Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-1.4011.375.2019.2.DW
z 14 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 5 września 2019 r. (data wpływu 13 września 2019 r.), uzupełnionym pismem w dniu 16 października 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony pismem w dniu 16 października 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zastosowania kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% uzyskanego przychodu.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia 1 października 1996 r. Wnioskodawca jest nauczycielem akademickim zatrudnionym w grupie pracowników naukowo-dydaktycznych w uczelni państwowej. Zgodnie z zapisem ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.), począwszy od roku akademickiego 2018/2019 i zgodnie z zapisem art. 114 tej ustawy Wnioskodawca jest zatrudniony w grupie pracowników badawczo-dydaktycznych w państwowej uczelni publicznej. Zgodnie z zapisem art. 143 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce cyt. "Pracownikowi uczelni publicznej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie roczne na zasadach określonych w przepisach o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym pracowników jednostek sfery budżetowej".

Wykonując zapisy ww. ustawy płatnik Wnioskodawcy w dniu 1 marca 2019 r. naliczył Wnioskodawcy wynagrodzenie z ww. tytułu. Zgodnie z dokumentem, sporządzonym na podstawie imiennej kartoteki wynagrodzenia płatnik dokonał następujących obliczeń:

1. łączna kwota wynagrodzenia z tytułu dodatkowego wynagrodzenia rocznego (brutto): 9702,30 zł;
2. razem potrącenia: 3008,01 zł, na które to składały się następujące składniki: składka emerytalna 946,94 zł; składka rentowa 145,53 zł; składka chorobowa 237,70 zł; składka NFZ zapłacona 819,84 zł (składka NFZ z podatku 648,84 zł i składka NFZ z przychodu 171,00 zł); zaliczka na podatek dochodowy 858,00 zł; łącznie: podatek brutto 1506,84 zł;
3. wynagrodzenie netto (do wypłaty): 6694,29 zł.

W imiennej kartotece sporządzonej przez płatnika Wnioskodawcy brak w kalkulacji pozycji: kwota objęta prawami autorskimi. Kwota naliczona przez płatnika została przekazana na rachunek bankowy Wnioskodawcy w wysokości 6694,29 zł.

Wobec powyższych informacji, w nawiązaniu do obowiązującego prawodawstwa, a także uzyskanych informacji z własnej inicjatywy (poprzez kontakt z urzędnikiem Ministerstwa Finansów w dniu 4 września 2019 r.) oraz publicznej informacji na stronie internetowej MNiSW i pisma Ministerstwa Finansów z dnia 15 lutego 2019 r. jednoznacznie wynika, że wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn.zm).

Powyższy przepis literalnie wskazuje, że praca nauczyciela akademickiego ma twórczy, indywidualny charakter, a ustawowy zakres obowiązków nauczycieli akademickich wymaga podejmowania we wszystkich obszarach aktywności zawodowej (całość wykonywanych obowiązków nauczyciela akademickiego) działalności twórczej (utwór) w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W myśl art. 128 ust. 1 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. zakresem podmiotowym powyższej regulacji objęto wszystkich nauczycieli akademickich, niezależnie od podstawy prawnej zatrudnienia oraz rodzaju uczelni.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy brak uwzględnienia (naliczenia) 50% kosztów uzyskania przychodów przez płatnika z tytułu dodatkowego wynagrodzenia rocznego dla nauczyciela akademickiego zatrudnionego na stanowisku adiunkt – pracownik badawczo-dydaktyczny (art. 114 ww. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce), uzyskanego w dniu 1 marca 2019 r. daje Wnioskodawcy możliwość samodzielnego obliczenia, a tym samym uwzględnia należnych mu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% od ww. przychodu brutto i wykazania tego w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2019 r., które będzie składał do 30 kwietnia 2020 r.?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z brakiem uwzględnienia przez płatnika należnych mu kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% (dla tzw. twórców) w stosunku do wynagrodzenia wypłaconego mu w dniu 1 marca 2019 r. (tzw. dodatkowego wynagrodzenia rocznego) uważa on, że koszty takie przysługują mu jako nauczycielowi akademickiemu zatrudnionemu zgodnie z aktem mianowania na stanowisku adiunkt (od 1 kwietnia 2004 r.) ze stopniem naukowym dr nauk ekonomicznych, pracownik badawczo-dydaktyczny (od roku akademickiego 2018/2019 zgodnie z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r., Dz. U. poz. 1668 z późn. zm.) oraz że zachodzą przesłanki, aby ww. koszty mógł uwzględnić w zeznaniu rocznym PIT-37 za rok 2019.

Wnioskodawca nadmienia, że jako nauczyciel przed wejściem ww. ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. korzystał z prawnej możliwości naliczenia zwiększonych kosztów uzyskania przychodów (oświadczenie składane płatnikowi w latach 2004-2018 ) i również obecnie (poza ww. przypadkiem dodatkowego wynagrodzenia rocznego) płatnik stosuje 50% koszty uzyskania przychodów w stosunku do całego wynagrodzenia Wnioskodawcy uzyskiwanego z tytułu zatrudnienia jako pracownik badawczo-dydaktyczny.

W przedmiotowym piśmie Minister Finansów potwierdził, że zgodnie z art. 116 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zm). Tym samym istnieją wyraźne przesłanki, aby Wnioskodawca mógł uwzględnić podwyższone koszty uzyskania przychodów, nieuwzględnione i nienaliczone przez płatnika składek, co będzie miało swoje odzwierciedlenie w druku PIT-11, który Wnioskodawca otrzyma od płatnika składek na początku 2020 r.

Wnioskodawca podkreśla, że uregulowania zawarte w ustawie z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668 z poźn. zm ), w szczególności art. 115 (obowiązki nauczyciela akademickiego), art. 116 ust. 7 (twórczy, indywidualny charakter całości pracy nauczyciela akademickiego) oraz art. 128 ust. 1 (ocena pracy nauczyciela akademickiego w obszarze prawa autorskiego) zostały uznane przez Ministra Finansów (wyjaśnienia Ministra Finansów przedstawione w piśmie z dnia 15 lutego 2019 r.) za wystarczające do zastosowania 50% kosztów uzyskania przychodów, zgodnie z treścią art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do całości wynagrodzenia nauczyciela akademickiego.

Ponadto, art. 12 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 r., Nr 80, poz. 350 z późn. zm.) wskazuje, że za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Z tego też względu Wnioskodawca uważa, że jako podatnik posiada prawną możliwość do uwzględnienia kwoty kosztów uzyskania przychodów w zeznaniu rocznym PIT-37 za rok 2019 z zastrzeżeniem zapisu art. 22 ust. 9 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. 1991 r., Nr 80, poz. 350 z póżn. zm.), powiększając należną mu kwotę kosztów uzyskania przychodów z tytułu dodatkowego wynagrodzenia rocznego w stosunku do druku PIT-11 za 2019 r.

Wnioskodawca nadmienia, że powyższe stanowisko otrzymał kontaktując się z urzędnikami Ministerstwa Finansów (kontakt w dniu 4 września 2019 r. poprzez czat). Idąc dalej należy podkreślić, że uregulowanie znajdujące się w art. 116 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce weszło w życie od 1 września 2018 r. Wnioskodawca chciałby dodać, że nauczyciele akademiccy (szczególnie ci zatrudnieni na ówczesnych stanowiskach naukowo-dydaktycznych) mogli korzystać z uprawnienia do stosowania 50% kosztów uzyskania przychodów również przed wejściem w życie wskazanego zapisu art. 116 ust. 7 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Wnioskodawca przypomina, że podczas obowiązywania ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. z 2017 r., poz. 2183 z późn. zm.) nauczyciel akademicki mógł korzystać z podwyższonych kosztów uzyskania przychodów, m.in. warunkiem było określenie procentu przez nauczyciela akademickiego z tytułu praw autorskich w postaci oświadczenia na kolejny rok podatkowy, składanego w formie papierowej na wniosek nauczyciela, a akceptowanego przez bezpośredniego przełożonego: Dziekana Wydziału oraz Rektora. Jednakże, uprawnienie do zwiększonych kosztów uzyskania przychodów w tamtym stanie prawnym możliwe było pod warunkiem stworzenia przez nauczyciela utworu będącego każdym przejawem działalności twórczej o indywidualnym charakterze, ustalonego w jakiejkolwiek postaci, niezależnie od wartości, przeznaczenia i sposobu wyrażenia, zgodnie z art. 1 ust. 1 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Pracodawca, którego pracownik stworzył utwór w wyniku wykonywania obowiązków ze stosunku pracy nabywał z chwilą przyjęcia utworu autorskie prawa majątkowe w granicach wynikających z celu umowy o pracę i zgodnego zamiaru stron, zgodnie z przepisem art. 12 ust. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Powyższa przesłanka zachodziła również w przypadku Wnioskodawcy, ponieważ na cały rok akademicki 2018 złożył deklarację o naliczaniu przez pracodawcę 50% kosztów uzyskania przychodów. Również w 2018 r. - abstrahując od zapisów ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce z dnia 20 lipca 2018 r. - Wnioskodawca prowadził działalność podlegającą prawu autorskiemu (m.in. udział w konferencjach naukowych, publikowanie artykułów naukowych i inne rodzaje aktywności zawodowej), co ma swoje odzwierciedlenie w przyznanej nagrodzie I stopnia JM Rektora … za działalność naukową.

W ocenie Wnioskodawcy bezspornym jest, że w kalkulacji dodatkowego wynagrodzenia rocznego wypłaconego mu 1 marca 2019 r. płatnik miał podstawę, aby uwzględnić koszty uzyskania przychodu w wysokości 50%.

Wobec tego Wnioskodawca jako podatnik uważa, że brak uwzględnienia powiększonych kosztów uzyskania przychodów przez płatnika daje mu możliwość samodzielnego obliczenia należnych kosztów uzyskania przychodów w wysokości 50% od ww. przychodu i uwzględnienie ich w zeznaniu rocznym za 2019 r., które będzie składał do 30 kwietnia 2020 r.

W zeznaniu rocznym za 2019 r. w polu nr 41 w PIT-37 (stan obecny) Wnioskodawca powiększy koszty o kwotę 4186,06 zł. W tym przypadku koszty uzyskania przychodu Wnioskodawca ustalił zgodnie z art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, który stanowi, że koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b (Dz. U. 1991 Nr 80 poz. 350 z późn. zm.), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód, co też jako podatnik Wnioskodawca uwzględnił.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W art. 10 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zostały określone źródła przychodów, gdzie między innymi w pkt 1 wymienia się: stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 tej ustawy za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Za pracownika w rozumieniu ww. ustawy uważa się natomiast osobę pozostającą w stosunku służbowym, stosunku pracy, stosunku pracy nakładczej lub spółdzielczym stosunku pracy (art. 12 ust. 4 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.

Stosownie do treści art. 22 ust. 9 pkt 3 ww. ustawy, koszty uzyskania niektórych przychodów określa się z tytułu korzystania przez twórców z praw autorskich i artystów wykonawców z praw pokrewnych, w rozumieniu odrębnych przepisów, lub rozporządzania przez nich tymi prawami – w wysokości 50% uzyskanego przychodu, z zastrzeżeniem ust. 9a i 9b, z tym że koszty te oblicza się od przychodu pomniejszonego o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe oraz na ubezpieczenie chorobowe, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b), których podstawę wymiaru stanowi ten przychód.

W roku podatkowym łączne koszty uzyskania przychodów, o których mowa w ust. 9 pkt 1-3, nie mogą przekroczyć kwoty stanowiącej górną granicę pierwszego przedziału skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1 (art. 22 ust. 9a ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 22 ust. 9b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepis ust. 9 pkt 3 stosuje się do przychodów uzyskiwanych z tytułu z tytułu:

1. działalności twórczej w zakresie architektury, architektury wnętrz, architektury krajobrazu, inżynierii budowlanej, urbanistyki, literatury, sztuk plastycznych, wzornictwa przemysłowego, muzyki, fotografiki, twórczości audialnej i audiowizualnej, programów komputerowych, gier komputerowych, teatru, kostiumografii, scenografii, reżyserii, choreografii, lutnictwa artystycznego, sztuki ludowej oraz dziennikarstwa;
2. działalności artystycznej w dziedzinie sztuki aktorskiej, estradowej, tanecznej i cyrkowej oraz w dziedzinie dyrygentury, wokalistyki i instrumentalistyki;
3. produkcji audialnej i audiowizualnej;
4. działalności publicystycznej;
5. działalności muzealniczej w dziedzinie wystawienniczej, naukowej, popularyzatorskiej, edukacyjnej oraz wydawniczej;
6. działalności konserwatorskiej;
7. prawa zależnego, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191, 1293, 1669, 2445 i 2339), do opracowania cudzego utworu w postaci tłumaczenia;
8. działalności badawczo-rozwojowej, naukowej, naukowo-dydaktycznej, badawczej, badawczo-dydaktycznej oraz prowadzonej w uczelni działalności dydaktycznej.

Zgodnie z art. 115 ust. 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668), do podstawowych obowiązków nauczyciela akademickiego będącego pracownikiem:

1. dydaktycznym – należy kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów;
2. badawczym – należy prowadzenie działalności naukowej lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów;
3. badawczo-dydaktycznym – należy prowadzenie działalności naukowej, kształcenie i wychowywanie studentów lub uczestniczenie w kształceniu doktorantów.

W myśl art. 128 ust. 1 ww. ustawy, nauczyciel akademicki, z wyjątkiem rektora, podlega ocenie okresowej, w szczególności w zakresie wykonywania obowiązków, o których mowa w art. 115, oraz przestrzegania przepisów o prawie autorskim i prawach pokrewnych, a także o własności przemysłowej. Ocena okresowa może być pozytywna albo negatywna.

Ponadto, nauczyciel akademicki jest obowiązany do uczestniczenia w pracach organizacyjnych na rzecz uczelni oraz stałego podnoszenia kompetencji zawodowych (art. 115 ust. 2 ww. ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce).

W myśl art. 116 ust. 7 ww. ustawy, wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 1191 i 1293).

Z postanowień ww. regulacji wynika, że wykonywanie obowiązków nauczyciela akademickiego stanowi działalność twórczą o indywidualnym charakterze, o której mowa w art. 1 ust. 1 ustawy o prawie autorskim.

Zgodnie natomiast z treścią art. 136 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, do składników wynagrodzenia nauczyciela akademickiego należy zaliczyć:

• wynagrodzenie zasadnicze,
• dodatek za straż pracy,
• dodatek funkcyjny,
• dodatek zadaniowy,
• wynagrodzenie za godziny ponadwymiarowe albo godziny nadliczbowe,
• dodatek za pracę w warunkach szkodliwych dla zdrowia lub uciążliwych,
• inne dodatki, jeżeli zostały określone w zakładowym układzie zbiorowym pracy albo regulaminie wynagradzania.

Zatem należy uznać, że wszystkie składniki wynagrodzenia nauczyciela akademickiego stanowią element wynagrodzenia za pracę twórczą w rozumieniu przepisów ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wobec powyższego stwierdzić należy, iż całość obowiązków wykonywanych przez nauczyciela akademickiego w ramach stosunku pracy stanowi pracę o charakterze twórczym, a z uwagi na ten charakter - całość jego wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu realizacji ww. obowiązków jest wynagrodzeniem za pracę o charakterze twórczym.

W konsekwencji, całość wynagrodzenia nauczycieli akademickich uzyskiwanego w związku z realizacją obowiązków pracowniczych jest wynagrodzeniem za pracę o charakterze twórczym, bez konieczności dokumentowania faktu powstania utworów realizowanych w ramach stosunku pracy.

Powyższe przepisy wraz z regulacjami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dają zatem Wnioskodawcy możliwość zastosowania do całości wynagrodzenia 50% kosztów uzyskania przychodów.

Wskazać przy tym należy, że ustawodawca zobowiązał płatnika do poboru zaliczek w prawidłowej wysokości, tj. od dochodu ustalonego zgodnie z regułami określonymi w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc z uwzględnieniem kosztów w takiej wysokości, jaką ustawodawca w danych okolicznościach przewidział. Tym samym jeśli zgodnie z uregulowaniami wskazanej ustawy pracownikowi mogą być uwzględnione 50% koszty uzyskania przychodu, to płatnik winien takie koszty zastosować.

Niemniej jednak nie ma przeszkód prawnych, aby podatnik uwzględnił w zeznaniu rocznym przysługujące mu koszty uzyskania przychodu w sytuacji, gdy płatnik dokonał poboru zaliczki na podatek dochodowy z pominięciem uwzględnienia normy 50% kosztów uzyskania przychodów i koszty te nie zostały wykazane w informacji podatkowej PIT-11 o wysokości dochodu.

Mając na uwadze powyższe, Wnioskodawca jako nauczyciel akademicki, zatrudniony w grupie pracowników badawczo-dydaktycznych na stanowisku adiunkt ma prawo zastosować 50% koszty uzyskania przychodów do przychodu uzyskanego w ramach stosunku pracy z tytułu dodatkowego wynagrodzenia rocznego na podstawie art. 22 ust. 9 pkt 3 w zw. z art. 22 ust. 9b pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie tutejszy organ wskazuje, iż kwestia „zastrzeżeń ze strony administracji skarbowej” nie może być przedmiotem interpretacji indywidualnej (zgodnie z art. 14b § 2a pkt 1 Ordynacji podatkowej), wobec czego organ interpretacyjny nie jest uprawniony do udzielenia Wnioskodawcy informacji w tym zakresie.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w X, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.