2019.12.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2-3.4011.448.2019.3.PS
z 3 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 września 2019 r. (data wpływu 2 października 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 2 października 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej między innymi podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika.

We wniosku złożonym przez:

Zainteresowanego będącym stroną postępowania:
Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:

przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przeszłe:

A jest spółką kapitałową, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie najmu środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej: Działalność) i będącą czynnym podatnikiem VAT w Polsce (dalej jako: „Wnioskodawca 1” lub „Finansujący”).

B (dalej jako: „Wnioskodawca 2” lub „Korzystający”) jest spółką kapitałową, podlegającą nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej prowadzącą działalność gospodarczą w zakresie produkcji konstrukcji spawanych.

Wnioskodawca 1 i Wnioskodawca 2 (dalej łącznie jako: „Wnioskodawcy" lub „Strony") są częścią grupy kapitałowej (dalej: Grupa), w której funkcjonują również inne podmioty. Istnienie niektórych podmiotów w ramach Grupy wynika z zaszłości historycznych i faktu, że poszczególne spółki z Grupy tworzone były przez różne gałęzie holdingu, do którego należą Wnioskodawcy. W konsekwencji, w przypadku niektórych segmentów działalności Grupy istnienie odrębnych spółek uznane zostało za niezasadne i podjęto prace zmierzające do konsolidacji działalności tych podmiotów. Mając na uwadze, iż aktywa będące własnością Wnioskodawcy 1 mają być wykorzystywane przy wykonywaniu kluczowej z perspektywy całej Grupy działalności produkcyjnej przez Wnioskodawcę 2, podjęto decyzję o konsolidacji Działalności Wnioskodawcy 1 z działalnością Wnioskodawcy 2.

Wśród realistycznie dostępnych opcji konsolidacji przeanalizowano możliwość połączenia Wnioskodawców (odrzucona ze względu na czasochłonny proces), sprzedaż przedsiębiorstwa przez Wnioskodawcę 1 (odrzucona z tego powodu, że wymagałaby ona poniesienia jednorazowego wydatku, co wiązałoby się z nakładami finansowymi przekraczającymi zdolności jakiegokolwiek podmiotu w ramach Grupy). Rozważono ponadto możliwość dokonania wkładu niepieniężnego przez Wnioskodawcę 1 do innego podmiotu w ramach Grupy, niemniej to w sposób niepożądany skomplikowałoby strukturę Grupy.

Analiza prawna wykazała, że najlepszą metodą konsolidacji działalności będzie zawarcie długookresowej umowy, w której Wnioskodawca 1 udostępni swoje przedsiębiorstwo do spółki z Grupy prowadzącej działalność produkcyjną, tj. do Wnioskodawcy 2. Rozważono zawarcie umowy dzierżawy albo umowy leasingu. Z uwagi na fakt, iż umowa dzierżawy zakłada jedynie używanie i pobieranie pożytków z przedmiotu dzierżawy oraz nie pozwala na przeniesienie własności przedmiotu dzierżawy wraz z zakończeniem umowy bądź z chwilą zapłaty ostatniego czynszu dzierżawnego bardziej uzasadnione okazało się udostępnienie przedsiębiorstwa w ramach umowy leasingu. Leasing bowiem pozwala na długotrwałe używanie przedmiotu umowy przez leasingobiorcę, a następnie, wskutek umowy na przeniesienie własności przedmiotu umowy na korzystającego. Docelowo planowane jest bowiem, by Wnioskodawca 2, który będzie kluczowym podmiotem prowadzącym działalność produkcyjną w Grupie, wykorzystywał w ramach tej działalności majątek będący jego własnością.

Po dokonaniu analizy wszystkich dostępnych opcji, zdecydowano, że najlepszym rozwiązaniem, pozwalającym na osiągnięcie wszystkich zakładanych celów biznesowych, będzie zawarcie umowy leasingu, ponieważ:

pozwala ona na prawie natychmiastową konsolidację operacyjną (po zawarciu umowy leasingu przedsiębiorstwa i wydaniu go na rzecz leasingobiorcy dojdzie do organizacyjnej konsolidacji dwóch biznesów),
nie wymaga ona ponoszenia jednorazowych nakładów finansowych, w kwocie odpowiadającej wartości całego przedsiębiorstwa,
pozwala na przejście własności przedsiębiorstwa w ramach leasingu (postanowienia dot. przejścia własności przedsiębiorstwa, po spłacie jego wartości początkowej będą częścią umowy leasingu).

Działania Wnioskodawcy 1 podyktowane są względami biznesowymi, w szczególności chęcią zapewnienia możliwości kontynuowania wykorzystywania aktywów posiadanych przez Wnioskodawcę 1 w działalności produkcyjnej Wnioskodawcy 2.

Mając na uwadze powyższe, planowane jest że w przyszłości Wnioskodawca 1 zawrze z Korzystającym umowę leasingu (dalej: Umowa lub Umowa leasingu), na podstawie której Finansujący odda Korzystającemu do odpłatnego korzystania zespół wszystkich istotnych i przenaszalnych składników materialnych i niematerialnych, przy pomocy których Wnioskodawca 1 prowadzi Działalność (dalej: Przedsiębiorstwo), obejmujący m.in. zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Działalności w zakresie najmu środków trwałych (dalej również: ŚT) oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej również: WNiP) posiadanych przez Finansującego. Przedsiębiorstwo oddawane Korzystającemu na podstawie Umowy stanowić będzie przedsiębiorstwo, a co najmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wśród składników majątkowych wchodzących w skład Przedsiębiorstwa będą również aktywa niestanowiące środków trwałych ani wartości niematerialnych i prawnych, takie jak w szczególności wyposażenie, służące do prowadzenia Działalności Wnioskodawcy 1 (m.in. regały, szafy, komputery), księgi i dokumenty związane z prowadzeniem Działalności, czy też środki pieniężne zgromadzone w kasie i na rachunku Wnioskodawcy 1.

Przedmiot Umowy

Przedmiotem Umowy leasingu będzie Przedsiębiorstwo wykorzystywane w prowadzonej Działalności, w tym w szczególności:

wszystkie aktywa trwałe i wartości niematerialne i prawne funkcjonalnie związane z przedsiębiorstwem Wnioskodawcy 1, będące własnością Finansującego a w szczególności:
1. nieruchomość gruntowa położona w X (działka gruntu) wraz z wszelkimi budynkami, budowlami i urządzeniami znajdującymi się na przedmiotowej nieruchomości, w tym w szczególności:
  1. budynek użytkowy produkcyjno-biurowy;
  2. hala nr 2;
  3. hala nr 3;
  4. hala nr 4;
  5. hala nr 5;
  6. hala nr 6;
  7. hala montażowa nr 9 ;
  8. hala warsztatowa nr 10;
  9. budynek socjalno-biurowy;
  10. budynek obróbki końcowej;
  11. portiernia;
  12. magazyn farb i lakierów;
  13. stacja propan-butan;
  14. szkółka spawalnicza;
  15. biuro kontroli jakości;
  16. kontenery socjalne;
  17. plac manewrowy;
  18. droga i ogrodzenie;
  19. estakada 1;
  20. estakada 2;
  21. instalacja doprowadzająca tlen;
  22. instalacja doprowadzająca argon;
2. nieruchomości gruntowe położone w Y (działki gruntu) wraz z wszelkimi budynkami, budowlami i urządzeniami znajdującymi się na przedmiotowej nieruchomości, w tym w szczególności:
  1. droga usytuowana na działce gruntu o nr V;
3. nieruchomość gruntowa położona w C (działka gruntu) wraz z wszelkimi budynkami, budowlami i urządzeniami znajdującymi się na przedmiotowej nieruchomości, w tym w szczególności:
  1. hala nr 12;
  2. stacja gazowa propan butan;
  3. hala nr 14;
  4. plac i fundamenty pod zadaszenie;
  5. zbiornik na olej napędowy;
  6. hala nr 15;
  7. sieć kanalizacyjno-wodno-deszczowa;
  8. hala nr 17;
  9. hala nr 18;
  10. plac manewrowy;
  11. parking;
  12. instalacja rurociągowa dla tlenu technicznego;
  13. droga dojazdowa do hali nr 16;
  14. plac magazynowy (manewrowy);
  15. estakada 3;
  16. droga i ogrodzenie;
4. nieruchomość gruntowa położona w D (działka gruntu) wraz z wszelkimi budynkami, budowlami i urządzeniami znajdującymi się na przedmiotowej nieruchomości, w tym w szczególności:
  1. hala nr 11;
  2. hala nr 12;
  3. hala nr 16;
  4. droga i ogrodzenie;
  5. sieć kanalizacyjno-wodno-deszczowa;
  6. plac i fundamenty pod zadaszenie;
5. lokal mieszkalny położony w G (Księga Wieczysta numer);
6. budynek mieszkalny położony w H (Księga Wieczysta numer);
7. budynek mieszkalny położony w I (Księga Wieczysta numer);
8. urządzenia, narzędzia i elementy wyposażenia biurowego, np. laptopy, komputery, zestawy komputerowe, stacje dokujące, monitory, serwery, szafy biurowe;
9. maszyny, urządzenia i narzędzia, np. tokarki, spawarki, urządzenia spawalnicze, półautomaty spawalnicze, stoły spawalnicze, młoty pneumatyczne, suwnice, obrotnice, wózki widłowe, żurawie, frezarki, przecinarki, wytaczarki, kompresory, giętarki, prasy, wiertarki, piły taśmowe, stoły i belki monterskie;
10. wartości niematerialne i prawne (np. licencje na oprogramowanie);
11. środki transportu wykorzystywane przez osoby zatrudnione w ramach przedsiębiorstwa Wnioskodawcy (środki transportu będące własnością Finansującego lub wykorzystywane na podstawie odpowiednich umów leasingu/najmu/dzierżawy zawartych przez Finansującego),
wyposażenie, służące do prowadzenia działalności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy, niestanowiące środków trwałych, lecz będące własnością Finansującego, w szczególności:
1. regały,
2. szafy,
3. komputery,
środki pieniężne zgromadzone na rachunkach bankowych i w kasie przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1;
wierzytelności przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1, w tym wierzytelności wobec:
1. K SP Z O.O.
2. L NV
3. M SP. Z O.O.
4. R. Z O.O. SP.K.
tajemnice przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1, metody zarządzania aktywami;
kontakty z kontrahentami i inne kontakty przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1 (około 60 kontaktów);
prawa i obowiązki wynikające z umów zawartych przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy 1, a w szczególności z:
1. umów pożyczek;
2. umów zawartych przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy 1 z dostawcami mediów na dostawę energii elektrycznej, wody, ciepła, odbiór ścieków z nieruchomości;
3. umów z podmiotami trzecimi, na podstawie których przedsiębiorstwo Wnioskodawcy 1 dysponuje aktywami trwałymi niezbędnymi do prowadzenia działalności,
4. umów na zakup innych usług,
zakład pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy w z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 2016 r. poz. 1666 ze zm.) - obejmujący dwóch pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

Umowa leasingu będzie również zawierała postanowienia dotyczące przejęcia wymagalnych jak i niewymagalnych zobowiązań Wnioskodawcy 1 zarówno o charakterze pieniężnym jak i niepieniężnym funkcjonalnie związanych z Działalnością prowadzoną z wykorzystaniem Przedsiębiorstwa, w zakresie w jakim wierzyciele wyrażą zgodę na ich przejęcie przez Wnioskodawcę 2 (dalej: Zobowiązania), jak również postanowienia dotyczące przejęcia wymagalnych i niewymagalnych zobowiązań pożyczkowych i kredytowych Wnioskodawcy 1 pozostających w funkcjonalnym związku z Działalnością prowadzoną z wykorzystaniem Przedsiębiorstwa (dalej: Zobowiązania pożyczkowe), w zakresie w jakim wierzyciele wyrażą zgodę na ich przejęcie przez Wnioskodawcę 2. Umowa leasingu, w szczególności będzie zawierała postanowienia dotyczące przejęcie Zobowiązań i/lub Zobowiązań pożyczkowych wobec:

K SP Z O.O.
PP SP. Z O. O.

Po zawarciu Umowy Korzystający będzie kontynuował działalność produkcyjną w zakresie produkcji konstrukcji spawanych z wykorzystaniem Przedsiębiorstwa, na podstawie Umowy leasingu. Potencjalnie Wnioskodawca 2 będzie mógł też kontynuować Działalność prowadzoną przez Wnioskodawcę 1, co również jest kluczowe dla prowadzonego przez Grupę kapitałową biznesu. W chwili obecnej w ramach prowadzonej Działalności, aktywa są bowiem udostępniane przez Wnioskodawcę 1 w ramach umów najmu, dzierżawy oraz leasingu na rzecz innych spółek z Grupy. Wykonywanie tej działalności będzie możliwe, bowiem w ramach Umowy leasingu zostaną udostępnione Wnioskodawcy 2 wszystkie istotne i przenaszalne składniki Przedsiębiorstwa Wnioskodawcy 1. Umową leasingu nie zostaną objęte jedynie składniki majątku, które nie mogą zostać przeniesione na Korzystającego jak również te które nie będą dalej wykorzystywane w Działalności, ani w działalności gospodarczej wykonywanej przez Wnioskodawcę 2 w zakresie produkcji konstrukcji spawanych i w konsekwencji będą podlegały likwidacji. Składniki majątku Wnioskodawcy 1, które nie zostaną udostępnione Korzystającemu nie będą istotne z perspektywy możliwości prowadzenia Działalności w zakresie najmu ŚT oraz WNiP. W konsekwencji, na skutek zawarcia Umowy leasingu, Wnioskodawca 1 nie będzie posiadał składników majątkowych i niemajątkowych wystarczających do prowadzenia Działalności w dotychczasowym zakresie.

Umowa leasingu zostanie zawarta na czas określony i będzie zawierać opcję wykupu zespołu składników majątkowych po jej zakończeniu bądź w trakcie Umowy leasingu (dalej: Opcja wykupu). W trakcie trwania Umowy leasingu, prawa i obowiązki wynikające z Umowy leasingu, w tym Opcja wykupu będą mogły zostać przeniesione na inną spółkę z Grupy. Niezależnie czy do takiego przeniesienia faktycznie dojdzie, przewiduje się iż w normalnym toku zdarzeń przewidzianych w Umowie leasingu prawo własności przedmiotu Umowy leasingu przejdzie na Korzystającego. Mając na uwadze, że w toku trwania Umowy leasingu dojdzie do spłaty prawie całej wartości przedmiotu Umowy cena wykupu, tj. cena z tytułu przeniesienia własności zostanie ustalona na minimalnym poziomie.

Zgodnie z Umową leasingu odpisów amortyzacyjnych od wartości początkowej udostępnionych składników majątku wchodzących w skład Przedsiębiorstwa dla celów podatku dochodowego od osób prawnych będzie dokonywał Korzystający. W związku z zawarciem Umowy Finansujący nie będzie dokonywał od składników majątku wchodzących w skład Przedsiębiorstwa, odpisów amortyzacyjnych dla celów podatkowych.

Umowa będzie przewidywać podział opłat z tytułu korzystania z Przedsiębiorstwa na część kapitałową i odsetkową. Wartość Przedsiębiorstwa określona w Umowie, jako suma ustalonych w Umowie kapitałowych części opłaty (w tym ewentualnej opłaty wstępnej) oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług (o ile wystąpi) będzie równa wartości rynkowej Przedsiębiorstwa. Podobnie część odsetkowa rat leasingowych zostanie ustalona na poziomie rynkowym. W Umowie będzie wskazana wartość rynkowa Przedsiębiorstwa, która zostanie określona na podstawie wyceny niezależnego rzeczoznawczy majątkowego. Określona w Umowie wartość Przedsiębiorstwa, tj. suma ustalonych w Umowie kapitałowych części opłaty (w tym ewentualnej opłaty wstępnej) oraz ewentualnej opłaty końcowej (za wykup przedmiotu leasingu), pomniejszonych o należny podatek od towarów i usług (o ile wystąpi) będzie uwzględniała wartość zobowiązań funkcjonalnie związanych z Przedsiębiorstwem, W konsekwencji, wysokość opłat leasingowych, które będą uiszczane przez Wnioskodawcę 2 na rzecz Wnioskodawcy 1 będzie uwzględniała konieczność pokrycia zobowiązań funkcjonalnie związanych z nabywanym Przedsiębiorstwem, które powstały jeszcze przed dniem wydania przedmiotu Umowy leasingu.

Umowa będzie rozliczana w okresach rozliczeniowych. Zgodnie z jej postanowieniami Korzystający będzie zobowiązany do zapłaty na rzecz Finansującego opłat leasingowych w okresach wskazanych w Umowie.

W prowadzonym przedsiębiorstwie Wnioskodawca 1 zatrudnia osoby fizyczne, na podstawie umowy o pracę. W związku z powyższym, jako „zakład pracy” i płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 31 ustawy o PDOF, Wnioskodawca 1, jako pracodawca, oblicza i pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskiwały przychody z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w przedsiębiorstwie prowadzonym przez Wnioskodawcę 1.

Planowane wydanie przedmiotu Umowy leasingu będzie się wiązało z przejściem na Wnioskodawcę 2 zakładu pracy, w rozumieniu przepisu art. 23¹ ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz.U. z 2019 r. poz. 1040 ze zm.).

Zgodnie z obowiązującym u Wnioskodawcy 1 regulaminem wynagradzania, wynagrodzenia wypłacane są pracownikom przez Wnioskodawcę 1 do 10 dnia miesiąca następującego po miesiącu, za który są należne. Na takich samych zasadach wynagrodzenia będą wypłacane przez Wnioskodawcę 2 po wydaniu przedmiotu Umowy leasingu. W związku z planowanym wydaniem przedmiotu Umowy leasingu, może dojść do sytuacji, w której to Korzystający wypłaci wynagrodzenia należne za ostatni miesiąc, w którym Finansujący będzie pełnił funkcję płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych od wynagrodzeń pracowników wchodzących w skład Przedsiębiorstwa (dalej: Ostatni okres), w terminie wskazanym w regulaminie wynagradzania.

Składki na ubezpieczenia społeczne (dalej: Składki ZUS) od wynagrodzeń (w części finansowanej przez pracodawcę) są regulowane przez Wnioskodawcę 1 w terminie do 15-tego dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym wypłacane są wynagrodzenia. Na takich samych zasadach składki ZUS będą wypłacane przez Wnioskodawcę 2 po wydaniu przedmiotu Umowy leasingu. W związku z planowanym zawarciem Umowy leasingu, może dojść do sytuacji, w której to Wnioskodawca 2 wypłaci Składki ZUS (w części finansowanej przez pracodawcę) od wynagrodzeń należnych za okresy rozliczeniowe zakończone przed wydaniem przedmiotu Umowy leasingu, (w tym za ostatni miesiąc, w którym Wnioskodawca 1 będzie pełnił funkcję płatnika Składek ZUS od wynagrodzeń pracowników wchodzących w skład Przedsiębiorstwa) (dalej: Ostatnie okresy ZUS) w terminie do 15-go dnia miesiąca następującego po miesiącu wypłaty wynagrodzenia.

Ponadto możliwe jest, że po dniu wydania przedmiotu Umowy leasingu - Przedsiębiorstwa będzie konieczne wystawienie faktur korygujących (in plus i/lub in minus) w stosunku do sprzedaży związanej z Działalnością Wnioskodawcy 1, zrealizowanej przed dniem wydania przedmiotu Umowy leasingu. W takiej sytuacji, faktury korygujące będą wystawiane przez Wnioskodawcę 2.

Możliwe jest również, iż po dniu wydania Przedsiębiorstwa, Wnioskodawca 2 otrzymywać będzie faktury korygujące zakupy związane z Działalnością wykonywaną z wykorzystaniem Przedsiębiorstwa, za okres przed dniem wydania przedmiotu Umowy leasingu.

W związku z powyższym opisem zadano między innymi następujące pytanie (oznaczone we wniosku nr 1):

Czy w opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym obowiązek sporządzenia deklaracji rocznej PIT-4R oraz imiennych informacji PIT-11 za okres przed i po wydaniu przedmiotu Umowy leasingu w odniesieniu do pracowników wchodzących w skład Przedsiębiorstwa będzie ciążył na Korzystającym?

Stanowisko Wnioskodawców:

W opisanym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym obowiązek sporządzenia deklaracji rocznej PIT-4R oraz imiennych informacji PIT-11 za okres przed i po wydaniu przedmiotu Umowy leasingu w odniesieniu do pracowników wchodzących w skład Przedsiębiorstwa będzie ciążył na Korzystającym.

Uzasadnienie:

Zgodnie z treścią art. 23¹ § 1 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (t. j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1040 ze zm., dalej: KP), w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5.

Norma ta oznacza przyjęcie w polskim prawie pracy konstrukcji automatycznego wejścia w stosunek pracy jednego pracodawcy w miejsce drugiego, a zatem wprowadza swoistą sukcesję uniwersalną na płaszczyźnie stosunków pracy. Opiera się ona przy tym na założeniu, że stosunek pracy w ogóle nie zostaje rozwiązany pomimo przekształceń podmiotowych po stronie pracodawcy.

Należy również podkreślić, iż co do zasady, do przejścia zakładu pracy dojdzie również w przypadku leasingu przedsiębiorstwa lub jego zorganizowanej części.

Z kolei w myśl art. 31 ust. 1 ustawy o PDOF, osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy - wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Zgodnie z art. 38 ust. 1 ustawy o PDOF, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. la.

Zgodnie z przepisem art. 38 ust. la ustawy o PDOF, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru.

Natomiast zgodnie z art. 39 ust. 1 ustawy o PDOF, w terminie do końca lutego roku następującego po roku podatkowym, z zastrzeżeniem art. 45ba ust. 4, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru, z zastrzeżeniem ust. 5. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46 i 74. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z powyższego wynika, że obowiązki płatnika nałożone przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym obowiązek sporządzenia stosownych informacji i obowiązek poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy, nie ustają lecz przechodzą na nowego płatnika, który przejmując pracowników przejmuje także obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wszelkie inne obowiązki z tym związane. Powyższe okoliczności powodują, że przejmujący pracowników pracodawca winien kontynuować obowiązki płatnika nałożone przepisami art. 32, 38 i 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym, po zakończeniu roku podatkowego przejmujący pracodawca, winien przekazać właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego deklarację roczną o pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-4R obejmującą dane za cały rok podatkowy oraz winien przekazać podatnikowi oraz odpowiednim urzędom skarbowym informacje o dochodach i pobranych zaliczkach na podatek dochodowy PIT-11 obejmujące dane za cały rok podatkowy.

Oznacza to, że w świetle opisanego powyżej zdarzenia przyszłego, po wydaniu przedmiotu Umowy leasingu Wnioskodawca 2 przejmie po Wnioskodawcy 1 wynikające z art. 38 ust. 1 oraz art. 39 ust. 1 Ustawy o PDOF obowiązki płatnika zaliczek na podatek dochodowy oraz obowiązki w zakresie sporządzania i przekazywania deklaracji rocznej (PIT-4R) i informacji imiennych (PIT-11).

Wnioskodawca 2, przejmując w momencie wydania przedmiotu Umowy leasingu zakład pracy – stanie się z mocy prawa stroną dotychczasowych stosunków pracy. W związku z faktem, że Wnioskodawca 2 stanie się pracodawcą dla dotychczasowych pracowników Wnioskodawcy 1, automatycznie przejdą na niego również obowiązki płatnika w zakresie obliczenia i poboru zaliczek na PDOF oraz wszelkie inne obowiązki z tym związane.

Powyższe stanowisko, zgodnie z którym obowiązek sporządzenia deklaracji rocznej PIT-4R oraz imiennych informacji PIT-11 będzie ciążył tylko i wyłącznie na spółce, na którą przeniesione zostało przedsiębiorstwo, znajduje przykładowo potwierdzenie na gruncie interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 20 września 2017 r., sygn. 0114-KDIP3-2.4011.188.2017.1.MG. Przedmiotowa interpretacja odnosi się do przeniesienia przedsiębiorstwa drogą aportu, jednak w ocenie Wnioskodawców, wyrażone w niej stanowisko znajdzie odpowiednie zastosowanie do przeniesienia przedsiębiorstwa w skutek zawarcia umowy leasingu.

Podobne stanowisko zostało wyrażone również w interpretacji Dyrektora Izby Skarbowej w Łodzi z dnia 29 lutego 2016 r., sygn. IPTPB1/4511-798/15-2/ASZ, w której organ wskazał, że „obowiązki płatnika nałożone przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym obowiązek sporządzenia stosownych informacji, deklaracji i obowiązek poboru przez płatników zaliczek na podatek dochodowy, nie ustają, lecz przechodzą na nowego płatnika, który przejmując pracowników przejmuje także obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wszelkie inne obowiązki z tym związane. Powyższe okoliczności powodują, że przejmujący pracowników pracodawca winien kontynuować obowiązki płatnika nałożone m.in. przepisami art. 32, art. 38 i art. 39 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.” Pomimo, iż interpretacja ta została wydana w odniesieniu do zdarzenia przyszłego, w którym dojdzie do aportu lub sprzedaży poszczególnych składników majątkowych niestanowiących zorganizowanej części przedsiębiorstwa, łącznie stanowiących zespół składników zakładu, pozwalających na możliwość dalszego wykonywania pracy przez pracowników w nim zatrudnionych, to wyrażone w niej stanowisko jest zdaniem Wnioskodawców analogiczne do zawartego w niniejszym wniosku.

Tym samym w opisanym zdarzeniu przyszłym obowiązek sporządzenia deklaracji rocznej PIT-4R oraz imiennych informacji PIT-11 za cały rok podatkowy, w którym doszło do wydania przedmiotu leasingu (tj. zarówno okres przed jak i po wydaniu przedmiotu Umowy leasingu) będzie ciążył na korzystającym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Pojęcie płatnika zdefiniowane zostało w art. 8 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa. W świetle jego treści płatnikiem jest osoba fizyczna, osoba prawna lub jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, obowiązana na podstawie przepisów prawa podatkowego do obliczenia i pobrania od podatnika podatku i wpłacenia go we właściwym terminie organowi podatkowemu.

Jak wynika z treści art. 31 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.) osoby fizyczne, osoby prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, zwane dalej „zakładami pracy”, są obowiązane jako płatnicy obliczać i pobierać w ciągu roku zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskują od tych zakładów przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej lub spółdzielczego stosunku pracy, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego wypłacane przez zakłady pracy, a w spółdzielniach pracy – wypłaty z tytułu udziału w nadwyżce bilansowej.

Stosownie do art. 38 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, przekazują, z zastrzeżeniem ust. 2 i 2a, kwoty pobranych zaliczek na podatek w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki, na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jeżeli między kwotą potrąconego podatku a kwotą wpłaconego podatku występuje różnica, należy ją wyjaśnić w deklaracji, o której mowa w ust. 1a.

Przepis art. 38 ust. 1a ww. ustawy stanowi, że w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 31 i art. 33-35, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczną deklarację, według ustalonego wzoru ).

Zgodnie z przepisami art. 39 ust. 1 ww. ustawy, płatnicy, o których mowa w art. 31, art. 33 i art. 35, są obowiązani przesłać podatnikowi i urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika wykonuje swoje zadania, a w przypadku podatnika, o którym mowa w art. 3 ust. 2a, urzędowi skarbowemu, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania, imienne informacje sporządzone według ustalonego wzoru. Informację, o której mowa w zdaniu pierwszym, sporządza się również w przypadku dokonywania wypłaty świadczeń określonych w art. 21 ust. 1 pkt 46, 74 i 148. W informacji tej wykazuje się również dochody zwolnione od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych umów międzynarodowych.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że w przyszłości Wnioskodawca 1 zawrze z Korzystającym umowę leasingu (dalej: Umowa lub Umowa leasingu), na podstawie której Finansujący odda Korzystającemu do odpłatnego korzystania zespół wszystkich istotnych i przenaszalnych składników materialnych i niematerialnych, przy pomocy których Wnioskodawca 1 prowadzi Działalność (dalej: Przedsiębiorstwo), obejmujący m.in. zespół składników materialnych i niematerialnych przeznaczonych do prowadzenia Działalności w zakresie najmu środków trwałych (dalej również: ŚT) oraz wartości niematerialnych i prawnych (dalej również: WNiP) posiadanych przez Finansującego. Przedsiębiorstwo oddawane Korzystającemu na podstawie Umowy stanowić będzie przedsiębiorstwo, a co najmniej zorganizowaną część przedsiębiorstwa w rozumieniu przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Przedmiotem Umowy leasingu będzie Przedsiębiorstwo wykorzystywane w prowadzonej Działalności, w tym w szczególności między innymi zakład pracy w rozumieniu art. 23¹ ustawy w z dnia 26 czerwca 1974 r. Kodeks Pracy (Dz. U. z 2019 r. poz. 1040, z późn. zm.) - obejmujący dwóch pracowników zatrudnionych na podstawie umowy o pracę.

W prowadzonym przedsiębiorstwie Wnioskodawca 1 bowiem zatrudnia osoby fizyczne, na podstawie umowy o pracę. W związku z powyższym, jako „zakład pracy” i płatnik podatku dochodowego od osób fizycznych w rozumieniu art. 31 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, Wnioskodawca 1, jako pracodawca, oblicza i pobiera zaliczki na podatek dochodowy od osób, które uzyskiwały przychody z tytułu zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w przedsiębiorstwie prowadzonym przez Wnioskodawcę 1.

Reasumując, zawarcie planowanej umowy leasingu przedsiębiorstwa będzie się wiązało z przejściem na korzystającego zakładu pracy, w rozumieniu przepisu art. 23¹ ustawy Kodeks pracy.

Odwołując się do treści ww. art. 23¹ § 1 ustawy Kodeks pracy, z którego wynika, że w razie przejścia zakładu pracy lub jego części na innego pracodawcę staje się on z mocy prawa stroną w dotychczasowych stosunkach pracy, z zastrzeżeniem przepisów § 5, wywieść należy, że artykuł ten przyjmuje konstrukcję automatycznego wejścia w stosunek pracy po stronie jednego zakładu pracy w miejsce drugiego, czyli wprowadza swoistą sukcesję uniwersalną na płaszczyźnie stosunków pracy. Opiera się ona przy tym na założeniu, że stosunek pracy w ogóle nie zostaje rozwiązany.

Z powyższego wynika, że obowiązki płatnika nałożone przepisami ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, w tym obowiązek sporządzenia stosownych informacji, nie ustają, lecz przechodzą na nowego płatnika, który przejmując pracowników w oparciu o przepis art. 23¹ § 1 ustawy Kodeks pracy przejmuje także obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych oraz wszelkie inne obowiązki z tym związane. Okoliczności powyższe powodują, że przejmujący pracowników pracodawca winien kontynuować obowiązki płatnika nałożone przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podsumowując, obowiązek sporządzenia deklaracji rocznej PIT-4R oraz imiennych informacji PIT-11 za cały rok podatkowy, w którym doszło do przejęcia zakładu pracy w rozumieniu przepisów ustawy Kodeks pracy w związku z planowaną umową leasingu przedsiębiorstwa (tj. zarówno za okres przed jak i po wydaniu przedmiotu umowy leasingu) nie będzie ciążył na Wnioskodawcy 1 lecz na Korzystającym.

Stanowisko Wnioskodawcy uznać należy więc za prawidłowe.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia i wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin