Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.548.2019.2.ASZ
z 14 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 3 września 2019 r. (data wpływu 4 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z 25 października 2019 r. (data wpływu 25 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 4 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny. Wniosek został uzupełniony pismem z 25 października (data wpływu 25 października 2019 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie z 14 października 2019 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.548.2019.1.ASZ.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny, uzupełniony pismem z 25 października 2019 r.:

7 listopada 2017 r. Wnioskodawca rozpoczął działalność gospodarczą pod firmą „T.”. Wnioskodawca rozliczał się wówczas na zasadach ogólnych w kwotach brutto, nie był wówczas płatnikiem VAT.

Firma zajmuje się m in. usługami muzealniczymi i montażem mebli na stacjach benzynowych. Przez usługi muzealnicze rozumiem współudział w montażu i demontażu wystaw, instalacji obiektów wystawowych etc. Firma prowadziła również usługi ogólnobudowlane jako podwykonawca.

Wnioskodawca otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy dotację na podjęcie działalności gospodarczej w ramach projektu „…”. Faktury zakupu za środki dotacji pozyskane z PUP nie były wówczas rozliczone w działalności w książce przychodów i rozchodów, od faktur nie został także odliczony VAT ponieważ Wnioskodawca nie był wówczas czynnym podatnikiem VAT.

Od 1 lutego 2018 r. Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT z rozliczaniem miesięcznym.

PUP upomniał się o zwrot VAT odliczonego z faktur zakupu ze środków pozyskanych z ww. dotacji pomimo, że VAT od tych faktur nie został odliczony. W związku z faktem, że prawo do rozliczenia tych fakturami przysługiwało (Wnioskodawca miał do tego prawo ponieważ nie dokonywał zakupu środków trwałych za środki pozyskane z dotacji a jedynie zakupu wyposażenia, materiałów i usług), księgowa dokonała niezbędnych korekt i faktury sfinansowane z dotacji zostały uwzględnione w kosztach.

Dokonując korekt faktury zakupowe finansowane z funduszów dotacji zostały doksięgowane do kosztów z grudnia 2017 r. w kwotach netto z odliczeniem VAT na okres luty 2018, natomiast faktura z rozliczenia dotacji z listopada 2017 o numerze FV xxx została zaksięgowana do kosztów grudnia 2017 r. w kwocie brutto bez odliczenia VAT ze względu na fakt iż upłynął 3-miesięczny okres umożliwiający odliczenie VAT (okres do odliczenia VAT od tej faktury – 11/2017, 12/2017 i 01/2018).

Wspomniana faktura z listopada nr FV xxx wystawiona 30 listopada 2017 finansowana z dotacji dotyczyła opracowania strony internetowej (opracowanie, hosting na rok, zakup domeny). Zakupiona usługa służy Wnioskodawcy w działalności wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT. U sprzedawcy usługi powstał obowiązek podatkowy.

Dokonując korekt i nie odliczając VAT-u od faktury z listopada 2017 Wnioskodawca bazował na art. 86 ust. 11 ustawy z dnia 11 marca 2014 o podatku od towarów i usług. Zgodnie z tym przepisem „Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i l0e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.”

W uzupełnieniu Wnioskodawca odpowiedział na pytania w następujący sposób:

Na pytanie: „Czy Wnioskodawca, dokonując zakupu opracowania strony internetowej (opracowanie hosting na rok, zakup domeny) – na podstawie faktury VAT nr FV xxx wystawionej 30 listopada 2017 r. – zamierzał w przyszłości (po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik podatku VAT) wykorzystywać zakupioną usługę do wykonywania wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem VAT generującej podatek należny?”

Wnioskodawca odpowiedział: „Tak”.

Na pytanie: „Proszę podać datę otrzymania przez Wnioskodawcę faktury VAT nr xxx z 30 listopada 2017 r.”

Wnioskodawca odpowiedział: „30 listopada 2017 r.”.

Na pytanie: Czy zakup opracowania strony internetowej (opracowanie hosting na rok, zakup domeny) na podstawie faktury VAT nr FV xxx wystawionej 30 listopada 2017 r. udokumentowany był fakturą, w której Wnioskodawca jest wskazany jako nabywca?”

Wnioskodawca odpowiedział: „Tak”.

Usługa udokumentowana fakturą nr FV xxx została wykonana. Obowiązek podatkowy u sprzedawcy powstał w listopadzie 2017 r.

Na pytanie: „Jaki okres rozliczeniowy, od którego Wnioskodawca jako podatnik VAT czynny będzie rozliczał podatek od towarów i usług i składał deklaracje VAT-7 został wskazany na druku VAT-R?”

Wnioskodawca odpowiedział: „Na druku VAT-R został wskazany okres zgłoszenia jako czynny podatnik VAT od 1 lutego 2018 r. (data zgłoszenia to 23 stycznia 2018 r.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane pismem z 25 października 2019 r.):

Czy Wnioskodawca ma prawo do odliczenia podatku VAT naliczonego z tytułu otrzymanej faktury nr FV xxx z dnia 30 listopada 2017 r.?

Stanowisko Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowane pismem z 19 sierpnia 2019 r.):

Według Wnioskodawcy, nie ma takiego prawa do odliczenia podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Podstawowe uprawnienie podatnika dotyczące obniżenia podatku należnego o podatek naliczony zawarte zostało w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, ze zm.), zwanej dalej ustawą,, który stanowi, że w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

W każdym przypadku należy dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, było wykonywanie czynności opodatkowanych.

Na podstawie art. 86 ust. 10 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego powstaje w rozliczeniu za okres, w którym w odniesieniu do nabytych lub importowanych przez podatnika towarów i usług powstał obowiązek podatkowy.

W myśl art. 86 ust. 10b pkt 1 ustawy, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w przypadkach, o których mowa w ust. 2 pkt 1 oraz pkt 2 lit. a – powstaje nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym podatnik otrzymał fakturę lub dokument celny.

Zgodnie z art. 86 ust. 11 ustawy, jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego w terminach określonych w ust. 10, 10d i 10e, może obniżyć kwotę podatku należnego w deklaracji podatkowej za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Jeżeli podatnik nie dokonał obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w terminach, o których mowa w ust. 10, 10d, 10e i 11, może on obniżyć kwotę podatku należnego przez dokonanie korekty deklaracji podatkowej za okres, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, nie później jednak niż w ciągu 5 lat, licząc od początku roku, w którym powstało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego, z zastrzeżeniem ust. 13a (art. 86 ust. 13 ustawy).

Podkreślić również należy, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony wynikający z faktur dokumentujących zakupy związane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, wynika z samej konstrukcji podatku od towarów i usług i zapewnia neutralność tego podatku dla czynnych podatników VAT. W stosunku do faktur lub dokumentów celnych podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku nie wcześniej niż w rozliczeniu za okres, w którym otrzymał fakturę lub dokument celny, będący podstawą odliczenia lub za jeden z dwóch następnych okresów rozliczeniowych.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług przewidują określone sytuacje, w których podatnikowi nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług, pomimo tego, że spełnione są generalne przesłanki upoważniające go do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Ograniczenia te zawarte są w art. 88 ustawy o VAT.

Stosownie do postanowień art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Jak wynika z cytowanego wyżej przepisu art. 86 ust. 1 ustawy, prawo do obniżenia podatku należnego powstaje u podatników, o ile wykażą, że zakupy towarów lub usług są związane z bieżącą lub przyszłą działalnością opodatkowaną (o ile przy zakupie podmiot występował w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ustawy o VAT). Ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku od zakupów poczynionych w czasie, gdy nie był zarejestrowanym jako podatnik VAT czynny, o ile nabyte towary i usługi były/są/będą wykorzystywane do bieżącej (przyszłej) działalności opodatkowanej. Warunek rejestracji jako podatnika VAT czynnego jest niezbędny natomiast do skorzystania przez podatnika z tego prawa tj. obniżenia podatku należnego o podatek naliczony.

Rozróżnić bowiem należy moment powstania prawa do odliczenia, od momentu skorzystania z tego prawa. Realizacja tego prawa następuje przez złożenie deklaracji podatkowej, wyrażającej wolę skorzystania przez podatnika z prawa do odliczenia podatku i aby skutecznie zrealizować powstałe uprawnienie, podatnik musi usunąć – najpóźniej przed skorzystaniem z tego prawa – wszelkie przestanki negatywne, w tym brak rejestracji, który uniemożliwia identyfikowanie go jako czynnego podatnika.

Warto w tym miejscu zaznaczyć, że w wyroku Trybunału Sprawiedliwości UE w sprawie C-400/98 Trybunał stwierdził, że prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego z dokonaniem inwestycji nie jest uzależnione od dokonania wcześniejszej rejestracji dla celów podatku VAT. Potwierdzeniem takiej tezy mogą być także wyroki TSUE w sprawach C-268/83 oraz C-110/94, gdzie TSUE wskazał, że powstanie prawa do odliczenia nie zależy od formalnego uznania statusu podatnika przez organy podatkowe.

Wskazać należy, że z orzecznictwa Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej (np. C-385/09 Nidera), wynika, że prawo do odliczenia VAT powstaje w momencie, w którym podatek ten stał się należny, a jego powstanie nie jest w żaden sposób uzależnione od formalnego uznania statusu podatnika przez organ skarbowy, ale od zaistnienia po stronie podatnika zamiaru, potwierdzonego obiektywnymi dowodami, prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów dotyczących VAT.

Wskazany wyżej przepis ustawy o podatku od towarów i usług przewiduje pozbawienie podatnika prawa do obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego w razie niezarejestrowania się, ale nie wskazuje wprost, z jakim momentem – z punktu widzenia niemożności odliczenia podatku naliczonego – należy wiązać status podatnika (zarejestrowany czy nie). Z art. 88 ust. 4 ww. ustawy nie wynika bowiem, aby do nabycia uprawnienia do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego koniecznym było posiadanie statusu podatnika VAT czynnego w momencie otrzymania faktury. Podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego.

Z uwagi na powołane powyżej regulacje prawne wskazać należy, że ustawa o VAT nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych przed rejestracją, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżących (lub przyszłych) czynności opodatkowanych (oraz ewentualnie spełniać inne warunki określone w przepisach ustawy o podatku od towarów i usług). Niemniej ustawodawca narzucił podatnikom obowiązek rejestracji jako podatnik VAT czynny, a zatem podatnik nabywa prawo do odliczenia podatku naliczonego za okres, w którym w odniesieniu do nabytych towarów i usług powstał obowiązek podatkowy, nie wcześniej niż w momencie otrzymania faktury, lecz aby uprawnienie to zrealizować musi posiadać status podatnika VAT czynnego w momencie realizacji uprawnienia.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Stosownie do art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Zatem rejestracji należy dokonać przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy, przy czym przepis nie określa jak wcześnie rejestracja powinna nastąpić. Natomiast powinna ona mieć miejsce najpóźniej w dniu poprzedzającym dokonanie pierwszej czynności opodatkowanej.

W myśl art. 96 ust. 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego”, a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego”, i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie.

Rejestracja następuje zatem w momencie zgłoszenia rejestracji, tj. złożenia w urzędzie skarbowym druku VAT-R. Z tym momentem podmiot uzyskuje formalne znamiona statusu podatnika podatku od towarów i usług i od tego dnia przysługuje mu prawo do odliczenia podatku naliczonego od dokonanych zakupów.

Jak wynika z art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności. Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.
   
   

Zgodnie z art. 99 ust. 1 ustawy, podatnicy, o których mowa w art. 15, są obowiązani składać w urzędzie skarbowym deklaracje podatkowe za okresy miesięczne w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po każdym kolejnym miesiącu, z zastrzeżeniem ust. 2-10, art. 130c i art. 133.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca, który nie był czynnym podatnikiem VAT, otrzymał z Powiatowego Urzędu Pracy dotację na podjęcie działalności gospodarczej.

W dniu 30 listopada 2017 r. Wnioskodawca otrzymał fakturę VAT nr FV xxx z 30 listopada 2017 r., dotyczącą opracowania strony internetowej (opracowanie, hosting na rok, zakup domeny). Faktura była finansowana z dotacji. Usługa udokumentowana fakturą nr FV xxx została wykonana. W listopadzie 2017 r. u sprzedawcy usługi powstał obowiązek podatkowy. Wnioskodawca, dokonując zakupu opracowania strony internetowej (opracowanie hosting na rok, zakup domeny) na podstawie faktury VAT nr FV xxx zamierzał w przyszłości (po zarejestrowaniu się jako czynny podatnik podatku VAT) wykorzystywać zakupioną usługę do wykonywania wyłącznie działalności opodatkowanej podatkiem VAT generującej podatek należny.

Następnie Wnioskodawca zarejestrował się jako podatnik VAT czynny. Na druku VAT-R Wnioskodawca wskazał jako okres zgłoszenia jako czynny podatnik VAT od 1 lutego 2018 r. (data zgłoszenia to 23 stycznia 2018 r.). Zakupiona na podstawie faktury VAT nr FV xxx usługa – służy Wnioskodawcy wyłącznie do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest prawo do odliczenia podatku naliczonego z faktury otrzymanej przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny.

W odniesieniu do przedstawionych przez Wnioskodawcę wątpliwości stwierdzić należy, że Wnioskodawcy przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT z faktury nr FV xxx wystawionej 30 listopada 2017 r. dokumentującej zakup usługi opracowania strony internetowej (opracowanie, hosting na rok, zakup domeny) otrzymanej przed zarejestrowaniem się Wnioskodawcy dla celów podatku od towarów i usług.

W analizowanym przypadku są bowiem spełnione, wynikające z art. 86 ust. 1 ustawy, przesłanki warunkujące nabycie prawa do odliczenia podatku naliczonego, a mianowicie zakupiona usługa, zgodnie ze wskazaniem Wnioskodawcy jest wykorzystana do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Jak już zaznaczono wyżej, ustawa o podatku od towarów i usług nie pozbawia podatnika prawa do dokonania odliczenia podatku VAT od zakupów poczynionych w czasie, gdy nie widniał on w rejestrze czynnych podatników podatku od towarów i usług, o ile występują przesłanki, że zakupione towary i usługi będą wykorzystywane do bieżącej (lub przyszłej) działalności opodatkowanej (oraz spełniają inne warunki określone w przepisach ustawy).

W dniu 23 stycznia 2018 r. Wnioskodawca dokonał zgłoszenia rejestracyjnego dla celów podatku VAT. Na druku VAT-R zadeklarował zgłoszenie jako czynny podatnik VAT z dniem 1 luty 2018 r. Tym samym w zaistniałych okolicznościach Wnioskodawca nie mógł skorzystać z prawa do odliczenia podatku naliczonego z faktury nr xxx otrzymanej w miesiącu listopadzie 2017 r. Chcąc jednak takiego odliczenia dokonać Wnioskodawca może zrealizować powyższe przez złożenie zgłoszenia rejestracyjnego VAT-R w trybie aktualizacji ze wskazaniem miesiąca, za który będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego zgodnie ze cytowanymi wyżej przepisami tj. art. 86 ust. 10, ust. 10b pkt 1 oraz ust. 11 ustawy o VAT.

Podsumowując, Wnioskodawca może odliczyć podatek naliczony z faktury dokumentującej poniesienie wydatków, otrzymanej przed dokonaniem rejestracji jako podatnik VAT czynny, przez złożenie deklaracji podatkowej za okres, w którym przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego tj. przy uwzględnieniu warunku, że Wnioskodawca posiadał fakturę, a w odniesieniu do nabytych usług powstał obowiązek podatkowy. Jak wskazano powyżej przedmiotowe prawo Wnioskodawca może zrealizować po uprzednim złożeniu aktualizacji zgłoszenia VAT-R ze wskazaniem okresu rozliczeniowego, za który zostanie złożona pierwsza deklaracja podatkowa.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest nieprawidłowe.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 14b § 3 ww. ustawy – Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego oraz do przedstawienia własnego stanowiska w sprawie oceny prawnej tego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Natomiast w myśl art. 14c § 1 tej ustawy, interpretacja indywidualna zawiera ocenę stanowiska wnioskodawcy wraz z uzasadnieniem prawnym tej oceny. Z powyższych przepisów wynika zatem, że przedmiotem interpretacji może być jedynie ocena stanowiska Wnioskodawcy dotyczącego przedstawionego we wniosku stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Organ wydający interpretację nie jest natomiast uprawniony do analizowania i oceny załączonych do wniosku o interpretację dokumentów.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.