głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej, niż adres zamieszkania.

Adres wskazany w części B.3 jest adresem zamieszkania Wnioskodawcy i jednocześnie adresem głównego miejsca wykonywania działalności gospodarczej (jedno pomieszczenie znajdujące się w domu mieszkalnym jest używane na potrzeby biurowe w prowadzonej działalności gospodarczej).

Opisany we wniosku dom jednorodzinny z działką jest miejscem zamieszkania Wnioskodawcy.

Planowana sprzedaż opisanych we wniosku nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Planowana sprzedaż nieruchomości zostanie dokonana na rzecz osoby trzeciej, która wyrazi chęć zakupu. Nie będzie to współmałżonek, a być może będzie inna osoba fizyczna, spółka osobowa lub spółka kapitałowa. Jeśli sprzedaż zostanie dokonana na rzecz spółki, Wnioskodawca, ani Jego małżonka, nie będą wspólnikami takiej spółki, ani też nie będą występować u nich inne powiązania z przedmiotowymi spółkami.

Dom z działką był i jest miejscem zamieszkania Wnioskodawcy, lokal mieszkalny był i jest udostępniony do zamieszkania pasierbicy Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest współwłaścicielem innych nieruchomości, niż wskazane we wniosku.

Wnioskodawca dokonywał nabycia i sprzedaży innych nieruchomości, przede wszystkim w ramach prowadzonej działalności gospodarczej. Nieruchomości te były nabywane w celach zarobkowych. Były to zarówno grunty niezabudowane, jak i budynki lub ich części, niektóre z nich były wynajmowane przez Wnioskodawcę. Jak wskazano we wstępie, czynności podejmowane przez Wnioskodawcę w odniesieniu do nieruchomości innych, niż wskazane we wniosku nie mają związku z zapytaniem, ponieważ dotyczy ono tych nieruchomości, z których przychód - w razie ich odpłatnego zbycia - zostanie zaliczony do źródła, wskazanego w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w przypadku sprzedaży nieruchomości niezwiązanej kiedykolwiek z działalnością gospodarczą żadnego z małżonków, przeniesionej uprzednio, na podstawie umowy darowizny, z majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową do majątku odrębnego małżonka, datą nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT jest dzień, w którym doszło do nabycia tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków?

Wnioskodawca zaznacza, że wniosek niniejszy nie dotyczy wspomnianego lokalu niemieszkalnego, który jest środkiem trwałym wykorzystywanym w działalności gospodarczej jednego z małżonków.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku sprzedaży nieruchomości niezwiązanej kiedykolwiek z działalnością gospodarczą, przeniesionej uprzednio, na podstawie umowy darowizny, z majątku objętego małżeńską wspólnością ustawową do majątku odrębnego małżonka, datą nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT jest dzień, w którym doszło do nabycia tej nieruchomości do majątku wspólnego małżonków. Późniejsze przeniesienie nieruchomości z majątku wspólnego do majątku odrębnego małżonka nie jest nabyciem, od którego biegnie termin, w jakim odpłatne zbycie takiej nieruchomości podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości, jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie. Określenie daty nabycia ma kluczowe znaczenie dla stwierdzenia, czy odpłatne zbycie podlega opodatkowaniu. W orzecznictwie sądów administracyjnych, akceptowanym w indywidualnych interpretacjach przepisów prawa podatkowego akceptowany jest pogląd, zgodnie z którym przeniesienie nieruchomości z majątku wspólnego małżonków do majątku odrębnego nie stanowi „nabycia”, o którym mowa w przytoczonym przepisie.

Na przykład Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, w interpretacji z dnia 27 lipca 2018 r. (0114-KDIP3-3.4011.282.2018.1.IM) wskazał, że pomimo iż „Małżonkowie ograniczyli swój majątek wspólny poprzez darowanie Nieruchomości do majątku osobistego Wnioskodawcy”, za datę nabycia w powyższym rozumieniu należy przyjąć dzień nabycia nieruchomości do majątku wspólnego małżonków.

Jako potwierdzenie tego wniosku powołano w szczególności wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 19 grudnia 2017 r. (II FSK 33/17), który stwierdził m.in.:

1. „Skoro z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie i przyjmuje się, że małżonkowie nabyli prawo majątkowe wspólnie w całości, to nie można liczyć terminu nabycia określonego w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) u.p.d.o.f. od daty, czy to ustania ustawowej majątkowej wspólności małżeńskiej, czy też przeniesienia pojedynczego składnika z majątku wspólnego małżonków do majątku osobistego jednego z nich. Nie ma zatem podstaw prawnych, by w warunkach niniejszej sprawy termin nabycia przez skarżącą nieruchomości liczyć od daty zawarcia umowy darowizny, a należy przyjąć jako datę nabycia przez skarżącą nieruchomości datę jej nabycia do majątku wspólnego”;
2. „w realiach rozpatrywanej sprawy Naczelny Sąd Administracyjny opowiedział się za takim rozumieniem terminu „nabycie”, użytego w art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f., które obejmować powinno każde bez wyjątku pierwotne nabycie nieruchomości w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Stąd nie można odnosić rozumienia tego pojęcia użytego w ustawie podatkowej do jego znaczenia na gruncie prawa prywatnego, w tym wynikającego z przepisów k.r.o. dotyczących małżeńskich ustrojów majątkowych. (...) Jakkolwiek darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku wspólnego obojga małżonków do majątku osobistego jednego z nich jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nieruchomości i innych praw majątkowych przez małżonka, do którego majątku wspólnego przedmioty te wcześniej już przynależały. Art. 10 ust. 1 pkt 8 u.p.d.o.f. nie powinien swoim zakresem obejmować takich zdarzeń, jak darowizny dokonywane pomiędzy małżonkami, czy rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, które w istocie nie stanowią obrotu nieruchomościami lub innymi przedmiotami majątkowymi, a mają tylko charakter organizacyjny, kształtujący i porządkujący małżeński ustrój majątkowy, podobnie jak ograniczenie wspólności ustawowej”.

Wydając ten wyrok NSA powołał się także na uchwałę NSA z 15 maja 2017 r. (II FPS 2/17), która zapadła w odmiennym stanie faktycznym (nabycie przez małżonka nieruchomości w drodze dziedziczenia po zmarłym małżonku), jednak dostrzeżono, że tezy w niej postawione mają walor uniwersalny i pozostają aktualne w okolicznościach rozpoznawanej sprawy. Analogiczny pogląd w identycznym stanie faktycznym zostało zaprezentowane także w wyroku NSA z 19 stycznia 2018 r., sygn. II FSK 3629/15.

Stanowisko Wnioskodawcy przedstawione w niniejszym wniosku jest w pełni zgodne z wykładnią zaprezentowaną w przywołanych rozstrzygnięciach.

Jednocześnie zaznaczyć trzeba, że od początku 2019 roku obowiązuje nowy przepis art. 10 ust. 6 ustawy o PIT, zgodnie z którym „W przypadku odpłatnego zbycia po ustaniu wspólności majątkowej małżeńskiej, nabytych do majątku wspólnego małżonków lub wybudowanych w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej nieruchomości lub nabytych do majątku wspólnego małżonków praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło ich nabycie do majątku wspólnego małżonków lub ich wybudowanie w trakcie trwania wspólności majątkowej małżeńskiej”. Przytoczony przepis ma jednak zastosowanie do zbywania nieruchomości „po ustaniu wspólności majątkowej”, więc nie obejmuje zbywania nieruchomości przeniesionych do majątków odrębnych, ale bez „ustania wspólności”, jako takiej. Jego wprowadzenie może natomiast skłaniać do wniosku, że skoro ustawodawca doprecyzował, że podział majątku po ustaniu wspólności nie jest zdarzeniem, z którego wynika nowa data nabycia jakiejkolwiek części nieruchomości i to całkowicie niezależnie od zastosowanego przez małżonków sposobu podziału, to tym bardziej jest to reguła właściwa w razie ograniczania wspólności poprzez wyłączanie niektórych tylko składników do majątków odrębnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do treści art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jednym ze źródeł przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie.

Zatem w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i ww. praw majątkowych decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu przychodu, ma moment ich nabycia.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim, w którym panuje ustrój wspólności majątkowej. W majątku wspólnym znajdują się m.in. trzy nieruchomości nabyte w czasie trwania małżeństwa: dom jednorodzinny z działką, lokal mieszkalny oraz udział w lokalu niemieszkalnym, wykorzystywany przez jedno z małżonków do działalności gospodarczej. Wszystkie nieruchomości zostały nabyte w drodze umowy kupna, a od końca roku, w którym nastąpiło to nabycie upłynęło więcej niż 5 lat. Planowane jest zawarcie umowy, określonej zgodnie z zaleceniami notariusza jako umowa darowizny, przenoszącej wspomniane nieruchomości z majątku wspólnego do majątków odrębnych małżonków. W przyszłości możliwa jest sprzedaż wymienionych wyżej nieruchomości, dokonywana już z majątku odrębnego każdego z małżonków. Na chwilę obecną nie ma możliwości wskazania, która z dwóch nieruchomości niezwiązanych z działalnością gospodarczą będzie przedmiotem sprzedaży, więc pytanie dotyczy obydwu. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą zarówno indywidualnie, jak i w formie kilku spółek osobowych, których jest wspólnikiem. Przedmiotem tej działalności jest przede wszystkim wynajem nieruchomości, sprzedaż nieruchomości oraz usługi medyczne. Planowana sprzedaż opisanych we wniosku nieruchomości nie nastąpi w wykonaniu działalności gospodarczej.

Wskazać należy, że stosunki majątkowe między małżonkami zostały uregulowane w ustawie z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2017 r., poz. 682, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 31 § 1 ww. ustawy, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Stosownie natomiast do art. 47 § 1 zd. 1 Kodeksu, małżonkowie mogą przez umowę zawartą w formie aktu notarialnego wspólność ustawową rozszerzyć lub ograniczyć albo ustanowić rozdzielność majątkową lub rozdzielność majątkową z wyrównaniem dorobków (umowa majątkowa), przy czym do ustanowionej umową wspólności majątkowej stosuje się odpowiednio przepisy o wspólności ustawowej, z zachowaniem przepisów art. 49-501 (art. 48 Kodeksu).

Przedmiotami majątkowymi w rozumieniu tego przepisu są wszelkie prawa majątkowe - zarówno bezwzględne (prawo własności rzeczy oraz inne prawa rzeczowe), jak i względne (np. przysługujące małżonkom wierzytelności). Wspólność ustawowa obejmuje wszelkie przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez oboje małżonków lub przez jednego z nich. Z ww. przepisu wynika, że wspólność małżeńska została ukształtowana jako wspólność łączna. Charakteryzuje się ona tym, że w czasie jej trwania małżonkowie nie mają określonych udziałów w majątku wspólnym, nie mogą więc rozporządzać udziałami, a także nie mogą żądać podziału majątku objętego wspólnością ustawową. Obojgu małżonkom przysługuje pełne prawo do całości majątku wspólnego. Zważywszy na tak ukształtowaną sytuację prawną małżonków objętych wspólnością ustawową, definitywne nabycie w czasie jej trwania nieruchomości oznacza nabycie przez każdego z małżonków tego prawa w całości, a nie w określonym ułamkowo udziale. Konsekwentnie, w przypadku sprzedaży tego prawa, każdy z małżonków zbywałby je w całości, a nie w określonym udziale.

Zaprezentowane stanowisko znajduje odzwierciedlenie w podjętej przez NSA uchwale w składzie siedmiu sędziów z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17, w której Sąd stwierdził, że dla celów opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych, odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000 r. Nr 14 poz. 176 ze zm.) nabytych przez współmałżonka w wyniku dziedziczenia, datą ich nabycia lub wybudowania w rozumieniu tego przepisu jest dzień nabycia (wybudowania) tych nieruchomości i praw majątkowych do majątku wspólnego małżonków.

W uzasadnieniu uchwały Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził, że w przypadku nabycia nieruchomości przez małżonków pozostających w majątkowej wspólności małżeńskiej przewidzianej w art. 31 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy nie ma możliwości określenia tego, w jakich częściach nastąpiło nabycie nieruchomości, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest możliwe nabycie nieruchomości w określonym udziale przez małżonków pozostających we wspólności majątkowej małżeńskiej i działających jednocześnie, co wynika z istoty wspólności małżeńskiej. Wspólność małżeńska (łączna) to wspólność bezudziałowa, a w czasie jej trwania małżonkowie nie mogą rozporządzać swoimi prawami do majątku wspólnego jako całości. Nie mogą także rozporządzać udziałem w jakimkolwiek przedmiocie należącym do tego majątku.

Zdaniem Naczelnego Sądu Administracyjnego skoro, z uwagi na wspólność majątkową, nie można wyodrębnić udziałów, które małżonkowie posiadali w chwili nabycia nieruchomości w małżeństwie, to nie można też przyjąć, że pięcioletni termin biegnie od daty nabycia nieruchomości w drodze spadku. Dla oceny skutków podatkowych odpłatnego zbycia nieruchomości kluczowy jest moment poniesienia wydatku na nabycie tego składnika do majątku wspólnego i to, że tego wydatku - w momencie jego poniesienia - nie można przypisać jednemu bądź drugiemu małżonkowi w udziałach o określonej wielkości.

Argumenty zawarte w uchwale II FPS 2/17 są aktualne także w sytuacji, gdy do nabycia udziału w nieruchomości dojdzie w drodze darowizny dokonanej pomiędzy małżonkami. Zarówno w wyniku darowizny dokonanej pomiędzy małżonkami jak i w wyniku ustania wspólności ustawowej wobec śmierci jednego z małżonków następuje nabycie nieruchomości lub prawa majątkowego do ustawowej wspólności małżeńskiej i za datę nabycia w świetle uchwały należy uznać tą datę. Późniejsze/następcze zdarzenia prawne (sposób ustania ustawowej wspólności małżeńskiej) nie mają zatem, w tym aspekcie, prawnopodatkowego znaczenia dla ustalenia daty nabycia nieruchomości lub prawa majątkowego.

Jak wynika z wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 19 grudnia 2017 r., sygn. akt II FSK 33/17 (...) „Jakkolwiek darowizna polegająca na przesunięciu składników majątkowych z majątku wspólnego obojga małżonków do majątku osobistego jednego z nich jest czynnością prawną rozporządzającą nieodpłatną, to jednak nie powoduje nabycia w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nieruchomości i innych praw majątkowych przez małżonka, do którego majątku wspólnego przedmioty te wcześniej już przynależały. Art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinien swoim zakresem obejmować takich zdarzeń, jak darowizny dokonywane pomiędzy małżonkami, czy rozszerzenie wspólności majątkowej małżeńskiej, które w istocie nie stanowią obrotu nieruchomościami lub innymi przedmiotami majątkowymi, a mają tylko charakter organizacyjny, kształtujący i porządkujący małżeński ustrój majątkowy, podobnie jak ograniczenie wspólności ustawowej.(...)”.

Mając na uwadze wyżej powołane przepisy prawa, przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz uchwałę Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 15 maja 2017 r., sygn. akt II FPS 2/17 należy stwierdzić, że za datę nabycia przez Wnioskodawcę wskazanych we wniosku nieruchomości, należy uznać datę ich nabycia do ustawowej wspólności majątkowej małżeńskiej.

Zatem, odpłatne zbycie przez Wnioskodawcę ww. nieruchomości, nie będzie stanowić dla Wnioskodawcy źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż zbycie to nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku, w którym nastąpiło nabycie.

Końcowo wskazać należy, iż z uwagi na to, że interpretacje prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, co wynika z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej - niniejsza interpretacja jest wiążąca dla Wnioskodawcy jako osoby występującej z wnioskiem, nie wywiera natomiast skutku prawnego dla żony Wnioskodawcy.

Należy przy tym zastrzec, iż przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie różniło się od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.