2019.11.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-2.4011.367.2019.2.ES
z 15 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 13 września 2019 r. (data wpływu 18 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży działek.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest osobą fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej, na co dzień zajmującą się uprawą posiadanego gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług (dalej jako: podatek VAT). W dniu 11 lipca 2006 r. - mocą aktu notarialnego - Wnioskodawca nabył w drodze nieodpłatnej darowizny - od matki i rodzeństwa - gospodarstwo rolne. W skład darowanego gospodarstwa wchodziła:

nieruchomość - niezabudowana działka nr 5 o pow. 1.4234 ha,
nieruchomość składająca się z działek o nr 1, 2, 3, 4, 6, 7/1 o łącznej pow. 5.3364 ha.

Ww. nieruchomości - zgodnie z obowiązującym do 2004 r. planem zagospodarowania przestrzennego - były przeznaczone do rolniczego i leśnego wykorzystania, w tym pod zabudowę zagrodową (po 2004 r. obszar na którym znajdowała się nieruchomość nr 8 nie był objęty planem zagospodarowania przestrzennego).

Po otrzymaniu darowizny przedmiotowe działki zostały włączone do prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Wnioskodawca na darowanych nieruchomościach prowadził uprawę roślin (tj. kukurydza, ziemniaki) oraz zbóż (przedmiotowe działki są wykorzystywane przez Wnioskodawcę tylko w ramach prowadzonej przez niego działalności rolniczej, a Wnioskodawca - jako rolnik ryczałtowy - prowadząc tę działalność korzysta ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o VAT).

W czerwcu 2008 r. - na skutek działań podejmowanych przez spółkę komunalną (do której zadań należało zaopatrzenie miasta w wodę pitną jak też zapewnienie energii cieplnej na cele centralnego ogrzewania) - na 2 działkach należących do Wnioskodawcy (tj. działce 1 - będącej przedmiotem darowizny oraz działce 7/2 - będącej uprzednio własnością Wnioskodawcy) przeprowadzono wodociąg. Koszty budowy tych urządzeń w całości poniosła ww. spółka. Podkreślić należy, że Wnioskodawca - przed dokonaniem budowy wodociągu zawarł ze spółką komunalną porozumienie, mocą którego spółka komunalna - w zamian za zrzeczenie się przez Wnioskodawcę odszkodowania za udostępnienie części ww. gruntów (tj. pasa o szerokości około 2 m wzdłuż granicy) nieodpłatnie wykonała na jego rzecz przyłącze wodociągowe do jednej z posiadanych przez Wnioskodawcę nieruchomości (tj. działce 6/1 - powstałej w skutek wydzielenia z działki 6 części nieruchomości na budowę obwodnicy miasta).

Jesienią 2008 r. Wnioskodawca dokonał podziału działki 6/1 na 7 mniejszych działek (oznaczonych numerami od 6/3 do 6/9) celem ich innego wykorzystania i ewentualnej przyszłej sprzedaży. Dokonanie podziału było skutkiem budowy obwodnicy, w wyniku której uprawa zbóż oraz innych roślin uprawnych na nieruchomości stała się nieopłacalna. Na skutek budowy został bowiem rozregulowany poziom wód gruntowych, co przyczyniło się do znacznego spadku pozyskiwanych plonów (w trakcie budowy obwodnicy powstały np. urządzenia melioracji wodnych). W efekcie powyższego - z uwagi na brak możliwości prowadzenia na nieruchomości działalności rolniczej Wnioskodawca dokonał ww. podziału działki.

Powierzchnia ww. wydzielonych działek, tj. nieruchomości o nr od 6/3 do 6/9 wahała się od 0.3226 ha do 0.4631 ha. Wskazać bowiem należy, że w 2008 r. do wydzielenia nieruchomości powyżej 0.3000 ha nie stosowano wymogów przewidzianych w ustawie o gospodarce nieruchomościami właściwych do dokonania podziału administracyjnego, tj. Wnioskodawca nie musiał występować o decyzję/postanowienie właściwych organów, lecz podziału takiego mógł dokonać geodeta - miał miejsce tzw. podział działki rolnej w trybie geodezyjnym (tryb geodezyjny to tryb podziału nieruchomości rolnych na działki o powierzchni większej niż 0.3000 ha, w którym nie wydaje się decyzji administracyjnych lecz geodeta - po otrzymaniu wniosku dokonuje samodzielnie czynności skutkujące sporządzeniem protokołu zawierającego plan podziału nieruchomości). Z uwagi na „pominięcie” urzędowej procedury, do podziału nieruchomości dokonywanej przez geodetę - mimo nieobowiązywania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego na nieruchomości objętej podziałem - Wnioskodawca nie miał obowiązku występowania z wnioskiem o ustalenie warunków zabudowy.

W 2018 r. - z uwagi na pogarszającą się sytuację finansową Wnioskodawca - planując w przyszłości zbycie powstałych z podziału nieruchomości gruntów postanowił dokonać podziału części z nich (działki o dużej powierzchni nie były „chodliwym” towarem na ówczesnym rynku). Z uwagi na powyższe Wnioskodawca wystąpił z wnioskami o ustalenie warunków zabudowy (jak wskazywano powyżej nieruchomości, które miały zostać podzielone nie były objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego, wobec tego do dokonania ich podziału - na działki o powierzchni mniejszej niż 0.300 ha niezbędne było uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy). W okresie od lutego 2018 r. do lipca 2018 r. dla wszystkich wydzielonych działek zostały wydane decyzje o warunkach zabudowy (jako rodzaj inwestycji wskazano - zabudowę mieszkaniową jednorodzinną lub zabudowę usługowo - mieszkaniową).

Decyzją z maja 2018 r. został zatwierdzony podział działek o nr 6/4, 6/5 i 6/6 na następujące działki:

6/10 o pow. 0,1953 ha;
6/11 o pow. 0,1992 ha,
6/12 o pow. 0,2002 ha;
6/13 o pow. 0,1943 ha:
6/14 o pow. 0,1878 ha;
6/15 o pow. 0,1808 ha.

W listopadzie 2018 r. dokonano natomiast podziału działki nr 6/3 na działki:

6/16 o pow. 0,1865 ha;
6/17 o pow. 0,1908 ha

oraz działki nr 6/8 na działki;

6/18 o pow. 0, 1675 ha;
6/19 o pow. 0,1551 ha.

W chwili obecnej wszystkie ww. działki są własnością Wnioskodawcy. Środki finansowe uzyskane z tytułu przyszłej sprzedaży nieruchomości (tj. działek o nr 6/7, 6/9, 6/10, 6/11, 6/12, 6/13, 6/14, 6/15, 6/16, 6/17, 6/18, 6/19) mają przyczynić się do zaspokajania potrzeb Wnioskodawcy oraz jego rodziny.

Wnioskodawca zamierza dokonać sprzedaży wyżej wymienionych działek na rzecz potencjalnych nabywców, którzy zwrócą się bezpośrednio do niego z ofertą nabycia (Wnioskodawca zamierza szukać nabywców nie angażując w to żadnych środków masowego przekazu i nie ogłaszając się w nich). Dopiero w sytuacji, gdy Wnioskodawca w ww. sposób nie znajdzie nabywców nie wyklucza możliwości zamieszczenia ogłoszenia o sprzedaży w Internecie lub skorzystania z pośrednictwa biura zajmującego się obrotem nieruchomościami. Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży innych nieruchomości rolnych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym sprzedaż przez Wnioskodawcę działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?
W przypadku uznania przez organ interpretacyjny, że stanowisko Wnioskodawcy wyrażone w pytaniu nr. 1 jest błędne, a w efekcie uznania przez organ, że sprzedaż działek będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT Wnioskodawca zwraca się z następującym pytaniem - czy w przedstawionym zdarzeniu przyszłym sprzedaż działek może korzystać ze zwolnienia o którym mowa w art. 41 ust. 1 pkt 2 ustawy o VAT?
Czy w opisanym zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca będzie zobowiązany do zapłaty podatku dochodowego od osób fizycznych (dalej jako: podatek PIT) w przypadku sprzedaży działek?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest udzielenie odpowiedzi na pytanie oznaczone nr 3 tj. w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych. Natomiast w zakresie pytań oznaczonych nr 1 i 2, dotyczących podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Zdaniem Wnioskodawcy, w sytuacji opisanej w niniejszym wniosku, nie będzie on zobowiązany do zapłaty podatku PIT w przypadku sprzedaży wskazanych w opisie zdarzenia przyszłego działek.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o PIT źródłem przychodu jest odpłatne zbycie nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości przed upływem pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle wyżej cytowanego przepisu, odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym miało miejsce nabycie - nie jest źródłem przychodu, a zatem nie podlega opodatkowaniu podatkiem PIT.

Zatem, w tym miejscu należy przeanalizować czy w sprawie objętej niniejszym wnioskiem upłynął 5 letni termin, o którym mowa w ww. przepisie.

Na wstępie rozważań Wnioskodawca wskazuje, że przepisy ustawy o PIT nie wskazują i nie definiują pojęcia „nabycie”, czyli momentu od którego należy liczyć 5 letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a omawianej ustawy. Pojęcie to było jednak definiowane w rozstrzygnięciach organów podatkowych oraz sądów administracyjnych. W interpretacji indywidualnej z dnia 6 września 2018 r. nr 0115-KDIT2-3.4011.253.2018.1.AWO Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera definicji legalnej pojęcia „nabycia". Nie określa również na podstawie jakiej czynności prawnej może nastąpić nabycie nieruchomości (jej części/udziału) lub praw majątkowych. Z powyższego względu pojęcie to należy rozumieć szeroko, co oznacza, że z nabyciem nieruchomości lub praw majątkowych wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mamy do czynienia z chwilą uzyskania prawa własności do nieruchomości (lub tych praw), bez względu na charakter czynności prawnej na podstawie, której doszło do przysporzenia majątkowego w postaci własności rzeczy lub praw. Wskazać ponadto należy, że w wyroku z dnia 3 listopada 2009 r. sygn. akt II FSK 1489/08 NSA orzekł, że czynność wyznaczającą początek biegu pięcioletniego terminu należy ustalać w oparciu o regulacje zawarte w prawie cywilnym, a przez pojęcie „nabycie" użyte w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a in fine u.p.d.o.f. należy rozumieć każde zwiększenie aktywów majątku podatnika".

Mając na uwadze powyższe rozstrzygnięcia należy stwierdzić, iż 5 letni termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a w sprawie objętej niniejszym wnioskiem już upłynął. W ocenie Wnioskodawcy za datę rozpoczynającą bieg ww. terminu należy bowiem uznać 2006 r. - czyli moment otrzymania przez Wnioskodawcę nieruchomości w formie darowizny. Zatem w chwili obecnej Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku PIT z tytułu sprzedaży działek, będących przedmiotem niniejszego wniosku. Prawidłowość twierdzenia Wnioskodawcy została potwierdzona przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, który w interpretacji indywidualnej z dnia 12 września 2018 r. nr 0115-KDIT2-3.4011.246.2018.2.AD wskazał, że przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie skutkuje powstaniem przychodu. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie - nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Jednocześnie w ocenie Wnioskodawcy brak jest podstaw do uznania, iż dokonana przez Niego sprzedaż będzie następowała w wykonaniu działalności gospodarczej. Wnioskodawca nie jest ponadto profesjonalnym handlowcem, lecz będzie dokonywał zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Sprzedaż przedmiotowych działek należy zatem uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Nadto środki finansowe uzyskane z tytułu transakcji mają przyczynić się do zaspokajania potrzeb Wnioskodawcy oraz jego rodziny.

Reasumując stwierdzić należy, ze w sprawie objętej niniejszym wnioskiem Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty podatku PIT w przypadku sprzedaży działek, które w chwili obecnej stanowią Jego własność.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387 z późn.zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a, 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
prawa wieczystego użytkowania gruntów,
innych rzeczy,

jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działalność gospodarcza albo pozarolnicza działalność gospodarcza oznacza działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9;

Działalność jest zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa – „organizować” to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek (Nowy Słownik Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN pod redakcją Andrzeja Markowskiego Warszawa 2000).

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania - na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Okoliczności przedstawione we wniosku wskazują, że nieruchomości (wydzielone działki) wchodziły w skład gospodarstwa rolnego prowadzonego przez Wnioskodawcę. Nie są i nie były wykorzystywane w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej, zostały pozyskane w formie darowizny od matki i rodzeństwa w celu prowadzenia na nich działalności rolniczej (uprawa ziemniaków, kukurydzy, zbóż) i nie zostały nabyte w celu dalszej odsprzedaży. Na podstawie treści wniosku nie można również stwierdzić, by sprzedaż działek miała nastąpić w ramach działalności handlowej wykonywanej w sposób zorganizowany i ciągły.

Opis zdarzenia przyszłego przemawia więc za tym, że dokonana w przyszłości ewentualna sprzedaż działek nie nastąpi w wykonywaniu działalności gospodarczej, a zatem nie spowoduje powstania przychodu ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, skutki podatkowe planowanego odpłatnego zbycia działek, należy rozpatrywać w kontekście przepisu art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, czyli przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości.

Przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości, jeżeli nie jest dokonywane w wykonywaniu działalności gospodarczej i następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie - skutkuje powstaniem przychodu w rozumieniu ustawy.

Powstanie przychodu podatkowego z tytułu sprzedaży nieruchomości (działek) uzależnione jest od daty ich nabycia, które należy utożsamiać z chwilą przeniesienia własności w rozumieniu cywilnoprawnym.

Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Z treści wniosku wynika, że dnia 11 lipca 2006 r. – mocą aktu notarialnego – Wnioskodawca nabył w drodze darowizny od matki i rodzeństwa nieruchomości rolne przeznaczone do rolniczego i leśnego wykorzystania, w tym pod zabudowę zagrodową. Po otrzymaniu darowizny przedmiotowe działki zostały włączone do prowadzonego przez Wnioskodawcę gospodarstwa rolnego. Jesienią 2008 r. Wnioskodawca dokonał podziału działki nr 6/1 na 7 mniejszych działek (oznaczonych numerami od 6/3 do 6/9), celem ich innego wykorzystania lub ewentualnej przyszłej sprzedaży. Następnie w 2018 r. Wnioskodawca, z powodu pogarszającej sytuacji finansowej postanowił podzielić wydzielone działki na mniejsze i wystąpił z wnioskami o ustalenie dla nich warunków zabudowy. Środki finansowe uzyskane z tytułu przyszłej sprzedaży nieruchomości (tj. działek o nr 6/7, 6/9, 6/10, 6/11, 6/12, 6/13, 6/14, 6/15, 6/16, 6/17, 6/18, 6/19) mają przyczynić się do zaspokajania potrzeb Wnioskodawcy oraz jego rodziny. Wnioskodawca zamierza szukać nabywców nie angażując w to żadnych środków masowego przekazu i nie ogłaszając się w nich.

W odniesieniu do kwestii wydzielenia działek (podziału) z nieruchomości gruntowej wskazać należy, że czynność ta nie powoduje zmiany ich właściciela. Na skutek dokonania podziału nie następuje przeniesienie prawa własności działek, a więc nie dochodzi do ich nabycia. Zatem pięcioletni termin, wskazany w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy liczyć od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie nieruchomości przez Wnioskodawcę w drodze umowy darowizny, tj. 2006 r. Na powyższe nie ma wpływu podział tej nieruchomości - w powołanym przepisie mowa jest o dacie nabycia nieruchomości (nie zaś o dacie podziału).

Dokonując więc oceny skutków prawnych przedstawionego w sprawie zdarzenia przyszłego wskazać należy, że ewentualna sprzedaż w przyszłości wydzielonych działek nie będzie stanowić źródła przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z uwagi na upływ terminu, o którym mowa w tym przepisie i tym samym nie będzie skutkować obowiązkiem uiszczenia podatku dochodowego (brak jest podstaw do opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych kwot otrzymanych w wyniku sprzedaży).

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należy uznać za prawidłowe.

W odniesieniu do powołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych tutejszy organ informuje, że wydane zostały one w indywidualnych sprawach i nie mają zastosowania ani konsekwencji wiążących w odniesieniu do żadnego innego zaistniałego stanu faktycznego czy też zdarzenia przyszłego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin