2019.11.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1-1.4012.597.2019.3.MM
z 26 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 września 2019 r. (data wpływu 17 września 2019 r.), uzupełnionym w dniach 15 października i 13 listopada 2019 r. (daty wpływu), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do korzystania ze zwolnienia od podatku, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, przy sprzedaży odziedziczonych maszyn, urządzeń i gruntów oraz zebranych płodów rolnych – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, uzupełniony w dniach 15 października i 13 listopada 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy, sprzedaży odziedziczonych maszyn, urządzeń i gruntów oraz zebranych płodów rolnych.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Pani mąż zmarł (…) 2019 r. Małżeństwem byli Państwo od (…) r. Mąż prowadził gospodarstwo rolne od (…) r. Natomiast czynnym podatnikiem VAT został od (…) r. Przez cały okres małżeństwa byliście Państwo we wspólnocie majątkowej. Gospodarstwem rolnym zajmował się wyłącznie mąż. Z chwilą śmierci w gospodarstwie pozostały środki trwałe – maszyny rolnicze, od których mąż odliczał podatek VAT. W skład majątku, oprócz maszyn, wchodzą również grunty rolne, które są w części dzierżawione. Grunty zostały wydzierżawione przez Pani męża, a Pani nadal będzie je dzierżawić aby siać na nich zboże i zbierać plony. Na gruntach rolnych zostało zasiane zboże, które Pani zebrała i sprzeda. Przy zebraniu plonów pomagają Pani ojciec oraz brat, bez ingerencji osób trzecich. Informację o sprzedaży zamierza Pani rozprzestrzenić na rynek lokalny „drogą pantoflową”. W planach ma Pani również sprzedaż maszyn rolniczych pozostałych po mężu. Zgodnie z ewidencją środków trwałych pozostałą na dzień śmierci męża, maszyny były kupowane w okresie od (…) 2013 r. do (…) 2019 r. Wartość ewidencyjna środków trwałych wynosi od (…) zł do (…) zł. Sprzedaż majątku planuje Pani rozpocząć jesienią 2019 r. Zakończenie sprzedaży planuje na koniec (…) r. Wartość środków trwałych określa Pani na znacząco niższą od wartości ewidencyjnej. Obniżenie wartości środków trwałych spowodowane jest ich amortyzacją oraz stanem technicznym w związku z intensywną eksploatacją. Maszyny i urządzenia do momentu sprzedaży posłużą Pani do zebrania płodów rolnych i nie zamierza Pani wynajmować ich osobom trzecim. Formalności związane ze sprzedażą zamierza Pani załatwić sama, bez zlecania tego osobom trzecim. Informację o sprzedaży wystawi Pani na portalach internetowych. Planowana wartość sprzedaży wynosi: kombajn (…) zł, ciągnik ZETOR (…) zł, ciągnik CASE (…) zł, opryskiwacz (…) zł, siewnik (…) zł, agregat (…) zł, zbiornik na paliwo (…) zł, grunty rolne (…) zł, zebrane płody rolne (…) zł. Grunty będące przedmiotem planowanej sprzedaży nie są zabudowane, nie została dla nich również wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie są również objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Grunty te są gruntami rolnymi przeznaczonymi do uprawy. Środki finansowe pozyskane ze sprzedaży przeznaczone zostaną na pokrycie zobowiązań zaciągniętych przez Pani męża. Przedmiotem sprzedaży będą poszczególne towary, nie zaś całość przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część. Po śmierci męża nie rejestrowała się Pani „do podatku od towarów i usług”, tym samym korzystając ze zwolnienia na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.). Nadal będzie Pani kontynuowała prowadzenie gospodarstwa. Dokumentem potwierdzającym spadek jest akt poświadczenia dziedziczenia podpisany w kancelarii notarialnej. Z aktu wynika, że spadkobiercami jest Pani wraz z dwójką małoletnich dzieci. Jakakolwiek sprzedaż może odbyć się jedynie za zgodą sądu.

W chwili sprzedaży kombajn, ciągnik Zetor i ciągnik CASE, o których mowa we wniosku, nie będą stanowiły nowego środka transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

Czy przy sprzedaży odziedziczonego majątku w postaci: maszyn, urządzeń oraz gruntów rolnych będzie Pani zobowiązana odprowadzić podatek VAT, jeżeli łączna wartość sprzedaży nie przekroczy 200.000 zł w roku podatkowym?
Czy od sprzedaży płodów rolnych ma Pani obowiązek odprowadzenia podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym we wniosku i jego uzupełnieniu, przy sprzedaży majątku odziedziczonego po mężu w postaci pozostałych środków trwałych oraz zebranych płodów rolnych może korzystać ze zwolnienia na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o VAT. Pod pojęciem „pozostałych środków trwałych” należy rozumieć maszyny, urządzenia oraz grunty opisane we wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowiska Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych są nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na podstawie ust. 2 przywołanego artykułu, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Stosownie do art. 2 pkt 15 ustawy, działalność rolnicza obejmuje produkcję roślinną i zwierzęcą, w tym również produkcję materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcję warzywniczą, gruntową, szklarnianą i pod folią, produkcję roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadowniczą, chów, hodowlę i produkcję materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcję zwierzęcą typu przemysłowego lub fermowego oraz chów i hodowlę ryb i innych organizmów żyjących w wodzie, także uprawy
w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermową hodowlę i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowlę i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, chów i hodowlę dżdżownic, entomofagów i jedwabników, prowadzenie pasiek oraz chów i hodowlę innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym oraz sprzedaż produktów gospodarki leśnej i łowieckiej, z wyjątkiem drewna okrągłego z drzew tropikalnych (PKWiU 02.20.13.0) oraz bambusa (PKWiU ex 01.29.30.0), a także świadczenie usług rolniczych.

Biorąc pod uwagę przytoczoną definicję pojęcia „działalność gospodarcza” (art. 15 ust. 2 ustawy) uznać należy, iż działalność rolnicza (art. 2 pkt 15 ustawy) mieści się w pojęciu działalności gospodarczej.

Jak stanowi art. 15 ust. 4 ustawy, w przypadku osób fizycznych prowadzących wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie za podatnika uważa się osobę, która złoży zgłoszenie rejestracyjne, o którym mowa w art. 96 ust. 1.

Według ust. 5 wskazanego artykułu, przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio do osób fizycznych prowadzących wyłącznie działalność rolniczą w innych niż wymienione w ust. 4 przypadkach.

Przez rolnika ryczałtowego – w myśl art. 2 pkt 19 ustawy – rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Jak stanowi pkt 20 tego artykułu, przez produkty rolne rozumie się towary wymienione w załączniku nr 2 do ustawy oraz towary wytworzone z nich przez rolnika ryczałtowego z produktów pochodzących z jego własnej działalności rolniczej przy użyciu środków zwykle używanych w gospodarstwie rolnym, leśnym i rybackim.

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego.

Natomiast stosownie do ust. 3 przywołanego artykułu, rolnik ryczałtowy dokonujący dostawy produktów rolnych lub świadczący usługi rolnicze, które są zwolnione od podatku na podstawie ust. 1 pkt 3, może zrezygnować z tego zwolnienia pod warunkiem dokonania zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w art. 96 ust. 1 i 2.

Zwolnienie rolnika ryczałtowego od podatku ma charakter przedmiotowo-podmiotowy. Od podatku zwolnieni są tylko rolnicy ryczałtowi i tylko w zakresie wyraźnie wskazanym w przepisie. Świadczenie usług rolniczych oraz dostawa produktów rolnych przez podmioty inne niż rolnicy ryczałtowi podlega opodatkowaniu. Innego rodzaju działalność prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nie uprawniająca go do zwolnienia przedmiotowego (np. działalność handlowa, dostawa produktów rolnych innych niż własnej produkcji, dzierżawa, świadczenie usług innych niż rolnicze), co do zasady podlega opodatkowaniu wg stawek właściwych dla tych czynności.

Stosownie do art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3, który stanowi, że podmioty wymienione w art. 15, zwolnione od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 i art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Jak stanowi ust. 2 przywołanego artykułu, w przypadku osób fizycznych, o których mowa w art. 15 ust. 4 i 5, zgłoszenie rejestracyjne może być dokonane wyłącznie przez jedną z osób, na które będą wystawiane faktury przy zakupie towarów i usług i które będą wystawiały faktury przy sprzedaży produktów rolnych.

Ze wskazanych przepisów wynika, że ustawa o podatku od towarów i usług zawiera pewne szczególne rozwiązania dotyczące podatników, którzy prowadzą wyłącznie gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie oraz podatników, którzy prowadzą wyłącznie działalność rolniczą w innych ramach niż gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Wówczas bowiem za podatnika jest uważana osoba, która składa zgłoszenie rejestracyjne.

Przyjęta zasada ma uprościć rozliczenia podatkowe, gdyż wymienione gospodarstwa to w istocie działalności, w przypadku których częstokroć nie można wyodrębnić osoby prowadzącej gospodarstwo. W takim przypadku, podatnikiem jest ta osoba fizyczna, która (jak gdyby w imieniu gospodarstwa) zarejestruje się jako podatnik.

Przepisy ustawy o podatku od towarów i usług wprowadzają jednocześnie zasadę, że do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego uprawniona jest tylko i wyłącznie jedna osoba fizyczna spośród tych, które prowadzą wspólne gospodarstwo rolne, leśne lub rybackie. Dokonanie zgłoszenia rejestracyjnego ma takie znaczenie, że faktury dotyczące tego gospodarstwa (przy nabyciu towarów i usług) będą wystawiane na tę właśnie osobę, która dokonała zgłoszenia rejestracyjnego. Jednocześnie ta sama osoba występować będzie w roli zbywcy (dostawcy) przy sprzedaży (dostawie) produktów rolnych i w związku ze świadczeniem usług rolniczych.

Należy przy tym zauważyć, że status rolnika ryczałtowego nie jest niezmienny w czasie. W przepisach ustawy o podatku od towarów i usług przewidziany jest jeden przypadek, którego zajście powoduje utratę przez rolnika ryczałtowego zwolnienia z mocy prawa, niezależnie od jego woli.

Taka sytuacja ma miejsce, kiedy rolnik ryczałtowy osiągnie za rok obrotowy obroty na poziomie 2.000.000 euro. Wynika to wprost z art. 2 pkt 19 ustawy, zgodnie z którym przez rolnika ryczałtowego rozumie się rolnika dokonującego dostawy produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej lub świadczącego usługi rolnicze, korzystającego ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3, z wyjątkiem rolnika obowiązanego na podstawie odrębnych przepisów do prowadzenia ksiąg rachunkowych.

Odwołanie się do wynikającego z odrębnych przepisów obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych odnosi się do obowiązku wynikającego z art. 2 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 29 września 1994 r. o rachunkowości (Dz. U. z 2019 r. poz. 351, z późn. zm.).

W myśl tej regulacji, przepisy ustawy o rachunkowości stosuje się, z zastrzeżeniem ust. 3, do mających siedzibę lub miejsce sprawowania zarządu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej osób fizycznych, spółek cywilnych osób fizycznych, spółek jawnych osób fizycznych oraz spółek partnerskich, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy wyniosły co najmniej równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro.

Zgodnie z art. 2 ust. 2 ustawy o rachunkowości, osoby fizyczne, spółki cywilne osób fizycznych, spółki jawne osób fizycznych oraz spółki partnerskie mogą stosować zasady rachunkowości określone ustawą również od początku następnego roku obrotowego, jeżeli ich przychody netto ze sprzedaży towarów, produktów i operacji finansowych za poprzedni rok obrotowy są niższe niż równowartość w walucie polskiej 2.000.000 euro. W tym przypadku osoby te lub wspólnicy przed rozpoczęciem roku obrotowego są obowiązani do zawiadomienia o tym urzędu skarbowego, właściwego w sprawach opodatkowania podatkiem dochodowym.

W związku z tym, rolnik ryczałtowy po osiągnięciu progu 2.000.000 euro obrotów za rok obrotowy nie może korzystać ze zwolnienia od podatku od towarów i usług i ze szczególnej procedury uzyskiwania zryczałtowanej rekompensaty zwrotu podatku od towarów i usług zapłaconego przy nabyciu towarów i usług, a staje się czynnym podatnikiem, rozliczającym podatek na zasadach ogólnych.

Zatem rolnikiem ryczałtowym jest tylko ten rolnik, który nie ma obowiązku prowadzenia ksiąg rachunkowych na podstawie ustawy o rachunkowości i nie zrezygnował z przysługującego mu zwolnienia od podatku od towarów i usług.

Ponadto, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z ust. 9 ww. artykułu, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę, o czym stanowi ust. 10 tego artykułu.

Z ust. 2 tegoż artykułu wynika, że do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
1. transakcji związanych z nieruchomościami,
2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
3. usług ubezpieczeniowych
1. jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień, o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

dokonujących dostaw:
1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
  1. energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
  2. wyrobów tytoniowych,
  3. samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
4. terenów budowlanych,
5. nowych środków transportu,
6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
  1. preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
  2. komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
  3. urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
  4. maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
7. hurtowych i detalicznych części do:
  1. pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
  2. motocykli (PKWiU 45.4);
świadczących usługi:
1. prawnicze,
2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
3. jubilerskie,
4. ściągania długów, w tym factoringu;
nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.

Jednocześnie należy zauważyć, że zgodnie z art. 2 pkt 10 lit. a ustawy, ilekroć w dalszych przepisach jest mowa o nowych środkach transportu – rozumie się przez to przeznaczone do transportu osób lub towarów pojazdy lądowe napędzane silnikiem o pojemności skokowej większej niż 48 centymetrów sześciennych lub o mocy większej niż 7,2 kilowata, jeżeli przejechały nie więcej niż 6000 kilometrów lub od momentu dopuszczenia ich do użytku upłynęło nie więcej niż 6 miesięcy; za moment dopuszczenia do użytku pojazdu lądowego uznaje się dzień, w którym został on pierwszy raz zarejestrowany w celu dopuszczenia do ruchu drogowego lub w którym po raz pierwszy podlegał on obowiązkowi rejestracji w celu dopuszczenia do ruchu drogowego w zależności od tego, która z tych dat jest wcześniejsza; jeżeli nie można ustalić dnia pierwszej rejestracji pojazdu lądowego lub dnia, w którym podlegał on pierwszej rejestracji, za moment dopuszczenia do użytku tego pojazdu uznaje się dzień, w którym został on wydany przez producenta pierwszemu nabywcy, lub dzień, w którym został po raz pierwszy użyty dla celów demonstracyjnych przez producenta.

Przy czym, z art. 2 pkt 31 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym (Dz. U. z 2018 r., poz. 1990, z późn. zm.) wynika, że pod pojęciem pojazdu należy rozumieć środek transportu przeznaczony do poruszania się po drodze oraz maszynę lub urządzenie do tego przystosowane.

Z treści przedstawionego zdarzenia przyszłego wynika, że po śmierci męża prowadzi Pani gospodarstwo rolne korzystając ze zwolnienia wynikającego z art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku od towarów i usług. Od dnia (…) r. do chwili śmierci (…r.) działalność tą prowadził Pani mąż, który w (…) r. został czynnym podatnikiem VAT. W skład odziedziczonego majątku wchodzą pozostałe środki trwałe – maszyny rolnicze, od których mąż odliczał podatek VAT, oraz grunty rolne, które są w części dzierżawione. Grunty zostały wydzierżawione przez Pani męża, a Pani nadal będzie je dzierżawić aby siać na nich zboże i zbierać plony. Na gruntach rolnych zostało zasiane zboże, które Pani zebrała i sprzeda. Informację o sprzedaży zamierza Pani rozprzestrzenić na rynek lokalny „drogą pantoflową”. W planach ma Pani również sprzedaż maszyn rolniczych pozostałych po mężu. Zgodnie z ewidencją środków trwałych pozostałą na dzień śmierci męża, maszyny były kupowane w okresie od (…) 2013 r. do (…) 2019 r. Wartość ewidencyjna środków trwałych wynosi od (…) zł do (…) zł. Sprzedaż majątku planuje Pani rozpocząć jesienią 2019 r., a zakończyć z końcem (…) r. Wartość środków trwałych określa Pani na znacząco niższą od wartości ewidencyjnej. Obniżenie wartości środków trwałych spowodowane jest ich amortyzacją oraz stanem technicznym w związku z intensywną eksploatacją. Maszyny i urządzenia do momentu sprzedaży posłużą Pani do zebrania płodów rolnych i nie zamierza Pani wynajmować ich osobom trzecim. Formalności związane ze sprzedażą zamierza Pani załatwić sama, bez zlecania tego osobom trzecim. Informację o sprzedaży wystawi Pani na portalach internetowych. Planowana wartość sprzedaży wynosi: kombajn (…) zł, ciągnik ZETOR (…) zł, ciągnik CASE (…) zł, opryskiwacz (…) zł, siewnik (…) zł, agregat (…) zł, zbiornik na paliwo (…) zł, grunty rolne (…) zł, zebrane płody rolne (…) zł. Grunty będące przedmiotem planowanej sprzedaży nie są zabudowane, nie została dla nich również wydana decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Nie są również objęte miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Grunty te są gruntami rolnymi przeznaczonymi do uprawy. Środki finansowe pozyskane ze sprzedaży przeznaczone zostaną na pokrycie zobowiązań zaciągniętych przez Pani męża. Przedmiotem sprzedaży będą poszczególne towary, nie zaś całość przedsiębiorstwa lub jego zorganizowana część. Będzie Pani kontynuowała prowadzenie gospodarstwa. W chwili sprzedaży kombajn, ciągnik Zetor i ciągnik CASE, o których mowa we wniosku, nie będą stanowiły nowego środka transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a ustawy o podatku od towarów i usług.

Wątpliwości Pani dotyczą możliwości korzystania ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, w przypadku sprzedaży majątku w postaci maszyn, urządzeń oraz gruntów rolnych, jeżeli łączna wartość sprzedaży nie przekroczy 200.000 zł w roku podatkowym oraz przy sprzedaży zebranych płodów rolnych.

Analiza opisu sprawy oraz przywołanych przepisów prawa prowadzi do stwierdzenia, że – jak Pani słusznie uznała – przy sprzedaży zebranych płodów rolnych (zboża) z gospodarstwa rolnego będzie zwolniona od podatku. Należy jednak podkreślić, że podstawą tego zwolnienia – wbrew stanowisku zawartemu we wniosku – nie będzie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, ale art. 43 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Należy bowiem jeszcze raz wskazać, że zgodnie z tym przepisem, zwalnia się od podatku dostawę produktów rolnych pochodzących z własnej działalności rolniczej, dokonywaną przez rolnika ryczałtowego oraz świadczenie usług rolniczych przez rolnika ryczałtowego. Skoro – jak wynika z treści wniosku – sprzedaży zebranych płodów rolnych (zboża) będzie Pani dokonywała działając w charakterze rolnika ryczałtowego, to należy uznać, że spełnione będą warunki podmiotowo-przedmiotowe zawarte w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy odnoszące się do pytania 2 uznano za nieprawidłowe.

W związku z tym, że – jak już zauważono – innego rodzaju działalność, niż działalność rolnicza zdefiniowana w art. 2 pkt 15 ustawy o podatku od towarów i usług, prowadzona przez rolnika ryczałtowego, nie uprawnia go do zwolnienia podmiotowo-przedmiotowego zawartego w art. 43 ust. 1 pkt 3 ustawy, rozpatrując kwestę zwolnienia od podatku sprzedaży przez Panią maszyn i urządzeń (kombajnu, ciągnika ZETOR, ciągnika CASE, opryskiwacza, siewnika, agregatu, zbiornika na paliwo) oraz gruntów rolnych opisanych we wniosku, należy wziąć pod uwagę zapisy art. 113 ustawy.

W kontekście wątpliwości Pani dotyczącej zwolnienia od podatku, na podstawie art. 113 ustawy, sprzedaży ww. towarów w pierwszej kolejności należy stwierdzić, że – wbrew Pani stanowisku – w pierwszym roku, w którym będzie dokonywana ta sprzedaż, nie będzie miało zastosowania zwolnienie, o którym mowa w ust. 1 tego artykułu. W tym przypadku bowiem – nawet jeżeli, jak wynika z opisu sprawy, przedmiotem sprzedaży nie będą tereny budowlane w rozumieniu art. 2 pkt 33 wskazanej ustawy, ani nowe środki transportu w rozumieniu art. 2 pkt 10 lit. a tej ustawy – zagadnienie zwolnienia może być rozpatrywane jedynie w kontekście zapisów art. 113 ust. 9 i ust. 10 ustawy.

Skoro okoliczności sprawy nie wskazują, że przed planowaną obecnie sprzedażą przedmiotowych towarów prowadziła Pani działalność gospodarczą inną niż rozpoczęta w 2019 r. działalność rolnicza, a pierwszej sprzedaży planuje Pani dokonać „jesienią 2019 r.”, to w tym przypadku nie można rozpatrywać – jak wymaga tego art. 113 ust. 1 ustawy – czy u takiego podatnika „wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł”.

W konsekwencji należy uznać, że – w świetle art. 113 ust. 9 ustawy – zwolniona od podatku w pierwszym roku sprzedaży będzie jedynie sprzedaż ww. towarów dokonywana przez Panią (jako podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5 ustawy), do wartości sprzedaży nieprzekraczającej, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym (tu 2019 r.), kwoty określonej w ust. 1 tego artykułu.

Jeżeli jednak wartość tej sprzedaży przekroczy ww. limit, zwolnienie – zgodnie z art. 113 ust. 10 ustawy – straci moc począwszy od czynności, którą go przekroczono.

Natomiast dokonując sprzedaży przedmiotowych towarów w latach następnych będzie mogła Pani korzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy, jedynie w sytuacji, gdy wartość sprzedaży (bez podatku) nie przekroczy w poprzednim roku podatkowym kwoty 200.000 zł.

Wobec powyższego stanowisko odnoszące się do pytania 1 uznano za nieprawidłowe

Należy wskazać, że wydana interpretacja dotyczy tylko spraw będących przedmiotem wniosku (zapytań) Zainteresowanego, tj. zwolnienia od podatku, na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, sprzedaży odziedziczonych maszyn, urządzeń i gruntów oraz zebranych płodów rolnych. Inne kwestie związane z przedstawionym opisem zdarzenia przyszłego, które nie zostały objęte pytaniem, w szczególności prawidłowości działania w charakterze rolnika ryczałtowego i sposobu opodatkowania tej sprzedaży, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – w niniejszej interpretacji rozpatrzone.

Podkreślić również należy, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku oraz jego uzupełnieniu opisu sprawy, z którego wynika m.in., że jest Pani rolnikiem ryczałtowym, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, bądź celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan faktyczny, to interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Jednocześnie zaznaczyć należy, iż tut. organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach stanu faktycznego podanego przez Wnioskodawcę. Ponadto tut. organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanych zdarzeń przyszłych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzeń przyszłych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin