Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-2.4010.337.2019.2.ANK
z 19 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 sierpnia 2019 r. (data wpływu 27 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym 29 października 2019 r. o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia wartości początkowej (ceny nabycia) środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, których zakupy dotyczą działalności statutowej - usług kulturalnych, zwolnionych z VAT – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia, wartości początkowej (ceny nabycia) środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, których zakupy dotyczą działalności statutowej - usług kulturalnych, zwolnionych z VAT.

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych dlatego pismem z 4 października 2019 r., Znak: 0111-KDIB1-2.4010.337.2019.1.ANK wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano pismem z 24 października 2019 r. (data wpływu 29 października 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca jest samorządową, miejską instytucją kultury wpisaną do rejestru instytucji kultury prowadzonego przez miasto (…). Wnioskodawca w przeważającym zakresie prowadzonej przez siebie działalności korzysta ze zwolnienia z VAT z uwagi na wykonywanie czynności korzystających ze zwolnienia (usługi kulturalne). Przy zakupach dotyczących utrzymania Wnioskodawcy stosowany jest pre-współczynnik VAT. Wnioskodawca przy zakupie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych dotyczących działalności mieszanej Wnioskodawcy - niezwiązanej z prowadzeniem statutowej działalności kulturalnej (np. laptop), przyjmuje środki trwałe/wartości niematerialne i prawne na stan mienia w wartości netto (przy zastosowaniu wskaźnika pre-proporcji).

Zakupy środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, które są dokonywane ze środków z projektów kulturalnych, przy których zakupy dotyczą działalności statutowej - usług kulturalnych, są zwolnione z VAT, w takim wypadku faktury zakupu takich środków i wartości są księgowane i przyjmowane na stan mienia Wnioskodawcy w kwocie brutto bez odliczenia podatku VAT.

W uzupełnieniu wniosku z 24 października 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

• zgodnie z przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, jeżeli nabycie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych dotyczy działalności statutowej, która jest zwolniona z VAT, to Wnioskodawcy nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony, ani zwrot różnicy podatku;
• w wypadku gdy zakup środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, dotyczy działalności statutowej Wnioskodawcy, która jest zwolniona z VAT przyjęcie na stan mienia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych następuje w wartości brutto, natomiast gdy
• zakup środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, dotyczy działalności Wnioskodawcy, która ma charakter mieszany (to znaczy jest objęta odliczeniem podatku VAT w ramach pre-proporcji) to przyjęcie na stan mienia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych następuje w wartości netto;
• stwierdzenie Wnioskodawcy „dotyczących działalności statutowej Wnioskodawcy, która jest zwolniona z VAT” oraz stwierdzenie: „związany jest wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną (ewentualnie niedającą prawa do odliczenia, bo np. nie dotyczy to działalności gospodarczej)” - dotyczy tej samej sytuacji prawno-podatkowej Wnioskodawcy tj. sytuacji, w której Wnioskodawcy nie przysługuje obniżenie kwoty podatku należnego o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku zgodnie z ustawą o podatku od towarów i usług; Dotyczy tej samej sytuacji prawno-podatkowej Wnioskodawcy w zależności od tego czy dotyczy to zakupów w zakresie działalności statutowej Wnioskodawcy, czy też zakupów w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy która ma charakter mieszany (objęta jest odliczeniem lub zwrotem podatku VAT w ramach pre-proporcji).
  
  

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w ocenie organu wydającego interpretacje indywidualne, przy zakupie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, dotyczących działalności statutowej Wnioskodawcy, która jest zwolniona z VAT przyjęcie na stan mienia Wnioskodawcy środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych powinno nastąpić w wartości netto czy brutto?

W ocenie Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku), przy zakupie środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, dotyczących działalności statutowej Wnioskodawcy, która jest zwolniona z VAT przyjęcie na stan mienia środków trwałych/wartości niematerialnych i prawnych powinno nastąpić w wartości brutto.

Wnioskodawca wskazuje, że w wypadku gdy zakup środka trwałego związany jest wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną (ewentualnie niedającą prawa do odliczenia, bo np. nie dotyczy to działalności gospodarczej), wówczas wartość początkowa powinna być ustalona w wersji „BRUTTO”.

Jeśli jednak zakup środka trwałego uprawnia do odliczenia VAT np. w ramach struktury (może to być nawet w ramach korekty przez 5 albo 10 lat), wówczas wartość początkowa powinna być ustalona w wersji „NETTO”; wyjątkiem będą auta z 50% odliczeniem VAT, gdyż tu wartość początkowa będzie = netto + 50% VAT (nieodliczonego).

Zgodnie z art. 16g ust. 3 ustawy o podatku dochodowego od osób prawnych za cenę nabycia uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zaznaczyć należy, że stosownie do zadanego pytania (wyznaczającego zakres wniosku) niniejsza interpretacja odnosi się wyłącznie do kwestii wartości początkowej składników majątkowych nabytych przez Wnioskodawcę.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 z późn. zm.; dalej: „ustawa o CIT”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji. Przepisy ustawy mają również zastosowanie do jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej, z wyjątkiem przedsiębiorstw w spadku i spółek niemających osobowości prawnej, z zastrzeżeniem ust. 1 i 3 (art. 1 ust. 2 ustawy o CIT).

Jak stanowi art. 9 ust. 2 ustawy z dnia 25 października 1991 r. o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej (t.j. Dz.U. z 2018 r. poz. 1983 z późn. zm.), jednostki samorządu terytorialnego organizują działalność kulturalną, tworząc samorządowe instytucje kultury, dla których prowadzenie takiej działalności jest podstawowym celem statutowym.

Stosownie do art. 14 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej, instytucje kultury uzyskują osobowość prawną i mogą rozpocząć działalność z chwilą wpisu do rejestru prowadzonego przez organizatora. Instytucja kultury jest zatem podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Zgodnie z art. 28 ust. 1 ustawy o organizowaniu i prowadzeniu działalności kulturalnej instytucja kultury pokrywa koszty bieżącej działalności i zobowiązania z uzyskiwanych przychodów. Przychodami instytucji kultury są przychody z prowadzonej działalności, w tym ze sprzedaży składników majątku ruchomego, przychody z najmu i dzierżawy składników majątkowych, dotacje podmiotowe i celowe z budżetu państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, środki otrzymane od osób fizycznych i prawnych oraz z innych źródeł (art. 28 ust. 2 ww. ustawy).

Przechodząc na grunt ustawy o podatku dochodowym od osób oprawnych wskazać należy, że w myśl art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Stosownie do art. 15 ust. 6 ustawy o CIT, kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne) dokonywane wyłącznie zgodnie z przepisami art. 16a-16m, z uwzględnieniem art. 16.

Za środki trwałe podlegające amortyzacji, w świetle art. 16a ust. 1 ustawy o CIT, z zastrzeżeniem art. 16c, uważa się stanowiące własność lub współwłasność podatnika, nabyte lub wytworzone we własnym zakresie, kompletne i zdatne do użytku w dniu przyjęcia do używania:

1. budowle, budynki oraz lokale będące odrębną własnością,
2. maszyny, urządzenia i środki transportu,
3. inne przedmioty

-o przewidywanym okresie używania dłuższym niż rok, wykorzystywane przez podatnika na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą albo oddane do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub umowy określonej w art. 17a pkt 1.

Powyższy przepis konstytuuje zasadę, zgodnie z którą składnik majątkowy może zostać uznany za środek trwały gdy wykorzystywany jest w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Jednocześnie, o czym stanowi art. 16f ust. 1 ustawy o CIT, podatnicy, z wyjątkiem tych, którzy ze względu na ogłoszoną upadłość nie prowadzą działalności gospodarczej, dokonują odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, o których mowa w art. 16a ust. 1 i ust. 2 pkt 1-3 oraz w art. 16b.

Z powołanych norm prawnych wynika, że o wartości początkowej będącej podstawą dokonywania odpisów amortyzacyjnych można mówić jedynie w kontekście środka trwałego w znaczeniu nadanym mu przez art. 16a ust. 1 ustawy o CIT.

Dla porządku wskazać należy, że stosownie do art. 16g ust. 1 pkt 1 ustawy o CIT, za wartość początkową środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z uwzględnieniem ust. 2-14, uważa się w razie odpłatnego nabycia cenę ich nabycia, przez którą uważa się kwotę należną zbywcy, powiększoną o koszty związane z zakupem naliczone do dnia przekazania środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej do używania, a w szczególności o koszty transportu, załadunku i wyładunku, ubezpieczenia w drodze, montażu, instalacji i uruchomienia programów oraz systemów komputerowych, opłat notarialnych, skarbowych i innych, odsetek, prowizji, oraz pomniejszoną o podatek od towarów i usług, z wyjątkiem przypadków, gdy zgodnie z odrębnymi przepisami podatek od towarów i usług nie stanowi podatku naliczonego albo podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty należnego podatku o podatek naliczony albo zwrot różnicy podatku w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług. W przypadku importu cena nabycia obejmuje cło i podatek akcyzowy od importu składników majątku (art. 16g ust. 3 ustawy o CIT).

Brzmienie powołanego przepisu art. 16g ust. 3 ustawy o CIT wskazuje, że podatek od towarów i usług, który podlega odliczeniu przez Wnioskodawcę nie może być elementem wartości początkowej zakupionego środka trwałego. W tym zakresie (w tej części) od środka trwałego nie dokonuje się amortyzacji (podatek VAT nie jest elementem wartości początkowej).

Z powołanych uregulowań prawnych wynika, że jednym z warunków koniecznych do spełnienia, aby podatnik mógł uznać składnik majątkowy za środek trwały, ustalić jego wartość początkową i ostatecznie dokonywać odpisów amortyzacyjnych, jest fakt wykorzystywania składnika majątku na potrzeby związane z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

Zgodnie z art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.) ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej - rozumie się przez to każdą działalność zarobkową w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (Dz. U. poz. 646, 1479, 1629, 1633 i 2212), w tym wykonywanie wolnego zawodu, a także każdą inną działalność zarobkową wykonywaną we własnym imieniu i na własny lub cudzy rachunek, nawet gdy inne ustawy nie zaliczają tej działalności do działalności gospodarczej lub osoby wykonującej taką działalność – do przedsiębiorców.

Stosownie do art. 3 ustawy z dnia 6 marca 2018 r. - Prawo przedsiębiorców (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1292), działalnością gospodarczą jest zorganizowana działalność zarobkowa, wykonywana we własnym imieniu i w sposób ciągły.

Biorąc pod uwagę powyższe, jeśli Wnioskodawca wykorzystuje nabyte składniki majątku wyłącznie do działalności statutowej - która jak wykazano powyżej nie jest działalnością gospodarczą – to składniki te nie będą stanowić środków trwałych podlegających amortyzacji zgodnie z brzmieniem art. 16a ustawy o CIT w związku z tym do tych składników majątkowych nie ustala się wartości początkowej na podstawie art. 16g ust. 1 ustawy o CIT.

Stanowisko Wnioskodawcy zgodnie z którym w wypadku gdy zakup środka trwałego związany jest wyłącznie ze sprzedażą zwolnioną (ewentualnie niedającą prawa do odliczenia, bo np. nie dotyczy to działalności gospodarczej), wówczas wartość początkowa powinna być ustalona w wersji brutto – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.