Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-3.4011.458.2019.4.IR
z 15 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 8 sierpnia 2019 r. (data wpływu 19 sierpnia 2019 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 22 października 2019 r.) oraz pismem (data wpływu 12 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego otrzymanych świadczeń w czasie pełnienia służby poza granicami kraju – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 sierpnia 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie zwolnienia od podatku dochodowego otrzymanych świadczeń w czasie pełnienia służby poza granicami kraju.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 4 października 2019 r., oraz pismem z dnia 30 października 2019 r., Organ podatkowy na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwał Wnioskodawcę do usunięcia braków ww. wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia tego wniosku bez rozpatrzenia.

W odpowiedzi na ww. wezwania w dniu 22 października 2019 r. oraz w dniu 12 listopada 2019 r. wpłynęły uzupełnienia wniosku (nadane pocztą w dniu 18 października 2019 r. oraz w dniu 8 listopada 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny (po uzupełnieniu):

Wnioskodawca służy w międzynarodowych strukturach wojskowych jako oficer ds. transportu. Jednostka wojskowa wykonuje zadania w ramach tzw. artykułu V Traktatu Waszyngtońskiego. Celem powołania tej jednostki było m.in. wzmocnienie państwa sojuszniczego oraz reagowanie na zagrożenia dla danego państwa NATO. Kadencja na stanowisku: od dnia 10 października 2017 r. do dnia 31 lipca 2020 r.

Wnioskodawca jest obecnie na rozliczeniu logistyczno-finansowym w MON.

W piśmie z dnia 22 października 2019 r., stanowiącym uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że okres dotyczący wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej to okres od dnia 10 października 2017 r. do września 2019 r. (okres pełnienia służby w obecnej jednostce wojskowej).

Otrzymane świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw to: należność zagraniczna za lata 2017, 2018, do dnia obecnego, jednorazowy zasiłek adaptacyjny otrzymany w 2017 r.

Wszystkie świadczenia zostały rozliczone w ramach zeznania na druku PIT 37 za rok 2017 i 2018.

Powodem zwolnienia z podatku dochodowego od osób fizycznych jest: art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) i pkt 20 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.), a mianowicie zapis „...w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom...”

Jednostka w której służy Wnioskodawca, jest częścią tzw. …i jednym z jej głównych zadań jest (odstraszanie) poprzez demonstrację możliwości jednostek wojskowych sojuszu NATO. Żołnierze ww. Kontyngentu są zwolnieni z płacenia podatku dochodowego na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) i pkt 20 u.p.d.o.f.

W piśmie (data wpływu 12 listopada 2019 r.) stanowiącym kolejne uzupełnienie wniosku Wnioskodawca wskazał, że jest żołnierzem zawodowym i Rozkazem personalnym został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami na okres od dnia 10 października 2017 r. do dnia 31 lipca 2020 r.

Zgodnie z art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 173, z późn. zm.), jako żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia służby wojskowej poza granicami państwa, przysługuje Mu uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Ponadto, z tytułu służby poza granicami kraju, otrzymuje On należność zagraniczną na podstawie art. 102 ust. 3 ww. ustawy w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r.. poz. 1578) – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustaloną odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że nie jest członkiem służby zagranicznej i nie przebywa w trzyletniej podróży służbowej zagranicznej.

Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego. Jednostka jednocześnie wykonuje zadania, które są zbieżne z celami preferowanymi podatkowo określonymi w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. bierze udział w operacjach i misjach pokojowych NATO, wzmacnia siły sojusznicze NATO w wykonywaniu obowiązków w czasie pokoju, kryzysu i konfliktu zbrojnego.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy uwzględniając fakt, że Wnioskodawca służy w międzynarodowych strukturach wojskowych, która wykonuje m.in. zadania wynikające z art. V NATO – należy się Wnioskodawcy zwrot podatku wynikającego z zeznania PIT-37?

Zdaniem Wnioskodawcy, należy Mu się zwrot podatku dochodowego wynikającego z zeznania PIT-37, ponieważ:

• ostatnie orzeczenie NSA, sygn. akt II FSK 1167/17, jest korzystne dla żołnierza,
  

• jednostka wojskowa, w której służy, jest przygotowana do różnego rodzaju zadań m.in. ataków o charakterze terrorystycznym,
  

• pomimo faktu, że służy w jednostce wielonarodowej, to jest żołnierzem Wojska Polskiego i obowiązują go przepisy prawa krajowego w pierwszej kolejności, dlatego powinien być rozpatrywany w tej sprawie jako żołnierz Wojska Polskiego, służący w Wojsku Polskim, ale czasowo pełniący służbę w jednostce NATO.
  
  

W uzupełnieniu wniosku pismem (data wpływu 22 października 2019 r.) Wnioskodawca w zakresie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego dodał, że uważa, że powinienem zostać zwolniony z płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymywanych świadczeń w czasie pełnienia służby poza granicami kraju w okresie od dnia 10 października 2017 r. do września 2019 na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) i pkt 20 u.p.d.o.f.

Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem Wnioskodawcy, nie ulega najmniejszej wątpliwości, że należy Mu się zwolnienie z płacenia podatku dochodowego od osób fizycznych od otrzymywanych świadczeń w czasie pełnienia służby poza granicami kraju w okresie od dnia 10 października 2017 r. do września 2019 r.

W uzupełnieniu wniosku w piśmie (data wpływu 12 listopada 2019 r.) Wnioskodawca we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego wskazał natomiast, że w opisanym stanie faktycznym, w związku z pełnieniem służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej utworzonej i mającej na celu stałe wzmocnienie sił państwa i sił sojuszniczych, za jaką należy uznać ww. jednostkę wojskową, należność zagraniczna podlega zwolnieniu od podatku na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obejmuje swoim zakresem należność zagraniczną żołnierzy wykonujących zadania poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej użytej w celach wskazanych w przepisie, a więc w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobiegania aktom terroryzmu lub ich skutkom, niezależnie od tego, czy jest to jednostka wojskowa polska czy sojusznicza.

Dotychczasowe zwolnienie podatkowe było stosowane wyłącznie do żołnierzy pełniących służbę poza granicami państwa w ramach polskich kontyngentów wojskowych, na podstawie ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa. Tymczasem, ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych, wcale nie odsyła do ustawy o zasadach użycia lub pobytu sił zbrojnych poza granicami państwa.

Wydany w dniu 29 listopada 2017 r. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego sygn. akt II FSK 3279/15, potwierdza powyższe rozumowanie, stwierdzając, że „w świetle art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, powstanie uprawnienia strony do zwolnienia od podatku świadczeń przyznanych na podstawie odrębnych ustaw (przepisów wykonawczych do ustaw), uzależnione jest od łącznego spełnienia następujących przesłanek:

1. podatnik musi mieć status żołnierza zawodowego,
2. otrzymywane przez niego świadczenie (przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych do tych ustaw) wiąże się z wykonywaniem zadań poza granicami państwa,
3. zadania te wykonywane są „w składzie jednostki wojskowej”,
4. jednostka ta została użyta w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom (cel preferowany podatkowo).
   
   

Biorąc pod uwagę interpretację powyższego przepisu dokonaną przez NSA, jak również samo brzmienie przepisu, które nie odwołuje się do żadnego innego aktu prawnego w kwestii interpretacji zarówno pojęcia „jednostki wojskowej”, jak i sposobu ustalania celu użycia jednostki, w ocenie Wnioskodawcy, otrzymywana przeze Niego należność zagraniczna powinna podlegać zwolnieniu od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ww. ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 11 września 2003 r. o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych (Dz. U. z 2019 r., poz. 330, z późn. zm.), żołnierz zawodowy może być wyznaczony lub skierowany do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa.

Sytuacje, w których następuje wyznaczenie lub skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, szczegółowy tryb postępowania przy wyznaczaniu lub kierowaniu, a także odwoływania do kraju z tej służby, jak również warunki przyznawania świadczeń żołnierzom zawodowym, reguluje rozporządzenie Rady Ministrów wydane na podstawie art. 24 ust. 8 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych. Od dnia 4 kwietnia 2015 r. jest to rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 10 marca 2015 r. w sprawie pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 479).

W myśl § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych m.in. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych, a także przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.

Stosownie do § 2 ust. 1 tego rozporządzenia, wyznaczenie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby na stanowiskach służbowych:

1. w polskich przedstawicielstwach wojskowych przy:
   • organizacjach międzynarodowych,
   • międzynarodowych strukturach wojskowych;
2. bezpośrednio w strukturach organizacji międzynarodowych i międzynarodowych strukturach wojskowych;
3. w ataszatach obrony przy przedstawicielstwach dyplomatycznych i w stałych przedstawicielstwach przy organizacjach międzynarodowych, podległych ministrowi właściwemu do spraw zagranicznych, mających siedzibę poza granicami państwa;
4. przy siłach zbrojnych albo przy innych strukturach obronnych państw obcych.
   
   

Z kolei jak stanowi § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, skierowanie żołnierza do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa następuje w przypadkach pełnienia tej służby:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej zgodnie z przepisami ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510),
2. w kwaterach głównych, dowództwach i sztabach misji organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych,
3. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych.
   
   

Zgodnie z art. 2 pkt 1 lit. a-c) ww. ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2014 r., poz. 1510, z późn. zm.), użycie Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa oznacza obecność jednostek wojskowych poza granicami państwa w celu udziału w:

1. konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych,
2. misji pokojowej,
3. akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom.
   
   

Stosownie do postanowień art. 102 ust. 1 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych, żołnierzowi zawodowemu wyznaczonemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia określonej dla stanowiska służbowego, na jakie został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa.

Z kolei żołnierzowi zawodowemu skierowanemu do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa przysługuje uposażenie zasadnicze ustalone z uwzględnieniem grupy uposażenia według stanowiska służbowego zajmowanego przed skierowaniem (art. 102 ust. 2 cyt. ustawy).

Zgodnie zaś z art. 102 ust. 3 powyższej ustawy, żołnierzowi zawodowemu, o którym mowa w ust. 1, w czasie zajmowania stanowiska służbowego poza granicami państwa przysługują, wypłacane w walucie polskiej lub obcej:

1. należność zagraniczna – na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustalona odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa;
2. jednorazowy zasiłek adaptacyjny – w przypadku wyznaczenia na okres powodujący zmianę miejsca zamieszkania.
   
   

Wysokość i szczegółowe warunki przyznawania i wypłaty należności zagranicznej oraz innych świadczeń pieniężnych przysługujących żołnierzom zawodowym wyznaczonym albo skierowanym do pełnienia zawodowej służby wojskowej poza granicami państwa, określa rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z dnia 5 marca 2010 r. w sprawie należności pieniężnych żołnierzy zawodowych pełniących służbę poza granicami państwa (Dz. U. z 2015 r., poz. 1578) wydane na podstawie art. 102 ust. 10 ustawy o służbie wojskowej żołnierzy zawodowych.

Na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw lub przepisów wykonawczych wydanych na podstawie tych ustaw żołnierzom oraz pracownikom wojska wykonującym zadania poza granicami państwa:

1. w składzie jednostki wojskowej użytej w celu udziału w konflikcie zbrojnym lub dla wzmocnienia sił państwa albo państw sojuszniczych, misji pokojowej, akcji zapobieżenia aktom terroryzmu lub ich skutkom,
2. jako obserwator wojskowy lub osoba posiadająca status obserwatora wojskowego w misjach pokojowych organizacji międzynarodowych i sił wielonarodowych

–z wyjątkiem wynagrodzenia za pracę oraz uposażeń i innych należności pieniężnych przysługujących z tytułu pełnienia służby.

Z opisu stanu faktycznego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca jest żołnierzem zawodowym i Rozkazem personalnym został wyznaczony do pełnienia służby poza granicami państwa na okres od dnia 10 października 2017 r. do dnia 31 lipca 2020 r. Okres pełnienia służby w obecnej jednostce wojskowej to okres od dnia 10 października 2017 r. do września 2019 r. Z charakteru jednostki wynika, że celem jej jest stałe wspieranie i wzmacnianie sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego. Z tytułu służby poza granicami kraju, Wnioskodawca otrzymuje należność zagraniczną na pokrycie zwiększonych kosztów związanych z pełnieniem obowiązków i funkcji poza granicami państwa, ustaloną odpowiednio do zakresu ich pełnienia oraz kosztów utrzymania poza granicami państwa. Należność zagraniczna jest wypłacana i jest ona opodatkowana. Jednocześnie Wnioskodawca informuje, że nie jest członkiem służby zagranicznej i nie przebywa w trzyletniej podróży służbowej zagranicznej. Otrzymane świadczenia przyznane na podstawie odrębnych ustaw to: należność zagraniczna za lata 2017, 2018, do dnia obecnego, jednorazowy zasiłek adaptacyjny otrzymany w 2017 r. Wszystkie świadczenia zostały rozliczone w ramach zeznania na druku PIT 37 za rok 2017 i 2018.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz powołane przepisy prawa podatkowego stwierdzić należy, że należność zagraniczna wypłacona Wnioskodawcy jako żołnierzowi zawodowemu, wyznaczonemu Rozkazem personalnym do pełnienia służby poza granicami państwa w składzie jednostki wojskowej powołanej w celu stałego wspierania i wzmacniania sił tworzących ją państw, sił sojuszniczych w różnych formach, zarówno w czasie pokoju, jak i kryzysu i konfliktu zbrojnego, korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Odnosząc się natomiast do kwestii zwrotu podatku dochodowego w związku z otrzymaniem przez Wnioskodawcę należności zagranicznej za lata 2017, 2018, które jak podaje Wnioskodawca zostały rozliczone i opodatkowane w ramach zeznania na druku PIT 37 za rok 2017 i 2018, która to należność zagraniczna korzysta ze zwolnienia od podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 83 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych należy wyjaśnić, co następuje.

Z art. 81 § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) wynika możliwość złożenia korekty deklaracji (zeznania podatkowego). Zgodnie z ww. przepisem, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację. Z § 2 tego artykułu, wynika zaś, że skorygowanie deklaracji następuje przez złożenie korygującej deklaracji.

Korekta deklaracji ma na celu umożliwienie podatnikom, płatnikom i inkasentom poprawienia błędu, który został popełniony przy jej sporządzeniu i może dotyczyć każdej jej pozycji – o ile odrębne przepisy nie stanowią inaczej. Może więc ona dotyczyć m.in. błędów rachunkowych, oczywistych omyłek, a także gdy wypełniono ją niezgodnie z wymaganiami lub istnieją wątpliwości co do prawidłowości danych w niej zawartych. Błędnie mogła zostać określona m.in. wysokość zobowiązania podatkowego, wysokość nadpłaty lub zwrotu podatku, a także inne dane zawarte w treści deklaracji. Skorygowanie deklaracji polega na ponownym poprawnym wypełnieniu formularza z zaznaczeniem, że w tym przypadku mamy do czynienia z korektą uprzednio złożonej deklaracji.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawcy przysługuje prawo do złożenia korekty zeznania podatkowego PIT-37 za 2017 i 2018 rok i wystąpienie o zwrot zapłaconego podatku dochodowego od otrzymanej za ww. lata należności zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ podkreśla, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Jeżeli zatem przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.