2019.11.20 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.407.2019.1.AS
z 20 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 września 2019 r. (data wpływu 20 września 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania subwencji na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych − jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 20 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania subwencji na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca X (dalej jako: „X”, „Uczelnia” lub „Wnioskodawca”) otrzymuje subwencję, o której mowa w art. 366 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (zwanej dalej: „ustawą PSWiN”).

Dla publicznych uczelni akademickich w ramach jednej subwencji przyznawane są środki finansowe na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego.

W świetle ustawy, przez utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego należy rozumieć w szczególności kształcenie studentów na studiach stacjonarnych, utrzymanie i rozwój uczelni, w tym domów i stołówek studenckich oraz rozwój zawodowy pracowników uczelni.

Z kolei, finansowanie utrzymania i rozwój potencjału badawczego, obejmuje m.in. zapewnienie środków na prowadzenie działalności naukowej, umożliwienie realizacji inwestycji w obszarze działalności badawczej, czy też kształcenie w szkole doktorskiej.

Jak wynika z art. 366 ust. 1 pkt 1 PSWiN, Minister przyznaje środki na powyższe cele publicznej uczelni akademickiej. Informacje o wysokości przyznawanych uczelniom subwencji zgodnie z art. 368 ust. 10 zamieszczane są w Komunikatach Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

W świetle ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej jako: „ustawa o PDOP”), co do zasady, przychodami są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Jednocześnie, ustawa o PDOP przewiduje zwolnienia od opodatkowania w odniesieniu do konkretnych kategorii przychodów. Zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

W związku z powyższym pojawia się pytanie: czy subwencję otrzymywaną przez Uczelnię – na podstawie art. 366 ust. 2 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce − należy uznać za dotację, o której mowa w treści art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP?

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy subwencję otrzymywaną przez Uczelnię − na podstawie art. 366 ust. 2 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce − należy uznać za dotację, o której mowa w treści art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP?

Zdaniem Wnioskodawcy.

Zgodnie z brzmieniem art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP, wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Przepisy prawa podatkowego − w tym ustawy o PDOP − nie definiują pojęcia dotacji.

Definicja dotacji zawarta jest natomiast w art. 126 ustawy o finansach publicznych, który stanowi, że dotacje są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych.

Otrzymywana przez Uczelnię subwencja niewątpliwie stanowi dofinansowanie realizacji zadań publicznych, pochodzi ona ze środków budżetowych, podlega również rozliczeniu (co wynika z art. 169 ust. 7 ustawy o finansach publicznych).

Zasadne jest również odwołanie się do definicji słownikowej. Jak wskazuje internetowy Słownik języka polskiego PWN, dotacja to „bezzwrotna pomoc finansowa udzielona przedsiębiorstwu, instytucji lub organizacji ze środków publicznych” (https://sjp.pwn.pl/sjp/dotacja;2555380.html).

Patrząc przez pryzmat przytoczonej definicji, w ocenie Wnioskodawcy, subwencję otrzymywaną przez Uczelnię − na podstawie art. 366 ust. 2 ustawy o szkolnictwie wyższym − należy uznać za dotację, o której mowa w treści przedmiotowego zwolnienia.

Powyższy pogląd potwierdza również lektura literatury prawniczej.

Jak stwierdza Tomasz Krywań (T. Krywań, Dotacje a skutki podatkowe w CIT, komentarz praktyczny, ABC el) w komentarzu praktycznym: „Wskazać przy tym należy, że kwoty mające charakter bezzwrotnej pomocy finansowej to nie tylko dotacje, ale również, przykładowo, subwencje, refundacje, czy subsydia”.

Pogląd, zgodnie z którym środki finansowe przekazywane w ramach wsparcia (bezpowrotnie) z budżetu państwa (m.in. przez Ministerstwo Nauki i Szkolnictwa Wyższego) różnym instytucjom, należy uważać za dotację potwierdzają same organy podatkowe.

Jak wskazują, istotny jest charakter danego świadczenia, nie natomiast fakt, jak nazwano konkretne finansowanie (por. interpretacja z 01.07.2011 r. sygn. ILPB3/423-160/11-4/EK).

W podobnym tonie wypowiedziano się również w interpretacji z 18.09.2007 r. sygn. ILPB3/423-4/07-2/MC. Jak czytamy: „Finansowanie i dofinansowanie ustawowo określonych zadań zawarte zostało w ustawie z dnia 8 października 2004 r. o zasadach finansowania nauki (...) Zatem dofinansowanie do działalności wspomagającej badania (...) otrzymane przez Spółkę z budżetu państwa uznać należy za dotację celową (...) Z chwilą faktycznego otrzymania powyższa dotacja stanowi dla Spółki przychód, w myśl art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Jednocześnie zgodnie z art. 17 ust. 1 pkt 47 przedmiotowej ustawy (...) otrzymana przez Spółkę dotacja celowa wolna jest od podatku dochodowego”.

Co prawda, interpretacja odnosi się do nieobowiązujących już przepisów w zakresie finansowania działalności badawczej (obecnie określone w ustawie o szkolnictwie wyższym), nie mniej jednak zawarte w niej tezy dotyczące wykładni przepisów prawa podatkowego pozostały w ocenie Wnioskodawcy aktualne.

Subwencja, o której mowa w art. 366 ust. 2 ustawy o szkolnictwie wyższym zastąpiła dotacje, o których mowa w art. 94 nieobowiązującej już ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. Prawo o szkolnictwie wyższym (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 2183 ze zm.).

Potwierdza to chociażby lektura uzasadnienia do projektu ustawy o szkolnictwie wyższym. Jak czytamy w dokumencie: „Należy w tym miejscu zaznaczyć, że zmniejszenie liczby strumieni finansowania nie będzie oznaczało ograniczenia środków przekazywanych podmiotom systemu szkolnictwa wyższego i nauki. Reforma zakłada istnienie dwóch głównych strumieni finansowania. Minister właściwy do spraw szkolnictwa wyższego i nauki oraz inni ministrowie nadzorujący uczelnie publiczne będą przekazywali uczelniom środki na utrzymanie potencjału dydaktycznego oraz utrzymanie potencjału badawczego (...) W przypadku wyżej wymienionych strumieni finansowych, zdecydowano się na zmianę formy przyznawania środków podmiotom.

Projekt ustawy przewiduje, że środki te będą przyznawane w formie subwencji, zaś publiczne uczelnie akademickie będą otrzymywać jedną połączoną subwencję”.

Powyższe potwierdza zatem, że nie zmienił się charakter finansowania udzielanego uczelniom wyższym, lecz wyłącznie jego forma.

Z tego względu, w ocenie Wnioskodawcy, subwencję o której mowa w art. 366 ust. 2 ustawy o szkolnictwie wyższym, należy uważać za dotację w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP.

W konsekwencji, otrzymywane środki objęte są zwolnieniem wynikającym z przedmiotowego przepisu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania subwencji na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, uznaje się za nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 12 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865, z późn. zm.; dalej: „updop”) przychodami, z zastrzeżeniem ust. 3 i 4 oraz art. 14, są w szczególności otrzymane pieniądze, wartości pieniężne, w tym również różnice kursowe.

Na podstawie ww. art. 12 ust. 1 można stwierdzić, że przychodem jest każda wartość wchodząca do majątku podatnika, powiększającą jego aktywa, mającą definitywny charakter, którą może on rozporządzać jak własną.

Użycie w powyższym przepisie sformułowania „otrzymane” oznacza, że momentem powstania przychodu pieniężnego jest moment otrzymania, czyli wpływu bezpośrednio do majątku podatnika, względnie na jego rachunek, wymienionych środków, skutkującego powstaniem po stronie podatnika możliwości dysponowania tymi środkami. W obrocie bezgotówkowym będzie to dzień uznania rachunku bankowego podatnika jako rachunku wierzyciela. Co do zasady więc, o zaliczeniu danego przysporzenia majątkowego do przychodów danej osoby prawnej decyduje definitywny charakter tego przysporzenia w tym sensie, że w sposób ostateczny faktycznie powiększa ono aktywa podatnika, a więc takie, którymi podmiot może rozporządzać jak właściciel.

Otrzymywane przez podatników środki finansowe spełniają zatem, co do zasady, warunek uznania ich za przychód.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych przewiduje szereg zwolnień dla środków otrzymywanych na realizację określonych celów. Kwalifikacja uzależniona jest w szczególności od sposobu rozdzielania omawianych środków.

I tak, np. wolne od podatku są:

dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (art. 17 ust. 1 pkt 47 updop);

kwoty otrzymane od agencji rządowych lub agencji wykonawczych, jeżeli agencje otrzymały środki na ten cel z budżetu państwa, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach (art. 17 ust. 1 pkt 48 updop);

płatności na realizację projektów w ramach programów finansowanych z udziałem środków europejskich, otrzymane z Banku Gospodarstwa Krajowego, z wyłączeniem płatności otrzymanych przez wykonawców (art. 17 ust. 1 pkt 52 updop);

środki finansowe otrzymane przez uczestnika projektu jako pomoc udzielona w ramach programu finansowanego z udziałem środków europejskich, o których mowa w ustawie z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (art. 17 ust. 1 pkt 53 updop).

W tym miejscu zaznaczyć jednak należy, że wszelkie ulgi i zwolnienia przewidziane w ustawie podatkowej należy traktować jako wyjątek od ogólnej zasady powszechności opodatkowania, przez co zawsze należy je stosować w sposób ścisły – zgodnie z literą prawa − a nie rozszerzający.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca otrzymuje subwencję, o której mowa w art. 366 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, z późn. zm.).

Jak wskazał Wnioskodawca, dla publicznych uczelni akademickich w ramach jednej subwencji przyznawane są środki finansowe na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego. W świetle ustawy, przez utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego należy rozumieć w szczególności kształcenie studentów na studiach stacjonarnych, utrzymanie i rozwój uczelni, w tym domów i stołówek studenckich oraz rozwój zawodowy pracowników uczelni. Z kolei, finansowanie utrzymania i rozwój potencjału badawczego, obejmuje m.in. zapewnienie środków na prowadzenie działalności naukowej, umożliwienie realizacji inwestycji w obszarze działalności badawczej, czy też kształcenie w szkole doktorskiej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania subwencji na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zdaniem Wnioskodawcy, subwencję o której mowa w art. 366 ust. 2 ustawy o szkolnictwie wyższym, należy uważać za dotację w rozumieniu art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o PDOP i w konsekwencji − otrzymywane środki objęte są zwolnieniem wynikającym z przedmiotowego przepisu.

Zauważyć należy, że w związku z tym, że na mocy znowelizowanej od 1 października 2018 r. ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (zwaną „Konstytucją dla Nauki”) zmienił się model finansowania szkolnictwa wyższego i nauki, a środki na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego (m.in. kształcenie studentów na studiach stacjonarnych, utrzymanie i rozwój uczelni, w tym domów i stołówek studenckich oraz rozwój zawodowy pracowników uczelni) oraz potencjału badawczego (m.in. prowadzenie działalności naukowej, umożliwienie realizacji inwestycji w obszarze działalności badawczej, czy też kształcenie w szkole doktorskiej), o których mowa w rozpatrywanym wniosku, przyznawane są w postaci subwencji przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego.

Analizując charakter otrzymywanych przez Wnioskodawcę środków finansowych wskazać należy na art. 112 ust. 1 pkt 3a) ustawy o finansach publicznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 869, z późn. zm.), zgodnie z którym wydatki budżetu państwa są przeznaczone w szczególności na subwencje dla podmiotów systemu szkolnictwa wyższego i nauki.

W myśl natomiast art. 124 ust. 1 pkt 1 ustawy o finansach publicznych, wydatki budżetu państwa dzielą się m.in. na dotacje i subwencje.

Wyjaśnić przy tym należy, że „dotacje” są to podlegające szczególnym zasadom rozliczania środki z budżetu państwa, budżetu jednostek samorządu terytorialnego oraz z państwowych funduszy celowych przeznaczone na podstawie niniejszej ustawy, odrębnych ustaw lub umów międzynarodowych, na finansowanie lub dofinansowanie realizacji zadań publicznych (art. 126 ustawy o finansach publicznych).

„Subwencja” przekazywana podmiotom systemu szkolnictwa wyższego i nauki stanowi natomiast świadczenie publicznoprawne, ogólnym, bezwarunkowym i nieodpłatnym, transferowane z budżetu państwa.

Jak wskazał sam Wnioskodawca − co prawda − subwencja niewątpliwie stanowi dofinansowanie realizacji zadań publicznych, pochodzi ona ze środków budżetowych, podlega również rozliczeniu (co wynika z art. 169 ust. 7 ustawy o finansach publicznych) – jednakże w swojej istocie stanowi odrębne źródło finansowania.

Cechą odróżniającą subwencję od poszczególnych rodzajów dotacji jest przede wszystkim ogólny charakter tego świadczenia. Oznacza to m.in., że o faktycznym celu przeznaczenia i wykorzystaniu subwencji będą decydować właściwe organy uczelni i instytutów funkcjonujące w systemie szkolnictwa wyższego. Nie oznacza to jednak dowolności w wydatkowaniu przyznanych w tej prawnej formie środków publicznych.

Podstawowa różnica pomiędzy dotacją a subwencją polega zatem na uznaniowym charakterze tej pierwszej. Podczas gdy subwencja przyjmuje postać roszczenia prawnego, dotacja jest przyznawana niejako w drodze „konkursu”, w którym wnioskodawca musi spełnić warunki określone regulaminem i wykazać zasadność swojej prośby.

Z uwagi na wykazaną odmienność charakteru dotacji i subwencji nieuprawnione jest zatem wywodzenie tożsamych skutków prawnopodatkowych dla dotacji i subwencji, o których mowa w rozpatrywanym wniosku ORD-IN.

Biorąc pod uwagę powyższe ustalenia w rozpatrywanej sprawie stwierdzić należy, że subwencja otrzymywana przez Uczelnię na podstawie art. 366 ust. 2 ustawy o szkolnictwie wyższym i nauce choć stanowi świadczenie publicznoprawne z budżetu państwa, to nie ma charakteru dotacji, o której mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Zgodnie z ww. przepisem wolne od podatku są dotacje otrzymane z budżetu państwa lub budżetu jednostki samorządu terytorialnego, z wyjątkiem dopłat do oprocentowania kredytów bankowych w zakresie określonym w odrębnych ustawach.

Z literalnego brzmienia tego przepisu wynika wprost, jakie środki mogą podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Ustawodawca wśród katalogu środków finansowych przekazywanych z budżetu państwa nie umieścił jednak subwencji na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego.

Z uwagi na konieczność traktowania wszelkich ulg i zwolnień w prawie podatkowym w sposób ścisły, nie można z treści ww. przepisu wywodzić więcej, niż określił sam ustawodawca. W rozpatrywanej sprawie nie można zastosować tym samym wykładni rozszerzającej, by zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy.

Podsumowując, na podstawie opisanego we wniosku stanu faktycznego i przywołanych przepisów prawa stwierdzić należy, że otrzymywane przez Uczelnię środki finansowe na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego w formie subwencji, o których mowa w niniejszym wniosku, nie zostały objęte zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Z uwagi na fakt, że subwencja na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego przekazywana Wnioskodawcy z budżetu państwa przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego ma odmienny charakter niż dotacja, o której mowa w ww. przepisie, nie można tych dwóch źródeł finansowania traktować tożsamo i wywodzić z nich analogicznych skutków podatkowoprawnych wbrew obowiązującym przepisom.

W niniejszej sprawie stwierdzić należy, że otrzymywane przez Uczelnię środki finansowe na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego w formie subwencji nie zostały objęte zwolnieniem wynikającym z art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zastosowania zwolnienia od opodatkowania subwencji na utrzymanie i rozwój potencjału dydaktycznego oraz badawczego na podstawie art. 17 ust. 1 pkt 47 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (zdarzeniem przyszłym) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin