Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB4.4015.116.2019.2.ASZ
z 4 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2019 r., poz. 900, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 26 września 2019 r. (data wpływu – 01 października 2019 r.), uzupełnionym 28 października 2019 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku złożenia zgłoszenia o nabyciu spadku − jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 01 października 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie obowiązku złożenia zgłoszenia o nabyciu spadku.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, w piśmie z 17 października 2019 r. znak: 0111-KDIB4.4015.116.2019.1.ASZ wezwano do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 28 października 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Matka Wnioskodawcy, właścicielka gospodarstwa rolnego, zmarła w 1981 r. Do tej pory nie ustalono spadkobierców − sprawa jest w toku, ale występują trudności proceduralne. Ze względu na konieczności inwestycyjne kupującego, Wnioskodawca w dniu 13 sierpnia 2019 r. zawarł przedwstępną umowę sprzedaży przedmiotowego gospodarstwa rolnego. W umowie uczestniczą wszyscy spadkobiercy: Wnioskodawca jako syn oraz dzieci zmarłej siostry i brata Wnioskodawcy. Kupujący jako gwarancję kupna przekazał przyszłym spadkobiercom część ustalonej kwoty a oni zobowiązali się doprowadzić sprawę spadku do końca z ostatecznym terminem 31 grudnia 2029 r. W przypadku gdyby nie doszło do ostatecznej sprzedaży, spadkobiercy są zobowiązani do zwrotu pobranej zaliczki.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca powinien złożyć do urzędu skarbowego zgłoszenie SD-Z2 dotyczące przedwstępnej umowy sprzedaży?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgłoszenie i wszelkie formalności związane ze spadkiem powinny być dokonywane dopiero po wydaniu i uprawomocnieniu się wyroku toczącej się sprawy sadowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Stosownie do art. 3 ust. 1 ustawy z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. Nr 222, poz. 1629, ze zm.) – do nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych, które nastąpiło przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy, stosuje się przepisy ustawy wymienionej w art. 1, w brzmieniu obowiązującym przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy (tj. 1 stycznia 2007 r.), z zastrzeżeniem ust. 2 i 3.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2004 r., Nr 142, poz. 1514, ze zm.), w brzmieniu obowiązującym do dnia 31 grudnia 2006 r., podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem spadku.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że matka Wnioskodawcy, właścicielka gospodarstwa rolnego, zmarła w 1981 r. Do tej pory nie ustalono spadkobierców − sprawa jest w toku. Wnioskodawca w dniu 13 sierpnia 2019 r. zawarł przedwstępną umowę sprzedaży przedmiotowego gospodarstwa rolnego. W umowie uczestniczą wszyscy spadkobiercy: Wnioskodawca jako syn oraz dzieci zmarłej siostry i brata Wnioskodawcy. Kupujący jako gwarancję kupna przekazał przyszłym spadkobiercom część ustalonej kwoty a oni zobowiązali się doprowadzić sprawę spadku do końca z ostatecznym terminem 31 grudnia 2029 r. W przypadku gdyby nie doszło do ostatecznej sprzedaży, spadkobiercy są zobowiązani do zwrotu pobranej zaliczki.

Należy zauważyć, że spadek jest instytucją regulowaną przepisami zawartymi w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2019 r., poz. 1145). Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy Kodeks cywilny – prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. Art. 924 ww. ustawy stanowi, że spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, natomiast w myśl art. 925 spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku. Prawomocne postanowienie Sądu ma natomiast charakter deklaratoryjny i stwierdza jedynie nabycie spadku przez spadkobiercę (art. 1025 § 1 Kodeksu cywilnego).

Zgodnie z powołanymi powyżej przepisami prawa moment nabycia spadku przez spadkobiercę wyznacza data śmierci spadkodawcy. To oznacza, że nabycie spadku przez Wnioskodawcę po zmarłej matce miało miejsce w 1981 r. Zatem w przedmiotowej sprawie mają zastosowanie przepisy ustawy o podatku od spadków i darowizn w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 2006 r.

Zgodnie z art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych, a w wypadku darowizny obowiązek podatkowy ciąży solidarnie na obdarowanym i darczyńcy.

Natomiast w myśl art. 6 ust. 1 pkt 1 tej ustawy obowiązek podatkowy przy nabyciu w drodze dziedziczenia powstaje z chwilą przyjęcia spadku. Jednakże, jak stanowi art. 6 ust. 4 ustawy, jeżeli nabycie niezgłoszone do opodatkowania stwierdzono następnie pismem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Gdy nabycie w drodze darowizny nie zostało zgłoszone do opodatkowania, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą powołania się przed organem podatkowym na okoliczność dokonania tej darowizny.

Podstawa opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn określona została w art. 7 ustawy. Zgodnie z treścią ust. 1 tego przepisu stanowi ją wartość nabytych rzeczy i praw majątkowych po potrąceniu długów i ciężarów (czysta wartość), ustalona według stanu rzeczy i praw majątkowych w dniu nabycia i cen rynkowych z dnia powstania obowiązku podatkowego. Jeżeli przed dokonaniem wymiaru podatku nastąpi ubytek rzeczy spowodowany siłą wyższą, do ustalenia wartości przyjmuje się stan rzeczy w dniu dokonania wymiaru, a odszkodowanie za ubytek należne z tytułu ubezpieczenia wlicza się do podstawy wymiaru.

Art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn określają, iż wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Stosownie do art. 14 ust. 3 tejże ustawy do poszczególnych grup podatkowych zalicza się:

1. do grupy I – małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów;
2. do grupy II – zstępnych rodzeństwa, rodzeństwo rodziców, zstępnych i małżonków pasierbów, małżonków rodzeństwa i rodzeństwo małżonków, małżonków rodzeństwa małżonków, małżonków innych zstępnych;
3. do grupy III – innych nabywców.
   
   

Jak z kolei stanowi art. 17a ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn podatnicy podatku są obowiązani, z zastrzeżeniem ust. 2, złożyć, w terminie miesiąca od dnia powstania obowiązku podatkowego, właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych według ustalonego wzoru. Do zeznania podatkowego dołącza się dokumenty mające wpływ na określenie podstawy opodatkowania.

Z wniosku wynika, że nie ustalono spadkobierców matki Wnioskodawcy a sprawa jest w toku. Tym samym nabycie spadku po matce Wnioskodawcy nie zostało stwierdzone formalnie (ani sądownie, ani notarialnie). Zgodnie z powołanym powyżej art. 6 ust. 4 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy powstaje z chwilą sporządzenia pisma; jeżeli pismem takim jest orzeczenie sądu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą uprawomocnienia się orzeczenia. Zatem w analizowanym stanie faktycznym obowiązek podatkowy powstanie z chwilą uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu spadku. Wnioskodawca obecnie nie ma obowiązku składania zeznania podatkowego o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych z tytułu spadku po matce. Taki obowiązek powstanie dopiero z chwilą uzyskania i uprawomocnienia się postanowienia sądu o nabyciu praw do spadku po matce.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym zgłoszenie i wszelkie formalności związane ze spadkiem powinny być dokonywane dopiero po wydaniu i uprawomocnieniu się wyroku w toczącej się sprawie sądowej należało uznać za prawidłowe.

Należy jednak zauważyć, że Wnioskodawca sformułował pytanie dotyczące zgłoszenia SD-Z2 z tytułu zawarcia przedwstępnej umowy sprzedaży. Z powołanych powyżej przepisów wynika, że nabycie w drodze spadku po osobie zmarłej, które nastąpiło przed 1 stycznia 2007 r. opodatkowane będzie według zasad określonych ustawą o podatku od spadków i darowizn, przed zmianami dokonanymi ustawą z dnia 16 listopada 2006 r. o zmianie ustawy o podatku od spadków i darowizn oraz ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Z uwagi na fakt, że zwolnienie określone w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn weszło w życie 1 stycznia 2007 r., możliwość skorzystania z tego zwolnienia dotyczy wyłącznie nabycia własności rzeczy lub praw majątkowych przez wskazane w nim osoby począwszy od 1 stycznia 2007 r. W przedmiotowej zaś sprawie, nabycie tytułem spadku nastąpiło pod działaniem ustawy przed ww. zmianą. Kluczowe bowiem znaczenie ma data nabycia spadku (data śmierci spadkodawcy). Wnioskodawca wskazał, że jego matka zmarła w 1981 r. Uprawomocnienie się postanowienia sądu stwierdzającego nabycie spadku ma jedynie znaczenie dla określenia momentu powstania obowiązku podatkowego w podatku od spadków i darowizn zgodnie z art. 6 ust. 4 tej ustawy.

W związku z powyższym w analizowanej sprawie, nabycie spadku przez Wnioskodawcę będzie opodatkowane podatkiem od spadków i darowizn na zasadach przewidzianych dla I grupy podatkowej. Wnioskodawca winien złożyć w ciągu miesiąca od powstania obowiązku podatkowego (uprawomocnienia się orzeczenia stwierdzającego nabycie spadku) właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego zeznanie podatkowe o nabyciu rzeczy lub praw majątkowych i w zeznaniu tym wykazać nabyty w spadku majątek oraz jego wartość. Powyższego dokonuje się na druku zeznania podatkowego SD-3, którego wzór stanowi załącznik do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 27 listopada 2015 r. w sprawie zeznania podatkowego składanego przez podatników podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2015 r., poz. 2068). Wnioskodawca nie będzie uprawniony do dokonania zgłoszenia nabytego w spadku majątku na formularzu SD-Z2, przeznaczonego wyłącznie do dokonywania zgłoszeń nabycia własności rzeczy i praw majątkowych, co do których możliwe jest zastosowanie zwolnienia na podstawie art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Końcowo wskazać też należy, że ustawa o podatku od spadków i darowizn nie obejmuje swoim zakresem przedmiotowym sprzedaży. Tym samym zawarcie przedwstępnej umowy sprzedaży nie rodzi żadnych skutków podatkowych w podatku od spadków i darowizn.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie informuje się, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). A zatem wniosek o wydanie interpretacji może być złożony tylko w indywidualnej sprawie zainteresowanego. Z tych też względów − z uwagi na indywidualny charakter interpretacji przepisów prawa podatkowego − zaznacza się, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy jedynie Wnioskodawcy, nie dotyczy innych spadkobierców.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.