Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.430.2019.1.PB
z 19 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 września 2019 r. (data wpływu 19 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku uiszczenia podatku, o którym mowa w art. 24b ustawy, w sytuacji gdy przychody z budynku będącego własnością Uczelni wydatkowane są na cele statutowe – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 września 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie obowiązku uiszczenia podatku, o którym mowa w art. 24b ustawy, w sytuacji gdy przychody z budynku będącego własnością Uczelni wydatkowane są na cele statutowe.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Uniwersytet (dalej Wnioskodawca; Uczelnia) jest uczelnią publiczną w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca jest również podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych.

Koszty działalności Wnioskodawcy pokrywane są z budżetu państwa, przychodów własnych uzyskiwanych za świadczone usługi edukacyjne, przychodów własnych uzyskiwanych za usługi badawcze, przychodów własnych uzyskiwanych z tytułu najmu pomieszczeń i innych.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca świadczy usługi korzystania z miejsc w domu studenckim (akademiku) na rzecz studentów i doktorantów Uczelni, a także pracownikom, absolwentom i podmiotom zewnętrznym (jeśli dysponuje wolnymi pokojami), które wchodzą w skład majątku Uczelni. Akademik jest środkiem trwałym Wnioskodawcy, położonym na terytorium Polski. Usługi zakwaterowania świadczone są na podstawie umowy o korzystanie z miejsca w domu studenckim, tzn. strony określiły przedmiot umowy jako usługę korzystania z miejsca w domu studenckim.

Zyski ze świadczonych usług Wnioskodawca przeznacza na określone, realizowane przez siebie, cele statutowe.

Podkreślić należy, że jednym z podstawowych zadań uczelni jest m.in. prowadzenie domów studenckich. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018, poz. 1668 z późn. zm. - dalej jako ustawa prawo o szkolnictwie wyższym) uczelnia może prowadzić domy studenckie i stołówki studenckie. Uczelnia publiczna może pobierać opłaty również za korzystanie z domów studenckich, zgodnie z art. 79 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Jednocześnie, jak stanowi art. 365 pkt 1 lit. b ww. Ustawy, środki finansowe na szkolnictwo wyższe i naukę przeznacza się na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego, w tym utrzymanie i rozwój uczelni, w tym domów i stołówek studenckich oraz realizację inwestycji w obszarze działalności dydaktycznej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, prowadzenie domów studenckich jest jednym z zadań Uczelni. Wnioskodawca udostępnia miejsca w domach studenckich doktorantom, studentom i pobiera za nie opłaty zgodnie z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wypełniając swoje zadania ustawowe. Jednocześnie środki finansowe na szkolnictwo wyższe i naukę m.in. przeznacza się na utrzymanie domów studenckich.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca jest zobowiązany do uiszczenia podatku od przychodów z budynków, o którym mowa w treści art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu środka trwałego będącego domem studenckim (akademikiem), w którym świadczone są usługi udostępnienia miejsca na rzecz studentów, doktorantów, pracowników, absolwentów, podmiotów zewnętrznych, będącego własnością Wnioskodawcy, jeżeli uzyskiwane tak przychody wydatkowane są na cele statutowe Uczelni, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do uiszczenia podatku od przychodów z budynków, o którym mowa w treści art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu środka trwałego będącego domem studenckim (akademikiem), w którym świadczone są usługi udostępniania miejsca na rzecz studentów, doktorantów, pracowników, absolwentów, podmiotów zewnętrznych, będącego własnością Wnioskodawcy.

Świadczenie przedmiotowych usług odbywa się na podstawie umów o korzystanie z miejsca w domu studenckim i nie spełnia warunków podlegania opodatkowaniu podatkiem od przychodów z budynków, o którym mowa w art. 24b ust. 1 ustawy o CIT, a tym samym Wnioskodawca nie jest zobowiązany do obliczenia i zapłaty podatku od przychodów z budynków. Ustawodawca nie przewidział bowiem opodatkowania umów o korzystanie z miejsca w domu studenckim, a jedynie umowy najmu, dzierżawy i inne o podobnym charakterze. Ponadto dochody (przychody) Uczelni wydatkowane na cele statutowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT korzystają ze zwolnienia podatkowego.

Zgodnie z art. 24b ust. 1 ustawy o CIT podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

-zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Zgodnie z art. 24b ust. 3 ustawy o CIT przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji - wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Zgodnie z art. 24b ust. 6 ustawy o CIT, w przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.

Na podstawie ustawy o CIT, nie ustala się przychodu, o którym mowa w ust. 1, w przypadku, gdy ustalony na dzień określony w ust. 3, łączny udział oddanej do używania powierzchni użytkowej budynku nie przekracza 5% całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku.

W myśl art. 24b ust. 9 ustawy o CIT, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł.

Jednocześnie podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania. Kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał. Kwotę zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodów z budynków odlicza się od podatku obliczonego zgodnie z art. 19 za rok podatkowy. Odliczenia dokonuje się w zeznaniu, o którym mowa w art. 27 ust. 1.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy, konstrukcja podatku od przychodów z budynków oraz jego usytuowanie w ustawie o CIT, wskazuje, że stanowi on element podatku dochodowego od osób prawnych. Nie jest to zatem odrębna danina, której przepisy należy interpretować oddzielnie od pozostałych przepisów ustawy o CIT. Wskazuje na to przede wszystkim:

• wzajemne potrącenie podatku od przychodu z budynków z zaliczką na podatek dochodowy od osób prawnych i odrębną wpłatę wyłącznie różnicy pomiędzy tymi dwiema kwotami,
• możliwość odliczenia zapłaconego nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodu z budynków od podatku od osób prawnych wykazanego w zeznaniu rocznym,
• prawo wystąpienia o zwrot zapłaconego i nieodliczonego w roku podatkowym podatku od przychodu z budynków jeżeli kwota tego podatku jest wyższa od podatku CIT za dany rok podatkowy.
  
  

Do podatku od przychodów z budynków zastosowanie zatem mają również pozostałe regulacje ustawy o CIT, w tym zwolnienie z art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT. Zgodnie z tym artykułem wolne od podatku są: dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. lc, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego - w części przeznaczonej na te cele.

Z powyższego zwolnienia korzysta Wnioskodawca przeznaczając swoje dochody, w tym dochody z wynajmu akademików, na cele statutowe. Przepis art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT należy również zastosować do przepisów w zakresie podatku od przychodów z budynków, wyrażonych w tej samej ustawie w art. 24b.

Konieczność zapłaty przedmiotowego podatku nie wystąpi zatem bo przychód z tego tytułu zostanie w całości przeznaczony na cele określone w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT.

Wskazać również należy, że zgodnie z art. 24b ust. 1 pkt 2 ustawy o CIT podstawę opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków stanowi przychód ze środka trwałego, który został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Ustawodawca podatkowy nie objął zakresem opodatkowania podatkiem od przychodów z budynków umów na korzystanie z miejsca w domu studenckim. Umowy te nie są umowami o podobnym charakterze do umów najmu czy dzierżawy.

Jak zostało wskazane w opisie stanu faktycznego, podkreślić należy, że jednym z podstawowych zadań uczelni jest m.in. prowadzenie domów studenckich. Zgodnie bowiem z art. 11 ust. 5 ustawy z dnia 20 lipca 2018 roku Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018, poz. 1668 z późn. zm. - dalej również jako Ustawa) uczelnia może prowadzić domy studenckie i stołówki studenckie. Uczelnia publiczna może pobierać opłaty również za korzystanie z domów studenckich, zgodnie z art. 79 ust. 2 Ustawy. Jednocześnie, jak stanowi art. 365 pkt 1 lit. b Ustawy środki finansowe na szkolnictwo wyższe i naukę przeznacza się na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego, w tym utrzymanie i rozwój uczelni, w tym domów i stołówek studenckich oraz realizację inwestycji w obszarze działalności dydaktycznej.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy ustawy prawo o szkolnictwie wyższym, prowadzenie domów studenckich jest jednym z zadań Uczelni. Wnioskodawca udostępnia miejsca w domach studenckich doktorantom, studentom i pobiera za nie opłaty zgodnie z ustawą Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, wypełniając swoje zadania ustawowe. Jednocześnie środki finansowe na szkolnictwo wyższe i naukę m.in. przeznacza się na utrzymanie domów studenckich.

Reasumując, Wnioskodawca nie jest zobowiązany do uiszczenia podatku od przychodów z budynków, o którym mowa w treści art. 24b ustawy o CIT, z tytułu środka trwałego będącego domem studenckim (akademikiem), w którym świadczone są usługi zakwaterowania studentów, doktorantów, pracowników, absolwentów, podmiotów zewnętrznych, będącego własnością Wnioskodawcy na podstawie umów o korzystanie z miejsca w domu studenckim. Ustawodawca nie przewidział bowiem opodatkowania umów o korzystanie z miejsca w domu studenckim, a jedynie umowy najmu, dzierżawy i inne o podobnym charakterze. Ponadto dochody (przychody) Uczelni wydatkowane na cele statutowe, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT korzystają ze zwolnienia podatkowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865, dalej: „updop”), ustawa reguluje opodatkowanie podatkiem dochodowym dochodów osób prawnych i spółek kapitałowych w organizacji.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 updop, przedmiotem opodatkowania podatkiem dochodowym jest dochód stanowiący sumę dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych oraz dochodu osiągniętego z innych źródeł przychodów. W przypadkach, o których mowa w art. 21, art. 22 i art. 24b, przedmiotem opodatkowania jest przychód.

Dochodem ze źródła przychodów, z zastrzeżeniem art. 11c, art. 11i, art. 24a, art. 24b, art. 24d i art. 24f, jest nadwyżka sumy przychodów uzyskanych z tego źródła przychodów nad kosztami ich uzyskania, osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą ze źródła przychodów (art. 7 ust. 2 updop).

Przy ustalaniu dochodu, o którym mowa w ust. 1, stanowiącego podstawę opodatkowania nie uwzględnia się przychodów ze źródeł przychodów położonych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub za granicą, jeżeli dochody z tych źródeł nie podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym albo są wolne od podatku oraz kosztów uzyskania przychodów, o których mowa w pkt 1 i 2 (…) (art. 7 ust. 3 pkt 1 i 3 updop). Oznacza to, że dochody wolne od podatku nie są uwzględniane przy wyliczeniu podstawy opodatkowania (straty).

Ustalony w powyższy sposób dochód może być przedmiotem zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 17 ust. 1 updop. Przepis ten zawiera bowiem katalog dochodów (przychodów) wolnych od podatku. Innymi słowy, wyłącza z podstawy opodatkowania dochody uzyskane z tytułów w nim wymienionych.

Zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, wolne od podatku są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 1c, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Zwolnienie zawarte w tym przepisie jest zwolnieniem warunkowym. Dla skorzystania z tego zwolnienia podatnik musi spełnić dwa warunki:

• jego celem musi być działalność wymieniona w tym przepisie, przy czym statut może przewidywać również inne cele działalności,
• uzyskane dochody muszą być przeznaczone wyłącznie na cele preferowanej przez ustawodawcę działalności statutowej, a następnie wydatkowane na te cele.
  
  

Stosownie do art. 17 ust. 1a pkt 2 updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, nie dotyczy dochodów, bez względu na czas ich osiągnięcia, wydatkowanych na inne cele niż wymienione w tych przepisach.

Z kolei, na podstawie art. 17 ust. 1b updop, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, dotyczące podatników przeznaczających dochody na cele statutowe lub inne cele określone w tym przepisie, ma zastosowanie, jeżeli dochód jest przeznaczony i – bez względu na termin – wydatkowany na cele określone w tym przepisie, w tym także na nabycie środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych służących bezpośrednio realizacji tych celów oraz na opłacenie podatków niestanowiących kosztu uzyskania przychodów, z zastrzeżeniem ust. 1 pkt 5a.

Ze zwolnienia nie mogą jednak korzystać, bez względu na cele ich działalności, podatnicy wymienieni w art. 17 ust. 1c updop:

1. przedsiębiorstwa państwowe, spółdzielnie i spółki;
2. przedsiębiorstwa komunalne mające osobowość prawną, dla których funkcję organu założycielskiego pełnią jednostki samorządu terytorialnego lub ich jednostki pomocnicze utworzone na podstawie odrębnych przepisów;
3. samorządowe zakłady budżetowe oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, będące podatnikami podatku dochodowego od osób prawnych - jeżeli przedmiotem ich działalności jest zaspokajanie potrzeb publicznych pośrednio związanych z ochroną środowiska w zakresie: wodociągów i kanalizacji, ścieków komunalnych, wysypisk i utylizacji odpadów komunalnych oraz transportu zbiorowego.
   
   

Podkreślenia wymaga, że zwolnienie to nie jest uzależnione od rodzaju uzyskiwanego dochodu, oprócz dochodów wymienionych w art. 17 ust. 1a. Ważny jest bowiem cel na jaki jest ten dochód przeznaczony, a nie źródło jego pochodzenia, przy czym źródłem dochodów mogą być przykładowo dochody z działalności statutowej, czy też z działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 24b ust. 1 updop, podatek dochodowy od przychodu ze środka trwałego będącego budynkiem, który:

1. stanowi własność albo współwłasność podatnika,
2. został oddany w całości albo w części do używania na podstawie umowy najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze,
3. jest położony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

-zwany dalej „podatkiem od przychodów z budynków”, wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Stosownie do art. 24b ust. 2 ww. ustawy, zwalnia się od podatku od przychodów z budynków przychód ze środka trwałego będącego budynkiem mieszkalnym oddanym do używania w ramach realizacji programów rządowych i samorządowych dotyczących budownictwa społecznego, jeżeli zwolnienie to stanowi rekompensatę spełniającą warunki określone w decyzji Komisji z dnia 20 grudnia 2011 r. w sprawie stosowania art. 106 ust. 2 Traktatu o funkcjonowaniu Unii Europejskiej do pomocy państwa w formie rekompensaty z tytułu świadczenia usług publicznych, przyznawanej przedsiębiorstwom zobowiązanym do wykonywania usług świadczonych w ogólnym interesie gospodarczym (Dz.Urz. UE L 7 z 11.01.2012, str. 3).

W myśl art. 24b ust. 3 updop, przychód, o którym mowa w ust. 1, stanowi ustalona na pierwszy dzień każdego miesiąca wartość początkowa podlegającego opodatkowaniu środka trwałego wynikająca z prowadzonej ewidencji, a w miesiącu, w którym środek trwały został wprowadzony do ewidencji – wartość początkowa ustalona na dzień wprowadzenia środka trwałego do ewidencji.

Zgodnie z art. 24b ust. 6 updop, w przypadku gdy budynek został oddany do używania w części, przychód ustala się proporcjonalnie do udziału powierzchni użytkowej oddanej do używania w całkowitej powierzchni użytkowej tego budynku. Proporcję, o której mowa w zdaniu pierwszym, ustala się na dzień określony w ust. 3.

W myśl art. 24b ust. 9 updop, podstawę opodatkowania stanowi suma przychodów, o których mowa w ust. 1, z poszczególnych budynków, pomniejszona o kwotę 10 000 000 zł. Stosownie natomiast do art. 24b ust. 11 updop, podatnicy są obowiązani za każdy miesiąc obliczać podatek od przychodów z budynków i wpłacać go na rachunek urzędu skarbowego w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który płacony jest podatek. Jeżeli podatnik przed upływem terminu, o którym mowa w zdaniu pierwszym, złoży zeznanie, o którym mowa w art. 27 ust. 1, podatek od przychodów z budynków za ostatni miesiąc roku podatkowego wpłaca nie później niż w terminie złożenia tego zeznania.

Jak wynika z art. 24b ust. 12 updop, kwotę zapłaconego za dany miesiąc podatku od przychodów z budynków podatnicy odliczają od zaliczki na podatek, o której mowa w art. 25. W przypadku gdy podatnicy wpłacają zaliczki kwartalne, odliczeniu podlega podatek od przychodów z budynków zapłacony za miesiące przypadające na dany kwartał.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest uczelnią publiczną w rozumieniu ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce. Wnioskodawca jest również podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych. Koszty działalności Wnioskodawcy pokrywane są z budżetu państwa, przychodów własnych uzyskiwanych za świadczone usługi edukacyjne, przychodów własnych uzyskiwanych za usługi badawcze, przychodów własnych uzyskiwanych z tytułu najmu pomieszczeń i innych. W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca udostępnia miejsca w domu studenckim studentom i doktorantom Uczelni, a także pracownikom, absolwentom i podmiotom zewnętrznym. Domu studencki jest środkiem trwałym Wnioskodawcy, położonym na terytorium Polski. Usługi zakwaterowania świadczone są na podstawie umowy o korzystanie z miejsca w domu studenckim. Zyski ze świadczonych usług Wnioskodawca przeznacza na określone, realizowane przez siebie, cele statutowe.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy Uczelnia jest zobowiązana do uiszczenia podatku od przychodów z budynków, o którym mowa w treści art. 24b ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, z tytułu środka trwałego będącego domem studenckim, w którym świadczone są usługi udostępnienia miejsca na rzecz studentów, doktorantów, pracowników, absolwentów, podmiotów zewnętrznych, będącego własnością Wnioskodawcy, jeżeli uzyskiwane tak przychody wydatkowane są na cele statutowe Uczelni, o których mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Biorąc pod uwagę powyższe przepisy oraz opis stanu faktycznego wskazać należy, że w wyniku nowelizacji ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych od dnia 1 stycznia 2019 r., minimalnym podatkiem dochodowym zostały objęte wszystkie nieruchomości - budynki, niezależnie od ich klasyfikacji (m.in. mieszkalne, niemieszkalne, przemysłowe, magazynowe) położone na terytorium Polski, jeżeli generują przychody z najmu, dzierżawy lub innej umowy o podobnym charakterze. Z zakresu tego podatku zostały wyłączone przychody z budynków mieszkalnych, jeżeli zostały oddane do używania w ramach rządowych (samorządowych) programów dotyczących budownictwa społecznego, przy spełnieniu warunków określonych w ustawie. Art. 24b ust. 1 updop, nie ma również zastosowania w sytuacji, gdy suma przychodów z poszczególnych budynków ustalona wg zasad określonych w art. 24b ust. 3 tej ustawy, jest niższa niż 10 000 000 zł.

Nie sposób zgodzić się ze stwierdzeniem Wnioskodawcy, że umowy na korzystanie z miejsca w domu studenckim nie są umowami o podobnym charakterze do umów najmu czy dzierżawy oraz, że skoro ustawodawca nie wymienił umów na korzystanie z miejsca (w domu studenckim) w omawianym przepisie to Wnioskodawca nie ma obowiązku zapłaty podatku od przychodów z budynków jest nieprawdziwe. W omawianej sprawie mamy do czynienia z sytuacją w której Uczelnia odpłatnie udostępnia korzystającym miejsce w domu studenckim, a zatem trudno twierdzić, że nie mamy tutaj do czynienia z sytuacją podobną do najmu, w której to „(…) wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.” (art. 659 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 1145). Co warte podkreślenia z wniosku wynika, że nieruchomość nie jest udostępniana wyłącznie studentom, doktorantom, pracownikom czy absolwentom, ale i podmiotom zewnętrznym. Uznać zatem należy, że umowa na podstawie której udostępniana jest nieruchomość jest umową podobną do umowy najmu.

Zauważyć należy, że jak wskazano powyżej, zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, wolne od podatku są dochody podatników, których celem statutowym jest działalność naukowa, naukowo-techniczna, oświatowa, w tym również polegająca na kształceniu studentów, kulturalna, w zakresie kultury fizycznej i sportu, ochrony środowiska, wspierania inicjatyw społecznych na rzecz budowy dróg i sieci telekomunikacyjnej na wsi oraz zaopatrzenia wsi w wodę, dobroczynności, ochrony zdrowia i pomocy społecznej, rehabilitacji zawodowej i społecznej inwalidów oraz kultu religijnego – w części przeznaczonej na te cele.

Natomiast, zgodnie z art. 24b ust. 1 updop, podstawę opodatkowania stanowi przychód ze środka trwałego a nie dochód. Podkreślić zatem należy, że zwolnienie wynikające z art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, nie ma charakteru podmiotowego, nie obejmuje wszystkich dochodów podmiotu gospodarczego prowadzącego działalność gospodarczą, lecz tylko dochody przeznaczone na działalność statutową. Zatem, w przedmiotowej sprawie, dokonując oceny zakresu zwolnień podatkowych, należy uwzględnić, że wolny od podatku dochodowego od osób prawnych jest wyłącznie dochód ustalony zgodnie z art. 7 updop, przeznaczony na działalność statutową a nie przychód ustalony zgodnie z art. 24b ww. ustawy.

W związku z powyższym, skoro jak wynika z wniosku, Wnioskodawca odpłatnie udostępnia miejsca w będącym jego środkiem trwałym domu studenckim studentom i doktorantom Uczelni, a także pracownikom, absolwentom i podmiotom zewnętrznym, to (pomimo, że przychód z najmu przeznacza na cele statutowe), zgodnie z brzmieniem art. 24b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych zobowiązany jest do naliczenia i zapłaty podatku, o którym mowa w tym przepisie, w sposób wskazany w art. 24b ww. ustawy, jeżeli wartość początkowa budynku przekracza 10 000 000 zł. Natomiast, zwolnienie przedmiotowe, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 4 updop, nie ma zastosowania w przedmiotowej sprawie.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.