Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4019.7.2019.1.PK
z 2 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a i art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2019 r., poz. 900 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 września 2019 r. (data wpływu 2 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od sprzedaży detalicznej w przedmiocie określenia podstawy opodatkowania gdy sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż inna niż detaliczna są ewidencjonowane na jednej kasie rejestrującej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od sprzedaży detalicznej w przedmiocie określenia podstawy opodatkowania gdy sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż inna niż detaliczna są ewidencjonowane na jednej kasie rejestrującej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca spółka z ograniczoną odpowiedzialnością („Spółka”, „Wnioskodawca”) jest spółką kapitałową mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w miejscowości Częstochowa. W ramach działalności gospodarczej Spółka dokonuje odpłatnego zbywania różnych towarów.

W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 ustawy z dnia 6 lipca 2016 roku o podatku od sprzedaży detalicznej (dalej „Ustawa”). W ramach prowadzonej działalności gospodarczej Spółka dokonuje także sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy.

Przychód ze sprzedaży detalicznej jest ewidencjonowany w kasie rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Spółka nie korzysta ze zwolnień z ewidencjonowania określonych w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług).

Przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy również może być ewidencjonowany w kasie rejestrującej, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, który może być ewidencjonowany w kasie rejestrującej to w szczególności przychód ze sprzedaży dokonywanej na rzecz innych osób niż konsumenci w rozumieniu art. 3 pkt 3 Ustawy lub przychód z umów sprzedaży zawieranych z konsumentami w rozumieniu art. 3 pkt 3 Ustawy, lecz w inny sposób niż określono w art. 3 pkt 5 lit. a i b Ustawy.

Przychód ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy oraz ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy może być ewidencjonowany w tej samej kasie rejestrującej.

Spółka na podstawie posiadanych informacji gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, równoważnych z księgami rachunkowymi jest w stanie określić, jaką część przychodu zaewidencjonowanego w danej kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy w przypadku zaewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej?
2. Czy w przypadku ewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy jak i przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, Spółka może, celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, równoważnych z księgami rachunkowymi?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1

Zgodnie z art. 5 Ustawy przedmiotem opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej (dalej „Podatek”) jest przychód ze sprzedaży detalicznej. Zgodnie z art. 6 ust. 1 Ustawy podstawę opodatkowania Podatkiem stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 000 000 zł. Zgodnie z art. 6 ust. 2 Ustawy przychodem ze sprzedaży detalicznej są kwoty otrzymane przez podatnika z tytułu sprzedaży detalicznej, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki, także w przypadku, gdy kwoty te podatnik otrzymał przed wydaniem towaru. Zgodnie z art. 6 ust. 3 Ustawy przychód ze sprzedaży detalicznej określa się na podstawie wielkości obrotu zaewidencjonowanego przy pomocy kas rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie ze zwolnieniem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

Mając na względzie powyższe skoro zgodnie z Ustawą przedmiotem opodatkowania Podatkiem jest wyłącznie przychód ze sprzedaży detalicznej, przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna nie może być przedmiotem opodatkowania Podatkiem.

Dlatego też zdaniem Wnioskodawcy nawet w przypadku zaewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy nie stanowi przedmiotu opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej.

Ad.2

Zgodnie z art. 5 Ustawy przedmiotem opodatkowania Podatkiem jest przychód ze sprzedaży detalicznej. Zgodnie z art. 6 ust. l Ustawy podstawę opodatkowania Podatkiem stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 000 000 zł. Zgodnie z art. 6 ust. 2 Ustawy przychodem ze sprzedaży detalicznej są kwoty otrzymane przez podatnika z tytułu sprzedaży detalicznej, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki, także w przypadku, gdy kwoty te podatnik otrzymał przed wydaniem towaru. Zgodnie z art. 6 ust. 3 Ustawy przychód ze sprzedaży detalicznej określa się na podstawie wielkości obrotu zaewidencjonowanego przy pomocy kas rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie ze zwolnieniem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów usług.

Zgodnie z Ustawą przedmiotem opodatkowania Podatkiem jest wyłącznie przychód ze sprzedaży detalicznej, przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna nie może być przedmiotem opodatkowania Podatkiem.

W przypadku, gdy w kasie rejestrującej został zaewidencjonowany zarówno przychód ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy jak i przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, Spółka w pierwszej kolejności musi ustalić, które z zaewidencjonowanych w kasie przychodów dotyczą sprzedaży detalicznej, a które nie. Czynności te są niezbędne, skoro w kasie rejestrującej są ewidencjonowane dwa rodzaje przychodów, a opodatkowaniu Podatkiem podlega tylko jeden z nich. Skoro jednocześnie ustawa nie określa w takim przypadku sposobu identyfikacji przychodów ze sprzedaży detalicznej zaewidencjonowanych w kasie rejestrującej, to Spółka może, celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, przy czym ten przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy może zostać ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, równoważnych z księgami rachunkowymi. Przyjęcie innej interpretacji przepisów prowadziłoby do tego, że zaewidencjonowanie w kasie rejestrującej przychodu z sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy rodziłoby opodatkowanie Podatkiem, pomimo, że przychód z tej sprzedaży nie stanowi, zgodnie z Ustawą, przedmiotu opodatkowania.

Zdaniem Wnioskodawcy, w przypadku ewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy jak i przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, Spółka może, celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna w rozumieniu art. 3 pkt 5 Ustawy, ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, równoważnych z księgami rachunkowymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 3 pkt 1-6 ustawy z dnia 6 lipca 2016 r. o podatku od sprzedaży detalicznej (t.j. Dz. U. z 2019 r, poz. 1433), zwanej dalej ustawą, ilekroć w ustawie jest mowa o:

1. działalności gospodarczej - rozumie się przez to działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.);
2. kasie rejestrującej - rozumie się przez to kasę rejestrującą, o której mowa w art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. konsumencie - rozumie się przez to osobę fizyczną nieprowadzącą działalności gospodarczej oraz osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą nabywającą towary bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą, a także rolnika ryczałtowego w rozumieniu art. 2 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
4. sprzedawcy detalicznym - rozumie się przez to osobę fizyczną, osobę prawną, spółkę cywilną oraz jednostkę organizacyjną niemającą osobowości prawnej dokonujące sprzedaży detalicznej;
5. sprzedaży detalicznej - rozumie się przez to dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:
1. w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2019 r. poz. 134 i 730),
   
2. poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta
-także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej;

6. towarze - rozumie się przez to rzeczy ruchome lub ich części.
   
   

Na podstawie art. 4 i art. 5 ustawy podatnikami podatku są sprzedawcy detaliczni, a przedmiotem opodatkowania podatkiem jest przychód ze sprzedaży detalicznej.

Przepisy ustawy stosuje się do przychodów ze sprzedaży detalicznej osiągniętych od dnia 1 stycznia 2020 r. (art. 11a ustawy).

Jak wynika z cytowanych przepisów, podatnikiem podatku od sprzedaży detalicznej (dalej zwanym podatkiem) jest podmiot (osoba fizyczna, osoba prawna, spółka cywilna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej) dokonujący - na terytorium Polski - w ramach działalności gospodarczej, odpłatnego zbywania rzeczy ruchomych lub ich części na rzecz osób fizycznych (bez związku z prowadzoną przez nie działalnością gospodarczą jeżeli takową prowadzą) oraz rolnikom ryczałtowym w rozumieniu ustawy o VAT.

Przy czym aby takie zbycie stanowiło „sprzedaż detaliczną w rozumieniu ustawy - a tym samym przychód z takiej sprzedaży podlegał opodatkowaniu podatkiem - konieczne jest aby miało ono miejsce w Polsce na podstawie umowy zawartej w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2017 r. poz. 683 i 2361 oraz z 2018 r. poz. 650), albo poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta.

Zgodnie z art. 2 pkt 2 ww. ustawy przez umową zawartą poza lokalem przedsiębiorstwa rozumie się umowę z konsumentem zawartą:

1. przy jednoczesnej fizycznej obecności stron w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy,
2. w wyniku przyjęcia oferty złożonej przez konsumenta w okolicznościach, o których mowa w lit. a,
3. w lokalu przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy lub za pomocą środków porozumiewania się na odległość bezpośrednio po tym, jak nawiązano indywidualny i osobisty kontakt z konsumentem w miejscu, które nie jest lokalem przedsiębiorstwa danego przedsiębiorcy, przy jednoczesnej fizycznej obecności stron,
4. podczas wycieczki zorganizowanej przez przedsiębiorcę, której celem lub skutkiem jest promocja oraz zawieranie umów z konsumentami.
   
   

Natomiast przez lokal przedsiębiorstwa - stosownie do art. 2 pkt 3 ustawy o prawach konsumenta – rozumie się:

1. miejsce prowadzenia działalności będące nieruchomością albo częścią nieruchomości, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność na stałe,
2. miejsce prowadzenia działalności będące rzeczą ruchomą, w którym przedsiębiorca prowadzi działalność zwyczajowo albo na stałe.
   
   

Zatem opodatkowaniu podlegają sprzedaże dokonane na podstawie umów zawartych w lokalu oraz poza nim przy czym konieczna jest fizyczna obecność stron przynajmniej na etapie złożenia oferty, która inicjuje zawarcie umowy.

Zgodnie z art. 5 ustawy przedmiotem opodatkowania podatkiem jest przychód ze sprzedaży detalicznej.

Na podstawie art. 6 ust. 1 ustawy podstawę opodatkowania podatkiem stanowi osiągnięta w danym miesiącu nadwyżka przychodów ze sprzedaży detalicznej ponad kwotę 17 000 000 zł.

Przychodem ze sprzedaży detalicznej są kwoty otrzymane przez podatnika z tytułu sprzedaży, o której mowa w ust. 1, w tym zaliczki, raty, przedpłaty i zadatki, także w przypadku, gdy kwoty te podatnik otrzymał przed wydaniem towaru (art. 6 ust. 2 ustawy).

Przychód ze sprzedaży detalicznej określa się na podstawie wielkości obrotu zaewidencjonowanego przy pomocy kas rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie ze zwolnieniem określonym w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 111 ust. 8 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (art. 6 ust. 3 ustawy).

Przychód ze sprzedaży detalicznej nie obejmuje należnego podatku od towarów i usług (art. 6 ust. 4 ustawy).

Z ww. przepisów wynika, że podstawą opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej jest nadwyżka - ponad kwotę 17 000 000 zł w danym miesiącu - przychodów ze sprzedaży towarów uznanej za sprzedaż detaliczną w rozumieniu ustawy, zaewidencjonowanej przy pomocy kas rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie ze zwolnieniem przewidzianym w Rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz.U. z 2018 r., poz. 2519).

Z wniosku wynika, że Spółka w ramach działalności gospodarczej dokonuje odpłatnego zbywania różnych towarów, w tym sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 pkt 5 ustawy o podatku od sprzedaży detalicznej. Przychód ze sprzedaży detalicznej jak i przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna jest ewidencjonowany na jednej kasie rejestrującej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii czy przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna stanowi przedmiot opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, w przypadku łącznego ewidencjonowania na kasie rejestrującej zarówno przychodu ze sprzedaży detalicznej jak i przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna.

Mając na uwadze przytoczone przepisy należy stwierdzić, że dla obliczenia podstawy opodatkowania dla celów naliczenia i poboru podatku od sprzedaży detalicznej brana jest tylko wartość przychodu generowana z tytułu sprzedaży detalicznej w rozumieniu art. 3 ust. 5 ustawy, która została zaewidencjonowana na kasach rejestrujących oraz obrotu niezaewidencjonowanego zgodnie z przewidzianymi zwolnieniami w tym zakresie. Natomiast, do obliczenia przychodu służącego określeniu podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, nie uwzględnia się obrotu wynikającego ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna w rozumieniu art. 3 ust. 5 ustawy, niezależnie od tego czy jest on ewidencjonowany czy też nie na kasach rejestrujących jak i niezalenie od tego czy jest on ewidencjonowany na tej samej kasie rejestrującej co obrót ze sprzedaży detalicznej czy też na kasie na której nie jest ewidencjonowany obrót z tytułu sprzedaży detalicznej.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy, w zakresie pytania nr 1, jest prawidłowe.

Odrębną kwestią, wymagającą wyjaśnienia, jest czy w przypadku ewidencjonowania w kasie rejestrującej przychodu ze sprzedaży detalicznej jak i przychodu ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna, Spółka może, celem ustalenia podstawy opodatkowania podatkiem od sprzedaży detalicznej, określić przychód ze sprzedaży detalicznej w taki sposób, że łączny przychód zaewidencjonowany w kasie rejestrującej pomniejszy o przychód ze sprzedaży innej niż detaliczna, ustalony na podstawie posiadanych przez Spółkę informacji, gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, równoważnych z księgami rachunkowymi?

Zgodnie z art. 10 ust. 1 ustawy podatnicy są obowiązani, bez wezwania właściwego organu podatkowego:

1. składać właściwemu dla podatnika naczelnikowi urzędu skarbowego deklaracje podatkowe o wysokości podatku, sporządzone według ustalonego wzoru,
2. obliczać i wpłacać podatek na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego właściwy dla podatnika naczelnik urzędu skarbowego wykonuje swoje zadania

-za miesięczne okresy rozliczeniowe, w terminie do 25. dnia miesiąca następującego po miesiącu, którego podatek dotyczy.

Z powyższego przepisu wynika, że podatnik podatku od sprzedaży detalicznej jest zobowiązany do samoobliczenia podatku, do jego zadeklarowania o zapłacenia.

Jak wskazano powyżej opodatkowaniu podatkiem od sprzedaży detalicznej podlega m.in. przychód ze sprzedaży detalicznej zaewidencjonowany na kasie rejestrującej. Zatem w sytuacji gdy dany podmiot ewidencjonuje na jednej kasie rejestrującej zarówno sprzedaż detaliczną jak i inną, to powinien z wartości całkowitej zaewidencjonowanej sprzedaży wyodrębnić wartość sprzedaży detalicznej. Przepisy ustawy nie precyzują w jaki sposób należy w takiej sytuacji wyodrębnić wartość sprzedaży detalicznej, zatem należy uznać, że każdy sposób który prowadzi do prawidłowego rozliczenia podatku od sprzedaży detalicznej jest dopuszczalny.

Wnioskodawca wskazuje, że na podstawie posiadanych informacji gromadzonych poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, równoważnych z księgami rachunkowymi jest w stanie określić, jaką część przychodu zaewidencjonowanego w danej kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna.

Należy zauważyć, że zgodnie z art. 180 § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, jako dowód należy dopuścić wszystko, co może przyczynić się do wyjaśnienia sprawy, a nie jest sprzeczne z prawem.

Dowodami w postępowaniu podatkowym mogą być w szczególności księgi podatkowe, deklaracje złożone przez stronę, zeznania świadków, opinie biegłych, materiały i informacje zebrane w wyniku oględzin, informacje podatkowe oraz inne dokumenty zgromadzone w toku działalności analitycznej Krajowej Administracji Skarbowej, czynności sprawdzających, kontroli podatkowej lub kontroli celno-skarbowej oraz materiały zgromadzone w toku postępowania karnego albo postępowania w sprawach o przestępstwa skarbowe lub wykroczenia skarbowe (art. 181 Ordynacji podatkowej).

Użyte przez ustawodawcę sformułowanie „w szczególności” wskazuje, że katalog dowodów jest otwarty. Wskazane jest zatem posiadanie (pod kątem ewentualnego postępowania kontrolnego lub podatkowego) wszelkich dowodów, potwierdzających zaistnienie danego zdarzenia gospodarczego.

Dlatego należy uznać, że Wnioskodawca, dla prawidłowego określenia jaką część przychodu zaewidencjonowanego w danej kasie rejestrującej stanowi przychód ze sprzedaży detalicznej, a jaką część stanowi przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna, może posługiwać się posiadanymi informacjami gromadzonymi poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, równoważnych z księgami rachunkowymi.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 2 jest prawidłowe.

Podsumowując:

1. Opodatkowaniu podatkiem od sprzedaży detalicznej nie podlega przychód ze sprzedaży innej niż sprzedaż detaliczna pomimo tego, że jest ewidencjonowany na tej samej kasie rejestrującej co sprzedaż detaliczna;
2. Dla określenia wartości sprzedaży detalicznej, ewidencjonowanej na jednej kasie wraz ze sprzedażą inną niż sprzedaż detaliczna, dopuszczalne jest posługiwanie się informacjami gromadzonymi poza kasą rejestrującą, w oddzielnych komputerowych zbiorach danych lub bazach danych, równoważnych z księgami rachunkowymi.
   
   

Zatem stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Przedmiotowa interpretacja dotyczy wyłącznie zapytania Zainteresowanego. Inne kwestie nieobjęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w … za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.