Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.531.2019.2.DA
z 6 grudnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 września 2019 r. (data wpływu 25 września 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 20 listopada 2019 r. (data wpływu 22 listopada 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 września 2019 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 8 listopada 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.531.2019.1.DA, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 8 listopada 2019 r. (skutecznie doręczone w dniu 13 listopada 2019 r.). W dniu 22 listopada 2019 r. (nadano w dniu 20 listopada 2019 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawczyni jest osobą nieprowadzącą działalności gospodarczej. Aktem notarialnym z dnia 19 lipca 2012 r. Wnioskodawczyni nabyła do majątku odrębnego (rozdzielność majątkowa) prawo własności lokalu mieszkalnego, położonego przy ul. ... w ..., za kwotę 220 000 zł. Za ww. lokal mieszkalny Wnioskodawczyni zapłaciła ze środków własnych kwotę 5 000 zł tytułem zadatku oraz kwotę 175 000 zł w dniu 19 lipca 2012 r. Pozostałą kwotę, tj. 40 000 zł, zapłaciła w terminie do dnia 2 sierpnia 2012 r., z kredytu udzielonego przez bank ..., na co sprzedający wyraził zgodę. Zapłata nastąpiła na rachunek wskazany przez sprzedającego.

W dniu 24 kwietnia 2014 r. aktem notarialnym Wnioskodawczyni sprzedała ww. lokal mieszkalny za kwotę 365 000 zł. Kupujący kwotę 5 000 zł przekazali w dniu zakupu, zaś pozostałą kwotę 360 000 zł kupujący zapłacili w następujący sposób:

• kwotę 67 816 zł 97 gr wpłacili przelewem na konto banku ..., tytułem spłaty zadłużenia jakie Wnioskodawczyni posiadała w tym banku, z tytułu umowy kredytowej (zabezpieczenie hipoteczne),
  

• pozostałą kwotę 292 183 zł 3 gr zapłacili w terminie 14 dni od otrzymania zaświadczenia z banku ..., że zadłużenie wobec banku zostało spłacone i bank wyraża zgodę na wykreślenie z hipoteki, tj. w dniu 15 maja 2014 r.
  
  

Odpłatne zbycie ww. lokalu mieszkalnego nastąpiło poza działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (rozporządzanie majątkiem prywatnym).

Za 2014 r. Wnioskodawczyni złożyła w Urzędzie Skarbowym w ... PIT-39, tj. zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) w roku podatkowym 2014 r. W pozycji „przychód” Wnioskodawczyni wykazała kwotę 365 000 zł (sprzedaż lokalu mieszkalnego położonego przy ul. ... w ...), w pozycji „koszty uzyskania przychodu” wykazała kwotę 222 178 zł 60 gr, na którą składała się cena zakupu oraz opłaty notarialne oraz „dochód” w kwocie 142 821 zł 40 gr.

Wnioskodawczyni składając PIT-39 zadeklarowała, że „dochód” ze sprzedaży przeznaczy w ciągu dwóch lat na własne cele mieszkaniowe, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z deklaracją, w okresie dwóch lat poniosła wydatki na własne cele mieszkaniowe w łącznej kwocie 374 142 zł 41 gr, przeznaczając cały przychód ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego na: zakup w dniu 15 maja 2014 r. aktem notarialnym działki o powierzchni 0,0549 ha, zabudowanej budynkiem w stanie deweloperskim, za cenę 330 000 zł, koszty zakupu nieruchomości wynoszące 8 801 zł oraz remont nabytej nieruchomości, na który Wnioskodawczyni wydatkowała kwotę 35 341 zł 41 gr.

Zakupiona nieruchomość jest własnością Wnioskodawczyni i położona jest na terenie Polski. Zakres prac budowlanych (remontowych) obejmował: roboty instalacyjne, w tym zakup pieca c.o. wraz z osprzętem, malowanie ścian w całym domu, wykonanie schodów wewnętrznych, położenie płytek na parterze oraz paneli w całym domu, zakup i montaż stolarki drzwiowej, zakup i położenie gresu w łazienkach, zakup i montaż sanitariatów, położenie płytek w wejściu do budynku, wyłożenie kostki brukowej na tarasie budynku, w 2018 r. ponowne malowanie ścian budynku. Wnioskodawczyni posiada imienne rachunki na wydatki mieszkaniowe. W nabytej i wyremontowanej nieruchomości Wnioskodawczyni realizuje własne cele mieszkaniowe. Nieruchomość nie była i nie jest udostępniana osobom trzecim.

Własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni zrealizowała z następujących środków:

• 210 000 zł - środki (gotówka) posiadane na dzień transakcji,
  

• 8 801 zł - środki własne,
  

• 35 341 zł 41 gr - środki własne,
  

• 120 000 zł - „kredyt ...”,
  

razem: 374 141 zł 41 gr.

Ww. kredyt został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię w dniu 29 kwietnia 2014 r. w banku ... z siedzibą w Polsce, na zakup budynku mieszkalnego jednorodzinnego w .... Zgodnie z aktem notarialnym bank przelał środki bezpośrednio na konto sprzedawcy nieruchomości. Środki z kredytu zostały przeznaczone tylko i wyłącznie na zakup nieruchomości. Kredyt spłacany jest zgodnie z harmonogramem. Na dzień składania wniosku do spłaty pozostało ok. 100 000 zł.

Dochód zwolniony Wnioskodawczyni rozliczyła w następujący sposób:

142 821 zł 40 gr × 374 142 zł 41 gr (330 000 zł koszt zakupu + wydatki remontowe 35 341 zł 41 gr + 8 801 zł opłaty notarialne) / 365 000 zł (przychód ze sprzedaży) = 146 398 zł 74 gr, czyli na własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni wydała kwotę odpowiadającą dochodowi zwolnionemu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy pokrycie wydatku na własne cele mieszkaniowe (zakup działki za kwotę 330 000 zł) kredytem zaciągniętym w banku ... w kwocie 120 000 zł uprawnia do zastosowania zwolnienia podatkowego, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?

Zdaniem Wnioskodawczyni, przysługuje Jej prawo do skorzystania z ulgi, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Do spełnienia przesłanek zwolnienia podatkowego istotne jest wydatkowanie na własne cele mieszkaniowe w ustawowo wyznaczonym przedziale czasu, nie tyle przychodu z określonego źródła, co kwoty stanowiącej równowartość tego, co podatnik uzyskał dokonując odpłatnego zbycia. Tym samym, przeznaczenie części zapłaty za sprzedaną nieruchomość na sfinansowanie innego zadania niż wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a następnie wydatkowanie takiej samej kwoty (z zachowaniem terminu), zgodnie z dyspozycją wspomnianego przepisu, nie oznacza utraty zwolnienia podatkowego. Stanowisko to potwierdza teza wyroku WSA w Gliwicach z dnia 18 lipca 2019 r., sygn. akt I SA/Gl 110/19.

Z art. 21 ust. 1 pkt 32 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że warunkiem zwolnienia od opodatkowania przychodów uzyskanych ze sprzedaży nieruchomości jest wyłącznie przeznaczenie tych przychodów (lub ich części) na nabycie, nie później niż w okresie dwóch lat od dnia sprzedaży, innego budynku lub lokalu mieszkalnego.

Utożsamienie podstaw do zwolnienia z koniecznością wydatkowania na cele mieszkaniowe „środków uzyskanych ze sprzedaży” stanowi błąd wykładni przepisu art. 21 ust. 1 pkt 32 w zw. z art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z którego wcale nie wynika, żeby warunkiem zwolnienia było przeznaczenie „środków uzyskanych ze sprzedaży” (strumienia pieniędzy pochodzącego z transakcji sprzedaży) na nowy cel mieszkaniowy.

Zdaniem Wnioskodawczyni, przez wydatkowanie „uzyskanego przychodu ze sprzedaży” należy rozumieć „wartość wyrażoną w cenie określonej w umowie” (art. 19 ust. 1 ww. ustawy).

W języku polskim słowo „wartość” oznacza to, ile coś jest warte pod kątem materialnym. Według Wnioskodawczyni, z woli ustawodawcy wyrażonej w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kryterium zwolnienia podatkowego jest to, aby wartość wyrażona w cenie sprzedaży (pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia), najpóźniej w ciągu dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym miało miejsce odpłatne zbycie, została wydatkowana na własne cele mieszkaniowe. A zatem, „chodzi” o wartość wyrażoną w cenie, a nie ten sam strumień pieniądza.

Przedstawione powyżej stanowisko potwierdzają liczne rozstrzygnięcia sądów administracyjnych, w tym uchwała siedmiu sędziów NSA z dnia 23 czerwca 2003 r., sygn. akt FPS 1/03, opublikowana ONSA 2003/4/117.

W tym stanie rzeczy swoje stanowisko Wnioskodawczyni uważa za zasadne.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2012 r., poz. 361, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

‒jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa nastąpiło po upływie pięciu lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze zbycia nieruchomości, jej części, udziału w nieruchomości lub prawa w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Wobec powyższego, w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw majątkowych, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy, co do zasady decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i sposób ich nabycia.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że w dniu 19 lipca 2012 r. Wnioskodawczyni aktem notarialnym nabyła do majątku odrębnego prawo własności lokalu mieszkalnego za kwotę 220 000 zł. W dniu 24 kwietnia 2014 r. Wnioskodawczyni dokonała aktem notarialnym odpłatnego zbycia prawa własności lokalu mieszkalnego za kwotę 365 000 zł. Odpłatne zbycie ww. prawa nastąpiło poza działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku ze sprzedażą Wnioskodawczyni złożyła do urzędu skarbowego zeznanie o wysokości osiągniętego dochodu (poniesionej straty) PIT-39 za 2014 r., w którym zadeklarowała, że „dochód” ze sprzedaży przeznaczy w ciągu dwóch lat na własne cele mieszkaniowe, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W dniu 15 maja 2014 r., w celu zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych, Wnioskodawczyni nabyła aktem notarialnym działkę o powierzchni 0,0549 ha, zabudowaną budynkiem w stanie deweloperskim, za cenę 330 000 zł. Koszty zakupu nieruchomości wynosiły 8 801 zł. Na remont nabytej nieruchomości Wnioskodawczyni wydatkowała kwotę 35 341 zł 41 gr. Zakres prac budowlanych (remontowych) obejmował: roboty instalacyjne, w tym zakup pieca c.o. wraz z osprzętem, malowanie ścian w całym domu, wykonanie schodów wewnętrznych, położenie płytek na parterze oraz paneli w całym domu, zakup i montaż stolarki drzwiowej, zakup i położenie gresu w łazienkach, zakup i montaż sanitariatów, położenie płytek w wejściu do budynku, wyłożenie kostki brukowej na tarasie budynku, w 2018 r. ponowne malowanie ścian budynku. Wnioskodawczyni posiada imienne rachunki na wydatki mieszkaniowe. W nabytej i wyremontowanej nieruchomości Wnioskodawczyni realizuje własne cele mieszkaniowe. Nieruchomość ta nie była i nie jest udostępniana osobom trzecim.

Własne cele mieszkaniowe Wnioskodawczyni zrealizowała z następujących środków: 210 000 zł - środki (gotówka) posiadane na dzień transakcji, 8 801 zł - środki własne, 35 341 zł 41 gr - środki własne, 120 000 zł - „kredyt ...”, razem 374 141 zł 41 gr.

Ww. kredyt został zaciągnięty przez Wnioskodawczynię w dniu 29 kwietnia 2014 r. w banku ... z siedzibą w Polsce, na zakup budynku mieszkalnego jednorodzinnego w .... Zgodnie z aktem notarialnym bank przelał środki bezpośrednio na konto sprzedawcy nieruchomości. Środki z kredytu zostały przeznaczone tylko i wyłącznie na zakup nieruchomości. Kredyt spłacany jest zgodnie z harmonogramem. Na dzień składania wniosku do spłaty pozostało ok. 100 000 zł.

Przenosząc powyższe uregulowania prawne na grunt rozpatrywanej sprawy stwierdzić należy, że dokonane przez Wnioskodawczynię w dniu 24 kwietnia 2014 r. odpłatne zbycie prawa własności lokalu mieszkalnego nabytego w dniu 19 lipca 2012 r. w drodze umowy sprzedaży, stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zostało dokonane przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jego nabycie.

Stosownie do art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym, przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, co wynika z treści art. 19 ust. 1 ustawy, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy w wysokości wartości rynkowej.

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością), np. koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć zatem związek przyczynowo-skutkowy.

Ustalenie kosztów uzyskania przychodu odbywa się natomiast zgodnie z art. 22 ust. 6c lub 6d ww. ustawy w zależności od tego, czy zbywaną nieruchomość lub prawo nabyto odpłatnie, czy nieodpłatnie.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ww. ustawy, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Wysokość ww. nakładów – stosownie do art. 22 ust. 6e ww. ustawy – ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Stosownie do art. 30e ust. 4 ww. ustawy, po zakończeniu roku podatkowego podatnik jest obowiązany w zeznaniu podatkowym, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3 (PIT-39), wykazać:

1. dochody uzyskane w roku podatkowym z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) i obliczyć należny podatek dochodowy od dochodu, do którego nie ma zastosowania art. 21 ust. 1 pkt 131, lub
2. dochody, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131.
   
   

Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 45 ust. 1a pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie określonym w ust. 1 podatnicy są obowiązani składać urzędom skarbowym odrębne zeznania, według ustalonych wzorów, o wysokości osiągniętego w roku podatkowym dochodu (poniesionej straty) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30e.

Dochód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) może jednak na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – podlegać zwolnieniu z opodatkowania. Stosownie do treści tego przepisu, wolne od podatku dochodowego są dochody z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, o których mowa w art. 30e, w wysokości, która odpowiada iloczynowi tego dochodu i udziału wydatków poniesionych na własne cele mieszkaniowe w przychodzie z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych, jeżeli począwszy od dnia odpłatnego zbycia, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychód uzyskany ze zbycia tej nieruchomości lub tego prawa majątkowego został wydatkowany na własne cele mieszkaniowe; udokumentowane wydatki poniesione na te cele uwzględnia się do wysokości przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych.

W przypadku niewypełnienia warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 podatnik jest obowiązany do złożenia korekty zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1a pkt 3, i do zapłaty podatku wraz z odsetkami za zwłokę; odsetki nalicza się od następnego dnia po upływie terminu płatności, o którym mowa w art. 45 ust. 4 pkt 4, do dnia zapłaty podatku włącznie (art. 30e ust. 7 ww. ustawy).

Dochód zwolniony należy obliczyć według następującego wzoru:

dochód zwolniony = D × W/P

gdzie:

D ‒ dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa,

W ‒ wydatki poniesione na cele mieszkaniowe wymienione w art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,

P ‒ przychód z odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa.

Podkreślić należy, że powyższe zwolnienie obejmuje taką część dochodu uzyskanego z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa, jaka proporcjonalnie odpowiada udziałowi poniesionych wydatków na własne cele mieszkaniowe w osiągniętych przychodach z odpłatnego zbycia. W sytuacji, gdy przychód z odpłatnego zbycia zostanie w całości przeznaczony na cele mieszkaniowe, to wówczas uzyskany z tego tytułu dochód będzie w całości korzystał ze zwolnienia od podatku dochodowego.

Tym samym, aby dochód z tytułu sprzedaży prawa własności lokalu mieszkalnego był w całości zwolniony z podatku dochodowego, cały przychód ze zbycia tego prawa musi być wydatkowany na własne cele mieszkaniowe, wymienione w przepisie art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie.

Katalog wydatków na własne cele mieszkaniowe określa art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z art. 21 ust. 25 pkt 1 i 2 ww. ustawy, za wydatki poniesione na cele, o których mowa w ust. 1 pkt 131, uważa się:

1. wydatki poniesione na:
   1. nabycie budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku, lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu, a także na nabycie gruntu lub udziału w gruncie albo prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, związanych z tym budynkiem lub lokalem,
      
   2. nabycie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie, prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie,
      
   3. nabycie gruntu pod budowę budynku mieszkalnego lub udziału w takim gruncie, prawa użytkowania wieczystego takiego gruntu lub udziału w takim prawie, w tym również z rozpoczętą budową budynku mieszkalnego, oraz nabycie innego gruntu lub udziału w gruncie, prawa użytkowania wieczystego gruntu lub udziału w takim prawie, jeżeli w okresie, o którym mowa w ust. 1 pkt 131, grunt ten zmieni przeznaczenie na grunt pod budowę budynku mieszkalnego,
      
   4. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub remont własnego budynku mieszkalnego, jego części lub własnego lokalu mieszkalnego,
      
   5. rozbudowę, nadbudowę, przebudowę lub adaptację na cele mieszkalne własnego budynku niemieszkalnego, jego części, własnego lokalu niemieszkalnego lub własnego pomieszczenia niemieszkalnego
   -położonych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej;
   
2. wydatki poniesione na:
   1. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na cele określone w pkt 1,
      
   2. spłatę kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o którym mowa w lit. a),
      
   3. spłatę każdego kolejnego kredytu (pożyczki) oraz odsetek od tego kredytu (pożyczki) zaciągniętego przez podatnika przed dniem uzyskania przychodu z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), na spłatę kredytu (pożyczki), o których mowa w lit. a) lub b)
   ‒w banku lub w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, mających siedzibę w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego albo w Konfederacji Szwajcarskiej, z zastrzeżeniem ust. 29 i 30.
   
   

Ponadto zgodnie z art. 21 ust. 28 ww. ustawy za wydatki, o których mowa w ust. 25, nie uważa się wydatków poniesionych na:

1. nabycie gruntu lub udziału w gruncie, prawa wieczystego użytkowania gruntu lub udziału w takim prawie, budynku, jego części lub udziału w budynku, lub
2. budowę, rozbudowę, nadbudowę, przebudowę, adaptację lub remont budynku albo jego części

-przeznaczonych na cele rekreacyjne.

W myśl art. 21 ust. 30 ww. ustawy przepis ust. 1 pkt 131 nie ma zastosowania do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, które podatnik uwzględnił korzystając z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym oraz do tej części wydatków, o których mowa w ust. 25 pkt 2, którymi sfinansowane zostały wydatki określone w ust. 25 pkt 1, uwzględnione przez podatnika korzystającego z ulg podatkowych, w rozumieniu Ordynacji podatkowej, przy opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Warunkiem skorzystania ze zwolnienia na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania (nie wcześniej niż od dnia odpłatnego zbycia i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie) przychodu ze sprzedaży nieruchomości na enumeratywnie wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe.

W rozpatrywanej sprawie wydatki na nabycie nieruchomości (działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym) w części poniesionej przez Wnioskodawczynię ze środków pochodzących z zaciągniętego przez Nią kredytu, nie spełniają warunków określonych w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Należy bowiem zauważyć, że wydatki te, mimo że zostały poniesione przez Wnioskodawczynię na Jej własne cele mieszkaniowe, to nie zostały dokonane z przychodu uzyskanego z dokonanego w dniu 24 kwietnia 2014 r. odpłatnego zbycia prawa własności lokalu mieszkalnego, tym samym nie zostały dokonane z przychodu pochodzącego ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego, co stanowi warunek skorzystania ze zwolnienia dochodu z opodatkowania.

Podkreślić należy, że podstawową okolicznością decydującą o zastosowaniu zwolnienia wynikającego z przywołanego art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jest fakt wydatkowania począwszy od dnia odpłatnego zbycia i nie później niż w okresie dwóch lat od końca roku podatkowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, przychodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych na enumeratywnie wskazane w art. 21 ust. 25 ww. ustawy cele mieszkaniowe. Wszystkie przesłanki, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych mają być przez podatnika spełnione łącznie, jeśli chce korzystać ze zwolnienia regulowanego tym przepisem. Wydatki ze środków pieniężnych niezwiązanych z tym przychodem, nie spełniają wymogów określonych w art. w art. 21 ust. 1 pkt 131 w związku z art. 21 ust. 25 ustawy ww. ustawy. Z treści tych przepisów wynika jednoznacznie, że zwolnienie związane jest z wydatkowaniem na własne cele mieszkaniowe przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie zaś z ponoszeniem ww. wydatków z innych źródeł, niemających związku z odpłatnym zbyciem nieruchomości i praw, w tym ze zgromadzonych środków pieniężnych stanowiących własność Wnioskodawczyni czy środków pieniężnych pochodzących z udzielonych kredytów lub pożyczek.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz przywołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że odpłatne zbycie w dniu 24 kwietnia 2014 r. prawa własności lokalu mieszkalnego, nabytego w dniu 19 lipca 2012 r., dokonane przed upływem pięciu lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie, stanowi dla Wnioskodawczyni źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wydatkowanie przez Wnioskodawczynię na nabycie działki zabudowanej budynkiem mieszkalnym środków pieniężnych pochodzących z zaciągniętego przez Nią w dniu 29 kwietnia 2014 r. kredytu w banku ..., nie uprawnia Wnioskodawczyni do skorzystania ze zwolnienia od podatku, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 131 w zw. z art. 21 ust. 25 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, z uwagi na niespełnienie warunków określonych w ww. przepisach. Pomimo, że wydatki zostały poniesione przez Wnioskodawczynię na Jej własne cele mieszkaniowe, to nie zostały dokonane z przychodu z dokonanego w dniu 24 kwietnia 2014 r. odpłatnego zbycia prawa własności lokalu mieszkalnego, tym samym nie zostały dokonane ze środków pochodzących ze sprzedaży ww. lokalu mieszkalnego, a więc wydatki te nie spełniają warunków do skorzystania ze zwolnienia dochodu z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego z opodatkowania. Dochód z odpłatnego zbycia nieruchomości jest zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 131 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych wyłącznie w części odpowiadającej przychodowi wydatkowanemu na cele mieszkaniowe, o którym mowa w art. 25 ust. 1 pkt 1-2 ustawy o podatku dochodowego od osób fizycznych, tj. między innymi na nabycie w terminie dwóch lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło odpłatne zbycie, nieruchomości zabudowanej budynkiem mieszkalnym i jego remont, w którym Wnioskodawczyni zaspokaja własne potrzeby mieszkaniowe.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Tutejszy Organ podkreśla, że jednym z celów interpretacji indywidualnych jest zinterpretowanie przepisów budzących wątpliwość wśród podatników, w określonych stanach faktycznych czy zdarzeniach przyszłych. Przepis art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900, z późn. zm.) nakłada na Organ podatkowy obowiązek udzielania interpretacji co do zakresu i sposobu zastosowania przepisów prawa podatkowego.

Procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ww. ustawy jest sam przepis prawa. Wnioskodawczyni ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że Organ nie odniósł się w niniejszej interpretacji do wskazanych przez Wnioskodawczynię kwot. Zgodnie bowiem z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, gdyż prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.