Interpretacja Szef Krajowej Administracji Skarbowej
DPP10.841.3.2019
z 4 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

Na podstawie art. 14e § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r. poz. 900, ze zm.), Szef Krajowej Administracji Skarbowej, w związku ze stwierdzeniem nieprawidłowości interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 października 2018 r. nr 0111-KDIB2-2.4014.117.2018.4.MZ, zmienia z urzędu wyżej wymienioną interpretację stwierdzając, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 10 lipca 2018 r. (data wpływu 20 lipca 2018 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych, zgodnie z którym opisana transakcja między małżonkami, polegająca na nieodpłatnym przekazaniu przedsiębiorstwa spółki cywilnej do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Wnioskiem z dnia 10 lipca 2018 r. Wnioskodawca zwrócił się do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej, dalej: Dyrektor KIS, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych darowizny przedsiębiorstwa prowadzonego w ramach spółki cywilnej do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy. W związku z brakami formalnymi stwierdzonymi we wniosku, pismem z 3 września 2018 r. nr 0112-KDIL4.4012.388.2018.2.NK, 0112-KDIL3-3.4011.272.2018.3.DS, 0111-KDIB2-2.4014.117.2018.3.MZ, 0111-KDIB2-2.4015.70.2018.3.MZ wezwano Wnioskodawcę do jego uzupełnienia. Wniosek został uzupełniony 21 września 2018 r. (data wpływu dodatkowej opłaty) oraz 24 września 2018 r. (data wpływu pisma stanowiącego uzupełnienie).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca prowadzi wraz z małżonką spółkę cywilną X. W spółce nie ma innych wspólników. Pomiędzy małżonkami istnieje ustrój wspólności majątkowej małżeńskiej, któremu poddany jest także cały majątek spółki. Spółka jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług a przedmiotem działalności spółki jest transport drogowy towarów. Ewidencja środków trwałych spółki obejmuje jedynie dwa samochody ciężarowe oraz telefon. Wspólnicy spółki w ramach prowadzonej w niej działalności nie są właścicielami nieruchomości. Aktualnie małżonka Wnioskodawcy nie jest zainteresowana dalszym prowadzeniem działalności gospodarczej. Zdecydowana jest rozwiązać spółkę i zaprzestać wykonywania działalności gospodarczej. Wnioskodawca pragnie nadal kontynuować działalność gospodarczą dotychczas prowadzoną w formie spółki w nowej formie działalności gospodarczej osoby fizycznej, pod swoim imieniem i nazwiskiem w ramach indywidualnego numeru identyfikacji podatkowej, jako czynny podatnik podatku od towarów i usług. Aby osiągnąć ten skutek i móc dysponować w przyszłości środkami trwałymi obecnie znajdującymi się we władaniu spółki Wnioskodawca wraz z żoną zamierza w niedalekiej przyszłości, to jest przed rozwiązaniem spółki cywilnej, dokonać nieodpłatnego przekazania przedsiębiorstwa tej spółki na swoją rzecz. Przekazanie nastąpi w formie pisemnej z podpisami notarialnie poświadczonymi i obejmie wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa tej spółki, w tym w szczególności: nazwę, własność rzeczy, zobowiązania i należności.

Na dzień rozwiązania ww. Spółki cywilnej, nie będzie ona miała żadnego majątku, albowiem przejdzie on razem z przedsiębiorstwem na wspólnika, będącego jednym z małżonków, w ramach prowadzonej przez niego indywidualnej działalności gospodarczej.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że przekazanie przedsiębiorstwa, o którym mowa we wniosku do działalności gospodarczej Wnioskodawcy nastąpi na podstawie czynności prawnej nieodpłatnej – umowy darowizny.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynność prawna polegająca na nieodpłatnym przekazaniu całego przedsiębiorstwa spółki cywilnej prowadzonej wyłącznie przez małżonków, a objętego wspólnością majątkową małżeńską, na rzecz jednego ze wspólników – małżonków podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?

Zdaniem Wnioskodawcy, przekazanie majątku z działalności gospodarczej małżonków, prowadzonej w formie spółki cywilnej do firmy jednego z małżonków, w sytuacji kiedy połączeni są oni wspólnotą majątkową małżeńską, nie jest równoznaczne ani ze sprzedażą, ani z darowizną w myśl zapisów Kodeksu cywilnego. Nie jest też żadną z innych czynności wskazanych w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Stąd też czynność tę należy zakwalifikować jako nie podlegającą opodatkowaniu tym podatkiem.

Dodatkowo argumentację tę wzmacnia treść art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, z którego wyraźnie wynika, że nie podlegają opodatkowaniu czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach.

Według Wnioskodawcy, ponieważ opisana transakcja między małżonkami, polegająca na nieodpłatnym przekazaniu przedsiębiorstwa spółki cywilnej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem w związku z tym nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych.

Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w indywidualnej interpretacji prawa podatkowego z dnia 9 października 2018 r., nr 0111-KDIB2-2.4014.117.2018.4.MZ, stwierdził, że w świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zdaniem organu interpretacyjnego, jeżeli na podstawie umowy darowizny Wnioskodawca przejmie związane z przedmiotem darowizny – przedsiębiorstwem długi i ciężary oraz zobowiązania darczyńcy, to umowa ta na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy. Podstawę opodatkowania należy ustalić zgodnie z art. 6 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy. Tym samym – stosownie do art. 4 pkt 3 ww. ustawy – po stronie Wnioskodawcy powstanie obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Po zapoznaniu się z aktami sprawy Szef Krajowej Administracji Skarbowej stwierdza, że interpretacja indywidualna wydana przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej jest nieprawidłowa.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. d) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2017 r. poz. 1150, ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy. W myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Z kolei art. 4 pkt 3 ww. ustawy stanowi, że obowiązek podatkowy przy umowie darowizny – ciąży na obdarowanym. Podstawę opodatkowania przy umowie darowizny stanowi wartość długów i ciężarów albo zobowiązań przejętych przez obdarowanego (art. 6 ust. 1 pkt 3 ustawy).

Przepis art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy określa stawki podatku, które wynoszą m.in. od umów darowizny:

1. przy przeniesieniu własności nieruchomości, rzeczy ruchomych, prawa użytkowania wieczystego, własnościowego spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego, spółdzielczego prawa do lokalu użytkowego oraz wynikających z przepisów prawa spółdzielczego: prawa do domu jednorodzinnego oraz prawa do lokalu w małym domu mieszkalnym – 2%,
2. przy przeniesieniu własności innych praw majątkowych – 1%.
   
   

Podatkowi od czynności cywilnoprawnych podlega zatem umowa darowizny, o ile następuje przejęcie przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy oraz przejęcie to następuje w umowie darowizny. Chodzi przy tym o takie długi, ciężary i zobowiązania przejęte przez obdarowanego, które pozostają w związku funkcjonalnym z przedmiotem darowizny i które w związku z dokonaną darowizną obciążają obdarowanego.

Ponieważ ustawa o podatku od czynności cywilnoprawnych nie zawiera definicji umowy darowizny, to należy posiłkować się przepisami ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025, ze zm.), regulującymi sprawy zobowiązań.

W myśl art. 888 § 1 Kodeksu cywilnego, przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swego majątku. Jednocześnie, jak stanowi art. 889 Kodeksu cywilnego, nie stanowią darowizny następujące bezpłatne przysporzenia:

1. gdy zobowiązanie do bezpłatnego świadczenia wynika z umowy uregulowanej innymi przepisami kodeksu;
2. gdy kto zrzeka się prawa, którego jeszcze nie nabył albo które nabył w taki sposób, że w razie zrzeczenia się prawo jest uważane za nie nabyte.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego (świadczenie musi wzbogacić obdarowanego) i zobowiązanie darczyńcy musi być zamierzone jako nieodpłatne. Świadczenie ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za otrzymane świadczenie. Istotą darowizny – jako czynności nieodpłatnej – jest więc brak po drugiej stronie ekwiwalentu w postaci świadczenia wzajemnego.

Sytuację prawną wspólników spółki cywilnej i majątku tej spółki normują przepisy dotyczące umowy spółki cywilnej określone w art. 860-875 Kodeksu cywilnego. Zgodnie z tymi przepisami, w szczególności art. 863 § 1 i 2 k.c., wspólnik tej spółki nie może rozporządzać udziałem we wspólnym majątku wspólników ani udziałem w poszczególnych składnikach tego majątku, a także nie może domagać się podziału majątku wspólnego wspólników w czasie trwania spółki.

W kwestii dopuszczalności rozporządzania przedmiotami stanowiącymi składniki majątku wspólnego wspólników w postanowieniu Sądu Najwyższego z dnia 11 maja 2004 r. sygn. akt II CK 267/03 Sąd ten stwierdził, że: „Uprawnione jest zatem stanowisko, zgodnie z którym dopuszczalne jest dokonywanie przesunięć majątkowych pomiędzy majątkiem wspólnym wspólników spółki cywilnej a ich majątkami odrębnymi. Jednak, podobnie jak w odniesieniu do wspólności majątkowej małżeńskiej, przesunięcia takie muszą odpowiadać wymaganiom dotyczącym określonego rodzaju czynności prawnych prowadzących do przeniesienia prawa podmiotowego. Trafnie zatem wskazał Sąd Okręgowy, że dla "przekształcenia" współwłasności łącznej nieruchomości we współwłasność w częściach ułamkowych, niezbędne jest złożenie oświadczenia woli o przeniesieniu własności nieruchomości. Bez takiego oświadczenia, złożonego w formie aktu notarialnego, nie wystąpi skutek w postaci wyjścia prawa własności nieruchomości z majątku wspólnego wspólników spółki cywilnej i jego przejścia, w postaci udziałów wyrażonych ułamkami, do majątków odrębnych wspólników; formułując to inaczej można stwierdzić, że nie nastąpi przesunięcie majątkowe pomiędzy poszczególnymi masami majątkowymi. W sytuacji zatem, gdy wolą wspólników jest, aby określone prawo przestało być składnikiem majątku wspólnego, a stało się składnikiem majątku odrębnego lub majątków odrębnych, niezbędne jest dokonanie stosownej czynności prawnej lub rozwiązanie umowy spółki. Zgodnie bowiem z art. 875 § 1 k.c. od chwili rozwiązania spółki do wspólnego majątku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych co oznacza, że współwłasność łączna rzeczy ulega przekształceniu we współwłasność ułamkową. Na marginesie należy przy tym zasygnalizować dwie kwestie. Po pierwsze, okoliczność, że po obu stronach czynności prawnej będą występować te same podmioty, nie stoi na przeszkodzie jej dokonania, gdyż podmioty te występują w różnych rolach. Po drugie, wśród uprawnień współwłaściciela, zwłaszcza w ramach współwłasności łącznej, nie występuje uprawnienie do przekształcenia charakteru prawnego tej współwłasności w drodze jednostronnego oświadczenia woli. Uprawnienie do dokonania zmian w sferze stosunków własnościowych w drodze jednostronnego oświadczenia woli musiałoby wynikać z wyraźnego przepisu ustawy.”.

Pogląd ten podzielają jednolicie przedstawiciele doktryny, wskazując iż: „Zakaz z art. 863 § 2 KC nie sprzeciwia się rozporządzeniu wspólnym majątkiem wspólników przez przeniesienie wszystkich lub niektórych składników majątkowych na rzecz majątków osobistych lub innych majątków odrębnych poszczególnych wspólników, jeżeli następuje ono nie jednostronnie, ale w drodze czynności prawnej wszystkich wspólników. (Kodeks cywilny. Komentarz red. dr hab. Konrad Osajda Rok wydania: 2019 Wydawnictwo: C.H.Beck Wydanie: 23). Podobnie, m.in. red. prof. dr hab. Edward Gniewek, i prof. dr hab. Piotr Machnikowski „Kodeks cywilny. Komentarz Rok wydania: 2016 Wydawnictwo: C.H.Beck.”.

Należy także wziąć pod uwagę przepis art. 33 pkt 3 ustawy z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz.U. z 2017 r., poz. 682, ze zm.), zgodnie z którym do majątku osobistego każdego z małżonków należą prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom, tj. w tym przypadku przepisom dotyczącym spółki cywilnej, w tym art. 863 k.c. stanowiącego o wspólności majątku wspólników tej spółki. Pod pojęciem „prawa majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom” należy rozumieć w tym przypadku prawa wchodzące w skład majątku spółki cywilnej, niezależnie czy zostały nabyte w zamian za składniki majątku wspólnego małżonków, czy majątku osobistego każdego z małżonków.

Taka wykładnia powyższego przepisu art. 33 pkt 3 k.r.o. została potwierdzona przez orzecznictwo sądowe. W postanowieniu z dnia 16 listopada 2016 r. sygn. CSK 639/17 Sąd Najwyższy zawarł tezę: „1. Pod pojęciem praw majątkowych wynikających ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom (art. 33 pkt 3 KRO) należy rozumieć w przypadku spółki cywilnej prawa wchodzące w jej skład, ale także roszczenie o zwrot wkładu w przypadku wystąpienia wspólnika ze spółki i wierzytelność z tytułu udziału po rozwiązaniu spółki.

W konsekwencji do majątku osobistego małżonków będą również należały wszystkie prawa majątkowe nabyte po rozwiązaniu i likwidacji spółki cywilnej oraz ich surogaty (art. 33 pkt 10 KRO). Następstwem rozwiązania spółki, jest jedynie zmiana statusu prawnego wspólności łącznej, która przekształca się odpowiednio we wspólność masy majątkowej, do której odpowiednio zastosowanie mają przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych (art. 875 § 1 KC), z uwzględnieniem odmienności wynikających z art. 875 § 2 i 3 KC. Jeżeli przedmioty majątkowe wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom stanowią majątek osobisty małżonków, to również udział we wspólnym majątku powstały na skutek rozwiązania spółki stanowi majątek osobisty małżonków, podobnie jak zwracane wkłady (art. 875 § 2 KC), czy nadwyżka wspólnego majątku wypłacana wspólnikom stosownie do ich udziału w zyskach spółki (art. 875 § 3 KC). Okoliczność, że wkłady wniesione przez małżonków do spółki cywilnej zostały pokryte z majątku wspólnego, nie zmienia oceny, że dokonane przez małżonków przesunięcie majątkowe spowodowało, że przysługujące im prawa wspólników spółki cywilnej uzyskane w zamian za wniesienie wkładów weszły w skład ich majątku osobistego.”.

Podobne stanowisko wynika z poglądów doktryny: „Należy również uznać, że prawa wynikające ze wspólności łącznej podlegającej odrębnym przepisom przynależą do majątku osobistego zarówno wtedy, gdy małżonek jest współwłaścicielem na tych zasadach wraz z osobami trzecimi, jak i wtedy, gdy oboje małżonkowie uczestniczą w tego rodzaju wspólności (np. zawiązali spółkę cywilną; tak K. Pietrzykowski, w: Pietrzykowski, Komentarz KRO, 2015, s. 278; por. też G. Jędrejek, Problem dopuszczalności powstania spółki cywilnej między małżonkami, SP 1998, Nr 3, s. 16 i n.).”.

W opisywanym przypadku fakt pozostawania innego majątku we wspólności majątkowej małżeńskiej pozostaje bez znaczenia, gdyż innemu reżimowi (niż majątek objęty wspólnością małżeńską) podlega majątek wniesiony do spółki cywilnej lub nabyty przez wspólników, co wynika z powyższych przepisów k.r.o. i k.c. Biorąc powyższe pod uwagę, opisane we wniosku przekazanie majątku może być zakwalifikowane jako darowizna.

Natomiast z uwagi na fakt, że przedmiotem planowanej czynności jest przekazanie przedsiębiorstwa spółki cywilnej należy wziąć pod uwagę również przepisy Kodeksu cywilnego regulujące kwestie skutków prawnych zbycia przedsiębiorstwa. Zgodnie z art. 55¹ Kodeksu cywilnego – przedsiębiorstwo jest zorganizowanym zespołem składników niematerialnych i materialnych przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej.

Obejmuje ono w szczególności:

1. oznaczenie indywidualizujące przedsiębiorstwo lub jego wyodrębnione części (nazwa przedsiębiorstwa);
   
2. własność nieruchomości lub ruchomości, w tym urządzeń, materiałów, towarów i wyrobów, oraz inne prawa rzeczowe do nieruchomości lub ruchomości;
   
3. prawa wynikające z umów najmu i dzierżawy nieruchomości lub ruchomości oraz prawa do korzystania z nieruchomości lub ruchomości wynikające z innych stosunków prawnych;
   
4. wierzytelności, prawa z papierów wartościowych i środki pieniężne;
   
5. koncesje, licencje i zezwolenia;
   
6. patenty i inne prawa własności przemysłowej;
   
7. majątkowe prawa autorskie i majątkowe prawa pokrewne;
   
8. tajemnice przedsiębiorstwa;
   
9. księgi i dokumenty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej.
   
   
   

Czynność prawna mająca za przedmiot przedsiębiorstwo obejmuje wszystko, co wchodzi w skład przedsiębiorstwa, chyba że co innego wynika z treści czynności prawnej albo z przepisów szczególnych (art. 55² Kodeksu cywilnego).

Zgodnie natomiast z art. 55⁴ Kodeksu cywilnego – nabywca przedsiębiorstwa lub gospodarstwa rolnego jest odpowiedzialny solidarnie ze zbywcą za jego zobowiązania związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa lub gospodarstwa, chyba że w chwili nabycia nie wiedział o tych zobowiązaniach, mimo zachowania należytej staranności. Odpowiedzialność nabywcy ogranicza się do wartości nabytego przedsiębiorstwa lub gospodarstwa według stanu z chwili nabycia, a według cen w chwili zaspokojenia wierzyciela. Odpowiedzialności tej nie można bez zgody wierzyciela wyłączyć ani ograniczyć.

Jak wynika z tego przepisu, poglądów doktryny i orzecznictwa Sądu Najwyższego, mając na uwadze bezwzględnie obowiązujący charakter przepisu art. 55⁴ k.c., odmienna wola jedynie stron transakcji zmierzająca do uwolnienia nabywcy przedsiębiorstwa od odpowiedzialności za długi przedsiębiorstwa sprzed daty nabycia, niezależnie od tego, w jakiej formie zostanie wyrażona, nie będzie skuteczna wobec wierzycieli. Przepis art. 54⁴ k.c. (zdanie trzecie) expressis verbis przewiduje możliwość ograniczenia lub wyłączenia tej odpowiedzialności jedynie za zgodą wierzyciela. Nabywca ponosi zatem solidarną odpowiedzialność wraz ze zbywcą przedsiębiorstwa za długi związane z prowadzeniem przedsiębiorstwa (do tej solidarności mają zastosowanie przepisy o zobowiązaniach solidarnych, tj. art. 366 i następne k.c.). Odpowiedzialność nabywcy przyjmuje postać przystąpienia nabywcy przedsiębiorstwa (obok zbywcy) do długu tego przedsiębiorstwa, nie zaś do umownego przejęcia przez niego tych długów. Klauzule umowne jedynie stron czynności regulujące tę kwestię odmiennie niż przepisy k.c. będą najczęściej nieważne lub bezskuteczne.

Biorąc pod uwagę powyższe, przedstawiona w zdarzeniu przyszłym umowa darowizny przedsiębiorstwa nie będzie podlegała przepisom ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych z tego powodu, że przedmiotem tego podatku są umowy darowizny – w części dotyczącej przejęcia przez obdarowanego długów i ciężarów albo zobowiązań darczyńcy, co nie ma miejsca w przypadku opisanym we wniosku o wydanie interpretacji. Z powyższych względów interpretacja indywidualna z dnia 9 października 2018 r. nr 0111-KDIB2-2.4014.117.2018.4.MZ jest nieprawidłowa.

Nie można również zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, z którego wynika, że przekazanie majątku z działalności gospodarczej małżonków, prowadzonej w formie spółki cywilnej do firmy jednego z małżonków, w sytuacji kiedy połączeni są oni wspólnotą majątkową małżeńską, nie jest równoznaczne ani ze sprzedażą, ani z darowizną w myśl zapisów Kodeksu cywilnego oraz, że nie jest też żadną z innych czynności wskazanych w katalogu czynności podlegających opodatkowaniu, zawartym w art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Jak wynika z treści wniosku oraz jego uzupełnienia – nieodpłatne przekazanie przedsiębiorstwa spółki cywilnej zostanie dokonane na podstawie umowy darowizny.

Nieprawidłowe jest także stwierdzenie Wnioskodawcy, że ponieważ opisana transakcja między małżonkami, polegająca na nieodpłatnym przekazaniu przedsiębiorstwa spółki cywilnej, nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 6 pkt 1 ustawy o podatku od towarów i usług, zatem w związku z tym nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych. Należy zauważyć, że zgodnie z treścią art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z powyższego przepisu wynika, że podatkowi od czynności cywilnoprawnych nie podlegają inne niż umowa spółki i jej zmiany czynności cywilnoprawne w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub inne niż umowa spółki i jej zmiany czynności cywilnoprawne, w których przynajmniej jedna ze stron z tytułu ich dokonania (dokonania tych czynności) jest zwolniona z podatku od towarów i usług (z wyjątkiem określonych czynności wskazanych w tym przepisie). Powyższe wyłączenie nie znajdzie zastosowania w sytuacji opisanej we wniosku.

Podsumowując należy stwierdzić, że opisana we wniosku transakcja między małżonkami, polegająca na nieodpłatnym przekazaniu przedsiębiorstwa spółki cywilnej do indywidualnej działalności gospodarczej Wnioskodawcy nie podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych jednak z innych przyczyn niż wskazano we wniosku.

Zgodnie z art. 14e § 1 pkt 1 ustawy Ordynacja podatkowa Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić wydaną interpretację indywidualną, jeżeli stwierdzi jej nieprawidłowość, uwzględniając w szczególności orzecznictwo sądów, Trybunału Konstytucyjnego lub Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Powyższy przepis nie zawiera ograniczeń czasowych, co oznacza, że jeśli stwierdzona zostanie nieprawidłowość wydanej interpretacji indywidualnej, Szef Krajowej Administracji Skarbowej może, z urzędu, zmienić taką interpretację w każdym czasie. W konsekwencji należało, z urzędu, dokonać zmiany interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 9 października 2018 r. nr 0111-KDIB2-2.4014.117.2018.4.MZ, gdyż stwierdzono jej nieprawidłowość.

Niniejsza zmiana interpretacji dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej z dnia 10 lipca 2018 r. i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania ww. interpretacji indywidualnej. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność. Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.
   
   

POUCZENIE

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), w terminie 30 dni od dnia jej doręczenia (art. 3 § 2 pkt 4a, art. 13 § 1 i § 2 i art. 53 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. – Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się za pośrednictwem Szefa Krajowej Administracji Skarbowej (którego działanie jest przedmiotem skargi):

• w dwóch egzemplarzach, na adres: Ministerstwo Finansów, ul. … (art. 47 § 1 i art. 54 § 1 ww. ustawy), lub
• w formie dokumentu elektronicznego bez dołączania odpisów, zawierającą adres elektroniczny oraz podpisaną kwalifikowanym podpisem elektronicznym, podpisem zaufanym albo podpisem osobistym, na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Ministerstwa Finansów na platformie ePUAP: /bx1qpt265q/SkrytkaESP (art. 46 § 2a, art. 47 § 3 i art. 54 § 1a ww. ustawy). Datą wniesienia skargi w formie dokumentu elektronicznego jest określona w urzędowym poświadczeniu odbioru data jej wprowadzenia do systemu teleinformatycznego Ministerstwa Finansów (art. 83 § 5 ww. ustawy).
  
  

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.