Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.733.2019.1.MSO
z 5 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

UZASADNIENIE

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900 z późn. zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 29 października 2019r. (data wpływu 5 listopada 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej wraz z prawem własności znajdującego się na niej budynku – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 listopada 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości zabudowanej wraz z prawem własności znajdującego się na niej budynku.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości zabudowanej budynkiem, dla której prowadzona jest księga wieczysta nr (…). Spółka nabyła odpłatnie prawo użytkowania wieczystego i budynek wymiennikowni (…) nieodpłatnie aktem notarialnym w dniu 17 września 2009 r. Przyczyną nieodpłatnego przeniesienia budynku przez sprzedającego na Spółkę był fakt, iż budynek ten został wzniesiony z jej własnych środków, stanowił nakład na grunt będący w użytkowaniu wieczystym sprzedającego, co znajduje potwierdzenie w treści aktu notarialnego. Za zgodą sprzedającego budynek ten był przez Spółkę wykorzystywany jeszcze przed datą zawarcia przedmiotowego aktu notarialnego. Budynek ten został ujawniony w ewidencji środków trwałych Spółki w trakcie inwentaryzacji przeprowadzonej w 2002 r. Spółka nie dysponuje żadnymi dokumentami dotyczącymi budowy przedmiotowego budynku. Od momentu wybudowania budynku Spółka jest jedynym jego użytkownikiem, nie stanowił on nigdy przedmiotu najmu, dzierżawy czy użyczenia na rzecz innego podmiotu. Budynek nie był modernizowany, ulepszany.

Spółka zamierza ogłosić przetarg na odpłatne zbycie przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy opisana sprzedaż budynku będzie zwolniona z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a ustawy o podatku od towarów i usług?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W myśl art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o podatku od towarów i usług (dalej ustawy) zwalnia się od tego podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata; przy czym obie przesłanki winny być spełnione łącznie.
   
   

Natomiast obowiązujący od 1 września 2019 r. art. 2 pkt 14 ustawy stanowi, że pierwszym zasiedleniu - rozumie się przez to oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z pierwszego z wymienionych przepisów wynika, że jeżeli dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia to tylko wówczas jeżeli pomiędzy nią a kolejną dostawą upłynął krótszy niż 2 letni okres - dostawa nie podlega zwolnieniu. A contrario, jeżeli termin pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku jest równy lub dłuższy niż 2 lata nie zostaje spełniony warunek z art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, a zatem dostawa budynku nadal podlegać będzie zwolnieniu od podatku.

Nawet zatem gdyby uznać, że pierwsze zasiedlenie miało miejsce jeszcze przed nabyciem przez Spółkę budynku tj. przed rokiem 2009 to mając na uwadze upływ 10-letniego terminu od pierwszego zasiedlenia dostawa budynku, o jakim mowa w niniejszym wniosku, będzie zwolniona z podatku od towarów i usług bo nie został spełniony warunek wskazany pod lit. b) powołanego przepisu. Aktualnie bowiem, w związku ze zmianą definicji „pierwszego zasiedlenia” używanie budynku dla potrzeb własnych przez Spółkę wypełnia jej znamiona.

Z ostrożności wskazać należy, że gdyby nie uznać zwolnienia na wyżej opisanej zasadzie planowana przez Spółkę sprzedaż budynku transakcja powinna zostać zwolniona od podatku VAT na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a ustawy o VAT. Zgodnie z tym przepisem zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części nieobjętą zwolnieniem, o którym mowa w pkt 10, pod warunkiem, że:

1. w stosunku do tych obiektów nie przysługiwało dokonującemu ich dostawy prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego,
2. dokonujący ich dostawy nie ponosił wydatków na ich ulepszenie, w stosunku do których miał prawo obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, a jeżeli ponosił takie wydatki, to były one niższe niż 30% wartości początkowej tych obiektów.
   
   

Skoro bowiem sprzedający jako dokonujący dostawy nie miał prawa obniżenia podatku należnego bo to nie on wzniósł przedmiotowy budynek, budynek ten natomiast został wzniesiony ze środków Spółki jako nabywcy to także i na tej podstawie można uznać, że planowana sprzedaż budynku będzie zwolniona z podatku od towarów i usług. W tym miejscu nadmienić trzeba, że podobnej sytuacji dotyczył wyrok WSA w Gdańsku wydany w sprawie I SA/Gd 347/17, w którym stwierdzono, iż wybudowanie na zbywanym gruncie budynku przez dzierżawcę nie powoduje, że nabywca wraz z gruntem nie nabywa władztwa nad tym budynkami. Zachodzi więc dostawa gruntu zabudowanego, do dostawy którego należy stosować treść art. 29 ust. 5 u.p.t.u., a zatem i odpowiednio zwolnienia przewidziane w art. 43 ust. 1 pkt 10 lub 10a u.p.t.u.

W ocenie Spółki planowana dostawa towarów i usług podlegać będzie zwolnieniu z obowiązku zapłaty podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 pkt 7 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…), w tym również zbycie prawa użytkowania wieczystego.

Przez towary – na mocy art. 2 pkt 6 ustawy – rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

W świetle przedstawionych powyżej przepisów, nieruchomość, zarówno gruntowa, jak i zabudowana, spełnia definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a jej sprzedaż, stanowi dostawę towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Na mocy art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zgodnie zaś z art. 146aa ust. 1 pkt 1 tej ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Jednakże przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz rozporządzeń wykonawczych do tej ustawy przewidują dla niektórych towarów i usług stawki obniżone lub zwolnienie od podatku.

Zakres i zasady zwolnienia od podatku od towarów i usług dostawy towarów lub świadczenia usług zostały określone m.in. w art. 43 ustawy. W art. 43 ust. 1 pkt 10 i pkt 10a ustawy, ustawodawca przewidział zwolnienie od podatku VAT dla dostawy nieruchomości zabudowanych spełniających określone w tych przepisach warunki.

Stosownie natomiast do treści art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, zwalnia się od podatku dostawę budynków, budowli lub ich części, z wyjątkiem gdy:

1. dostawa jest dokonywana w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim,
2. pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.
   
   

Z powyższego uregulowania wynika, że dostawa budynków, budowli lub ich części jest – co do zasady – zwolniona od podatku od towarów i usług. Wyjątek stanowi dostawa w ramach pierwszego zasiedlenia lub przed nim oraz jeżeli pomiędzy pierwszym zasiedleniem a dostawą budynku, budowli lub ich części upłynął okres krótszy niż 2 lata.

Zatem dla ustalenia zasad opodatkowania dostawy budynków, budowli lub ich części kluczowym jest ustalenie, kiedy nastąpiło pierwsze zasiedlenie i jaki upłynął okres od tego momentu.

Przez pierwsze zasiedlenie – zgodnie z obowiązującą od 1 września 2019 r. treścią art. 2 pkt 14 ustawy stosownie do art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 4 lipca 2019 r. o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych ustaw (Dz.U. z 2019 r. poz. 1520), rozumie się oddanie do użytkowania pierwszemu nabywcy lub użytkownikowi lub rozpoczęcie użytkowania na potrzeby własne budynków, budowli lub ich części, po ich:

1. wybudowaniu lub
2. ulepszeniu, jeżeli wydatki poniesione na ulepszenie, w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, stanowiły co najmniej 30% wartości początkowej.
   
   

Z powyższego przepisu wynika, że pierwszym zasiedleniem jest pierwsze zajęcie nieruchomości do używania. Pierwsze zasiedlenie budynku lub jego części ma więc miejsce zarówno w sytuacji, w której po wybudowaniu budynku oddano go w najem, jak i w przypadku wykorzystywania budynku na potrzeby własnej działalności gospodarczej podatnika – bowiem w obydwu przypadku doszło do korzystania z budynku.

Należy ponadto wskazać, że kwestię opodatkowania dostawy gruntu, na którym posadowione zostały budynki, budowle rozstrzyga przepis art. 29a ust. 8 ustawy, zgodnie z którym w przypadku dostawy budynków lub budowli trwale z gruntem związanych albo części takich budynków lub budowli z podstawy opodatkowania nie wyodrębnia się wartości gruntu.

W świetle tego przepisu przy sprzedaży budynków, budowli lub ich części, dokonywanej wraz z dostawą gruntu, na którym są one posadowione, grunt dzieli byt prawny tych obiektów w zakresie opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Oznacza to, że do dostawy gruntu stosuje się analogiczną stawkę podatku, jak przy dostawie budynków, budowli lub ich części trwale z gruntem związanych. Jeżeli dostawa budynków, budowli lub ich części korzysta ze zwolnienia od podatku, ze zwolnienia takiego korzysta również dostawa gruntu, na którym obiekt jest posadowiony.

Z opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca jest użytkownikiem wieczystym nieruchomości zabudowanej budynkiem. Spółka nabyła odpłatnie prawo użytkowania wieczystego i budynek wymiennikowni (…) nieodpłatnie aktem notarialnym w dniu (…) 2009 r. Przyczyną nieodpłatnego przeniesienia budynku przez sprzedającego na Spółkę był fakt, iż budynek ten został wzniesiony z jej własnych środków, stanowił nakład na grunt będący w użytkowaniu wieczystym sprzedającego. Za zgodą sprzedającego budynek ten był przez Wnioskodawcę wykorzystywany jeszcze przed datą zawarcia przedmiotowego aktu notarialnego. Budynek ten został ujawniony w ewidencji środków trwałych Wnioskodawcy w 2002 r. Spółka nie dysponuje żadnymi dokumentami dotyczącymi budowy przedmiotowego budynku. Od momentu wybudowania budynku Spółka jest jedynym jego użytkownikiem, nie stanowił on nigdy przedmiotu najmu, dzierżawy czy użyczenia na rzecz innego podmiotu. Budynek nie był modernizowany, ulepszany.

Spółka zamierza ogłosić przetarg na odpłatne zbycie przedmiotowego prawa użytkowania wieczystego wraz z prawem własności budynku.

Mając na uwadze przedstawiony stan prawny i opis sprawy należy stwierdzić, że dostawa budynku nie będzie następować w ramach pierwszego zasiedlenia, w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o VAT, gdyż jak wskazał Wnioskodawca budynek był przez niego wykorzystywany jeszcze przed (…) 2009 r. czyli przed datą zawarcia aktu notarialnego, na mocy którego Wnioskodawca nabył prawo użytkowania wieczystego gruntu wraz z tym budynkiem. Budynek nie stanowił przedmiotu najmu, dzierżawy czy użyczenia na rzecz innego podmiotu. Ponadto Wnioskodawca nie ponosił nakładów na ulepszenie przedmiotowego budynku.

Spełniony zostanie również drugi warunek umożliwiający zwolnienie ww. budynku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy, gdyż między pierwszym zasiedleniem a dostawą ww. budynku minie okres dłuższy niż 2 lata.

W związku z powyższym dostawa budynku będzie korzystała ze zwolnienia od podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy o VAT. Odpowiednio zwolnieniem tym objęta będzie także dostawa prawa użytkowania wieczystego gruntu, na którym budynek jest posadowiony, zgodnie z art. 29a ust. 8 ustawy.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Wobec zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy w związku ze sprzedażą ww. nieruchomości zabudowanej, bezzasadne jest badanie możliwości korzystania ze zwolnienia od podatku na mocy art. 43 ust. 1 pkt 10a i pkt 2 ustawy, gdyż zwolnienia te mają zastosowanie do dostawy budynków, budowli lub ich części nieobjętej zwolnieniem, o którym mowa w art. 43 ust. 1 pkt 10 ustawy.

Nadmienia się, że niniejsza interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.