Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4010.414.2019.1.MF
z 2 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 16 września 2019 r. (data wpływu 1 października 2019 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka prawidłowo rozpozna moment uznania kosztu uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz czy Spółka prawidłowo uzna pakiet kafeteryjny za koszt uzyskania przychodów - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 1 października 2019 r. wpłynął do Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych, w zakresie ustalenia, czy Spółka prawidłowo rozpozna moment uznania kosztu uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz czy Spółka prawidłowo uzna pakiet kafeteryjny za koszt uzyskania przychodów.

We wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca (dalej: „Spółka”) jest spółką zależną z kapitałem zagranicznym. Jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych, opodatkowanym w Polsce od całości swoich dochodów oraz płatnikiem podatku dochodowego od osób fizycznych.

Spółka jest podmiotem wchodzącym w skład Grupy I., będącej światowym liderem w dziedzinie produkcji kart płatniczych, identyfikacyjnych oraz kart SIM i ich personalizacji oraz rozwiązań softwareowych (związanych z oprogramowaniem) ochroną danych elektronicznych, zabezpieczeniem bezpiecznych rozwiązań technologicznych transakcji, mobilnych usług Finansowych oraz identyfikacji cyfrowej i kontroli dostępu.

Grupa I. dostarcza komponenty dla niemal wszystkich producentów elektroniki użytkowej oraz zapewnia zabezpieczenia działań urządzeń z obszaru „Internetu rzeczy” (ang. „Internet of Things”, przedmioty gromadzące i przetwarzające dane za pośrednictwem sieci komputerowej). Produkty Grupy I. dostarczane są do ok. 4000 banków, ok. 200 operatorów sieci komórkowych oraz większości producentów elektroniki użytkowej. Grupa I. posiada swoje oddziały zlokalizowane w ponad 140 krajach na świecie, w których zatrudnia ok. 6000 osób z czego 600 specjalistów pracuje w centrach badawczo-rozwojowych.

W Polsce Spółka zatrudnia ponad 200 osób wysoko wykwalifikowaną kadrę specjalistów IT. Z powodu braku na rynku pracy tak wysoko wykwalifikowanej kadry Spółka zdecydowała się uatrakcyjnić warunki wynagrodzenia poprzez zgłoszenie pracowników zatrudnionych na umowy o pracę do systemu kafeteryjnego jako zwiększenie wynagrodzenia poprzez dostęp i możliwość realizacji świadczeń w naturze.

W związku z powyższym pracownicy otrzymują od 1 lipca 2019 r., co miesiąc, na indywidualne konto funkcjonujące w ramach tego systemu, określoną liczbę punktów, które będą mogli wymienić na różne świadczenia w naturze. Finansowane ze środków obrotowych Spółki. W ramach limitu dodatkowego wynagrodzenia pracownik może skorzystać ze świadczeń niepieniężnych lub częściowo płatnych stanowiącą określoną wartość pieniężną (1 pkt = 1 zł) tzw. pakiet / program kafeteryjny. Pakiet kafeteryjny może obejmować również członków ich rodzin. Ma on na celu pozyskanie i zatrudnienie najlepszych specjalistów na rynku pracy. Dzisiejsze warunki rynku pracy zmuszają pracodawców, aby oferować pracownikom coraz atrakcyjniejsze warunki zatrudnienia i wynagrodzenia. Pracownicy otrzymują dodatkową motywację do pracy, a co za tym idzie, jest duże prawdopodobieństwo zwiększenia przychodu Spółki.

Pracownik może w sposób dobrowolny dysponować pakietem kafeteryjnym, z zastrzeżeniem, że może go wykorzystać wyłącznie na usługi/towary/imprezy firm współpracujących z MB. Cały proces jest odpowiednio dokumentowany oraz archiwizowany. Pakiet kafeteryjny (określona liczba punktów) jest przydzielany pracownikom w cyklu miesięcznym. Pracownik nie musi miesięcznie wykorzystać całej puli punktów, może je zbierać przez dłuższy czas, aż uzbiera zadawalającą liczbę punktów. Pracownik obowiązkowo musi skorzystać tylko z pakietu medycznego w określonej kwocie, realizacja reszty punktów jest całkowicie dobrowolna.

Zasada otrzymywania w cyklach co miesięcznych, przez pracowników punktów na platformie on-line do wykorzystania na osobiste cele pracownika oraz realizacji świadczeń w naturze w momencie dogodnym dla pracownika:

227 pkt/zł (pracownicy niższego szczebla) / 458 pkt/zł (liderzy, eksperci) / 789 pkt/zł (zarząd) z czego 1 pkt = 1 zł, z czego:

• część zostanie pobrana obowiązkowo na pakiet opieki medycznej,
• część mogą przeznaczyć na karty sportowe typu multisport (kwota 69 zł),
• część mogą wymienić na vouchery - inne świadczenia tj. bilety do kina, teatru, zakupy w Dechationie, Empiku, Frisco, Puccini, NC+, Necermann itp.,
• mogą również zbierać ww. punkty i realizować je w stosownym dla siebie czasie - wtedy punkty się kumulują.
  
  

W razie rozwiązania umowy o pracę (bez względu na tryb rozwiązania umowy) pracownik ma możliwość do 1 miesiąca po rozwiązaniu umowy o pracę zrealizować pozostałe punkty na koncie pakietu kafeteryjnego.

W związku z powyższym Wnioskodawca do listy płac dodał dodatkowe wynagrodzenie do opodatkowania i „ozusowania” „świadczenia w naturze postawione do dyspozycji” - miesięczny pakiet kafeteryjny.

Pakiet kafeteryjny do opodatkowania zawiera:

• koszt pakietów medycznych (część Indywidualna/rodzinna);
• koszt kart sportowych typu multisport;
• inne formy świadczeń dostępne na platformie kafeteryjnej on-line.
  
  

Koszty pakietu kafeteryjnego są rozliczane przez listę płac jako dodatkowy dochód pracownika (świadczony w naturze), od wszystkich miesięcznych punktów postawionych do dyspozycji osób zatrudnionych na etacie. Dochód ten jest opodatkowany PIT i „ozusowany.”

Za faktycznie zrealizowane świadczenia Wnioskodawca otrzymuje faktury od firm współpracujących z MB:

1. M. - abonament medyczny;
2. B. - karty multisport;
3. MB. - inne świadczenia.
   
   

Jednakże wszystkie ww. świadczenia do kosztów uzyskania przychodów będą księgowane do ksiąg Spółki poprzez listę płac, faktury mają charakter informacyjny i rozliczeniowy.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy Spółka prawidłowo rozpozna moment uznania kosztu uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych?
2. Czy Spółka prawidłowo uzna pakiet kafeteryjny za koszt uzyskania przychodów?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy, Spółka prowadzi działalność wysoko wyspecjalizowaną z dziedziny IT, w związku z tym potrzebuje specjalistów IT, dlatego też, aby uatrakcyjnić warunki zatrudnienia i wynagrodzenia, Spółka zdecydowała się dać możliwość korzystania dodatkowo ze świadczeń w naturze, jako dodatkowe wynagrodzenie w postaci pakietu kafeteryjnego, które jest postawione do dyspozycji pracownika.

Stanowisko w zakresie pytania 1, 2

W związku z treścią art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej: „ustawa o CIT”), Spółka uważa, że poniesione koszty na pakiety kafeteryjne dla pracowników, które służą zwiększeniu motywacji pracowników, a co za tym idzie, zwiększeniu osiąganego przychodu, zabezpieczeniu źródła przychodów, według Spółki, stanowią koszt uzyskania przychodu. Jest to dodatkowe wynagrodzenie, świadczenie w naturze dla osób zatrudnionych na umowy o pracę, z którego każdy pracownik etatowy może skorzystać z zakupu usług/towarów/imprez w dogodnym dla siebie momencie.

Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 57 ustawy o CIT, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Spółka w związku z tym, że daje do dyspozycji możliwość realizacji świadczeń, które pracownik może wykorzystać na swoje osobiste cele w dowolnym momencie, czyli stawia je do dyspozycji pracownika, uważa, że stanowią one koszt uzyskania przychodu w momencie postawienia ich do dyspozycji, czyli w momencie księgowania list płac za dany miesiąc.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2019 r., poz. 865 z późn. zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów ze źródła przychodów lub w celu zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1.

Do kosztów uzyskania przychodów zalicza się m.in. koszty pracownicze w przypadku, gdy wydatki te spełniają wyżej wskazane wymogi, a zatem:

• zostały poniesione przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku muszą one zostać pokryte z zasobów majątkowych podatnika,
• pozostają w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, tj. zostały poniesione w celu uzyskania przychodów, zachowania lub zabezpieczenia źródła przychodów,
• nie znajdują się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 16 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
  
  

Koszty te obejmują przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety, wydatki związane z podnoszeniem kwalifikacji zawodowych pracowników, ale także i inne świadczenia w naturze.

W zakresie „kosztów pracowniczych” należy zwrócić uwagę na postanowienia art. 16 ust. 1 pkt 45 ww. ustawy, zgodnie z którym nie uważa się za koszty uzyskania przychodów wydatków pracodawcy na działalność socjalną, o której mowa w przepisach o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych. (…)

Świadczenia na rzecz pracowników są kosztem uzyskania przychodów pracodawcy niezależnie od tego, czy podstawą ich wypłaty jest Kodeks Pracy, wydane na jego podstawie przepisy wykonawcze, układ zbiorowy pracy, czy też regulamin pracy, chyba, że przepisy w sposób wyraźny taką możliwość ograniczają lub wyłączają.

W związku z powyższym, wydatki ponoszone na rzecz pracowników w związku dodatkowym wynagrodzeniem w postaci pakietu kafeteryjnego mogą być kosztami podatkowymi, pod warunkiem, że spełniają ogólne przesłanki możliwości zaliczenia do kosztu uzyskania przychodów na mocy art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz nie są finansowane z ZFŚS.

Na podstawie art. 15 ust. 4g ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, należności z tytułów, o których mowa w art. 12 ust. 1 i 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, oraz zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakład pracy, stanowią koszty uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi do należności tych stosuje się art. 16 ust. 1 pkt 57 ww. ustawy. Zgodnie z tym przepisem, nie uważa się za koszty uzyskania przychodów niewypłaconych, niedokonanych lub niepostawionych do dyspozycji wypłat, świadczeń oraz innych należności z tytułów określonych w art. 12 ust. 1 i 6, art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz w art. 18 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania praktyk absolwenckich, o których mowa w ustawie z dnia 17 lipca 2009 r. o praktykach absolwenckich, świadczeń pieniężnych z tytułu odbywania stażu uczniowskiego, o którym mowa w art. 121a ustawy z dnia 14 grudnia 2016 r. - Prawo oświatowe (Dz.U. z 2018 r. poz. 996, 1000, 1290, 1669 i 2245 oraz z 2019 r. poz. 534), a także zasiłków pieniężnych z ubezpieczenia społecznego wypłacanych przez zakład pracy, z zastrzeżeniem art. 15 ust. 4g.

Zatem należności ze stosunku pracy wypłacane przez pracodawcę na rzecz pracowników stanowią koszt uzyskania przychodów w miesiącu, za który są należne, pod warunkiem że zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie. W razie uchybienia temu terminowi należności wynikające ze stosunku pracy stanowią koszt uzyskania przychodów w dacie zapłaty lub pozostawienia do dyspozycji.

Z przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego wynika, że pracownicy Wnioskodawcy, otrzymują od 1 lipca 2019 r. co miesiąc na indywidualne konto funkcjonujące w ramach tego systemu określoną liczbę punktów, które będą mogli wymienić na różne świadczenia w naturze. Finansowane ze środków obrotowych Spółki. W ramach limitu dodatkowego wynagrodzenia pracownik może skorzystać ze świadczeń niepieniężnych lub częściowo płatnych stanowiącą określoną wartość pieniężną (1 pkt = 1 zł) tzw. pakiet / program kafeteryjny. Pakiet kafeteryjny może obejmować również członków ich rodzin. Ma on na celu pozyskanie i zatrudnienie najlepszych specjalistów na rynku pracy. Pracownik może w sposób dobrowolny dysponować pakietem kafeteryjnym, z zastrzeżeniem, że może go wykorzystać wyłącznie na usługi/towary/imprezy firm współpracujących z MB. Cały proces jest odpowiednio dokumentowany oraz archiwizowany. Pakiet kafeteryjny (określona liczba punktów) jest przydzielany pracownikom w cyklu miesięcznym. Pracownik nie musi miesięcznie wykorzystać całej puli punktów, może je zbierać przez dłuższy czas, aż uzbiera zadawalającą liczbę punktów. Pracownik obowiązkowo musi skorzystać tylko z pakietu medycznego w określonej kwocie, realizacja reszty punktów jest całkowicie dobrowolna.

Zasada otrzymywania w cyklach co miesięcznych, przez pracowników punktów na platformie on-line do wykorzystania na osobiste cele pracownika oraz realizacji świadczeń w naturze w momencie dogodnym dla pracownika:

227 pkt/zł (pracownicy niższego szczebla) / 458 pkt/zł (liderzy, eksperci) / 789 pkt/zł (zarząd) z czego 1 pkt = 1 zł, z czego:

• część zostanie pobrana obowiązkowo na pakiet opieki medycznej,
• część mogą przeznaczyć na karty sportowe typu multisport (kwota 69 zł),
• część mogą wymienić na vouchery - inne świadczenia tj. bilety do kina, teatru, zakupy w Dechationie, Empiku, Frisco, Puccini, NC+, Necermann itp.,
• mogą również zbierać ww. punkty i realizować je w stosownym dla siebie czasie - wtedy punkty się kumulują.
  
  

W razie rozwiązania umowy o pracę (bez względu na tryb rozwiązania umowy) pracownik ma możliwość do 1 miesiąca po rozwiązaniu umowy o pracę zrealizować pozostałe punkty na koncie pakietu kafeteryjnego.

W związku z powyższym Wnioskodawca do listy płac dodał dodatkowe wynagrodzenie do opodatkowania i „ozusowania” „świadczenia w naturze postawione do dyspozycji” - miesięczny pakiet kafeteryjny.

Pakiet kafeteryjny do opodatkowania zawiera:

• koszt pakietów medycznych (część Indywidualna/rodzinna);
• koszt kart sportowych typu multisport;
• inne formy świadczeń dostępne na platformie kafeteryjnej on-line.
  
  

Koszty pakietu kafeteryjnego są rozliczane przez listę płac jako dodatkowy dochód pracownika (świadczony w naturze), od wszystkich miesięcznych punktów postawionych do dyspozycji osób zatrudnionych na etacie. Dochód ten jest opodatkowany PIT i „ozusowany.”

Za faktycznie zrealizowane świadczenia Wnioskodawca otrzymuje faktury od firm współpracujących z MB.

Jednakże wszystkie ww. świadczenia do kosztów uzyskania przychodów będą księgowane do ksiąg Spółki poprzez listę płac, faktury mają charakter informacyjny i rozliczeniowy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę na rzecz pracowników w związku z wypłatą dodatkowego wynagrodzenia w postaci pakietu kafeteryjnego, spełniają przesłanki wynikające z art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, jednocześnie nie podlegają wyłączeniu z kosztów uzyskania przychodów na podstawie art. 16 ust. 1 ww. ustawy, zatem stanowią koszty uzyskania przychodów.

Wydatki w związku z wypłatą dodatkowego wynagrodzenia w postaci pakietu kafeteryjnego będą stanowiły pośrednie koszty uzyskania przychodów potrącalne w miesiącu, za który są należne, jeżeli zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji w terminie wynikającym z przepisów prawa pracy, umowy lub innego stosunku prawnego łączącego strony. W przypadku uchybienia temu terminowi, należności te będą potrącalne w dacie faktycznej zapłaty lub postawienia do dyspozycji.

Podsumowując, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia, czy Spółka prawidłowo rozpozna moment uznania kosztu uzyskania przychodu dla celów podatku dochodowego od osób prawnych oraz czy Spółka prawidłowo uzna pakiet kafeteryjny za koszt uzyskania przychodów, należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie opisem zdarzenia przyszłego przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.