Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.547.2019.2.AW
z 25 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 września 2019 r. (data wpływu 11 września 2019 r.) uzupełnionym pismem w dniu 18 listopada 2019 r. (data wpływu 18 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy o VAT oraz braku obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla celów podatku VAT – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11 września 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy o VAT oraz braku obowiązku złożenia zgłoszenia rejestracyjnego dla celów podatku VAT. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem w dniu 18 listopada 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz o wskazanie przedmiotu wniosku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest państwową osobą prawną. Wnioskodawca powstał na mocy ustawy z dnia xx grudnia 2019 r. (Dz. U. z 2018 r.,). Z dniem xx grudnia 2018 r., w pierwszym roku swojej działalności, tj. w okresie od dnia xx grudnia 2018 r. do dnia xx grudnia 2018 r. nie dokonywał w ogóle ani odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług. W pierwszym roku działalności Wnioskodawcy przychody ze sprzedaży wyniosły zero złotych.

Do zadań Wnioskodawcy należy:

1. prowadzenie działalności analitycznej (…);
   
2. współpraca z zagranicznymi podmiotami (…);
   
3. prowadzenie badań naukowych w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych (…);
   
4. przygotowywanie analiz, ekspertyz i studiów (…);
   
5. współpraca z polskimi i zagranicznymi instytucjami, (…);
   
6. współpraca z jednostkami akademickimi, naukowymi, analitycznymi oraz eksperckimi, (…);
   
7. przekazywanie analiz, ekspertyz i studiów, (…);
   
8. gromadzenie specjalistycznego księgozbioru i dokumentacji naukowej (…);
   
9. organizowanie seminariów i konferencji w celu prezentowania wyników badań (…);
   
10. upowszechnianie wiedzy o stanie i procesach zmian sytuacji międzynarodowej oraz rozwoju stosunków międzynarodowych, (…).
    
    

Ponadto, (…) w zakresie niezbędnym do należytego wykonywana zadań, Instytut może prowadzić działalność gospodarczą, w szczególności przez:

1. komercjalizację wyników prowadzonych badań – należy tu rozumieć wykonywanie odpłatne zleconych badań i ekspertyz;
2. działalność wydawniczą i szkoleniową – należy tu rozumieć odpłatne wydawanie publikacji zewnętrznych oraz odpłatne przeprowadzanie szkoleń;
3. wynajem biur i pomieszczeń.
   
   

Zatem, podsumowując docelowo Instytut będzie świadczyć usługi (odpłatne i nieodpłatne) oraz dokonywać odpłatnej dostawy towarów. Usługi świadczone będą na terytorium kraju i poza nim, dostawa towarów będzie dokonywana wyłącznie na terytorium kraju.

Zgodnie z informacją otrzymaną z Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, wykonywane przez Instytut badania naukowe i prace rozwojowe z dziedziny nauk społecznych i humanistycznych, ze szczególnym uwzględnieniem stosunków międzynarodowych, polityki zagranicznej oraz planowanych projektów współpracy międzynarodowej i transgranicznej, jeżeli spełniają kryteria badań naukowych lub prac rozwojowych, zgodnie z definicjami zawartymi w Rozdziale 1 art. 2 pkt 3 i 4 ustawy z dnia 30 kwietnia 2010 r. o zasadach finansowania nauki (Dz. U. z 2018 r., poz. 87, z późn. zm.), mieszczą się w grupowaniu:

• PKWiU 72.20 „Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych”.
  
  

Czynności wykonywane w ramach prac badawczych i rozwojowych nie są klasyfikowane odrębnie i mieszczą się w zakresie powyższego grupowania PKWiU.

W przypadku, gdyby prace nie spełniały definicji badań naukowych lub prac rozwojowych wówczas klasyfikowane są w grupowaniu:

• PKWiU 74.90 „Pozostałe usługi profesjonalne, naukowe i techniczne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.
  
  

W powyższych grupowaniach mieści się również odpłatne wykonywanie zleconych badań i ekspertyz (w zależności od ich charakteru).

Usługi wykonywane przez Instytut, na odrębne zlecenie, mieszczą się w grupowaniach:

• organizowanie seminariów i konferencji
  PKWiU 82.30.11.0 „Usługi związane z organizacją kongresów”,
• organizowanie o przeprowadzanie szkoleń
  PKWiU 82.59.19.0 „Usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”,
• wydawanie publikacji zewnętrznych
  PKWiU 58.1 „Usługi związane z wydawaniem książek, periodyków i innych publikacji”,
• wynajmowanie biur i pomieszczeń niemieszkalnych
  PKWiU 68.20.12 „Wynajem i obsługa nieruchomości niemieszkalnych własnych lub dzierżawionych”.
  
  

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia xx grudnia 2018 r. wydanym przez Urząd statystyczny, rodzaj przeważającej działalności w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) – to 7220.Z – badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 18 listopada 2019 r. Wnioskodawca wskazał, że:

w ramach prowadzonej działalności nie będzie on wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy Instytut może korzystać ze zwolnienia podmiotowego?
2. Czy Instytut podlega obowiązkowi rejestracji jako czynny podatnik VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (podatkiem VAT).

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców. w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych. A zatem dokonywana przez Wnioskodawcę odpłatna dostawa usług i towarów na terytorium kraju stanowi działalność gospodarczą Wnioskodawcy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy o VAT, podatnikami VAT są w szczególności osoby prawne, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 tego art., bez względu na cel lub rezultat takiej działalności. Oznacza to, że Wnioskodawca – w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej – jest podatnikiem VAT (o ile nie będzie mógł skorzystać ze zwolnienia przedmiotowego lub podmiotowego).

Wnioskodawca świadczy usługi objęte PKWiU nr:

• 72.20 „Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych”,
• 74.90 „Pozostałe usługi profesjonalne, naukowe, i techniczne, gdzie indziej niesklasyfikowane”,
• 82.30.11.0 „Usługi związane z organizacją kongresów”,
• 82.59.19.0 „Usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”,
• 58.1 „Usługi związane z wydawaniem książek, periodyków i innych publikacji”,
• 88.20.12.0 „Wynajem i obsługa nieruchomości niemieszkalnych własnych lub dzierżawionych”.
  
  

Żadna z tych czynności nie jest objęta zwolnieniem przedmiotowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT. Nie stanowi również czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy o VAT, tj. czynności, które eliminują możliwość skorzystania ze zwolnienia podmiotowego z VAT.

Na mocy art. 113 ust. 1 osoby prawne dokonujące czynności podlegających podatkowi VAT mogą skorzystać ze zwolnienia podmiotowego. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku VAT sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł, przy czym do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku VAT. Ponieważ wartość sprzedaży opodatkowanej Wnioskodawcy w roku 2018 nie przekroczyła 200 000 zł, a zakres działalności Wnioskodawcy nie obejmuje świadczenia usług i dostawy towarów uniemożliwiających skorzystanie z tego zwolnienia, Instytut może – zdaniem Wnioskodawcy – skorzystać w zakresie podatku VAT ze zwolnienia podmiotowego, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy o VAT.

Zgodnie z art. 96 ust. 1 podmioty, o których mowa w art. 15 tej ustawy, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 ustawy o VAT złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne. Ponieważ Instytut jest – zdaniem Wnioskodawcy – objęty zwolnieniem podmiotowym w VAT, nie podlega obowiązkowi rejestracji jako czynny podatnik VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Towarami – w rozumieniu art. 2 pkt 6 ustawy – są rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak wynika z art. 2 pkt 22 ustawy – przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Z treści art. 15 ust. 1 ustawy wynika, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Na mocy art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 96 ust. 1 ustawy, podmioty, o których mowa w art. 15, są obowiązane przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5 złożyć naczelnikowi urzędu skarbowego zgłoszenie rejestracyjne, z zastrzeżeniem ust. 3.

Zgodnie z art. 96 ust. 3 ustawy, podmioty wymienione w art. 15, u których sprzedaż jest zwolniona od podatku na podstawie art. 113 ust. 1 i 9 lub wykonujące wyłącznie czynności zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, mogą złożyć zgłoszenie rejestracyjne.

Stosownie do art. 96 ust 4 ustawy, naczelnik urzędu skarbowego po weryfikacji danych podanych w zgłoszeniu rejestracyjnym rejestruje podatnika jako „podatnika VAT czynnego” a w przypadku podatników, o których mowa w ust. 3 – jako „podatnika VAT zwolnionego” i na wniosek podatnika potwierdza to zarejestrowanie. v

Na podstawie art. 96 ust. 5 ustawy, jeżeli podmioty, o których mowa w ust. 3, rozpoczną dokonywanie sprzedaży opodatkowanej, utracą zwolnienie od podatku lub zrezygnują z tego zwolnienia, obowiązane są do złożenia zgłoszenia rejestracyjnego, o którym mowa w ust. 1, a w przypadku podatników zarejestrowanych jako podatnicy VAT zwolnieni – do aktualizacji tego zgłoszenia, w terminach:

1. przed dniem dokonania pierwszej sprzedaży towaru lub usługi, innych niż zwolnione od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 2, 2a i 4-41 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, w przypadku rozpoczęcia dokonywania tej sprzedaży;
2. przed dniem, w którym podatnik traci prawo do zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku utraty tego prawa;
3. przed początkiem miesiąca, w którym podatnik rezygnuje ze zwolnienia, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 3 oraz art. 113 ust. 1 i 9, w przypadku rezygnacji z tego zwolnienia, z zastrzeżeniem pkt 4;
4. przed dniem wykonania pierwszej czynności określonej w art. 5, w przypadku rezygnacji ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ust. 9, od pierwszej wykonanej czynności.

Przepis ust. 4 stosuje się odpowiednio.

Ponadto, należy zauważyć, że ustawodawca przewiduje zwolnienie od podatku VAT dla pewnej grupy podatników. Regulacje w tym zakresie zawarte zostały w art. 113 ustawy.

Jak wynika z art. 113 ust. 1 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatników, u których wartość sprzedaży nie przekroczyła łącznie w poprzednim roku podatkowym kwoty 200 000 zł. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zgodnie z art. 113 ust. 2 ustawy do wartości sprzedaży, o której mowa w ust. 1, nie wlicza się:

1. wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów oraz sprzedaży wysyłkowej z terytorium kraju oraz sprzedaży wysyłkowej na terytorium kraju;
2. odpłatnej dostawy towarów i odpłatnego świadczenia usług, zwolnionych od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 lub przepisów wydanych na podstawie art. 82 ust. 3, z wyjątkiem:
   1. transakcji związanych z nieruchomościami,
   2. usług, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 7, 12 i 38-41,
   3. usług ubezpieczeniowych
   – jeżeli czynności te nie mają charakteru transakcji pomocniczych;
3. odpłatnej dostawy towarów, które na podstawie przepisów o podatku dochodowym są zaliczane przez podatnika do środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych podlegających amortyzacji.
   
   

Jak stanowi art. 113 ust. 4 ustawy, podatnicy, o których mowa w ust. 1 i 9, mogą zrezygnować ze zwolnienia określonego w ust. 1 i 9 pod warunkiem pisemnego zawiadomienia o tym zamiarze naczelnika urzędu skarbowego przed początkiem miesiąca, w którym rezygnują ze zwolnienia, a w przypadku podatników rozpoczynających w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, którzy chcą zrezygnować ze zwolnienia od pierwszej wykonanej czynności – przed dniem wykonania tej czynności.

Z przepisu art. 113 ust. 5 ustawy, wynika, że jeżeli wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 1 przekroczy kwotę, o której mowa w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Natomiast, stosownie do art. 113 ust. 9 ustawy, zwalnia się od podatku sprzedaż dokonywaną przez podatnika rozpoczynającego w trakcie roku podatkowego wykonywanie czynności określonych w art. 5, jeżeli przewidywana przez niego wartość sprzedaży nie przekroczy, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej w roku podatkowym, kwoty określonej w ust. 1.

Ponadto, na mocy art. 113 ust. 10 ustawy, jeżeli faktyczna wartość sprzedaży zwolnionej od podatku na podstawie ust. 9, w proporcji do okresu prowadzonej działalności gospodarczej, przekroczy w trakcie roku podatkowego kwotę określoną w ust. 1, zwolnienie traci moc począwszy od czynności, którą przekroczono tę kwotę.

Stosownie do art. 113 ust. 11 ustawy, podatnik, który utracił prawo do zwolnienia sprzedaży od podatku lub zrezygnował z tego zwolnienia, może, nie wcześniej niż po upływie roku, licząc od końca roku, w którym utracił prawo do zwolnienia lub zrezygnował z tego zwolnienia, ponownie skorzystać ze zwolnienia określonego w ust. 1.

W myśl art. 113 ust. 13 ustawy, zwolnień o których mowa w ust. 1 i 9, nie stosuje się do podatników:

1. dokonujących dostaw:
   1. towarów wymienionych w załączniku nr 12 do ustawy,
   2. towarów opodatkowanych podatkiem akcyzowym, w rozumieniu przepisów o podatku akcyzowym, z wyjątkiem:
      • energii elektrycznej (PKWiU 35.11.10.0),
      • wyrobów tytoniowych,
      • samochodów osobowych, innych niż wymienione w lit. e, zaliczanych przez podatnika, na podstawie przepisów o podatku dochodowym, do środków trwałych podlegających amortyzacji,
   3. budynków, budowli lub ich części, w przypadkach, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 lit. a i b,
   4. terenów budowlanych,
   5. nowych środków transportu,
   6. następujących towarów, w związku z zawarciem umowy w ramach zorganizowanego systemu zawierania umów na odległość, bez jednoczesnej fizycznej obecności stron, z wyłącznym wykorzystaniem jednego lub większej liczby środków porozumiewania się na odległość do chwili zawarcia umowy włącznie:
      • preparatów kosmetycznych i toaletowych (PKWiU 20.42.1),
      • komputerów, wyrobów elektronicznych i optycznych (PKWiU 26),
      • urządzeń elektrycznych i nieelektrycznego sprzętu gospodarstwa domowego (PKWiU 27),
      • maszyn i urządzeń, gdzie indziej niesklasyfikowanych (PKWiU 28),
   7. hurtowych i detalicznych części do:
      • pojazdów samochodowych (PKWiU 45.3),
      • motocykli (PKWiU 45.4);
2. świadczących usługi:
   1. prawnicze,
   2. w zakresie doradztwa, z wyjątkiem doradztwa rolniczego związanego z uprawą i hodowlą roślin oraz chowem i hodowlą zwierząt, a także związanego ze sporządzaniem planu zagospodarowania i modernizacji gospodarstwa rolnego,
   3. jubilerskie,
   4. ściągania długów, w tym factoringu;
3. nieposiadających siedziby działalności gospodarczej na terytorium kraju.
   
   

Odnosząc się do powyższego należy wskazać, że podatnik może korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie i według zasad określonych przepisami art. 113 ust. 1-12 ustawy pod warunkiem, że nie wykonuje czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca jest państwową osobą prawną. Wnioskodawca powstał na mocy ustawy. Z dniem xx grudnia 2018 r., w pierwszym roku swojej działalności, tj. w okresie od dnia xx grudnia 2018 r. do dnia xx grudnia 2018 r. nie dokonywał w ogóle ani odpłatnej dostawy towarów ani odpłatnego świadczenia usług. W pierwszym roku działalności Wnioskodawcy przychody ze sprzedaży wyniosły zero złotych. Docelowo Wnioskodawca będzie świadczyć usługi (odpłatne i nieodpłatne) oraz dokonywać odpłatnej dostawy towarów. Usługi świadczone będą na terytorium kraju i poza nim, dostawa towarów będzie dokonywana wyłącznie na terytorium kraju.

Zgodnie z informacją otrzymaną z Ośrodka Klasyfikacji i Nomenklatur Urzędu Statystycznego, wykonywane przez Wnioskodawcę badania naukowe i prace rozwojowe z dziedziny nauk społecznych i humanistycznych, ze szczególnym uwzględnieniem stosunków międzynarodowych, polityki zagranicznej oraz planowanych projektów współpracy międzynarodowej i transgranicznej, jeżeli spełniają kryteria badań naukowych lub prac rozwojowych: PKWiU 72.20 „Usługi w zakresie badań naukowych i prac rozwojowych w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych”.

Czynności wykonywane w ramach prac badawczych i rozwojowych nie są klasyfikowane odrębnie i mieszczą się w zakresie powyższego grupowania PKWiU.

W przypadku, gdyby prace nie spełniały definicji badań naukowych lub prac rozwojowych wówczas klasyfikowane są w grupowaniu: PKWiU 74.90 „Pozostałe usługi profesjonalne, naukowe i techniczne, gdzie indziej niesklasyfikowane”.

W powyższych grupowaniach mieści się również odpłatne wykonywanie zleconych badań i ekspertyz (w zależności od ich charakteru).

Usługi wykonywane przez Instytut, na odrębne zlecenie, mieszczą się grupowaniach:

• organizowanie seminariów i konferencji
  PKWiU 82.30.11.0 „Usługi związane z organizacją kongresów”,
• organizowanie o przeprowadzanie szkoleń
  PKWiU 82.59.19.0 „Usługi w zakresie pozaszkolnych form edukacji, gdzie indziej niesklasyfikowane”,
• wydawanie publikacji zewnętrznych
  PKWiU 58.1 „Usługi związane z wydawaniem książek, periodyków i innych publikacji”,
• wynajmowanie biur i pomieszczeń niemieszkalnych
  PKWiU 68.20.12 „Wynajem i obsługa nieruchomości niemieszkalnych własnych lub dzierżawionych”.
  
  

Zgodnie z zaświadczeniem z dnia xx grudnia 2018 r. wydanym przez Urząd statystyczny, rodzaj przeważającej działalności w Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD 2007) – to 7220.Z – badania naukowe i prace rozwojowe w dziedzinie nauk społecznych i humanistycznych. Ponadto, Wnioskodawca wskazał, że w ramach prowadzonej działalności nie będzie on wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.).

Ponadto, z wniosku wynika, że żadna z tych czynności nie jest objęta zwolnieniem podmiotowym, o którym mowa w art. 43 ust. 1 ustawy o VAT, a wartość sprzedaży opodatkowanej Instytutu w roku 2018 nie przekroczy 200 000 zł.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia czy dostawa towarów i świadczenie usług w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawcy (gdzie zakres tej działalności nie obejmuje czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy), będzie korzystać ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 113 ustawy oraz czy będzie miał on obowiązek zarejestrowania się jako podatnik VAT czynny.

Analiza treści wniosku oraz cytowanych przepisów prawa podatkowego prowadzi do stwierdzenia, że w sytuacji gdy Wnioskodawca będzie wykonywał w ramach prowadzonej działalności gospodarczej wyłącznie czynności w zakresie opisanym we wniosku oraz nie będzie wykonywał czynności, o których mowa w art. 113 ust. 13 ustawy, które ze zwolnienia korzystać nie mogą, a wartość sprzedaży nie przekroczy w 2019 r. 200 000 zł, to Wnioskodawca będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy.

Zaznaczyć należy, że Wnioskodawca utraci zwolnienie podmiotowe, o którym mowa w art. 113 ust. 1 ustawy w przypadku wykonania jakichkolwiek innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy lub jeżeli wartość sprzedaży przekroczy kwotę wskazaną w art. 113 ust. 1 ustawy.

Reasumując, skoro Wnioskodawca w ramach działalności gospodarczej nie będzie wykonywał czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy, będzie miał prawo korzystać ze zwolnienia podmiotowego od podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy do momentu, gdy wartość sprzedaży przekroczy kwotę, o której mowa w tym przepisie.

Odnosząc się do obowiązku rejestracji Instytutu jako czynnego podatnika podatku od towarów i usług należy podkreślić powyższe rozstrzygnięcie, gdzie wskazano, że Wnioskodawca będzie mógł skorzystać ze zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy, zatem, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku rejestrowania się jako podatnik VAT. Do rejestracji Instytut będzie zobligowany wówczas gdy wartość sprzedaży przekroczy w danym roku podatkowym kwotę 200 000 zł lub w przypadku wykonania jakichkolwiek innych czynności wymienionych w art. 113 ust. 13 ustawy.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie miał obowiązku rejestrowania się jako podatnik VAT, do chwili utraty zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1 i nr 2 należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacji podatkowej, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany z przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna przynosi skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu zauważyć należy, że na podstawie ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2019 r., poz. 1751) w art. 113 ust. 13 w pkt 1 w lit. b w tiret pierwszym wyrazy „(PKWiU 35.11.10.0)” zastępuje się wyrazami „(CN 2716 00 00)”.

Zauważyć jednak należy, że – zgodnie z art. 7 ust. 1 ww. ustawy z dnia 9 sierpnia 2019 r. – przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c-12f, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załączników nr 3, 10 i 12 do ustawy zmienianej w art. 1, w brzmieniu nadanym niniejszą ustawą, stosuje się od dnia 1 kwietnia 2020 r., z zastrzeżeniem ust. 3.

Natomiast, w okresie od dnia 1 listopada 2019 r. do dnia 31 marca 2020 r. przepisy art. 2 pkt 15, 20, 21 i 30, art. 5a, art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. b i c i pkt 4 lit. b tiret drugie, art. 29a ust. 15 pkt 3, art. 41 ust. 2, 2a, 12, 12c, 13 i ust. 14e pkt 3, art. 43 ust. 20, art. 83 ust. 1 pkt 1, 2, 14 i 15, art. 113 ust. 13 pkt 1 lit. b tiret pierwsze i art. 120 ust. 1 pkt 1 lit. a-d i pkt 4 ustawy zmienianej w art. 1 oraz załącznika nr 2, załącznika nr 3, z wyłączeniem poz. 72-75, załącznika nr 10, z wyłączeniem poz. 32-35, oraz załącznika nr 12 do ustawy zmienianej w art. 1 stosuje się w brzmieniu dotychczasowym.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.