2019.11.26 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-1.4010.440.2019.1.PB
z 26 listopada 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 900 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 września 2019 r. (data wpływu 26 września 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację imprezy jubileuszowej:

w części dotyczącej pracowników (wraz z osobami towarzyszącymi) – jest prawidłowe,
w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 września 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację imprezy jubileuszowej.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Przedmiotem działalności Spółki z o.o. (dalej: „Spółka”, lub „Wnioskodawca”) jest komercyjna działalność w zakresie: wydawnictwa, poligrafii, reprodukcji nośników informacji, sprzedaży i pośrednictwa w sprzedaży, marketingu, reklamy, badań naukowych i prac rozwojowych oraz edukacji. Podstawowa działalność Spółki obejmuje przede wszystkim wydawanie książek, czasopism, gazet i pozostałych periodyków, a także działalność w zakresie rolnictwa, ekologii, ochrony przyrody i ochrony środowiska.

Spółka wydaje czasopisma będące użytecznymi dla aktywnych zawodowo rolników oraz czasopisma lifestyle’owe dla czytelników ceniących kontakt z naturą i tradycją.

Spółka czerpie przychody zarówno ze sprzedaży książek jak i czasopism oraz towarów. Większość przychodów ze sprzedaży pochodzi z materiałów wytworzonych w Spółce, jednakże część obrotu stanowi handel pozycjami innych wydawnictw. Sprzedaż odbywa się za pośrednictwem prenumerat, sprzedaży detalicznej wykorzystując sieć kolporterów oraz poprzez Internet.

Drugim filarem działalności spółki jest sprzedaż ogłoszeń. Spółka dba by poprzez duży wolumen sprzedaży oraz atrakcyjność dla czytelników, reklamodawcy mogli dotrzeć do jak największej i jak najlepiej dobranej grupy odbiorców. Spółka coraz intensywniej zaznacza swoją obecność w Internecie zarówno poprzez własny portal informacyjny, sklep internetowy jak i poprzez dedykowane serwisy.

W ramach prowadzonej działalności Spółka organizuje niekiedy imprezy jubileuszowe dla uczczenia rocznicy określonych zdarzeń np. rocznicy rozpoczęcia działalności przez Spółkę lub rocznicy powstania określonego czasopisma wydawanego przez Spółkę.

Tego rodzaju impreza jubileuszowa obejmuje zwykle uroczystą galę organizowaną w wynajętej przez Spółkę sali, w trakcie której prezentowane są ważniejsze wydarzenia i osiągnięcia związane z działalnością Spółki lub czasopisma, którego jubileusz dotyczy.

Podczas gali wyróżnieni bywają także zasłużeni pracownicy, których zaangażowanie w obowiązki pracownicze wymaga szczególnego podkreślenia. Uroczysta gala zakończona jest wspólną zabawą organizatorów, pracowników Spółki i zaproszonych gości, w trakcie której oprócz zwykłej oprawy muzycznej niekiedy organizowane są także występy artystyczne gości specjalnych np. znanych zespołów muzycznych.

Uczestnikami imprez jubileuszowych są pracownicy Spółki wraz z osobami towarzyszącymi, członkowie zarządu Spółki, zaproszeni przedstawiciele kontrahentów Spółki z osobami towarzyszącymi, a także członkowie zarządu lub inni przedstawiciele spółki będącej jedynym udziałowcem Spółki.

W związku z organizacją imprez jubileuszowych Spółka ponosi następujące koszty:

koszty wynajmu i wystroju sali, w której odbywa się jubileusz;
koszty zakupu usług gastronomicznych i napojów oraz obsługi kelnerskiej;
koszty obsługi konferansjerskiej;
wynagrodzenie zespołu muzycznego lub osoby prezentującej muzykę z płyt;
koszty upominków i materiałów reklamowych;
koszty wydruku i wysyłki zaproszeń;

-niekiedy dodatkowo ponoszone są koszty:

występu artystycznego gości specjalnych;
noclegów dla zaproszonych gości

Wskazane powyżej wydatki są ponoszone przez Spółkę definitywnie i są właściwie udokumentowane za pomocą faktur lub rachunków.

Spółka wszystkie koszty związane z organizacją imprez jubileuszowych pokrywa i zamierza pokrywać także w przyszłości ze środków obrotowych Spółki bez angażowania środków z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych.

Jubileusz Spółki lub rocznica powstania określonych tytułów prasowych wydawanych przez Spółkę są obchodzone w uroczystej formie zakładającej organizację imprezy okolicznościowej, ponieważ zamiarem Spółki jest wykorzystanie tych wydarzeń do integracji pracowników, poprawy atmosfery pracy, wzrostu motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych, umocnienia poczucia lojalności i przynależności do firmy oraz zacieśnienia relacji między pracownikami Spółki, a kontrahentami. Udział przedstawicieli kontrahentów w imprezie ma duże znaczenie, bowiem celem imprezy jubileuszowej jest także zachęcenie kontrahentów do zacieśniania współpracy w trakcie indywidualnych rozmów prowadzonych w mniej formalnej atmosferze, co przełożyć się ma na pozyskanie nowych zleceń oraz wzrost przychodów Spółki. Impreza ma przyczynić się do poprawy osiąganych przez Wnioskodawcę wyników, zarówno dzięki wzrostowi zaangażowania w wykonywaną pracę wśród pracowników, jak i poprzez pogłębienie współpracy z kontrahentami dzięki zastosowanym działaniom marketingowym.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Spółka może zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wszystkie koszty ponoszone przez Spółkę na organizację imprezy jubileuszowej z okazji rocznicy powstania Spółki lub rocznicy powstania określonego tytułu prasowego wydawanego przez Spółkę, zarówno te które są związane z udziałem w imprezie pracowników Spółki wraz z osobami towarzyszącymi jak i te które są związane z udziałem w imprezie przedstawicieli kontrahentów Spółki oraz członków zarządu lub innych przedstawicieli spółki niemieckiej będącej jedynym udziałowcem Spółki?

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka może zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wszystkie koszty ponoszone przez Spółkę na organizację imprezy jubileuszowej z okazji rocznicy powstania Spółki lub rocznicy powstania określonego tytułu prasowego wydawanego przez Spółkę, zarówno te które są związane z udziałem w imprezie pracowników Spółki wraz z osobami towarzyszącymi jak i te które są związane z udziałem w imprezie przedstawicieli kontrahentów Spółki oraz członków zarządu lub innych przedstawicieli spółki niemieckiej będącej jedynym udziałowcem Spółki.

Zgodnie z treścią art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r, o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz. U z 2019 r poz. 865 ze zm., dalej: ustawa o CIT) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 tej ustawy.

Należy przy tym zauważyć, że definicja kosztów uzyskania przychodów sformułowana przez ustawodawcę ma charakter ogólny. Z tego względu, każdorazowy wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów.

W pozostałych przypadkach należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.

Konstrukcja przepisu zawartego w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT dotyczącego kosztów uzyskania przychodów daje podatnikowi możliwość odliczenia dla celów podatkowych wszelkich kosztów, które nie zostały wymienione w art. 16 ust. 1 ustawy o CIT, pod warunkiem, że podatnik wykaże ich bezpośredni bądź pośredni związek z prowadzoną działalnością a ich poniesienie ma lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętego przychodu. Tak więc jako koszty uzyskania przychodów można traktować wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.

W oparciu o treść cytowanego powyżej przepisu w interpretacjach prawa podatkowego wydawanych przez organy podatkowe, a także w wyrokach sądów administracyjnych i komentarzach przedstawicieli doktryny konstruowane są katalogi warunków jakie muszą zostać spełnione, aby określony wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodów.

W większości wypadków wskazuje się, że w tym celu muszą zostać spełnione następujące warunki:

wydatek musi zostać poniesiony przez podatnika;
wydatek musi być definitywny (rzeczywisty);
wydatek musi pozostawać w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą
wydatek musi zostać poniesiony w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia ich źródła lub może mieć inny wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
wydatek musi zostać właściwie udokumentowany,
wydatek nie może być umieszczony w katalogu kosztów me stanowiących kosztów uzyskania przychodu określonym w art. 16 ust 1 ustawy o CIT.

Jak zostało wskazane w części zawierającej opis wydatków będących przedmiotem niniejszego wniosku są one (lub będą) ponoszone przez Spółkę definitywnie i są właściwie udokumentowane za pomocą faktur lub rachunków.

W opinii Wnioskodawcy wydatki związane z organizacją imprezy jubileuszowej są także związane z prowadzoną przez Spółkę działalnością gospodarczą oraz są lub będą ponoszone przez Spółkę w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów, lub mogą mieć wpływ na ich wielkość.

Celem organizacji imprezy jubileuszowej jest bowiem zawsze uczczenie w należyty sposób rocznicy mającej bezpośredni związek z działalnością gospodarczą prowadzoną przez Spółkę oraz integracja pracowników, poprawa atmosfery pracy, wzrost wśród pracowników motywacji oraz poczucia lojalności i przynależności do firmy oraz dążenie do zacieśnienia relacji między pracownikami Spółki, a także pomiędzy pracownikami Spółki a kontrahentami.

Udział w imprezie jubileuszowej pracowników Spółki ma niewątpliwie pozytywny wpływ na motywację, efektywność wykonywanej pracy oraz pogłębienie więzi łączącej pracownika z pracodawcą co w konsekwencji przyczynia się do wzrostu przychodów Spółki. Dodatkowo należy wskazać, że udział w tego rodzaju imprezie osób towarzyszących pracownikom ma wpływ na wytworzenie bardziej swobodnej atmosfery i zadowolenie pracowników oraz buduje w nich poczucie akceptacji przyjętych przez pracodawcę wartości, co z kolei także wpływa na większą motywację do pracy oraz głębszą i silniejszą integrację zespołu.

Organy podatkowe w wydawanych w przeszłości interpretacjach prawa podatkowego wielokrotnie podkreślały, że podatkowymi kosztami uzyskania przychodu są także - co do zasady - tzw. „koszty pracownicze”, które obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, ale mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy

Takie stanowisko wyraził m.in. Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 27 lutego 2017 r, znak: 0461-ITPB1.4511. 11.2017.1.PSZ, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 17 października 2017 r. znak: 0111-KDIB1-1.4010.77.2017.1.MG, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 10 kwietnia 2018 r znak: 0111-KDIB1-3.4010.51.2018.3.PC oraz Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 16 lipca 2018 r. znak: 0111-KDIB2-3.4010.84.2018.3.PB.

We wskazanych powyżej interpretacjach prawa podatkowego wyrażone zostało również stanowisko zgodnie z którym do kosztów uzyskania przychodu podatnik może zaliczyć wydatki związane z organizacją imprez przez pracodawcę także w części przypadającej na osoby towarzyszące pracownikom biorącym udział w imprezach

W odniesieniu do wydatków związanych z organizacją imprezy jubileuszowej w części przypadającej na uczestników będących przedstawicielami kontrahentów oraz partnerów biznesowych Spółki, wraz z ich osobami towarzyszącymi należy wskazać, że organy podatkowe bardzo często kwestionują prawo do zaliczenia tego rodzaju wydatków do podatkowych kosztów uzyskania przychodu ze względu na fakt, iż kwalifikują je jako wydatki na reprezentację.

Przepis zawarty w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT stanowi, że nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne. Obecnie zarówno w orzeczeniach sądów administracyjnych jak i w rozstrzygnięciach organów podatkowych dominuje stanowisko zgodnie z którym celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny.

Takie stanowisko zostało wyrażone m in. we wskazanych powyżej indywidualnych interpretacjach prawa podatkowego, w interpretacji ogólnej prawa podatkowego wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. znak: DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521 oraz w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego wydanym w składzie siedmiu sędziów w dniu 17 czerwca 2013 r., sygn. akt II FSK 702/11, wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 31 stycznia 2017 r. sygn. akt II FSK 3994/14 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gliwicach z dnia 19 kwietnia 2018 r. sygn. akt I SA/GI 206/18.

Uwzględniając powyższe stanowisko organów podatkowych i sądów administracyjnych w zakresie rozumienia pojęcia reprezentacji o której mowa w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT wydatki ponoszone przez Spółkę na organizację imprezy jubileuszowej w zakresie dotyczącym przedstawicieli kontrahentów Spółki i ich osób towarzyszących biorących udział w tego rodzaju imprezie, zdaniem Wnioskodawcy nie stanowią wydatków na reprezentację.

Zaproszenie kontrahentów Spółki na imprezę jubileuszową wraz z osobami towarzyszącymi nie ma bowiem na celu wykreowania określonego wizerunku Spółki w oczach kontrahentów czy stworzenia dobrego obrazu Spółki i jej działalności na zewnątrz. Kontrahenci Spółki w większości przypadków mają bowiem już stworzony obraz Spółki i jej działalności wykreowany w trakcie dotychczasowej współpracy. Jeżeli nawet w trakcie imprezy jubileuszowej wizerunek Spółki jest w pewien sposób kształtowany lub korygowany, to jest to jedynie pozytywny efekt uboczny, a nie dominujący cel, który Spółka zamierza osiągnąć kierując zaproszenie na imprezę jubileuszową do kontrahentów.

Podstawowym celem zaproszenia przedstawicieli kontrahentów wraz osobami towarzyszącymi na imprezę jubileuszową organizowaną przez Spółkę jest możliwość stworzenia okazji do przeprowadzenia z nimi rozmów biznesowych w nieformalnej, miłej atmosferze, w trakcie których istnieje możliwość przypomnienia oferty biznesowej Spółki, przedstawienia nowych możliwości współpracy, zaprezentowania nowych tytułów wydawanych przez Spółkę, zdobycia nowych zleceń od ogłoszeniodawców i zacieśnienia dotychczasowej współpracy. Spółka w trakcie imprezy jubileuszowej zachęca kontrahentów do skorzystania z oferowanych przez nią usług, co może bezpośrednio przełożyć się na zwiększenie jej przychodów. Pod tym względem impreza jubileuszowa stanowi część działań marketingowych skierowanych do jej kontrahentów będących uczestnikami imprezy.

W odniesieniu do wydatków związanych z organizacją imprezy jubileuszowej w części przypadającej na uczestników będących przedstawicielami spółki, która posiada 100% udziałów w kapitale zakładowym Spółki, należy wskazać że zaproszenie tych osób na imprezę jubileuszową jest nie tylko wyrazem szacunku w stosunku do spółki, której kapitał posłużył do utworzenia Spółki i umożliwił jej funkcjonowanie, ale wynika przede wszystkim stąd, że spółka matka jest także jednym z ważniejszych partnerów biznesowych Spółki i jej przedstawiciele są traktowani tak jak przedstawiciele innych kontrahentów. Należy w tym miejscu wskazać, że zdaniem Wnioskodawcy do wydatków tych nie znajdzie zastosowanie wyłączenie z kosztów uzyskania przychodu przewidziane w art. 16 ust. 1 pkt 38 ustawy o CIT, ponieważ osoby biorące udział w imprezie jubileuszowej są wprawdzie przedstawicielami wspólnika Spółki jednak same nie posiadają udziałów w kapitale Spółki.

Biorąc pod uwagę powyższe. Spółka stoi na stanowisku, że może zaliczyć do podatkowych kosztów uzyskania przychodów wszystkie koszty ponoszone przez Spółkę na organizację imprezy jubileuszowej z okazji rocznicy powstania Spółki lub rocznicy powstania określonego tytułu prasowego wydawanego przez Spółkę, w tym w szczególności:

koszty wynajmu i wystroju sali, w której odbywa się jubileusz;
koszty zakupu usług gastronomicznych i napojów oraz obsługi kelnerskiej;
koszty obsługi konferansjerskiej;
wynagrodzenie zespołu muzycznego lub osoby prezentującej muzykę z płyt;
koszty upominków i materiałów reklamowych;
koszty wydruku i wysyłki zaproszeń;
występu artystycznego gości specjalnych;
noclegów dla zaproszonych gości.

-zarówno te które są związane z udziałem w imprezie pracowników Spółki wraz z osobami towarzyszącymi jak i te które są związane z udziałem w imprezie przedstawicieli kontrahentów Spółki oraz członków zarządu lub innych przedstawicieli spółki będącej jedynym udziałowcem Spółki.

Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości jej stanowiska w opisanej powyżej sprawie

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest częściowo prawidłowe a częściowo nieprawidłowe.

O możliwości obciążenia podatkowych kosztów uzyskania przychodów wydatkami ponoszonymi przez podatników podatku dochodowego od osób prawnych decydują przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r. poz. 865 ze zm., dalej „updop”). Zgodnie z art. 15 ust. 1 updop, kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1 (…).

Powyższe oznacza, że wszystkie poniesione wydatki związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, po wyłączeniu zastrzeżonych w ustawie, są kosztami uzyskania przychodów, o ile pozostają w związku przyczynowo-skutkowym z osiąganymi przychodami.

Kosztami uzyskania przychodów są więc wszelkie racjonalnie i gospodarczo uzasadnione wydatki związane z działalnością gospodarczą, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie lub zachowanie źródła przychodów.

Zatem, do kosztów uzyskania przychodów podatnik ma prawo zaliczyć wszystkie koszty, zarówno te bezpośrednio, jak i pośrednio związane z przychodami, o ile zostały prawidłowo udokumentowane, za wyjątkiem kosztów ustawowo uznanych za niestanowiące kosztów uzyskania przychodów.

Kosztami podatkowymi są – co do zasady – tzw. „koszty pracownicze”. Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenia zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników. Mogą również obejmować wydatki ponoszone na rzecz pracowników w celu ich integracji, np. w postaci organizacji dla nich spotkań integracyjnych, spotkań okolicznościowych z okazji świąt lub innych ważnych wydarzeń itp. Są one bowiem związane z prowadzoną przez podatnika działalnością, mają na celu poprawę atmosfery pracy, zintegrowanie pracowników z pracodawcą, co w konsekwencji wpłynie na zwiększenie efektywności ich pracy.

Podatnik kwalifikując poniesione wydatki do kosztów uzyskania przychodów powinien zatem kierować się podstawową zasadą zaistnienia związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy poniesionym kosztem, a możliwością osiągnięcia z tego tytułu przychodu, albowiem to na nim spoczywa ciężar udowodnienia, że jego poniesienie ma (lub może mieć) wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów).

W świetle powyższego, aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:

został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
został właściwie udokumentowany,
nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.

Katalog wydatków wyłączonych z kategorii kosztów podatkowych mocą art. 16 ust. 1 ustawy, o którym mowa powyżej, ma charakter zamknięty. Należy wskazać, że wśród wydatków nieuznawanych za koszty uzyskania przychodów ustawodawca wymienił m.in. – w pkt 28 tego przepisu – koszty reprezentacji. Zgodnie bowiem z tym przepisem nie uważa się za koszty uzyskania przychodów kosztów reprezentacji, w szczególności poniesionych na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych.

Należy zauważyć, że ustawa o podatku dochodowym od osób prawnych nie zawiera legalnej definicji terminu reprezentacja. Próbę zdefiniowania tego pojęcia podejmowały wielokrotnie sądy administracyjne, w tym Naczelny Sąd Administracyjny m.in. w wyroku z 17 czerwca 2013 r. sygn. akt II FSK 702/11. Sąd ten stwierdził, że celem kosztów reprezentacyjnych jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, działalności etc., wykreowanie pozytywnych relacji z kontrahentami (klientami). Oceniając, czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny, należy patrzeć właśnie przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie takiego obrazu podatnika, to koszty te mają charakter reprezentacyjny. Wymienienie jako przykładowych kosztów reprezentacyjnych wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki te zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Nie są one kosztami jedynie wówczas, gdy mają charakter reprezentacyjny. Ponadto Naczelny Sąd Administracyjny uznał za zasadne odwołanie się do etymologii terminu reprezentacja. Wyraz „reprezentacja” pochodzi od łacińskiego „repraesentatio” oznaczającego wizerunek. Upływ czasu nie zmienił jego znaczenia i formy. Oznacza to, że ,,reprezentacja” w rozumieniu art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stanowi działanie w celu wykreowania oraz utrwalenia pozytywnego wizerunku podatnika wobec innych podmiotów. W podanym znaczeniu reprezentacja to przede wszystkim każde działanie skierowane do istniejących lub potencjalnych kontrahentów podatnika lub osoby trzeciej w celu stworzenia oczekiwanego wizerunku podatnika dla potrzeb ułatwienia zawarcia umowy lub stworzenia korzystnych warunków jej zawarcia. W takiej sytuacji wydatki na reprezentację to koszty, jakie ponosi podatnik w celu wykreowania swojego pozytywnego wizerunku, uwypuklenie swojej zasobności, profesjonalizmu. Przy tak zdefiniowanym terminie „reprezentacji” kwestia wystawności, okazałości czy też ponadprzeciętności nie ma żadnego znaczenia.

Stanowisko zaprezentowane przez Sąd zostało potwierdzone w interpretacji ogólnej wydanej przez Ministra Finansów w dniu 25 listopada 2013 r. Nr DD6/033/127/SOH/2013/RD-120521.

Dokonując oceny kwalifikacji wydatków w okolicznościach konkretnej sprawy należy posłużyć się również dynamiczną wykładnią funkcjonalną, spowodowaną zmieniającą się rzeczywistością gospodarczą. To co dawniej mogło zostać uznane za reprezentację do takiej kategorii nie zostanie zaliczone obecnie ze względu na zmieniające się realia prowadzenia działalności gospodarczej, przyjęte w tym zakresie dobre praktyki i obyczaje. Dotyczy to akceptowanych i stosowanych powszechnie zachowań, bez których nie jest możliwe prowadzenie działalności gospodarczej. Każdy wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu lub jego zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. W innej sytuacji zbędne stają się rozważania dotyczące dalszej kwalifikacji konkretnego wydatku ze względu na dodatkowe kryteria wprowadzone w art. 16 ust. 1 ustawy (w tym wypadku wynikające z omawianego pkt 28).

Z uwagi na powyższe każda sprawa powinna być przedmiotem odrębnej oceny pod kątem kwalifikacji konkretnych wydatków jako kosztów reprezentacji, wymienionych w art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy. Należy wskazać, że wymienienie w przepisach podatkowych, jako przykładowych kosztów reprezentacji, tj. wydatków na usługi gastronomiczne, zakup żywności oraz napojów, w tym alkoholowych, nie oznacza, że wydatki tego rodzaju zawsze muszą zostać wyłączone z kosztów uzyskania przychodów. Dla kwalifikacji określonych wydatków, jako wydatków na reprezentację, wykluczonych z kosztów uzyskania przychodów, nie jest istotne miejsce podawania poczęstunków, czy świadczenia usług gastronomicznych, tj. nie bierze się pod uwagę tego, czy poczęstunki odbywają się w siedzibie firmy, czy też poza nią. Dla oceny takich wydatków nie są także istotne takie cechy jak wystawność, wytworność, okazałość poczęstunków. Za wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych, wyłączone z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać te, których wyłącznym bądź dominującym celem jest stworzenie pewnego wizerunku podatnika, stworzenie dobrego obrazu jego firmy, czy działalności, wykreowanie pozytywnych relacji z uczestnikami takich spotkań. Poniesione wydatki na zakup żywności, napojów i usług gastronomicznych powinny spełniać wymogi zawarte w art. 16 ust. 1 ww. ustawy, czyli muszą być poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów. Nie pozostają zatem w jakimkolwiek związku z przychodami podatnika wydatki np. na „obiady dla rodziny”, „fundowane przyjęcia dla znajomych”, „na usługi rozrywkowe”.

Odnosząc się z kolei do kwestii podatkowych związanych z wydatkami poniesionymi na reklamę, wskazać należy, że zgodnie z ugruntowanym poglądem przez reklamę rozumie się działania podmiotu gospodarczego, mające na celu kształtowanie popytu na dane towary, usługi lub markę, poprzez zachęcenie jak największej liczby potencjalnych klientów do nabywania towarów i usług tego podmiotu gospodarczego. Może być ona realizowana za pomocą rozmaitych środków wyrazu oraz przy użyciu zróżnicowanych środków przekazu, w tym poprzez prezentowanie danego towaru lub usługi, jego cech jakościowych, użytkowych, zalet technicznych, a także poprzez rozpowszechnianie logo firmy. Każda z tych form, jeżeli jest stosowana w określonych okolicznościach, spełnia funkcje reklamowe. Identyfikowana bowiem jest z daną firmą i oferowanymi przez nią towarami lub usługami, zwiększając ich rozpoznawalność oraz pośrednio zachęcając do ich nabycia. Jednocześnie zauważyć należy, że można rozróżnić reklamę towaru, usługi, reklamę marki, a także reklamę samej firmy (przedsiębiorcy).

Dokonując zatem oceny zakresu pojęciowego „reprezentacji” i „reklamy” wywieść z powyższego należy, że reprezentacja dotyczy działań zmierzających do kształtowania i rozpowszechniania wizerunku podatnika, jako podmiotu gospodarczego, natomiast reklama dotyczy działań zmierzających do kształtowania, rozpowszechniania wizerunku nie samego podatnika, lecz jego produktów (towarów i usług). Podnosi się także, że reklama polega na przedstawianiu towarów i usług oraz nakłanianiu do ich nabycia w sposób bezpośredni, zaś reprezentacja pośrednio promuje podmiot gospodarczy poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy. Ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca organizuje niekiedy imprezy jubileuszowe dla uczczenia rocznicy określonych zdarzeń. Tego rodzaju impreza jubileuszowa obejmuje zwykle uroczystą galę organizowaną w wynajętej przez Spółkę sali, w trakcie której prezentowane są ważniejsze wydarzenia i osiągnięcia związane z działalnością Spółki lub czasopisma, którego jubileusz dotyczy. Podczas gali wyróżnieni bywają także zasłużeni pracownicy, których zaangażowanie w obowiązki pracownicze wymaga szczególnego podkreślenia. Uroczysta gala zakończona jest wspólną zabawą organizatorów, pracowników Spółki i zaproszonych gości, w trakcie której oprócz zwykłej oprawy muzycznej niekiedy organizowane są także występy artystyczne gości specjalnych np. znanych zespołów muzycznych. Uczestnikami imprez jubileuszowych są pracownicy Spółki wraz z osobami towarzyszącymi, członkowie zarządu Spółki, zaproszeni przedstawiciele kontrahentów Spółki z osobami towarzyszącymi, a także członkowie zarządu lub inni przedstawiciele spółki będącej jedynym udziałowcem Spółki.

W związku z organizacją imprez jubileuszowych Spółka ponosi następujące koszty:

koszty wynajmu i wystroju sali, w której odbywa się jubileusz;
koszty zakupu usług gastronomicznych i napojów oraz obsługi kelnerskiej;
koszty obsługi konferansjerskiej;
wynagrodzenie zespołu muzycznego lub osoby prezentującej muzykę z płyt;
koszty upominków i materiałów reklamowych;
koszty wydruku i wysyłki zaproszeń;

-niekiedy dodatkowo ponoszone są koszty:

występu artystycznego gości specjalnych;
noclegów dla zaproszonych gości

Wskazane powyżej wydatki są ponoszone przez Spółkę definitywnie i są właściwie udokumentowane za pomocą faktur lub rachunków. Spółka wszystkie koszty związane z organizacją imprez jubileuszowych pokrywa i zamierza pokrywać także w przyszłości ze środków obrotowych Spółki bez angażowania środków z Zakładowego Funduszu Świadczeń Socjalnych. Jubileusz Spółki lub rocznica powstania określonych tytułów prasowych wydawanych przez Spółkę są obchodzone w uroczystej formie zakładającej organizację imprezy okolicznościowej, ponieważ zamiarem Spółki jest wykorzystanie tych wydarzeń do integracji pracowników, poprawy atmosfery pracy, wzrostu motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych, umocnienia poczucia lojalności i przynależności do firmy oraz zacieśnienia relacji między pracownikami Spółki, a kontrahentami.

Wątpliwości Wnioskodawcy budzi kwestia czy Spółka może zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów wszystkie koszty ponoszone przez Spółkę na organizację imprezy jubileuszowej z okazji rocznicy powstania Spółki lub rocznicy powstania określonego tytułu prasowego wydawanego przez Spółkę, zarówno te które są związane z udziałem w imprezie pracowników Spółki wraz z osobami towarzyszącymi jak i te które są związane z udziałem w imprezie przedstawicieli kontrahentów Spółki oraz członków zarządu lub innych przedstawicieli spółki niemieckiej będącej jedynym udziałowcem Spółki.

Biorąc pod uwagę przytoczone powyżej wyjaśnienia należy stwierdzić, że wydatki na organizację imprezy jubileuszowej przypadające na pracowników i osoby im towarzyszące mogą (z wyjątkiem wydatków na nabycie alkoholu, jeżeli takowe mają miejsce w ramach serwowanych napojów – o czym poniżej) stanowić koszty uzyskania przychodów, zgodnie z art. 15 ust. 1 updop. Takie świadczenia na rzecz pracowników budują pozytywne relacje między nimi, zwiększają zaangażowanie pracowników oraz wzmacniają ich lojalność wobec Wnioskodawcy, mają również działanie motywujące i wpływające na jakość, wydajność oraz efektywność pracy, co dalej przekłada się na wysokość uzyskanych przychodów. Udział osób towarzyszących w imprezie firmowej pozwala na wytworzenie bardziej swobodnej atmosfery, a możliwość kontaktu z przedstawicielami zarządu Spółki na gruncie towarzyskim dodatkowo wzmacnia poczucie przynależności do organizacji i podnosi morale pracowników co z kolei wpływa na większą motywację do pracy oraz głębszą i silniejszą integrację zespołu.

Zauważyć przy tym należy, że wydatki na zakup alkoholu nie przyczyniają się do osiągnięcia lub zabezpieczenia źródła przychodów. Wydatki te nawet jeżeli uznawane są za zwyczajowo przyjęte i zostaną dostosowane do charakteru spotkania nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Trudno jednoznacznie powiązać wydatek na alkohol dla uczestników jubileuszu z zakładanym celem integracji mającej na celu związanie pracowników z firmą oraz między sobą, poprawę atmosfery pracy i wzrost motywacji w zakresie wykonywania obowiązków pracowniczych. Spotkania integracyjne mają służyć budowaniu motywacji do pracy u pracowników i w ten sposób wpływać na jej efektywność, lecz uzyskiwanie tego efektu poprzez fundowanie bezpłatnego alkoholu uznać należy za pozostające poza związkiem przyczynowym, którego istnienie zakłada art. 15 ust. 1 updop.

Odnosząc się natomiast do wydatków związanych z udziałem w planowanej uroczystości przedstawicieli kontrahentów z osobami towarzyszącymi, wskazać należy, że rozpatrując zasadność ich poniesienia należy wziąć pod uwagę całościowy charakter imprezy. Dla prawidłowej kwalifikacji kosztów najważniejszym jest bowiem wyraźne ustalenie głównego celu organizowanego spotkania i wskazanie potencjalnych korzyści oczekiwanych w związku z taką imprezą. Zauważyć należy, że jak wskazano w opisie sprawy ww. goście stanowią wyselekcjonowaną, zamkniętą grupę zaproszonych gości, co przesądza o reprezentacyjnym charakterze tych wydatków. W związku z powyższym nie można uznać, że celem zaplanowanej uroczystości jest zachęcenie jak największej liczby potencjalnych odbiorców do korzystania z usług świadczonych przez firmę. Tym samym obchody jubileuszu przybierają charakter wydarzenia o cechach reprezentacyjnych.

NSA w wyroku w składzie 7 sędziów z 17 czerwca 2013 r., sygn. II FSK 702/11 stwierdził, że oceniając czy dane koszty mają charakter reprezentacyjny należy patrzeć przez pryzmat ich celu. Jeśli wyłącznym bądź dominującym celem ponoszonych kosztów jest wykreowanie pozytywnego obrazu podatnika to koszty te mają charakter reprezentacyjny.

Mając zatem powyższe na względzie stwierdzić należy, że wydatki związane z organizacją imprezy jubileuszowej w zakresie dotyczącym przedstawicieli kontrahentów z osobami towarzyszącymi noszą znamiona reprezentacji firmy mające na celu wykreowanie pozytywnego wizerunku firmy w oczach ww. osób, uwypuklenie swojej zasobności i profesjonalizmu, czyli stworzenie oczekiwanego wizerunku Wnioskodawcy. Tym samym wydatki poniesione z tego tytułu, na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, nie mogą zostać uznane za koszty uzyskania przychodów.

Także wskazane przez Wnioskodawcę koszty uczestnictwa w imprezie jubileuszowej członków zarządu lub innych przedstawicieli spółki będącej jedynym udziałowcem Spółki nie stanowią kosztów uzyskania przychodów. Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, spółka matka jest jednym z ważniejszych partnerów biznesowych Spółki i jej przedstawiciele są traktowani tak jak przedstawiciele innych kontrahentów, w konsekwencji wydatki na nich poniesione również noszą znamiona reprezentacji firmy. Zatem ze względu na brak związku poniesionych wydatków z uzyskaniem, zachowaniem czy zabezpieczeniem źródła przychodów ww. wydatki w opinii Organu nie stanowią kosztów uzyskania przychodów.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wydatków ponoszonych przez Spółkę na organizację imprezy jubileuszowej:

w części dotyczącej pracowników (wraz z osobami towarzyszącymi) – jest prawidłowe,
w pozostałej części – jest nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Odnosząc się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych wskazać należy, że dotyczą one tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników w określonym stanie faktycznym (zdarzeniu przyszłym) i w tych sprawach rozstrzygnięcia zostały wydane. Podobnie orzeczenia sądów nie są wiążące dla tut. Organu, bowiem również dotyczą konkretnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast Organ mimo, że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkuje się wydanymi rozstrzygnięciami sądów i innych organów, to nie ma możliwości zastosowania ich wprost, z tego powodu, że nie stanowią materialnego prawa podatkowego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin